یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش***میسپارم به تو از چشم حسود چمنش
گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور***دور باد آفت دور فلک از جـــــــــان و تنش
گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبــا***چشم دارم که سلامی برسانـی ز منش
به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیــــاه***جای دلهای عزیز است به هم برمزنش
حافظ