>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

[nafas]

سال 2010 شاهد رویدادهای فضایی خبرساز و پرهیاهویی بوده است، از کشف سیاره های شبه زمینی تا پرواز آزمایشی اولین فضاپیمای توریستی تجاری، سال پس از سال جهانی نجوم برای علم نجوم و فضا بسیار پربار بوده است

سال 2010 با کشف بسیاری از سیاره های فراخورشیدی، مشاهده بیگانه های فضایی، ابرنواخترها، پدیده های اختری، پرتاب راکتها، علوم مرتبط با کره ماه و سوالات متحول کننده درباره علم نجوم برای جهان علم سالی پر هیاهو و شلوغ به شمار می رود.

نشریه دیسکاوری به منظور انتخاب برترین و خبرسازترین خبرهایی که در سال رو به پایان میلادی در حوزه علم نجوم رخ داده است به خوانندگان خود روی آورده و 10 نمونه از خبرسازترین رویدادهای نجومی را بر اساس انتخاب خوانندگان خود به عنوان برترین و خبرسازترین رویدادهای نجومی سال 2010 معرفی کرده است:

10- رویای اوباما برای آینده مطالعات فضایی ناسا: متوقف شدن پروژه "صورت فلکی" ناسا برای بازگشت دوباره انسان به کره ماه و تغییر جهت برنامه های فضایی ناسا به طور قطع یکی از بحث برانگیزترین رویدادهای فضایی و نجومی سال جاری بوده است. از زمانی که اوباما در بیانیه ماه فوریه خود برنامه پرتاب راکت آرس را متوقف و برنامه ساخت فضاپیمای اوریون را محدودتر کرد، بحثهای داغی در مجلس آمریکا بر سر این تصمیمات دولت آمریکا در گرفت.

در ماه آوریل طی سخنرانی اوباما در پایگاه فضایی کندی مسیر فعالیتهای علمی-فضایی ناسا برای همیشه تغییر کرد: "فضانوردان باید تا سال 2025 خود را به یک اخترواره برسانند، از ماه عبور کرده و در حدود سال 2030 به مریخ بروند" که این برنامه خبرهای خوبی را نیز برای پروازهای فضایی تجاری در پی داشت. اما در عین حال این برنامه ریزی های جدید برای منتقدان سیاستهای اوباما به هیچ وجه قابل هضم نبوده است.

9-سیستمهای ستاره ای ناشناخته شگفت انگیز: سال 2010 برای مطالعات سیاره های فراخورشیدی سالی بسیار پربار بوده است. در عین حال که در این سال بیش از صدها سیاره جدید بر مدار ستاره های جدید توسط رصدخانه های زمینی و فضایی ردیابی، مشاهده و مطالعه شدند، آشکار شد که انسان از تکنیکهایی با پیچیدگی هایی فزاینده برای مطالعه این پدیده ها برخوردار است.

اکنون با استفاده از همین شیوه های مطالعاتی در صورتی که بتوان با قطعیت جمله ای را درباره جهانهای بیگانه گفت، این است که این جهانها در عین حال که بیگانه اند، شباهتهای بسیار زیادی با سامانه خورشیدی زمین دارند.

8-موفقیت هایابوسا در نمونه برداری از یک اخترواره: یکی از الهام بخش ترین موفقیتهای فضایی سال 2010 بدون شک موفقیت ژاپنی ها و فضاپیمای هایابوسا در نمونه برداری از خاک اخترواره "ایتوکاوا" بوده است. این موفقیت در سال 2005 و به شکلی معجزه آسا رخ داد زیرا در سال 2003 هایابوسا در اثر برخورد یک پرتو خورشیدی دچار آسیب دیدگی شد و پس از آن با تلاش فراوان توانست پس از نمونه برداری از خاک ایتوکاوا مسیر خود را به سوی زمین کج کند.

تردیدهای زیادی درباره موفقیت این فضاپیما در نمونه برداری از خاک ایتوکاوا وجود داشت اما پس از بازگشت بی نظیر این فضاپیما به خانه اش زمین، محققان توانستند ذرات خاک را در کپسول نمونه های این فضاپیما کشف کنند. نمونه هایی که می توانند در درک بهتر از طبیعت سامانه خورشیدی بسیار تاثیرگذار باشند.

7- موفقیت شرکت "ویرجین گلکتیک" در پرواز اولین فضاپیمای تجاری: روند پیشرفت توریسم فضایی بسیار کند، اما در حال پیشرفت است. با وجود اینکه توریستهای فضایی تا کنون میلیونها دلار برای سفر به ایستگاه فضایی بین المللی خرج کرده اند، ویرجین گلکتیک برای قابل دسترس تر شدن سفرهای فضایی تلاشهای گسترده ای را آغاز کرده است.

به گفته این شرکت 200 هزار دلار برای خریداری یک بلیط برای سفر به فضا قیمتی کاملا قابل قبول به شمار می رود حتی اگر این سفر تنها پروازی زیر مداری باشد، با این همه آغاز خوبی برای توریسم فضایی به شمار می رود. در سال 2010 این شرکت توانست فضاپیمای خود موسوم به "شوالیه شب" را به صورت آزمایشی به پرواز درآورد و در عین حال ساخت اولین پایگاه فضایی در صحرای نیومکزیکو نیز آغاز شده است.

6- کشف شواهد آب مایع در قمر انسلادوس: کشف آب بر روی مریخ را فراموش کنید، این موضوع سال گذشته بود، موضوع داغ سال 2010 کشف آب در قمر انسلادوس سیاره زحل است. فضاپیمای کاسینی ناسا طی یکی از قابل تقدیرترین ماموریتهای خود به شگفت زده کردن زمینیان ادامه داده و تصاویر زیبایی را از سیستم زحلی به ثبت رساند.

این فضاپیما از سال 2004 در مدار زحل در حرکت است و با عبور از کنار قمرهای این سیاره جزئیات ارزشمندی را از این سیاره مهم به ثبت رسانده است.

یکی از قابل توجه ترین کشفیات کاسینی در سفر زحلی اش در پرواز از نزدیکی به دست آمد که در نزدیکی قمر انسلادوس صورت گرفت. کاسینی به گونه ای با بو کشیدن مواد گازی شکلی که این قمر را احاطه کرده اند توانست مدارکی را مبنی بر وجود آب مایع در سطح این قمر ارائه کند و هر جا که آب باشد، احتمال شکل گیری حیات نیز وجود خواهد داشت. از این رو این کشف کاسینی محدوده احتمالات بشر را درباره جهانهایی که شانس وجود حیات در آنها وجود دارد را افزایش داد.

5-آیا در ماه آب وجود دارد؟با وجود اینکه برنامه فوری برای بازگشت انسان به ماه وجود ندارد، ماموریتهای روباتیکی که از سوی کشورهای مختلف در اطراف این کره صورت می گیرد بسیار امیدوار کننده هستند. برای مثال مدارگرد اکتشافی ماه به چرخش به دور تنها قمر طبیعی زمین ادامه داده و اطلاعات زیادی را درباره مناظر بیگانه این کره در اختیار انسانها قرار می دهد.

یکی از دستاوردهای مهم این مدارگرد کشف مقادیر زیادی آب منجمد در اعماق حفره های تاریک ماه و در بیشتر بخشهای این کره بود حجم این آب به اندازه ای است که دانشمندان اکنون به راحتی درباره وجود چرخه آب در کره ماه با یکدیگر بحث می کنند. از سویی دیگر اطلاعات به دست آمده از ماهگرد چاندرایان هندوستان در سال 2010 نشان داد بیش از 600 میلیون گالن آب در 40 حفره در کره ماه وجود دارد. این مقدار آب با نیاز مصرف آب کل شهر سیاتل برای یک سال برابری می کند.

4- پرواز فالکن 9: شرکت تجاری Space X در سال 2010 به قدرت زیادی دست پیدا کرد و توانست علاوه بر ارائه مدل آزمایشی راکت فالکن 1، پرواز آزمایشی راکت فالکن 9 را نیز با موفقیت به پایان برساند.

اکنون با تایید دولت اوباما این شرکت یکی از معدود شرکتهایی است که برای تامین تجهیزات مورد نیاز ایستگاه فضایی بین المللی پس از بازنشسته شدن شاتلهای ناسا انتخاب شده است. این شرکت در ماه دسامبر اولین پرتاب موفقیت آمیز و بازگشت دوباره کپسول "دراگون" را به اجرا گذاشت، کپسولی که امید می رود روزی بتواند انسانها را به همراه خود به فضا ببرد. قدم بعدی کناره گرفتن این کپسول با ایستگاه فضایی است تا با این موفقیت حفره میان اکتشافات فضایی دولتی و خصوصی پر شود.

3- به دام افتادن ضد ماده: دانشمندان سازمان مطالعات اتمی اروپا، سرن توانستند برای اولین بار ضد ماده را به دام بیاندازند. اهمیت این موفقیت در این نکته است که بخشی از بنیادی ترین رازهای جهان هستی را می توان با کمک این ذرات درک کرده و به بسیاری از سوالات درباره تکامل جهان هستی و حیات پاسخ داد.

فرضیه ای که از ابتدا درباره ماده و ضد ماده و برابری مقادیر این دو در جهان وجود دارد، دچار نقصی کوچک است زیرا در صورتی که مقدار این دو در جهان برابر باشد، یکدیگر را نابود کرده و در این صورت ما نباید در جهان وجود داشته باشیم!

به دام انداختن ذرات ضد ماده هیدروژن در یکی از آزمایشهایی که در سرن با نام آلفا صورت گرفت به این معنی است که فیزیکدانان از این پس می توانند به درون ضد ماده رسوخ کرده و رفتارهای آن را مورد مطالعه قرار دهند. این ذرات ظاهری مشابه با ماده دارند اما عملکرد آنها کاملا متضاد ماده است.

2- سیاره های شبه زمینی فراوانتر از همیشه؟: سیاره های فراخورشیدی را می توان در هرجایی از کهکشانها یافت، اما بر اساس مطالعات متعددی که در سال 2010 صورت گرفته اند، اکثریت جهانهایی که در مدار دیگر ستاره ها در حرکتند، لزوما به زمین شباهتی ندارند. شاید در سال جاری عبارت سیاره شبه زمینی را زیاد شنیده باشید اما به گفته بسیاری از منتقدان این عبارت نمایش واقعیت گرایانه آنچه در اصل کشف شده نیست، در صورتی که سیاره کشف شده آبی رنگ با دمایی معتدل نباشد چطور می توان آن را سیاره ای شبه زمینی خواند؟

1-کشف سیاره شبه زمینی گیلیس 581g : قبل از سال 2010 نام گیلیس بیشتر شما را به یاد نام یک بازی جدید رایانه ای و یا یکی از نرم افزارهای جدید آی-فن می انداخت، اما اکنون این نام یکی از مشهورترین سامانه های ستاره ای در آنسوی سامانه خورشیدی است.

گیلیس 581 بسیار امیدوارکننده است، می تواند میزبان سیاره ای باشد که در آن شانس شکل گرفتن حیات وجود داشته باشد و سیاره گیلیس 581g همان سیاره ای است که در بخش قابل سکونت این سامانه ستاره ای می تواند حیات یا زمینه های شکل گرفتن حیات را در خود پنهان کرده باشد.

اما مانند هر داستان خوب دیگری، گره ای در این داستان وجود دارد، شاید هیچ گیلیس 581g وجود نداشته باشد! داستان کشف این سیاره در سال 2010 جنجال فراوانی به دنبال داشت و از این رو اکنون در رتبه اول برترینهای فضایی سال 2010 قرار گرفته است.

[nafas]

یک فيزيكدان موفق به ثبت دقيقترين تصاوير از ساختار چشم شد

يك استاد فيزيك موفق شد تصويري دقيق و گويا از عنبيه چشم انسان كه شباهت زيادي با حفره‌هاي ناهموار سياره مريخ دارد، تهيه كند.

اين تصاوير براي اولين بار، جزئياتي دقيق از ساختار چشم انسان ارائه مي‌دهد.


اين مجموعه عكس‌ها«چشمان زيباي شما» نام دارد و عنبيه چشم را كه ميزان نور وارد به آن راكنترل مي‌كند، با جزئيات كامل نشان داده است. همچنين مردمك چشم و اندازهآن را كه توسط ماهيچه‌هاي متصل به عنبيه تننظيم مي‌شود، ‌به تصوير مي‌كشد.

اين تصاوير، بسيار زيباو چشم‌نواز است، اما اين استاد جوان فيزيك كه از 16 سالگي عكاسي را شروعكرده،‌ تمايلي به تشريك اين شيوه عكاسي نداشته و آن را به نوعي راز خودمي‌داند!

[saeeddz]

دانشمندان اعلام كرده‌اند كه سياره‌اي كه سال گذشته براي نخستين بار كشف شد، داغ‌ترين سياره شناخته شده است.

دماي سطح گازي سياره WASP ــ 33b كه به HD15082 نيز موسوم است،‌3200 درجه سانتي گراد است كه ركورد دماي تمام سيارات شناخته‌شده را شكسته است.
حرارت سوزان اين سياره فراخورشيدي به دليل مدار گردشي بسيار نزديك آن به ستاره‌اش است كه خود يكي از داغ‌ترين ستاره‌ها با درجه حرارتي برابر با 7160 درجه سانتيگراد است.
اين سياره در فاصله 380 سال نوري از صورت فلكي زن‌برزنجيز قرار دارد.
دانشمندان براي اولين بار در سال 2006 در پي مشاهده منظم تيره و روشن شدن ستاره مادر از وجود سياره WASP ــ 33b آگاه شدند.
اين سياره چهار برابر و نيم بزرگتر از سياره مشتري بوده و در فاصله‌اي به ميزان هفت درصد نزديكتر از مدار عطارد به دور خورشيد، دور ستاره ميزبان خود مي‌چرخد.
مدت يك گردش كامل اين سياره به دور ستاره‌اش 29.5 ساعت است.
دماي WASP ــ 33b 900 درجه از سياره WASP ــ 12b كه تا پيش از اين داغ‌ترين سياره در كهكشان راه شيري خوانده مي‌شد بيشتر است.

[saeeddz]

اولين بادبان خورشيدي ناسا كه تاكنون استقرار آن ، عملياتي شكست‌خورده محسوب مي‌شد ، با موفقيتي غيرمنتظره در مدار پايين زمين مستقر شد.

پس از گذشت يك ماه از ناكامي نانوماهواره «NanoSail-D» در خروج از ماهواره مادر، خروج خود به خودي اين نانوماهواره از ماهواره «FASTSAT» طي هفته گذشته،‌ تعجب مهندسان مركز پرواز فضايي مارشال ناسا را برانگيخت.
بخت زماني با ناسا يار بود كه در 20 ژانويه، پس از يك شمارش معكوس سه روزه،‌ بادبان پليمري 9.5 متر مربعي فوق‌العاده نازك كه توسط نانوماهواره حمل مي‌شد، در فاصله 650 كيلومتري زمين برافراشته شد و براي 120 روز در اين مدار خواهد ماند.
نانوماهواره NanoSail-D يكي از شش نمونه محموله علمي فناوري ناسا در ماهواره FASTSAT بود كه در نوامبر 2010 به فضا پرتاب شد. خروج اول در ششم دسامبر انجام شد؛ اما NanoSail-D نتوانست از ماهواره مادر جدا شود.
اكنون پس از آزادسازي موفقيت‌آميز هفته گذشته، اين نانوماهواره مي‌تواند با موفقيت اهداف خود را دنبال كند.
ماه ژوئن گذشته ژاپن توانست براي اولين بار يك بادبان خورشيدي را در فضا مستقر كند.

[saeeddz]

شواهد و يافته‌هاي جديد دانشمندان اخترشناسي از کشف جالب و غير منتظره‌اي پيرامون سنگ‌هاي آسماني خبر مي‌دهد که بر اساس آن جايگاه شکل گيري اسيدهاي آمينه يا همان بلوک‌هاي ساختماني حيات را مي‌توان در محيط‌هايي جست که امکان آن هرگز وجود نداشته است.

آنچه اين کشف جديد را چالش‌برانگيز و غيرمنتظره نشان مي‌دهد جايي است که دانشمندان اخترشناس موفق به ردزني و کشف اسيدهاي آمينه در آن شده‌اند: سنگي آسماني که اخترواره مادري آن در درجه حرارت‌هايي چنان بالا شکل گرفته بوده است که بي ترديد ترکيبات آلي شکننده و ضعيفي همچون ملکول‌هاي اسيد آمينه بايد طي آن تخريب و نابود مي‌شدند.
به اعتقاد دانشمندان اين ترکيب مخلوط يا ملغمه غني از مواد در هيأت خرده پاره‌اي از يک اخترواره فرو افتاده بر زمين از اين واقعيت حکايت دارد که آسمان سنگ موصوف به 2008TC3 زماني در معرض يک سري از برخوردهاي سهمگين با اخترواره‌هاي ديگري قرار داشته که منجر به فرآيند گداخت و ترکيب تکه پاره‌هاي مختلفي از سنگ‌هاي فضايي شده است.
در اين ميان هر چند به واسطه پايين بودن سطح غلظت‌هاي اسيدهاي آمينه موجود، شايد اين کشف ياراي نامزدي و معرفي به عنوان شاهدي شايسته در جايگاه خاستگاه حيات را نداشته باشد؛ اما پرده از حقايق ديگري پيرامون نحوه شکل‌گيري ملکول‌هاي ساختماني حيات برمي‌دارد که در نوع خود و براي گمانه‌زني حضور حيات فراسوي منظومه شمسي از وجود برگ‌هاي برنده‌اي خبر مي‌دهد. در همين خصوص محققان مرکز پروازهاي فضايي گودارد ناسا در بيان توضيح مناسبي براي اين کشف غيرمنتظره خاطر نشان مي‌سازند برخي اسيدهاي آمينه ممکن است از طريق مکانيسمي شکل بگيرند که نيازمند حضور آب نيست و همين موضوع مهم مي‌تواند شانس يافتن حيات فراسوي منظومه شمسي را بالا ببرد.
اما موضوع اين کشف جديد و يافته‌هاي آن از جايي شروع شد که در آخرين روزهاي سال ميلادي گذشته و طي مقاله‌اي در نسخه آنلاين «علم افلاک و احجار سماوي»، محققان ضمن توصيف کشف‌شان به اين نکته مهم اعتراف مي‌کنند که شکل‌گيري اسيدهاي آمينه در محيط‌هايي صورت گرفته که امکان آن حقيقتا خارج از تصور ما بوده است. اين مواد در تکه پاره‌اي از اخترواره 2008TC3 کشف شده است که در نوع خود نخستين جرم سماوي به شمار مي‌رود که تاکنون و قبل از برخورد سنگين با جو زمين و باريدن شهاب‌سنگ‌هايي به سطح سياره هدف ديده‌باني و تشخيص قرار گرفته است. به گفته محققان، اخترواره مذکور تاريخچه فوق‌العاده سخت و ناگواري را يدک مي‌کشد تا جايي که باور و اعتقاد بر اين است که اين اخترواره تقريبا 4 متري پاره‌اي از يک سياره تازه گام باشد که در هنگام تولد منظومه شمسي شکل گرفته و داغ درجه حرارت‌هاي متجاوز از 1100 درجه سانتيگراد را که براي ذوب شدن آهن کفايت مي‌کند بر پيکر خود تجربه کرده است. اين گمانه‌زني و باور دانشمندان نسبت به پيشينه اين سيارک در حالي عنوان مي‌شود که ترکيب مخلوط غني از مواد حاضر در خرده پاره‌هايي از اين اخترواره که بر زمين افتاده نيز گمانه‌زني‌هاي دانشمندان را پررنگ‌تر کرده و از اين واقعه حکايت دارد که اخترواره مورد نظر ما از آن پس در معرض شماري از تصادم‌هاي سخت با ديگر سيارک‌ها واقع شده که گداخت و ترکيب قطعات مختلفي از سنگ‌هاي فضايي را درپي داشته است.
البته علت اين که محققان توقع يافتن هر چيزي جز اسيدهاي آمينه زميني را در ترکيب مواد جرمي با منشأ فضايي داشتند به زماني برمي‌گردد که اکتبر سال 2008 و هنگام متلاشي شدن 2008TC3 در جو زمين آثار و بقايايي از آن در صحراي نابين سودان به صورت پراکنده برجاي ماند. نمونه‌اي که محققان مورد تجزيه و تحليل قرار دادند تحت عنوان يک سنگ آسماني اوريلايت طبقه‌بندي مي‌شود؛ يعني نوعي از اجرام سماوي که از اخترواره‌هاي مادري عاري از آب منشأ مي‌گيرند و از اين رو قادر به تشکيل اسيدهاي آمينه از طريق مکانيسم‌هاي شناخته شده نيستند؛ اما محققان در کمال شگفتي موفق به کشف اسيدهاي آمينه در نمونه‌اي شدند که روي زمين نادر بوده يا اصلا موجوديت ندارد. از همه مهم‌تر اين که 2 فرم ممکن و مقدور اين ترکيبات ـ‌ يعني ساختار دست چپي و تصوير آيينه‌اي آن ـ‌ به يک اندازه عادي بودند و اين در حالي است که در مقابل، اسيدهاي آمينه شکل گرفته توسط حيات روي زمين به طور برجسته و قالبي از فرم دست چپي تبعيت مي‌کنند.
کشف اسيدهاي آمينه فرا زميني و يافتن توضيحاتي براي توجيه حضور اين دسته از ترکيبات در شرايط گرمايي فوق‌العاده که اساسا با حيات آنها منافات دارد توجه ساير محققان را نيز برانگيخته و اظهارنظرهايي را در پي داشته است. در همين رابطه، محققان انستيتوي علوم کارنگي در واشنگتن اذعان داشته‌اند توضيح الگوي فراواني اسيدهاي آمينه موجود و موارد مرتبط با آن از طريق موضوعي مثل ناخالصي و آلودگي زميني کار دشواري است و از سويي به علت گرماي بالا نيز نمي‌توان خاستگاه فرازميني اين اسيدهاي آمينه را از راه فرآيندهاي مشابه توضيح داد. يعني همان فرآيند معمولي که طي آن دو نوع از ترکيبات آلي بسيار واکنش‌پذير مثل آلدئيدها و کتن‌ها براي توليد بلوک‌هاي ساختماني پروتئين با آمونياک، سيانيد هيدروژن و آب واکنش نشان مي‌دهند.

نكته: کشف اسيدهاي آمينه فرا زميني و يافتن توضيحاتي براي توجيه حضور اين دسته از ترکيبات در شرايط گرمايي فوق‌العاده که اساسا با حيات آنها منافات دارد توجه ساير محققان را نيز برانگيخته و اظهارنظرهايي ‌در پي داشته است

در اين ميان توضيح يا امکاني نيز براي اين موضوع چالش‌برانگيز مطرح مي‌شود که مورد توجه و اقبال محققان قرار گرفته است. بر اساس اين توجيه زماني که اخترواره تا دمايي زير 500 درجه سانتيگراد سرد شده، دي اکسيد کربن، هيدروژن ملکولي و گازهاي آمونياکي توانسته‌اند براي توليد اسيدهاي آمينه با رگه‌هايي از آهن يا نيکل واکنش نشان دهند. البته وقوع چنين مکانيسمي در اخترواره‌ها از گذشته محل تأمل و انديشه دانشمندان بوده است، اما هيچگاه خارج از آزمايشگاه سنديت نيافته است.
با اين اوصاف محققان بر اين باورند که اين راه و روش جديدي از توليد طبيعي اسيدهاي آمينه است که به زعم آنها مي‌تواند احتمال و امکان حضور حيات در هر جايي از عالم را واقعا افزايش بخشد و همچنين ممکن است به جستجو و مطالبه سيارات زميني منظومه شمسي واجد ترکيبات پيش از حيات کمک کند. البته محققان امکاني با احتمال کمتر را نيز يادآور مي‌شوند که طي آن به مکانيسم جديدي براي توضيح حضور اسيدهاي آمينه نيازي نيست. در اين سناريوي کمتر محتمل، برخوردها و تصادم‌هاي فضايي باعث بخار شدن و سپس انتقال اسيدهاي آمينه از اخترواره‌هاي ديگر به 2008TC3 شده است.
با تفاصيل موجود و اقبال زيادي که موضوع کشف بلوک‌هاي ساختماني حيات با منشأ فرازميني در ميان دانشمندان موجب شده، اما خود محققان جانب احتياط را در پيش گرفته و خاطرنشان مي‌سازند نتايج جديد را شايد نتوان مستقيما براي موضوعي مثل خاستگاه حيات قابل اطلاق و کاربردپذير دانست به خصوص که غلظت‌هاي اسيدهاي آمينه موجود در نمونه پايين هستند و همچنين سنگ‌هاي آسماني نوع اوريلايت بخش اقليت آسمان سنگ‌هايي را به خود اختصاص مي‌دهند که به زمين سقوط مي‌کنند. با اين اوصاف محققان معتقدند هر چند اين کشف جديد توانايي ورود به مبحث خاستگاه حيات را نداشته باشد اما نشان مي‌دهد که سنتز اسيدهاي آمينه در طبيعت مي‌تواند در مکان‌ها و طرق پيش‌بيني نشده و غيرمنتظره روي دهد و همچنين ما را به اين موضوع توجه مي‌دهد که بايد ذهن بسيار روشن و آماده‌اي را درباره اين که شيمي مربوط به حيات و زندگي ماقبل چگونه و کجا مي‌تواند واقع شود، حفظ کنيم.

منبعiscovery ,Universetoday ,Planetary Science

[saeeddz]

گروهي از ستاره شناسان بين المللي با استفاده از اطلاعات جمع آوري شده توسط ماهواره "سوئيفت" موفق شدند جمعيتي از سياه چاله هاي پنهان را کشف کنند.

از سال 2004 تلسکوپ BAT که بر روي ماهواره "سوئيفت" ناسا نصب شده است امکان ساخت وسيع ترين و جامع ترين سرشماري کيهاني را فراهم کرد.
اين تلسکوپ که در طيف پرتوهاي ايکس رصدهاي خود را انجام مي دهد مي تواند چشمه هاي نوري فواصل بسيار دور، پرتوهاي ايکس رسيده از کهکشانهاي ديگر و همچنين پرتوهاي ايکس سياه چاله هايي که در پشت گرد و غبار مرکز کهکشانهاي فعال پنهان شده اند را شناسايي کند.
در اين راستا، اکنون گروهي از دانشمندان بين المللي از اطلاعات اين ماهواره ناسا براي تائيد وجود جمعيتي از کهکشانهايي که سياه چاله مرکزي آنها ديده نمي شود استفاده کردند.
پرتوهاي ايکس ساطع شده از اين سياه چاله ها به شدت جذب گرد و غبار پيرامون آنها مي شود و بنابراين تاکنون تعداد کمي از آنها شناسايي شده است.
اين محققان در اين خصوص اظهار داشتند: "اين سياه چاله هاي بسيار پنهان، همگي در اطراف ما هستند، اما پيش از سوئيفت براي رصد شدن بسيار ضعيف و تاريک بودند."
از سال 2004 تاکنون سوئيفت موفق شده است از سراسر آسمان در طيف پرتوهاي ايکس سخت که انرژي آنها بين 15 هزار تا 200 هزار الکترو ولت است نقشه برداري کند. اين انرژي هزاران برابر قويتر از انرژي نور مرئي است.
در مدت 6 سال از رصدهاي سوئيفت، اين ماهواره موفق شده است از صدها کهکشان فعال تا فاصله 650 ميليون سال نوري را نقشه برداري کند.
اين ستاره شناسان از اين نمونه هاي جمع آوري شده، چشمه هايي که به فاصله بيش از 15 درجه از کهکشان راه شيري دور بودند را جدا کردند. اين چشمه ها يک فواره از ذرات پر انرژي را از 199 کهکشان نشان مي دادند.
به گفته اين دانشمندان، انواع متفاوتي از کهکشانهاي فعال وجود دارند. اين خواص متفاوت مربوط به زاويه جهت ديد در زمان رصد است.
براساس گزارش اکونوميک تايمز، به اين ترتيب کهکشانهايي که در مقابل کهکشان راه شيري قرار دارند نوراني تر ديده مي شوند و به تدريج که زاويه ديد افزايش مي يابد، حلقه گازها و گرد و غبار، پرتوهاي تابيده از سياه چاله را جذب مي کنند و بنابراين رصد آنها به شدت دشوار مي شود.
اين محققان افزودند: "اين کهکشانهاي فعال کاملا تاريک به شدت ضعيف هستند و به سختي پيدا مي شوند. ما با بررسي 199 چشمه کيهاني تنها موفق شديم 9 سياه چاله آنها را کشف کنيم. اکنون با سوئيفت در حال مطالعه بر روي تعداد دقيق کهکشانهاي فعال هستيم."

---------- Post added at 04:54 PM ---------- Previous post was at 04:49 PM ----------

خورشيد به تازگي نمايش زيبا و بي نظيري را براي زمين اجرا کرد که تصاوير آن توسط «رصدخانه ديناميکز خورشيدي ناسا» يا NSDO به ثبت رسيد.

در اين نمايش دو انفجار خورشيدي تقريبا به صورت همزمان در دو سوي متضاد خورشيد رخ داده است با اين همه ابرهاي پلاسمايي که به واسطه اين رويداد به وجود آمدند براي زمين و ماهواره هاي آن خطري به شمار نمي روند.
بر روي سمت چپ و گوشه پايين اين تصوير مي توان انفجار رشته هاي مذاب و مغناطيسي را مشاهده کرد و در بخش بالا و سمت راست فوران بزرگ لکه اي خورشيدي مشاهده مي شود که قدرتمندترين شعله خورشيدي در سال جاري بوده و از نوع فورانهاي کلاس M1 است.
دانشمندان بر اين باورند که اين رويداد جالب توجه نمي تواند اتفاقي رخ داده باشد زيرا مطالعات اخير نشان داده است فعاليت هاي خورشيدي با نيروي جاذبه اي که مناطق وسيعي از خورشيد را تحت سلطه دارد در ارتباط بوده و از اين رو طوفان هاي خورشيدي مي توانند به صورت سرتاسري رخ دهند.

[nafas]

تصویر جدید ناسا از سیاره مشتری در طیف مادون قرمز

ناسا دو تصویر جدید را از سیاره مشتری منتشر کرده است که هر دو در طیف مادون قرمز گرفته شده اند و نقطه برخورد یک شهاب سنگ به اتمسفر فوقانی این سیاره را نشان می دهند.


تصویر سمت چپ در طیف مادون قرمز و توسط تلسکوپ "مائونا کئا" واقع در هاوایی در 20 جولای 2009 گرفته شده است. تصویر سمت راست نیز در طیف مادون قرمز و به فاصله تقریبا یک ماه در 16 آگوست 2009 گرفته شده است.

ناسا هر دو تصویر را در 26 ژانویه 2011 بر روی سایت خود منتشر کرد.

با دقت به گوشه پایین طرف چپ هر دو تصویر می توان دید که در عکس سمت چپ یک نقطه نورانی دیده می شود که در اثر برخورد یک شهاب سنگ به قطر حداقل 300 متر در لایه های فوقاتی اتمسفر ایجاد شده است.

در عکس سمت راست تکه ها و خرده سنگهای این برخورد توسط بادهای تندری مشتری در اتمسفر سیاره غول پیکر منظومه شمسی پراکنده شده اند.

براساس گزارش سایت ناسا، در اثر برخورد این شهاب سنگ به اتمسفر مشتری حداکثر حدود 200 تیلیارد تیلیارد ارگ انرژی آزاد شده است.

این جرم آسمانی که 2005 TS100 نام دارد احتمالا یک شهاب سنگ بوده است اما همچنین می تواند یک ستاره دنباله دار خاموش باشد که بیش از حد به سیاره مشتری نزدیک شده بوده است.

[joe_satriani]

سه ساعته به مریخ بروید!


فیزیکدانان در حال بررسی و مطالعه روی تکنولوژی جدیدی هستند که می تواند سفر به بخشهای غیر ممکن فضا را در آینده ای نه چندان دور ممکن ساخته و انسان را سه ساعته به مریخ برساند.

به گزارش خبرگزاری مهر، در حالی که "مارک میلیس" رئیس سابق پروژه BPP ناسا و بنیانگذار انجمن "تائو زیرو" که پشتیبانی از مطالعات درباره سفرهای بین ستاره ای را به عهده داشته است به تازگی اعلام کرده بدون در نظر گرفتن موانع سیاسی و مالی، انرژی و دست یافتن به مقادیر کافی از آن برای آغاز سفری بین ستاره ای تا سال 2196 به طول خواهد انجامید، فیزیکدانان و مهندسان در حال تحقیق بر روی پروژه ای هستند که می تواند انسان را سه ساعته به مریخ برساند!

در صورتی که تا به حال نگاهی به کتابهای فیزیکی انداخته باشید، قطعا می دانید که هیچ پدیده ای در جهان نیست که بتواند سریعتر از نور حرکت کند، سرعتی برابر 300 هزار کیلومتر بر ثانیه، یا مسافتی برابر یک میلیارد و 183 میلیون کیلومتر بر ساعت و تنها چیزی که فیزیکدانان از این پدیده می دانند این است که امکان سریعتر رفتن از این سرعت وجود ندارد.

اما گروهی از فیزیکدانان نیز هستند که معتقدند توانایی غلبه بر محدودیت موجود برای شکستن سرعت نور را دارند. به گفته این فیزیکدانان، ایده این کار 50 سال پیش توسط دانشمندی آلمانی به نام "بورخارد هایم" ارائه شده است که پیشنهاد داده بود می توان با استفاده از میدان مغناطیسی بسیار قدرتمندی یک فضاپیما را به بُعدی دیگر انتقال داد، بُعدی که در آن قوانین فیزیکی که نور را سریعترین پدیده جهان می دانند، وجود نداشته باشد.

این ایده کاملا تخیلی به نظر می رسد همانطور که بسیاری از بزرگترین فیزیکدانان نیز آن را تخیلات تصور می کنند. اما در صورتی که چنین ایده ای عملی باشد می تواند به این معنی باشد که روزی انسان می تواند خود را سه ساعته به مریخ و یا سه ماهه به ستاره ای در همین نزدیکی برساند.

بر اساس گزارش دیسکاوری، نکته جالب توجه در اینجا است که وزارت انرژی ابزاری به نام ماشین Z دارد که می تواند چنین میدان مغناطیسی قدرتمندی را به وجود آورد، در این صورت محققان قادر خواهند بود درست یا غلط بودن این ایده را از نزدیک مورد آزمایش قرار دهند

منبع: خبرگزاری مهر

[Mr.Lover]

کشف یک منظومه شمسی جدید

دانشمندان سازمان ملی هوا و فضای آمریکا(ناسا) از رصد یک منظومه شمسی جدید با شش سیاره به دور آن بوسیله تلسکوپ فضایی کپلر خبر دادند.

به گزارش واحد مرکزی خبر جک لیاسور از دانشمندان ناسا در این باره گفت:ما با مشاهده این منظومه جدید به شدت هیجان زده شدیم و این منظومه با شش سیاره آن که با فاصله نزدیک به دور خورشید آن در حال گردش هستند به مانند یک جهان کوچک است.

دانشمندان ناسا این منظومه شمسی جدید را به خاطر اینکه تلسکوپ فضایی کپلر آنرا رصد کرده با نام کپلر ۱۱ نامگذاری کردند.

[Babak]

زمینی‌ها دیشب باز هم شانس آوردند!

نیمه‌شب گذشته، سنگی 1 متری از فاصله 5480 کیلومتری سطح زمین گذشت و رکورد جدیدی در نزدیک‌ترین عبور اجرام آسمانی از سطح زمین برجا گذاشت. این اتفاق فقط 14 ساعت پس از کشف این جسم آسمانی روی داد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ، این تخته‌سنگ که سیارک 2011 CQ1 نام گرفته، بامداد دیروز طی برنامه نقشه‌برداری کاتالینا از آسمان کشف شد و 14 ساعت پس از این کشف، در ساعت 19:39 به وقت جهانی دیروز (23:09 پانزده بهمن به وقت ایران) از فاصله 5480 کیلومتری جایی در میانه اقیانوس آرام عبور کرد.



قطر این سیارک 1 متر اندازه‌گیری شده و با توجه به آن‌چه شب گذشته اتفاق افتاد، این سیارک هم‌اکنون در صدر فهرست نزدیک‌ترین ملاقات‌های سیارکی غیرمخرب با زمین قرار گرفته است. پیش از ملاقات شب گذشته، این سیارک جزو گروه سیارک‌های آپولو دسته‌بندی می‌شد که بیشتر وقت‌ها خارج از مدار زمین گردش می‌کنند؛ اما تحت تاثیر گرانش زمین، مدار این سیارک تغییر کرد و هم‌اکنون این جسم در گروه سیارک‌های آتن دسته‌بندی می‌شود که بیشتر وقت خود را درون مدار زمین سپری می‌کنند.






این اتفاق بار دیگر خطر برخورد اجرام آسمانی ناشناخته را به زمین آشکار کرد. هرچند برنامه‌های نظارتی متعددی سیارک‌های خطرناک اطراف زمین را زیر نظر دارند، اما تعداد این اجرام به‌قدری زیاد است که زیر نظر گرفتن همه آنها غیرممکن به‌نظر می‌رسد.
به‌دلیل ابعاد بسیار کوچک این اجرام، آن‌ها فوق‌العاده کم‌نورند و کشف آن‌ها جز وقتی که بسیار به زمین نزدیک می‌شوند، عملا غیرممکن است. تخمین زده می‌شود حدود یک میلیارد سیارک با ابعاد چند متر در اطراف مدار زمین وجود داشته باشد که به‌طور متوسط، هر چند هفته یک‌بار یکی از آن‌ها وارد جو زمین می‌شود. خوشبختانه ضخامت جو زمین به‌قدری است که می‌تواند سیارک‌های کوچک‌تر از 100 متر را خرد کند و آن‌ها را به آذرگوی‌هایی (شهاب‌های فوق‌العاده درخشان) تبدیل کند که حداکثر به صورت خرده‌سنگ‌هایی ریز به زمین برسند تا برخوردشان به سطح زمین آسیب‌های جدی به همراه نداشته باشد.


منبر : خبرآنلاین