مشاعره

[mohammad99]

بگذار سر به سينه من تا که بشنوي
آهنگ اشتياق دلي دردمند را
شايد که بيش از اين نپسندي به کارعشق
آزار اين رميده سردر کمند را
بگذار سر به سينه من تا بگويمت
اندوه چيست عشق کدام است غم کجاست
بگذار تا بگويمت اين مرغ خسته جان
عمريست در هواي تو از آشيان جداست
بگذار تا ببوسمت اي نوشخند صبح
بگذار تا بنوشمت اي چشمه شراب
بيمار خنده هاي توام بيشتر بخند
خورشيد آرزوي مني گرمتر بتاب
دلتنگم آنچنانکه اگر بينمت به کام
خواهم که جاودانه بنالم به دامنت
شايد که جاودانه بماني کنار من
اي نازنين که هيچ وفا نيست با منت


صبح شما هم بخیر

[Payan]

هرچه شكفتم تو نديدي مرا
رفتي و افسوس نچيدي مرا
ماندم و پژمرده شدم ريختم
تا كه به دامان تو آويختم


دامن خود را متكان اي عزيز
اين منم اي دوست به خاكم مريز





خوبي محمد جان؟
اين شعري كه گذاشتي از كي بود؟

[mohammad99]

زير چه ابر تيره اي باز کرده بودم پر و بال

تو رو بگو تو رو بگو چه بي وفا

انگار نه انگار با مني

نشستي بار قيب من حرف از محبت ميزني

مرحبا چه قلب سنگي داشتي تو

چه دل شهر فرنگي داشتي تو

مرحبا به اين همه عشق و وفا

چه دل زبر و زرنگي داشتي تو

[sise]

وای از دست تو ای شیوه‌ی عاشق‌کش جانان
که تو فرمان قضا بودی و تغییر نکردی

مشکل از گیر تو جان در برم ای ناصح عاقل
که تو در حلقه‌ی زنجیر جنون گیر نکردی

عشق همدست به تقدیر شد و کار مرا ساخت
برو ای عقل که کاری تو به تدبیر نکردی

[Asalbanoo]

یک زبان، یک صدا
دین و دل، جان و روح
یک فروغ، یک سحر، یک غروب
آه من، ناله ها
شور تو، باله ها
رقص و مرگ یک هوار:
های و های
های و های
مرده ها، روزه ها، یک اتم، یک فضا
سایه ها، سایه ها
پس ز پیش، پیش جدا
من ز تو، تو جدا
من اسیر، تو رها
واژه ها بی صفا
واژه ها بی دوا
دل غریب
دل نحیف
نبض ها بی صدا
قلب ها بی صدا
زندگی بی صدا...
--
سلام
جلال جان
اون به کارتون اومد؟

[sise]

امشب سبکتر می‌زنند این طبل بی‌هنگام را
یا وقت بیداری غلط بودست مرغ بام را

یک لحظه بود این یا شبی کز عمر ما تاراج شد
ما همچنان لب بر لبی نابرگرفته کام را

سلام مژگان خانوم.
فعلا که شکسته. وقتی بلندتر شد امتحانش میکنم.
آواتار نو هم مبارک

[Asalbanoo]

ایا من خود شبحی بوده ام همه عمر،
یا خواب می دیدم همه ی آن روزان و شبان را؟
دیری است که درگذشته ام و درگذاشته ام همه ی رویاها را.
شهر من منزلگاه اشباح است،
می روند و می ایند و خاکستر به جای می گذارند،
شهر من دل من بود.
--------

مرسی ممنون

[sise]

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را
تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

شب همه شب انتظار صبح رویی می‌رود
کان صباحت نیست این صبح جهان افروز را

[Payan]

سنگ ناله مي‌كند: رود، رود بي‌قرا
ركوه گريه مي‌كند: آبشار، آبشار!

آه سرد مي‌كشد باد، باد داغدار
خاك مي‌زند به سر، آسمان سوگوار
سرو از كمرخميد، لاله واژگون دميد
برگ و بار باغ ريخت، سبز سبز در بهار
ذره ذرهآب شد، التهاب آفتاب
غرق پيچ‌وتاب شد، جست‌وجوي جويبار
در لبش ترانه‌آب، از گدازه‌هاي درد
در دلش غمي مذاب، صخره صخره كوهوار
از سلاله‌يسحاب، از تبار آفتاب
آتش زبان او، ذوالفقار آب‌دار
باورم نمي‌شود! كيكسي شنيده ‌است
زير خاك گم شوند، قله‌هاي استوار؟
بي‌تو گر دمي زنم، هردمي هزار غم
روي شانه‌ي دلم، هر غمي هزاربار
هر چه شعر گل كنم،‌ گوشه‌يجمال تو!
هر چه نثر بشكفم، پيش پاي تو نثار!



سلام دوستان حال شما؟
مژگان خانوم كم پيدا؟

[sise]

روی تو خوش می‌نماید آینه ما
کینه پاکیزه است و روی تو زیبا

چون می روشن در آبگینه صافی
خوی جمیل از جمال روی تو پیدا

هر که دمی با تو بود یا قدمی رفت
از تو نباشد به هیچ روی شکیبا


سلام پایان