از شما که افراد مذهبی را حیوان می نامید انتظاری بیشتر از آن نمی رود که هنگام مرگ عزیزان خود و بزرگان دین به شادی بپردازید.
از شما که افراد مذهبی را حیوان می نامید انتظاری بیشتر از آن نمی رود که هنگام مرگ عزیزان خود و بزرگان دین به شادی بپردازید.
جناب مسعود شما چه اصراری در شخصی کردن بحث دارید؟!
در نگاه بنده ابراز شادی خالصانه ارزشی تر از ابراز ریا کارانه غم هستش.
مداحانی که برای پول گلوی خود را پاره میکنن و اسم فلان شخصیت مذهبی و ثوابت رو روی اینکار میذارن و یا مومنان و مومناتی که برای شماره دادن در مراسم مذهبی حاضر میشن و یا افرادی که موزیک یا حتا تصاویر جنسی ردو بدل می کنند در مراسم ختم عزیزانشون. اینها چه فضیلتی داره؟!
حالا یک ویدیو که تعدادی از جوونای شیطون ساختند و در اون نه به کسی توهین میکنن و نه موضوعات جنسی مطرحه و نه ... و فقط به ابراز شادی در حریم خصوصی خودشون پرداختن اسلام رو به خطر انداخته؟!!!
بعضی از دوستان هم که واقعن متاسفم براشون میان و با تاکید میگن "تعدادی تهرانی ..." اینکار رو کردن و موضوع رو قومیتی میکنن انگار فراموش کردند که همین تهرانی منحرف کافر هستش که برای دریاچه ارومیه، هامون، شاخاب پارس و ... امضا جمع میکنه و از شما شهراستانی ها و اقوام دیگر ایرانی حمایت میکنه. جایی هم که همگی ساکت بودید برای احیای حق ملت وظیفه ی خودش رو انجام داد و اسم فتنه گر و میکروب و خار و خاشاک بهش نسبت داده شد و در این راه حتا از جانش گذشت!
ببینید من این صحبت ها رو نکردم که کسی رو بخوام خراب کنم یا به کسی توهین کنم اما یکم با دقت بیشتری ببینیم، یکم به هم احترام بذاریم. یاد بگیریم حریم خصوصی افراد محترمه و حق انتخاب افراد یک حقه و باید بهش احترام گذاشته بشه.
چطوره در مورد اینکه به راه انداختن دسته های عزاداری بعداز ساعت 9 شب و صلب آسایش مردم صحبت کنیم؟ آیا این مسئله درسته؟
شما در ابتدا به افراد مذهبی می گویید حیوان و سپس به من می گویید سعی در شخصی کردن بحث دارم؟ افرادی که شما ذکر کردید منافقان هستند که باید نسلشان از روی زمین ریشه کن شود. عزاداری در نیمه شب در روزهای مناسب کاری پسندیده است و به مردم کوته فکر که مشغول خواب هستند یادآوری می کند خدایی وجود دارد و امامان و بزرگان ما به خاطر دفاع از ارزش های ما شهید شدند و لازم است یاد و خاطره شان گرامی داشته شود و شرکت در این مراسم ها باعث شهیدپرور شدن نسل های جدید می شود که بزرگ ترین ارزش هاست.
هر طور نگاه کردم که این بحث بیهوده و شخصی و توهین آمیز رو از کجا پاک کنم تا در حینش حق پست دهنده ای ضایع نشه به نتیجه ای نرسیدم بجز اینکه در همین جا متوقف بشه.
البته دوستانی که تاپیک رو آف میکنند میدونند که کاری نداره چشممون رو ببندیم و دیلیت رو بزنیم بره، باز به احترام کاربران گرامی که پستهاشون ربطی به موضوع تاپیک داره اینکارو نمیکنیم.
اما در ادامه اگر این تاپیک(و هر تاپیک دیگری) ده ها صفحه هم جلو رفته باشه اما با دعوای شخصی ... ارزشی برای انجمن نداره که باقی بمونه.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
از قسمت های نا مربوط و صحبت در موردشون صرف نظر میکنم فقط دوستانه میگم اگر کسی همچین جسارتی کرده باشه هم شما نباید بیای روند یک تاپیک رو به هم بزنی بلکه باید از قسمت های پیش بینی شده یعنی [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] پیگیر بشید یا با ارسال یک پیغام خصوصی به یکی از اعضای تیم مدیریت اطلاع بدید و یا خیلی ساده کلید گزارش تخلف رو فشار بدید و توضیحاتتون رو ارسال کنید. به حاشیه رفتن بحث فقط انرژی همه رو میگیره و وقت همه ی ما چه مذهبی، چه غیر مذهبی رو تلف میکنه.
چرا باید نسلشان از روی زمین ریشه کن بشه؟ چون عقیده ای متفاوت دارند؟
خب از نظر خیلی از افراد هم سرو صدای زیاد بعداز ساعت 9 شب یا حتا قبل از اون (افرادی هستند که بیماری های مختلف دارند) صلب آسایش هستش و هیچ فضیلتی رو در این مسئله نمیبنند. چرا شما به عقیده ی اونها احترام نمیگذارید؟
در اینجا دیگه مسئله حریم خصوصی مطرح نیست بلکه به راه انداختن دسته های عزاداری میتونه آسایش تعداد زیادی از افراد رو صلب کنه و عزاداران این کار رو در حریم شخصی خودشون انجام نمیدند بلکه در اجتماع اقدام به اینکار می کنند.
ملاک کوته فکر بودن چیه؟
ارسال بنده را حذف کردند و بنده دوباره پاسخ می دهم. حکایت است صدای عزاداری صالح شفای بیماری هاست و مردم لایق از آن همیشه لذت می برند. کوته فکران افرادی هستند که لذت این لحظه خود را به لذت های بسیار قوی تر و بزرگ تر آینده ترجیح می دهند.
دوست عزیز شما فروم را با حوزه ی علمیه اشتباه گرفتید . ما در اینجا برایمان مهم نیست حکایت چه میگوید ، چیزی که برای ما مهم است ، شواهدی هست که قابل نقد و بررسی باشن
قبلا هم در تاپیکی عرض کرده بودم که از ادیان و قران و روایات و حکایات صحبت نکنید.علتش هم گفته بودم.دوست عزیز اینجا نه مسجد هست و نه حوزه ی علمیه.اما در مورد عزاداری باید عرض کنم که عزاداری های ما شده بلند کردن علامت و چرخوندن علامت و یک اسیبی به مردم زدن و عذر می خوام که این رو به صورت غیر مستقیم میگم و اون هم دیبس دیبس و سینه زنی.خود زنی و قمه زنی.یک مطلبی هم لازم است بگم اینه که به اعتقادات کسی توهین نشه.اینکه یکی میاد لباس سفید موقع عزاداری می پوشه و یکی سیاه بستگی به فرهنگ جامعه ای که در اون زندگی می کنه داره.مفهوم عزاداری یعنی غم و ماتم برای یک شخصی که براش عزیز هست.پس به نفس عزاداری توهین نشه.اما همون طور که شادی نباید موجب اسیب اجتماعی و برهم زدن نظام خانواده بشه.عزاداری هم نباید موجب برهم زدن ارامش جامعه بشه.اینکه در ایران تفریح سالم نیست به این معنی نیست که نفس عزاداری مورد حمله قرار بگیره.در مورد شادی کردن در مراسم عزاداری یک فردی که فوت کرده باید دید نیت شادی چیه؟؟اینکه باعث بشه فردی که در قبر هستش به مسخره گرفته بشه.این درست نیست.ضمن اینکه کسی که عزیزی رو از دست میده معمولا خوشحال نیست.حال چه انسان غربی و چه انسان شرقی.فرقشون تو اجرای مراسم هستش.تو ایران کم مونده قبر رو از جا بکنند و در غرب و در کلیساها خیلی اروم هستند(اما خوشحال نیستند).اینکه نباید در عزاداری شاد بود برای اینکه حرمت مرده حفظ بشه.مثل این می مونه که یک نفر تو خیابون به شکل فجیعی تصادف کنه و فرد از دیدن این صحنه لذت ببره و مثلا شاد باشه!!!!پس نیت شادی مهم هستش.تو ایران که تا یک شخص مشهوری فوت میکنه میان جلوی دوربین عکس یادگاری میگیرن!!!!!اینکه در مراسم عزاداری ادم نباید شاد باشه به این معنی نیست که اخم هم کنه بلکه حرمت اون فضای عزاداری حفظ بشه.ارسال بنده را حذف کردند و بنده دوباره پاسخ می دهم. حکایت است صدای عزاداری صالح شفای بیماری هاست و مردم لایق از آن همیشه لذت می برند. کوته فکران افرادی هستند که لذت این لحظه خود را به لذت های بسیار قوی تر و بزرگ تر آینده ترجیح می دهند.
یک بنده خدایی که مسئول حقوق انسان ها !! در کشور ما هست فرموده است:
خوشحال بودن (Happyness) آداب دارد.
شما وقتی خوشحال هستید جیغ و عربده نمی کشید. این کار الاغ و حیوانات دیگر است.
چهارپا ها وقتی خوشحال می شوند جفتک می اندازند، آیا ما باید این طور رفتار کنیم؟
.
.
.
من فکر میکنم ما یک مشکل بزرگی با خیل عظیمی از انسان ها داریم که نمیخوان فکر کنن انسان مثل همین چهارپا و دوپای اطرافش هست و نیازهاش هم همون نیازهایی هست که اینا دارن.
جفت گیری کار الاغ و... هست، خوردن و آشامیدن هم کار گوسفند و... هست، گوساله زاییدن هم عمل مقدسی است که گاو ماده انجام میدهد و...
حالا این انسان متوهم با تافته جدا بافته فرض کردن خودش از سایر موجودات اونم صرفا به دلیل هوش بیشتر در درک پدیده های اطرافش فکر کرده اگر این نیازهای مشترک با سایر موجودات رو سرکوب کنه، داره کار شاقی انجام میده.
در حالیکه اینا شلاق هایی هستند که انسان های وحشت زده از مرگ، دارن بر پیکر خودشون میزنن که تو این تقابل هستی و نیستی با نزدیک شدن به نیستی یخ نزنند.
اینهمه تابو آفرینی و محدودیت های بی پایه اساس که جز قوانین نوشته شده برای رام کردن بردگان، ریشه در هیچ چیزی نمیتونه داشته باشن.
واقعا برام عجیبه . . .
چطور ممکنه کسانی ، غم و غصه و افسردگی رو خوب بدونند و شادی رو بد ؟؟؟
مثل این می مونه که تیشه برداری به ریشه خودت بزنی . . . .
اونم الان که نقش اضطراب و استرس و ناراحتی و غم و غصه در بسیاری از بیماری های ناجور (مثل آلزایمر - مشکلات تنفسی و قلبی - افسردگی ) و مرگ و میر کاملا مشخص و واضح هستش ؟
چطور میشه که افرادی با غم و غصه به اصطلاح " حال " می کنن ؟؟؟
دیدم کسانی رو که در تمام اوقات سال رینگتون گوشیشون گریه زاری هستش . . . .
آوای انتظارشون هم همینه . . . .
وقتی هم بیکار میشن میرن موسیقی مشابه اون رو میذارن که حال کنن . . . .
به نظرم همون قسمت اول جمله کافی بود !!![]()
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)