دلفین ها با افزایش عمر باروریشان کاهش مییابد. در بعضی نمونهها، مادهها ۲۷–۱۸ سال پیش از پایان زندگی به یائسگی میرسند،
اگرچه به تلاشهای نرها برای آمیزش پاسخ مثبت میدهند [یعنی زمانی که توانایی فرزند آوری خود رو از دست داده اند].
اغلب جوامع دلفینها چندهمسر هستند و
دلفینهای نر و ماده با تعداد گوناگونی دلفین از جنس مخالف آمیزش میکنند.
دلفینها از آن روی که
آمیزش جنسی را بنا به دلیلهایی به جز هدف تولید مثل انجام میدهند، شناخته شده هستند. دلفینهای نر و ماده گاه آمیزشهایی همچون نزدیکی از راه سوراخ تنفسی انجام میدهند که آشکارا سودی در جهت زایش ندارد. گاهی نر آلت تناسلی خود را بر روی بالههای پشتی و کناری ماده میمالاند و این کار به ویژه هنگامی که ماده اجازه آمیزش واژنی به نر نمیدهد صورت میگیرد.
خودارضایی در هر دو جنس دیده میشود و دلفینها یا به وسیله تماس یکی از بالههای خود به ناحیه تناسلی و یا مالاندن آن ناحیه به کف دریا، به ارضای خود می پردازند.
آنها همچنین دارای رفتارهای
همجنسگرایانه در میان خود هستند. دلفینهای پوزهبطری به صورت متناوب با همجنسان خود معاشقه، نزدیکی، و سکس میکنند و هر دو جنس نر و ماده با همجنسان خود رابطه برقرار میکنند. مشاهدات نشان میدهند که ۳۰ درصد همه ارتباطها میان دو گونه پوزهبطری و خالدار اطلس شامل فعالیتهای همجنسخواهانه میشود. در میان بعضی گروههای نهنگ قاتل، بیش از سه چهارم فعالیتهای جنسی مشاهده شده میان نرهای همجنس بودهاست.
در مواردی نیز دلفینها رفتار جنسی نسبت به دیگر جانوران، از جمله انسانها، نشان دادهاند. این رفتارها پس از آن بروز پیدا کردند که یک انسان برای مدت طولانی با دلفین خاصی ارتباط دوستی برقرار کرده و دلفین «خجالت» خود نسبت به آن انسان را از دست دادهاست.
ویکی پدیا