همیشه پای یک ایتالیایی در میان است ...![]()
برزیل
مکزیک
اسپانیا
هلند
شیلی
استرالیا
کلمبیا
ژاپن
یونان
اروگوئه
انگلیس
ایتالیا
سوئیس
فرانسه
آرژانتین
ایران
آلمان
پرتغال
بلژیک
روسیه
امریکا
هندوراس
همیشه پای یک ایتالیایی در میان است ...![]()
دوستان آلمانی و ایتالیایی انقدر با هم دعوا نکنید. هیچ دشمنی بین آلمان و ایتالیا وجود نداره نه در زمینه فوتبال در زمینه سیاسی و تاریخی و فرهنگی و اتفاقا بین این دو کشور دوستی بوده و برعکس انگلیس بوده که با هر دو کشور مشکل داشته
دشمن آلمان انگلیس هست که در اکثر مواقع هم جلوی آلمان بازنده بوده
ایتالیا صد دفعه دیگه هم آلمان رو ببره فقط حساسیت ها و رقابت های فوتبالی زیاد میشه و ایجاد نفرت عمیق نمی کنه
ولی بین آلمان و انگلیس یک دشمنی عمیق و تاریخی وجود داره
این انگلیسیها بودن که در جنگ جهانی دوم صدها هزار نفر از مردم غیرنظامی آلمان و ایتالیا رو در بمباران های هوایی قتل عام کردند
سلام، در بحث اینکه چطور هواداری یک تیم شکل میگیره...به نظر من هواداری تیم هم اکتسابی(سببی) و هم انتصابی(نَصَبی) است(البته قبول این انتصاب هم اختیاری است)
هوادار تیم باشگاهی هم مانند تیم ملی در درجه اول با توجه به زادگاه میتونه شکل بگیره...در ایران بخاطر فقر شهرهای بغیر از مراکز اصلی مثل تهران، اصفهان، تبریز، اهواز و...بسیاری این انتصاب را در کودکی به تیم های پرقدرت پایتخت پیدا میکنند وگرنه اسباب غافلگیری نیست که هر تیم دسته دومی انگلیسی یا پایینتر از اون چند هزار هوادار پیگیر رو در پی خودش داره...(الان وضع تیم های دیگر شهرها بهتر شده)
در درجه بعد اینکه چطور طرفدار تیمی میشویم...تیمهای معروف و قدرتمند چه ملی و چه باشگاهی دارای طرفدارانی از این سو و آنسو دنیا هستند، بدون شک جز حزب بادان و افراد با نظرات خیلی خاص و دلایل کمیاب در تورنومنت ها کسی همینجوری پیش فرض نمیگه من طرفدار برای مثال یونان و اروگوئه هستم.(با وجودی که عنوان دار هم هستند)
این طرفداری به نظر من به این مرتبطه که کدوم تیم در دوران کودکی ما میدرخشیده، محل گفتگو بوده، و از قهرمانان بوده، و بعد سالها به این عشقی که در کودکی پیدا کردیم خو میگیریم و با باختهای همون ستاره ناراحت و با بازگشتهاش شادمان میشیم...
برای همسالان من که کودکیشون مصادف بوده با هشتاد و اوایل نود میلادی آغاز طرفداری از زوج: میلان/آلمان ، آژاکس/هلند و ترکیبهای دیگه ای بسیار طبیعی بوده... بعید نیست اون وسط یکی هم طرفدار ناپولی/ آرژانتین هم شده و البته الان بخش اولش رو ترک کرده باشه...برزیل تیمی گم بود در خاطره بزرگترها یا حرفه ای ترهایی که در اون سالهای کمبود رسانه امثال جادوگر سفید رو میشناختند... که 94 به پا خواست.
حالا همین مثال رو میشه دوره دوره رفت جلو و یا به گذشته، و دید خیلی از تیمها طرفداراشون چطور شکل گرفتن ...و تا رسید به الان که کسی به من میگه رئال یا بارسا؟ من میگم بازیهاشون رو مشتاقانه نگاه میکنم ولی علاقه هواداری به هیچکدوم از تیمهای اسپانیایی ندارم...بعد اون به من خیره میشه من به اون
موضوع دیگر تیم دومه...کمابیش بسیاری از ما در جامها در کنار تیم زادگاهمون و تیمی که بهش علاقه داریم، دست پایین یک تیم دومی رو هم علاقه مندیم و تعقیب جدی میکنیم...پس با توجه به حضور ایران من بالارفتن انتخابها یک فرد رو از دو انتخاب بسیار طبیعی میدونم، بخصوص با اَشکالی مثل هواداری یک تیم از آمریکای لاتین و یکی از اروپا....البته ممکنه فردی که طرفدار و علاقه مند ویژه و حرفه ای و متعصب باشه زدن یک تیم بیشتر رو درست ندونه که اونم قابل احترامه. برای مثال هلند/آلمان، آلمان/انگلستان، آرژانتین/برزیل، ایتالیا/برزیل و ده ها نمونه دیگر رقیب سنتی هستند، و کنار هم آمدنش میتونه گفتگو در پی داشته باشه.
داداش من مسائل سیاسی چه ربطی به فوتبال داره؟
الان ایران با امریکا مشکل سیاسی داره ولی تو زمینه ورزش مشکلاتو کنار باید گذاشت مثل سال 98
تنها کشوری که ورزشش سیاسی هست ایرانه
دوست من فوتبال صرفا یک پدیده ی ورزشی نیست ، ابعاد اجتماعی زیادی داره و سیاسی بودنش هم فقط مختص ما نیست ، بارز ترین نمونه هاش دیدارهای کره ی شمالی وجنوبی ، بازی آرژانتین - انگلیس و دو گل عجیب مارادونا و دست خدا بعد از اشغال فالکلند توسط انگلیس ، بازی آلمان و انگلیس و سوابق درگیری دو کشور در جنگ جهانی ، نابود شدن فوتبال شرق آلمان بعد از قضایای دیوار برلین ، مجادلات بوسنی و صربستان بر سر کشتار مسلمانان بوسنی ، و در بارز ترین مثال همین ایران - امریکای خودمون در 98 که سیاسی ترین بازی قرن هم لقب دادن بهش .
حتی فراتر از سیاست ، در زمینه ی مذهبی هم فوتبال اسکاتلند و نبردهای سلتیکی های کاتولیک و گلاسکو رنجرزی های پروتستان که اغلب اوقات هم به علت این اختلافات ریشه ای مذهبی دچار تنش میشه و طرفداران خارج از زمین فوتبال هم درگیر میشن .
بنابراین فوتبال صرفا بعد ورزش نداره ، اما خب در مورد اینکه ورزش ما تا حد زیادی ( بیشتر از هر کشور دیگه در دنیا ) آغشته به سیاست هست شکی نیست
عشق ابدی آرژانتین ودیگر هیچ
ای کاش واقعا اینگونه بود ولی نیست.
وقتی قبل از جام جهانی 2010 اعلام کردن که طبق نظرسنجی ها آلمان منفورترین تیم جام هست و علتش هم جنگ جهانی دوم هست نشون میده فوتبال خیلی سیاسیه
آلمان منفور ترینه؟؟؟
لطفا منبع بده...
من رو دو تیم خیلی تعصبی هستم، اسپانیا و آرژانتین ( البته ایران به جای خودش هست ) .
آرژانتین به خاطر وجود لیونل و حمله ی بسیار قدرتمند این تیم و اسپاین هم به خاطر اصولی بازی کردنشون، گرچه بعضی جا ها با پاسکاری های زیاد واقعا بازیشون خسته کننده میشه، اما همه ی بازیکنان این تیپ از جمله مدافعان و مهاجمان و ... حرفه ای هستن و اصطلاحا شیرتکی بازی نمیکنن.![]()
ما بیشماریم![]()
(ایتالیا... رتیه ی اول بدون در نظر گرفتن ایران)
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)