به نظرت زور کسی که یک سال کنگفو کار کرده بیشتره یا کسی که کاراته کار کرده ؟
به نظرت زور کسی که یک سال کنگفو کار کرده بیشتره یا کسی که کاراته کار کرده ؟
خوب شد سر این بحث رو باز کردید .
مقایسه ورزش های رزمی با یکدیگر :
توضیح رو با چند سئوال شروع کنیم :
- آیا درس جغرافیا بهتر است و بر علم بیشتر می افزاید یا شیمی ؟
- آیا ورزش بسکتبال زیبا تر است یا فوتبال ؟
- آیا شغل دکتری تخصصی بهتر است یا استاد دانشگاه ؟
- و ............ هزاران سئوال مشابه
هیچکدام از سئوالات بالا جواب قانع کننده ای ندارند و فقط از روی علاقه و تعصب میشه به اونها پاسخ داد ، و اینکه کدوم ورزش رزمی بهتر است ، مانند سئوال های بالاست .
اول علاقه ، دوم توانایی انجام ورزش از لحاظ فیزیکی و بنیه بدنی ملاک های انتخاب رشته هستند ، و همراه باهم مثل دوبال موفقیت میشن . مثلا من علاقه زیادی به دوی 100 متر دارم اما وزنم 95 کیلو هست و قدم 165 !!! بنابراین هرچقدر هم که بخواد با این وضیعت نمیتونه ، یا من قد 190 با وزن 85 دارم ، مناسب تکواندو اما هیچ علاقه ای بهش ندارم بنابراین توی این ورزش موفق نخواهم شد .
مقایسه ورزش ها کار عاقلانه ای نیست همونطور که شما به هیچ وجه نمیتونید یک فیزیکدان رو با یک استاد تاریخ از نطر اطلاعات مقایسه کنید همینطور یک فوتبالیست رو با یک بسکتبالیت یا یک روانشناس رو با یک مهندس کشاورزی ، همینطور یک کونگفوکار رو با یک جودو کار
محتوای مخفی: پاسخ به کاربر mohammad varaste
اما کنگفو مسابقات جهانی نداره چون یک ورزش وحشیانه هست اما کاراته و تکواندو به خاطر اینکه ورزش کنترل شده ای هست منظورم کنترل ضربات هست مسابقات جهانی داره من خودم کمربند زرد رشته کاراته هستم و خیلی هم راضی هستم
به نظر من دعوا اصلا خوب نیست بهتره تا جایی که امکان داره مشکلات رو با زبون حل کرد نه با جنگ و دعوا
دوستان شما قضاوت کنیدآیا جنگ و دعوا کار خوبی می باشد؟؟؟؟
کار خوبی که نیست دوست عزیز ولی بعضی جاها اجتناب ناپذیره
کنگفو هم وحشیانه نیست! هر ورزشی قاعده های خودشو داره حالا چون توی کاراته و تکواندو ضربات کنترل شده هست ما باید ورزش های دیگه مثل موی تای- کیک بوکس و .... رو مسخره و وحشیانه بدونیم؟!
جنگ ، دعوا ، خشونت ، عصبانیت و حتی کل کل های ساده همگی نشونه های نا امنی و انرژی منفی همراه خود دارند . حتی یک حرف ساده یا یه " نچ " گفتن ساده در جای نامناسب باعث این جریان ها میشه و ممکنه تا آخر روز فکر شما درگیر کنه و باعث تضعیف اعصاب شما بشه .
بارها و بارها شده در موقعیت های فوق العاده خطرناک در آستانه ی دعوا قرار گرفتم اما همیشه سعی کردم تا جاییکه میشه از اینجور چیزا دوری کنم ، مثلا همین امروز درست چند قدم جلوتر از پل عابر پیاده دوتا جوون داشتند از خیابون رد میشدند و نزدیک بود بزنم بهشون ، هرجوری شد موتور رو جمع کردمش اما وقتی ایستادم بهشون میگم " پل عابرپیاده کنارته چرا از رو اون نمیری " برگشته با لحن بدجور و تهدید آمیز میگه " به تو چه از هرجا دوست داشته باشم رد میشم ، حرفیه " ؟!!؟
تا جاییکه میتونید از دعوا دوری کنید ، صفحات حوادث روزنامه رو بخونید ، قاتلین درگیری ها در آخر همین حرف رو میزنند : " نمیخواستم اینطوری بشه فقط میخواستم بترسونمش "
درباره کنگفو ، اول اینکه جدا از ورزش کنگفو یک هنر فوق العاده ظریف و زیبا هست ، بیشتر سبک های کنگفو فقط دارای فرم هستند و کمتر روی مبارزه تمرکز دارند مثل "کاراته وادوکای" و تمام این فرم ها برای رسیدن به تمرکز و آرامش هستند . اینکه کنگفو رو فقط با چند سبک مثل ساندا تعریف کنیم کار درستی نیست ، در مورد وحشیانه بود هم باید یادتون باشه هر ورزشی قوانین خودشو داره و کسی که وارد اون ورزش میشه حتما از قوانین خبردار هست و مشکلی با اونها نداشته که ادامه میده . ظاهر خشن بودن یا لطیف بودن در کنترلی و غیرکنترلی بودن هست که مثلا کیوکشین یا موی تای ، بوکس و .... غیر کنترلی هستند ولی تکواندو ، وادوکای ، توآ و .... کنترلی .
مهم نفس ورزش هست که جوانمردی ، متانط ، تواضع ، احترام و .... رو آموزش میده .
دوستانی که علاقه مند به ورزش کنگفو هستند... خیلی ساده بگم، مذهب و مکتب ووشو به راحتی میتونه جوابگوی نیازهاتون باشه... ووشو یک سبک رزمی مثل کنگفو، تکواندو یا کاراته نیست... ووشو یک مذهب و مکتب است که شامل تمامی فرمهای مبارزاتی کنگفو میشه... چانگ چوان : مبارزه شمالی نانگ/نن چوان : مبارزه جنوبی تای چی چوان : مبارزه به سبک تاچی یا مرکزی شاید از خودتون سوأل کردید که افرادی مثل چکی چان، بروسلی و یا چت لی که اینها نامهای مستعارشون هستند چه سبکی از ورزش رو استفاده میکنن ؟ (چه سبک کنگفویی؟؟) خیلی سادس، برای مثال فردی مثل جت لی که در مکتب ووشو پرورش یافته سبک مرکزی رو استاده میکنه، که تجلی این سبک رو توی فیلم تای چی میبینید که خودش نقش اولش هست ! خلاصه اینکه من کلی دلیل اثبات میکنم ووشو کامل ترین و جامع ترین و بدون عیب و نقص ترین رزم نسبت ب بقیه سبک ها مثل تکواندو و یا 50 تا سبک کنگفوی من-در-آوردی هست که اخیرا میبینید بوجود اومده... (کنگفو فایتینگ و فوتایمو و 21 و ... همگی دارای یکسری عیب هستند که در دراز مدت فرد رو دچار نقص فیزیکی میکنن) ووشو دو قسمت میشه : سانشو ----> ساندا ----> سانداوانگ تالو علت اینکه گفتم، سانشو بعد ساندا و بعد سانداوانگ بخاطر حفظ ترتیبش از نوع آماتور به حرفه ای بودش، در سانشو لباس شما بسیر کامله (هوگو، کلاه، دستکش، کاپ و ...) و برخی از ضربات مجاز نیست (مثل ضربه پا تو سر حتی در سنین بزرگسال و یا ...) ولی در ساندا بسیاری از ضربات آزاد اعلام میشه بغیر از از زانو و آرنج... و در آخر سانداوانگ که در حال حاضر بخاطر خشونت بسیار بالا بصورت رسمی آموزش داده نمیشه... (این سبک سنگین ترین دفاع شخصی و کشنده ترین نوع محسوب میشه که در حال حاضر به ارتش سرخ چین آموزش داده میشه) تالو یا همون رزم سایه ها یک ورزشی بسیار از لحاظ ذهنی سنگین ولی زیبا هستش... [برای اطلاعات بیشتر خودتون به سایتهای مرجع رجوع کنید] ووشو از دو کلمه وو- (Wu) به معنی رزم و -شو (Shu) به معنی نمایش میباشد ! بنده خودم اولین بار به قصد دفاع شخصی با این مکتب آشنا شدم ولی الانبهش اعتقاد قلبی دارم که یک ووشو کار حرفه ای به راحتی میتونه حتی یک جودو کار حرفه ای رو شکست بده، در شرایط یکسان !
یه ورزش اسرائیلی هست به اسم کراوماگا ، خوراک جنگهای خیابونیهالبته تا اونجاییم که شنیدم 90 درصد ضرباتش کشندست
![]()
تا حالا اسمش رو نشنی بودم،ممون از اطلاع رسانیت![]()
ولی خب کشنده بودن به درد جنگ خیابانی نمیخوره، حتی سانداوانگ هم برای افراد نظامی و کسانیکه توی ارتش کار میکنن خوبه، چون "توی جنگ حلوا پخش نمیکنن که ! :-)"
من خلع سلاح رو بیشتر ترجیه میدم :-/
چون الان بلانسبت دوستان دست هر الف بچه و تازه به دوران رسیده ای چاقو و سلاحهای جور و جور اعم از شوکرهای مختلف، چاقوهای دسته کوتاه، متوسط و حتی دسته بلند (مثل قداره و ...) هستش و خلاصه اینکه خیلی باید مراقب بود...
حالا چاقو قابل کنترل هستش ولی شوکر یکم سخته کارش، چون یک پالس شوکر برابره با 7 دقیقه کما و بیهوشی ! :-/
هر پالس 105 ولت وارد بدن میکنه که در چند پالس مداوم فرد رو تا سکته قلبی و در بعضی موارد سکته مغزی پیش میبره... :-/
باید واقعا سریع بود...
ولی خب این توصیه من :
تکنیک + جسارت = دفاع شخصی...
خدای تکنیک باش، ولی اگر جسارت نداشته باشی کارت تمومه :-/ :-( :-)
این جمله تآیید میشه. اساسیخدای تکنیک باش، ولی اگر جسارت نداشته باشی کارت تمومه :-/ :-( :-)
یه چیزی بگم:
ما تو محلمون یه بابایی رو داریم که آدم شری هستش...
زیاد دعوا و از این شلوغ کاری ها کرده
خیلی ها بودن که خدای کشتی.تکواندو و... بودن ولی کسی جرآت نمیکنه باهاش یقه به یقه بشه
چرا؟
چون زیاد تو درگیری بوده
تنها راه اینکه مبارز قدر خیابونی بشی کتک خوردنه
باید انقدر تو دعواها باشیو کتک بخوری تا اینکاره بشی
ولی اگه قرار باشه آدم مثبتی باشینو بدون سابقه درگیری و این حرفا بتونین تو یه بی احترام به ناموس شبانه جلوی یه نفر دربیایین
بهترین ورزش موی تای هستش
کافیه یخورده درموردش جستجو کنین
متاسفانه امروزه زورگیری در خیابان های شهر زیاد شده؟کسی میتونه راه کارهایی برای دفاع از خود بگه؟چه ورزشی مناسبه؟
اخه این چند وقته علاوه بر این که هیچیزی که داری میگیرن ازت اخرش یه چاغو هم میزنن میرن
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)