مشاعره

[sise]

هر موی من از عشقت بیت و غزلی گشته
هر عضو من از ذوقت خم عسلی گشته

خورشید حمل رویت دریای عسل خویت
هر ذره ز خورشیدت صاحب عملی گشته

این دل ز هوای تو دل را به هوا داده
وین جان ز لقای تو برج حملی گشته

[aftabkhanom]

هر کسی کوله ی باری بر دوش
چشم ها خسته ز خواب
نه سؤالی نه جواب
در پس پنجره ی کوچک من
خفته شهری خاموش

[sise]

شراب ارغواني چاره‌ي رخسار زردم نيست
بنازم سيلي گردون که چهرم ارغواني کرد

هنوز از آبشار ديده دامان رشک دريا بود
که ما را سينه‌ي آتشفشان آتشفشاني کرد

[aftabkhanom]

در پس پنجره ها
شاید این پنجره را باید بست
رفت و در گوشه ی عزلت بنشست
نه! در پس پنجره دنیای من است
کی توان از همه دنیا بگسست
باید این پنجره ها را بگشود
باید این گرد غم از سینه زدود

[sise]

جاده
در انبوه مردمان
همیشه تنهاست
زیرا که دوستش نمی دارند

[aftabkhanom]

در پس پنجره ی کوچک من
خفته شهری خاموش
در ودیوار مزّین شده با رنگ سراب
و زمین تشنه ی یک قطره ی آب
در پس پنجره من می بینم
لاله ی سرخ فراموش شده در ته باغ
کس نگیرد ز گل یاس سراغ
رفته از یاد همه خاظره ها

[sise]

اکنون که مرغ پرده‌ی نوروز می‌زند
ای ماه پرده ساز خروش رباب کو

دردیکشان کوی خرابات عشق را
بیرون ز گوشه‌ی جگر آخر کباب کو

گفتم چو بخت خویش مگر بینمت بخواب
لیکن ز چشم مست تو پروای خواب کو

عصر خوش

[Payan]

وقت آن آمد كه دستي برزنم
چند خواهم بود آخر پايبست

پرده پندار مي بايد دريد
توبه تزوير مي بايد شكست

چقدر من اين ابيات رو دوست دارم
خصوصا با آواز زيباي عليرضا افتخاري (محمد )

[sise]

تا کی از تزویر باشم خودنمای
تا کی از پندار باشم خودپرست

وقت آن آمد که دستی بر زنم
چند خواهم بودن آخر پای‌بست

سلام پایان:
ولی من ترجیح میدم که با صدای شجریان در آلبوم"جان جان" اینو گوش کنم.
البته افتخاری هم زیبا خونده

[doyenboof]

تمام شب آنجا
میان سینه ی من
کسی زنو میدی
نفس نفس می زد
کسی به پا می خاست
کسی ترا می خواست