آذری شعرلری

[shalineh]

ديلده هاراي سالان کسين
ايچي آز يانار- آز يانار
بير درديم وار سازا دئسه م
اينان، ساز يانار- ساز يانار

Yashasin Rostam Kardashi Bu Marakhli Yazinan.I
Yashasin ali_86 Kardashi Ki Beyla Yazini Biza Ekranladi.I

*******
Gördi dörd aydan sora könlüm gözəl dildarını
Düşdü qəlbə ki gəlib dərman edə bımarını

Uşdu canım suye canan bi dəlil o bi derəng
Ta əyan etsin ona bu müddətin əsrarını

Səslədi kulle vucudum dilbəri ta söyləsin
Bu neçə ayda ona xatır yazan əşarını

Baxmadı ta ki görə kimdi qururun sindirir
əzdi şovqo zovqumu çöndərdi öz ruxsarını

geşdi biqanə yanımndan eylə bil ki mən yoxam
basdı axırda mənim qəlbimə nifrət xarını

eybi yox ki saymadı məcnünü öz leylasıda
yandırar bir gün mənim ahım onun gülzarını

Şair : Vəhid Şükürzadə

[t.s.m.t]

أورک ده ن چیخماسا شاعیرین سؤزؤ
أوره ک لر قولاغی دینله مز اونو
شعر گئیه بیلر ایهام پالتاری
آنجاق گئیه بیلمز خیانت دونو

عاصم اردبیلی

[t.s.m.t]

گؤز یومما گؤنشده ن،نه قده ر نورو سارالسا
سؤنمه ز ابدی هر گئجه نین،گؤندؤزؤ واردیر
ظولمون توپو وار،قلعه سی وار،گؤل له سی واردیر
حققین ده بؤکؤلمه ز قولو،دؤنمه ز أوزؤ واردیر

[ali_86]

Din adına kəsillər
Tutullar, öldürürlər

Köhnə hamam, köhnə tas
Ya Məhəmməd, ya Abbas

Yenə dilim yasaqdı
Yenə elim dustaqdı

Bir də bizi qırdılar
Zindana doldurdular

Ya rəbbi, ya ilahi
Səni millətin ahi

Qilma rəva zülməti
Sən qurtar bu milləti

Böyük bu şeytan ilə
Sən özün divan elə

-
Salih İldirim

[ali_86]

OTUZ BEŞ YAŞ

Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.

Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?

Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler,o şevk,o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.

Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hâtırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.

Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar,ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.

Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüğüm tarumar?

N’eylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde,nasıl,kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak.
Taht misali o musalla taşında.


Cahit Sıtkı TARANCI

[ali_86]

MERDİVEN

Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden,
Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak,
Ve bir zaman bakacaksın semâya ağlayarak..
Sular sarardı.. yüzün perde perde solmakta
Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta...
Eğilmiş arza,kanar,muttasıl kanar güller,
Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller,
Sular mı yandı?Neden tunca benziyor mermer?
Bu lisân-ı hafîdir ki rûha dolmakta,
Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta!


Ahmet HAŞİM

[ali_86]

SEVİ ŞİİRİ

Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman,taze bir ekmek gibi
Önce aşkla çağıran,sonra dinlendiren
Bana her zaman dost,her zaman sevgili
Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde,küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak
Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kah çocukça mavi,kah inadına yeşil
Aydınlıklar,esenlikler,mutluluklar
Hiçbiri gözlerin kadar anlamlı değil
Ben senin en çok gülüşünü sevdim
Sevindiren,içimde umut çiçekleri açtıran
Unutturur bana birden acıları,güçlükleri
Dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman
Ben senin en çok davranışlarını sevdim
Güçsüze merhametini,zalime direnişini
Haksızlıklar,zorbalıklar karşısında
Vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini
Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim
Tüm çocuklara kanat geren anneliğini
Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
Sensin,her şeyin üstünde tutan sevdiğini
Ben senin en çok bana yansımanı sevdim
Bende yeniden var olmanı,benimle bütünleşmeni
Mertliğini,yalansızlığını,dupduruluğunu sevdim
Ben seni sevdim,ben seni sevdim,ben seni...

[ali_86]

BEN SANA MECBURUM

ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum
ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
bu şehir o eski istanbul mudur
karanlıkta bulutlar parçalanıyor
sokak lambaları birden yanıyor
kaldırımlarda yağmur kokusu
ben sana mecburum sen yoksun
sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
insan bir akşam üstü ansızın yorulur
tutsak ustura ağzında yaşamaktan
kimi zaman ellerini kırar tutkusu
birkaç hayat çıkarır yaşamasından
hangi kapıyı çalsa kimi zaman
arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu
fatih’te yoksul bir gramofon çalıyor
eski zamanlardan bir cuma çalıyor
durup köşe başında deliksiz dinlesem
sana kullanılmamış bir gök getirsem
haftalar ellerimde ufalanıyor
ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
ben sana mecburum sen yoksun
belki haziran’da mavi benekli çocuksun
ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden
belki yeşilköy’de uçağa biniyorsun
bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor
belki körsün kırılmışsın telâş içindesin
kötü rüzgâr saçlarını götürüyor
ne vakit bir yaşamak düşünsem
bu kurtlar sofrasında belki zor
ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
ne vakit bir yaşamak düşünsem
sus deyip adınla başlıyorum
içimsıra kımıldıyor gizli denizlerin
hayır başka türlü olmayacak
ben sana mecburum bilemezsin


Attilâ İLHAN
(Ben Sana Mecburum)

[shalineh]

Sənə ey nazlı nıgar zülfe pərişan yaraşır
Üzünün vəsfinədə tək məhe taban yaraşır

Seçilən dunya gözəllərdə hərə bir yer alıb
Sənə ey qünçə dəhan təkcə bu sultan yaraşır

Məni ta sən görüsən qaş qabağın yer süpürür
Gülgünən ki sənə bu çehreye xəndan yaraşır

O qədər eşqivə dözdüm ki adım məcnuna çöndü
Sənə də bil ləqəbe leyliye dovran yaraşır

Budur qəsdim səni öz sevgi torumda girə salmaq
Odur ki bax mənə ovçu sənə ceyran yaraşır

Gözəlim gəl yanıma ta ki desin dunya bizə
Oğlana qız yaraşır bax qıza oğlan yaraşır

[t.s.m.t]

<ايسته رم اولمگي من، ليك قاچيرمندن اجل
گور نه بدبختم، اجلدن ده گرك نازچكم>!

علی اکبر طاهر زاده