نثرهای عاشقانه

[a@s]

من ازاین که به چشمهای تونگاه کنم، خجالت نمیکشم. می ترسم!
میترسم اینهمه احساسهای زیباوباشکوهی که تودرمن آفریده ای، تودرکنارمن نتوانی بیابی.
برای معشوق خوب توبودن هر روز وهرلحظه بایدتلاش کنم!
آه ... ای مهربانترین...
من زیباترین اثر خداوندبر هستی را درتویافته ام...

[sarah313]

وقتی تنهاییم دنبال یک دوست می گردیم، وقتی پیداش کردیم دنبال عیب هاش می گردیم
وقتی از دستش دادیم دنبال خاطره هاش می گردیم…
و باز تنهاییم .
.................................
در نهان به آنانی دل می بندیم که دوستمان ندارند و در آشکارا از آنان که دوستمان دارند غافلیم ، شاید اینست دلیل تنهایی ما

[mahla moin]

وقتی چمدانش را به قصد رفتن بست ،نگفتم: عزیزم این کار را نکن
نگفتم:برگرد و یک بار دیگر به من فرصت بده
وقتی پرسید دوستش دارم یا نه ؟ رویم را برگرداندم
حالا او رفته و من تمام چیزهایی را که نگفتم می شنوم
نگفتم:عزیزم متأسفم،چون من هم مقصر بودم.
نگفتم اختلاف را کنار بگذاریم
چون تمام آنچه می خواهیم عشق و وفاداری و مهلت است
گفتم اگر راحت را نتخاب کرده ای من آن را سد نخواهم کرد
حالا او رفته و من تمام چیزهایی را که نگفتم می شنوم
او را در آغوش نگرفتم و اشکهایش را پاک نکردم
نگفتم:اگر تو نباشی زندگی ام بی معنی خواهد بود
فکر می کردم از تمامی آن بازیها خلاص می شوم اما حالا تنها کاری که می کنم گوش دادن به چیزهایی است که نگفتم
نگفتم بارانی ات را درآر...قهوه درست می کنم و با هم حرف می زنیم
نگفتم جاده ی بیرون خانه طولانی و خلوت و بی انتهاست
گفتم خدانگهدار ،موفق باشی . خدابه همراهت
او رفت و مرا تنها گذاشت تا با تمام
آن چیزهایی که نگفتم زندگی کنم

[Dreamland]

ای کاش! میشد بغض در گلو مانده ام می ترکید و شبنم های خشکیده و یخ زده چشمانم بار دیگر جاری می شد و از التهاب درونی ام می کاهید.
ای کاش! می توانستم تمامی دردهایم را التهام دهم.
ای کاش! می توانستم به رویا هایم رنگ حقیقت دهم.
ای کاش! می توانستم ندای ندامتم را به گوش همگان برسانم.
ای کاش! می توانستم بر پهنه بی کران این ابی ارام سبکبال پرگشایم.
ای کاش! می توانستم خوب باشم.
ای کاش! می توانستم انچه را که می خواستم اثبات کنم.
ای کاش! می توانستم ،ای کاش می توانستم،...ولی افسوس، ولی افسوس که نتوانستم تمامی کاش هایم را به حقیقت محض پیوند دهم و امروز تمامی این کاش ها بر قلبم سنگینی می کند.

[a@s]

جویند همه هلال و من ابرویت / گیرند همه روزه و من گیسویت /از جمله، ای دوازده ماه تمام / یک ماه مبارکتر است ، آن هم رویت

[NiKtA20]

اي عاشقان عهد كهن
نفرينتان به جان من
او را رها كنيد!
نفرين اگر به دامن او گيرد
ترسم خداي ناكرده بميرد
از ما دوتن به يكي اكتفا كنيد
او را رها كنيد!

[son of the sun]

نمی دونم عاشق شدن ذاتی است یا اکتسابی. بچه از وقتی دنیا می آد همانطور که نفس کشیدن و مکیدن بلده, عاشق شدن هم بلده یا نه. اما انگار من از اول بلد بودم.
از وقتی دنیا اومدم عاشق بودم. گاهی این, گاهی اون. ولی هر جا نشانه ای از تو می دیدم عاشق نشانه می شدم. بدی اش این بود که همه جا نشانه تو رو می دیدم. یه دفعه به خودم اومدم دیدم عاشق همه چیز و همه کس شدم. حالا با این دل هزار پاره چکار کنم. می ترسم اگه واقعا یه روز خودت خودت رو پیدا کنم نتونم بشناسمت. فکر کنم این خودت نیستی و مثل فلان نشانه ای. می ترسیم اگه واقعا یه روز خودت رو پیدا کنم نتونم عاشقت بشم. فکر کنم من که قبلا عاشق این نشانه شدم.

[Ghorbat22]

خنده های من از سکوت تو سهمگین تر است
و فاصله ها زمان را به بلندای دیوار چین تبدیل کرده اند.
شب در انتهای کوچه ی رفتن کمین کرده و
بی شرمی دوری ها حوصله ام را بی تاب میکند.
من از نرسیدن به انتها می ترسم
و تو فرجام ام را تاب نمی آوری.
صبور باش نازنینم !
حوصله ات را با ماه قسمت کن
و عاشقا نه ها را تا نهایت ستاره بخوان
تو در اندیشه ام سماع می کنی
و من در شعر های نخوانده ات تکثیر می شوم
مرا به خنده هایم وا مگذار
سکوت ات را به تنهایی ام ببخش !

[water_lily_2012]

شبي آرام بود و من
چون هميشه غرق رويايت
دو چشم عاشقم را دوخته بر آسمان
من امشب انتظار بودنت را مي كشم
كاش من عطر قدومت را ميان اين نسيم مملو از گريه
ميان ابر هاي مملو از فرياد رعد و برق يا باران
كاش من عطر قدومت را دوباره مي چشيدم
خدايا
چه سرد است
من اما همه دردم
بي حضورت بي صدايت اي سراپا همه خوبي همه عشق
همه باران همه ياس
اي حضور تو حضور باغها
اي كه عطر بدنت همچو صد جرعه شراب
مست گرداند من
من عاشق من ديوانه تو، من بي مي مست
كاش امشب بودي
من برايت حرف دارم سالها
من تو را مي خواهم
من تو را مي خوانم
من فقط با غم تو غمگينم
من فقط گهگاهي نيمه شب مي خوابم
ورنه هر شب تنها بي تو خوابم هيچ است
كاش يك شب و فقط يك شب زود
باز هم گرم حضورت


سرد چشمانم را غرق رويا مي كرد
بخواب اي نازنينم
مهربانم
دلنشينم
منم من عاشقت
آرام باش اي بهترينم
من اينجا مست مستم
مست و بي پروا
شبانگاهان منم گرماي عشقت را درون قلبم خواهان
همان شبها كه من مست حضور تو
نياز تو
دو چشم دلنواز تو
خيابان را چو مستان نعره زن طي مي كنم شايد تو را در حاله اي از نور من ديدم
ولي اي كاش مي بودي و من نعره زن از مستي عشق تو اينجا باز در كنج قفس رويا نمي چيدم
من اينجا كنج زندان پر عطش پر عشق يا ديوانه ام اين را نمي دانم
فقط ميدانم اي تنها حضور بي حضور
اي كه آغشته به تو دستان افكارم
در اين دنياي پر رنگ و رياي بي نفس بي عشق بي پرواز
با دل با نفس با عشق با پرواز

تو را من دوست ميدارم......

[***Spring***]

بنام پروردگار آسمان‏ها و زمین ...

خدا مال همه است. مال من، مال شما، مال یکایک ما و شما. خدا نمایندگی انحصاری ندارد. خدا به تعداد آدم‏ها در زمین شعبه دارد. خدا تنها امکانی است که هیچ کس نمی تواند از من و شما بگیرد.

خدا تنها دارایی است که فقیران بیشتر از ثروت اندوزان دارند. خدا تنها ذخیره ای است که هیچ حکومتی نمی تواند مردم را از آن محروم کند یا توزیع آن را در اختیار خود بگیرد یا کوپنی و جیره‏بندی‏اش کند. خدا تنها قدرتی است که مظلومان بیش از ستمگران دارند. خدا تنها رفیقی است که در هیچ شرایطی رفیق را تنها نمی‏گذارد و به او خیانت نمی کند. خدا تنها پناهگاهی است که امنیتش هیچ گاه به مخاطره نمی افتد و حفاظ و حصارش خلل نمی‏پذیرد.

خدا تنها روزنه‏ی امیدی است که هیچ‏گاه بسته نمی شود. خدا تنها کسی است که با دهان بسته هم می توان صدایش کرد و با پای شکسته هم می توان سراغش رفت. خدا تنها معشوقی است که به عاشقان خود عشق می ورزد. خدا تنها قاضی است که در قضاوتش احتمال ظلم و خطا نمی رود و عدالتش کمترین خدشه ای نمی پذیرد. خدا تنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر می دارد و بیشتر می خرد.

خدا تنها حاکمی است که دنبال راهی برای خلاصی محکوم می گردد. خدا تنها دارنده ای است که بی منت و چشم داشت می‏بخشد. خدا تنها دادستانی است که راه های فرار را نشان خلافکار می دهد و کلید زندان را در جیب مجرم می گذارد و چشمش را بر خطای گناهکار می بندد.

خدا تنها محبوبی است که محبان خود را تر و خشک می کند. خدا تنها حکمرانی است که هوای مخالفان خود را هم دارد و عصیانگران مملکت خود را هم از موهبت و لطفش محروم نمی کند. خدا تنها سلطانی است که دلش با بخشیدن خنک می شود نه با تنبیه کردن. خدا تنها کسی است که دشمنانش را هم بر سر سفره ی اطعامش می نشاند و به منکران و تکذیب کنندگانش هم روزی می دهد.

خدا تنها کسی است که علی رغم دانستن، چشم می پوشد و در عین توانستن، در می گذرد و می بخشد. خدا تنها حاکم مقتدری است که هیچگاه در خانه اش را نمی بندد و هیچ کس را از خانه اش نمی راند. خدا تنها مالکی است که درخواست متقاضیان آزارش نمی دهد و اصرار و پافشاری خواهشگران، کلافه اش نمی کند. خدا تنها پادشاهی است که ملاقاتش نیاز به وقت قبلی ندارد. خدا تنها کسی است که برای همگان بهترین را می خواهد و از عهده‏ی تامینش هم برمی آید. خدا تنها متعهدی است که اگر امانت وجودت را به دستش بسپاری بهتر از خودت مراقبت و محافظتش می کند و بیشترین سود را نصیبت می سازد.

خدا تنها کسی است که اگر یک قدم به سویش برداری، ده قدم به سویت پیش می آید و اگر به سمتش راه بروی، به سمت تو می دود. خدا تنها کسی است که اگر از تو محبت ببیند، زیر دینت نمی ماند و یا قدردانی شگفت و بی نظیرش تو را شرمنده می گرداند.

خدا تنها کسی است که وقتی همه رفتند، می ماند و وقتی همه پشت کردند، آغوش می گشاید و وقتی همه تنهایت گذاشتند، محرمت می شود. خدا تنها حاکم مقتدری است که برای بخشیدن گناهکار، هزاران بهانه می تراشد. هزاران وسیله می سازد و انواع عذرها و بهانه ها را به دست خطاکار می دهد تا تبرئه اش کند.

... و ماه رمضان یکی از این بهانه ها و وسیله هاست. و از مهمترین و موثرترین و کارسازترین آنها. ماه رمضان، مهلت یا وقت اضافه ای است ماه رمضان، مهمانی دیار عالی است که خدا کارت دعوتش را برای همه‏ی مردم ، از کوچک ، بزرگ و پیر و جوان، و عابد و عاصی، و صالح و طالح می فرستد. ماه رمضان، مقطعی از زمان است که خدا ناز بندگان را می کشد، به دنبال فراریان و گریختگان می فرستد. و هر شرط و شروطی را برای ورود به خانه و مهمانخانه اش بر می دارد. بیایید این فرصت آسمانی را دریابیم.

سیدمهدی شجاعی

*******

پ.ن : و 100% و 100 البته که فرصت‏ها بسیارند و در خانه‏ی آسمانی پروردگار برای همه همیشه باز است ...