مسابقه شعر متناسب با عکس

[m_kh111]

در گذرگاهی پرهمهمه ؛
من ايستاده ام با من
خاموش .
در گذرگاهی سرشار از همهمهء هيچ
در کنار عابران خالی از همه و لبريز از هيچ
من ايستاده ام با همگان
اما تنها ، اما خاموش .
فرياد سکوت من با خشمی پنهان
در هم می شکند همهمهء سرشار از هيچ عابران خالی از همه چيز را .
من می بينم همه را
من می بينم نهفته های همه را
من می شنوم نگفته های همه را
.............
چشمها
گوشها
لبها
به فرمان من
در گذرگاهء سرشار از همهمهء هيچ
در کنار عابران خالی از همه و لبريز از هيچ
خاموش ايستاده اند
می نگرند
می شنوند
لبخند می زنند .
اما من ،
در گذرگاهء سرشار از همهمهء هيچ
در کنار عابران خالی از همه و لبريز از هيچ
با قلبم تنهايم .

- فریدون ایل بیگی -

[hamid_diablo]

به فکر رفتن هستم...میدانم که در انتهای راه می فهمم چقدر حرف نگفته در دل باقی مانده...
حرفهایی که مونده تنگ دلم...وبا گفتنش می توانستم راهی به سوی عشق باز کنم...
حرفهای ناتمامی که در کوچه پس کوچه های ستاره ها اسیر مانده اند...
چه سنگین است...تحمل رنجی که ناجوانمردانه بهم تحمیل شد...
و چه بسا سیر میکنم در غربت خیالم..
.که تو می آیی و به حرفهایم گوش میکنی...
بیا ...بیا قبل از رفتنم بیا
...که فردا دیر است......
عشق من

[Atefeh.N]

گوش کن جاده صدا می زند از دور قدم های تو را.
چشم تو زینت تاریکی نیست.
پلک ها را بتکان کفش به پا کن و بیا.
و بیا تا جایی که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد
و زمان روی کلوخی بنشیند با تو
و مزامیر شب اندام تو را مثل یک قطعه آواز به خود جذب کند.
پارسایی است در آنجا که ترا خواهد گفت:
بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است.
"سهراب سپهری"

[Puneh.A]

مرا ديگر انگيزه سفر نيست.
مرا ديگر هواي سفري به‌سر نيست.
قطاري كه نيمشبان نعره‌كشان از ده ما مي‌گذرد
آسمان مرا كوچك نمي‌كند
و جاده‌ئي كه از گرده پل مي‌گذرد
آرزوي مرا با خود
به افق‌هاي ذيگر نمي‌برد.
آدم‌ها و بويناكي دنياهاشان
يكسر
دوزخي است در كتابي
كه من آن را
لغت به لغت
از بر كرده‌ام
تا راز بلند انزوا را
دريابم-
راز عميق چاه را
از ابتذال عطش.
بگذار تا مكان‌ها و تاريخ به خواب اندر شود
در آن سوي پل ده
كه به خميازه خوابي جاودانه دهان گشوده است
و سرگرداني‌هاي جست و جو را
در شيبگاه گرده خويش
از كلبه پا بر جاي ما
به پيچ دوردست جادّه
مي‌گريزاند.
مرا ديگر
انگيزه سفر نيست.
.
.
.
انساني در قلمرو شگفت‌زده نگاه من
انساني با همه ابعادش- فارغ از نزديكي و بعد –
كه دستخوش زواياي نگاه نمي‌شود.
با طبيعت همگانه بيگانه‌ئي
كه بيننده را
از سلامت نگاه خويش
در گمان مي‌افكند
در عظمت او
تاثير نيست
و نگاه‌ها
در آستان رؤيت او
قانوني ازلي و ابدي را
بر خاك
مي‌ريزند…
انسان
به معبد ستايش خويش باز آمده است.
انسان به معبد ستايش خويش
باز آمده است.
راهب را ديگر
انگيزه سفر نيست.
راهب را ديگر
هواي سفري به سر نيست.



شعر جاده آن سوی پل-احمد شاملو

[hamid_diablo]

ببخشید مسابقه برنده نداره؟

متولی اینجا کیه؟

یالا خودشو نشون بده وگرنه خودمو برنده اعلام میکنمااااااااااا

[F l o w e r]

ببخشید مسابقه برنده نداره؟

متولی اینجا کیه؟

یالا خودشو نشون بده وگرنه خودمو برنده اعلام میکنمااااااااااا

سلام

فردا اعلام میشه / به فرد برنده هم پی ام زده میشه تا عکس بعدی رو قرار بده


پ.ن :
دوستان اگه پیشنهادی برای روال مسابقه دارید از طریق [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] یا انجمن [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] طرح کنید.

[F l o w e r]

← نفــرات اول تــا ســوم مسابقـه ایــن هفتــه :

1. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

2. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

3. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




- فرد برنده پس از ارایه توضیحاتی پیرامون انتخاب شعر و عکس مسابقه ، عکس مسابقه بعدی را انتخاب خواهد کرد .سعی بشه فاصله زمانی اعلام فرد برنده و قرار دادن عکس بیشتر از یک روز نباشه . در صورت غیبت فرد برنده نفر دوم عکس بعدی را قرار خواهد داد .

[m_kh111]

خیلی ممنون از دوستان عزیز..
دلیل انتخاب شعر:
با دیدن همهمه اون خیابون، تنهایی و سکوت دختر و نظاره کردنش یاد تک تک کلمات شعر "گذرگاه" فریدون ایل بیگی افتادم به ویژه این قسمتش:
"... اما من ،
در گذرگاهء سرشار از همهمهء هيچ
در کنار عابران خالی از همه و لبريز از هيچ
با قلبم تنهايم ."

این هم عکس این هفته..

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[hamid_diablo]

بگشاپنجره را
برگ ريزان خزان در راه است
فصل زرد پائیز ، بار دیگر لبریز
از غم و اندوهیست
که تواند دل هر عاشق را
از غم و غصه ی معشوق فراتر ببرد
بگشا پنجره را
برگ ريزان خزان در راه است

[vahidhgh]

باغ من
آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر ، با آن پوستین سرد نمناکش .
باغ بی برگی ، روز و شب تنهاست ،
با سکوت پاک غمناکش .
ساز او باران ، سرودش باد است .
جامه اش شولای عریانی ست .
ور جز اینش جامه ای باید ،
بافته بس شعله ای زر تار و پودش باد .
گو بروید ، یا نروید ، هر چه در هر جا که خواهد ، یا نمی خواهد .
باغبان و رهگذاری نیست .
باغ نومیدان ،
چشم در راه بهاری نیست .
گر ز چشمش پرتو گرمی نمی تابد ،
ور به رویش برگ لبخندی نمی روید ،
باغ بی برگی که گوید که زیبا نیست ؟
داستان از میوه های سر به گردونسای اینک خفته در تابوت
پست خاک می گوید .
باغ بی برگی
خنده اش خونیست اشک آمیز .
جاودان بر اسب یال افشان زردش می چمد در آن
پادشاه فصلها ، پاییز .

تهران خرداد ماه 1335
استاد مهدی اخوان ثالث ( م . امید )