تشخیص های پرستاری و برنامه ریزی
تشخیص های پرستاری زیر ممکن است پس از یک بررسی و ارزیابی دقیق از شوک حاصل شود .
- پرفیوژن بافتی غیر موثردر رابطه باکاهش حجم مایعات بدن (در شوک هایپولمیک) ؛ انتشار غیر معمولی جریان خون ،اسیدوز متابولیک و یا هر دو ( در شوک منتشر ) ؛ کاهش انقباضات قلبی در ( شوک قلبی کاردیوژنیک ) می شود .
نتیجه قابل انتظار :
کودکان پرفیوژن بافتی مناسبی خواهندداشت در نتیجه نبض های محیطی قوی ، تورگور پوستی مناسب ، زمان کافی پر شدنمجدد مویرگی ، غشای موکوسی گرم و صورتی رنگ ، بستر ناخنی صورتی رنگ ،علائم حیاتی نرمال با توجه به سن خواهیم داشت . همچنین هیچ موردی دال بردیس پنه یا مشکل مغزی وجود نخواهد داشت .
- تبادل گازی غیر موثردر رابطه با کاهش جریان خون ریوی ، کاهش خونرسانی به الوئول ها و التهاب الوئول ها .
نتیجه قابل انتظار :
کودک تبادل گازی کافی خواهد داشت . میزان اکسیژن خون شریانی حدود ۹۵ تا ۱۰۰ درصد خواهد بود .
- ریسک عفونت در رابطه با لاین های وریدی و شریانی تهاجمی ، کاتترها ، لوله داخل تراشه ، وجود زخم و … .
نتیجه قابل انتظار:
کودک از خطر عفونت دور می ماند .
هیچ قرمزی یا علامتی دال بر عفونت نمی باشد کشت خون منفی است .
- اضطراب در رابطه با امکان وجود پیش آگهی های بد خیم در یک کودک بیمار دچار بحران .
نتیجه قابل انتظار:
کودک و خانواده علائم اضطراب را نخواهند داشت ، اطلاعات کامل در رابطه با اتفاق ایجاد شده و با مهارت سازگاری دارند .
مداخلات :
مداخلات برای شوک مستقیما در ارتباطبا نگهداری پرفیوژن بافتی ، تامین کافی اکسیژن ، پیشگیری از عفونت ، حمایتروانی از خانواده بیمار می باشد .
مداخلات پرستاری :
نگهداشتن پرفیوژن بافتی :
مشاهده دقیق و مداوم سیستم قلبی وعروقی کودک از ضروریات است علائم حیاتی کنترل شود ، جریان خون بیمار هر یکتا دو ساعت بررسی شود . لاین وریدی مناسب گرفته شود و جایگزینی مناسبمایعات شروع شود . کنترل I&O به دقت انجام شود برون ده ادراری کمتر یابیشتر از حد نرمال گزارش شود ، بیمار روزانه وزن شود اضافه وزن سریع کودک، به پزشک اطلاع داده شود . به علت این که نوزادان نیاز بالایی به گلوکز وذخائر گلیکوژن دارند باید مراقب متابولیسم مناسب گلوکز بود . سطح گلوکزخون هر۲- ۴ ساعت اندازه گیری شود .
دستورات دارویی با دستگاه سرم پمپشروع شود ، چون داروهای فعال کننده عروق می تواند باعث نکروزه شدن بافتشوند . بنابراین سعی شود این داروها از طریق وریدهای مرکزی ، انفوزیون شود .
اکسیژن درمانی :
تعداد تنفس مشاهده وثبت شود ، رنگپوست ، باز شدن قفسه سینه به دقت بررسی شود ، علائم دیسترس تنفسی یادداشتشود و فورا به پزشک اطلاع داده شود . اکسیژن طبق دستور پزشک شروع شود و ازاین که مود دستگاه با شرایط کودک متناسب است اطمینان حاصل شود .
میزان اکسیژن خون شریانی و سطح گازهایخون شریانی و سطح هموگلوبین اندازه گیری شود . تجهیزات اینتوبیشن و تهویهمکانیکی در دسترس باشد . کودک از نظر درد ، تب ، اضطراب و کاهش تقاضایاکسیژن بررسی شود .
جلوگیری از عفونت :
از آن جایی که کودکان مستعد ابتلا بهعفونت هستند استفاده از تکنیک های اسپتیک در حین گرفتن IV line لوله گذاریو … لازم الاجراست . درجه حرارت مرتبا کنترل شود . درجه حرارت مقعدی بیشاز ۱/۳۸ درجه سانتی گراد یا کمتر از ۳۶ درجه سانتی گراد گزارش شود .
محل بخیه ها از نظر ترشح، التهاب وقرمزی چک شود . نتیجه کشت های مثبت گزارش شود . اگر بیمار قادر به تحملتغذیه از راه NGT نمی باشد از پزشک در مورد نوع روش تغذیه سوال شود .
حمایت روانی از بیمار و خانواده وی و بالا بردن قدرت سازگاری :
به سوالات صادقانه پاسخ دهید ، باکودک همدردی کنید ، کودک را از نظر روانی حمایت کنید ، نگرانی و اضطراب رااز او دور نمایید . والدین کودک را تشویق به همکاری کنید ، مانند حمامدادن ، شانه کردن موها و غذا دادن .
این همکاری تحت کنترل خودتان باشد .
از منابع قابل دسترس استفاده کنیدمانند مددکاران اجتماعی تا والدین را از نظر عاطفی یاری نمایند . خانوادهرا تشویق کنید تا خود را با شرایط موجود سازگار کنند .