آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
هرگزم در سر نباشد فكر نام این منم كاینسان ترا جویم بكام خلوتی می خواهم و آغوش تو خلوتی می خواهم و لبهای جام فرصتی تا بر تو دور از چشم غیر ساغری از باده ی هستی دهم بستری می خواهم از گلهای سرخ تا در آن یك شب ترا مستی دهم آه ای مردی كه لبهای مرا از شراربوسه ها سوزانده ای این كتابی بی سرانجامست و تو صفحه كوتاهی از آن خوانده ای
____________
بي‌اراده متولد مي‌شويم. بي‌اختيار زندگي مي‌كنيم. بدون اينكه بخواهيم مي‌ميريم. نمي‌تونيم در تولد و مرگ دخالتي داشته باشيم، اما بياييد آن طور كه دوست داريم زندگي كنيم و ديگران را دوست داشته باشيم تا وقتي كه براي هميشه مي‌رويم خاطرمان در ذهن ها و خاطره ها باقي بمونه...
عشق را در چه می دانی؟؟؟
عشق را اینگونه می بینم...
پاک کردن قطره اشک زلال کودک پا برهنه ای،در گل الود کوچه فقر
در شراکت بار پیرزنی خمیده تا انتهای کوی مستقیم دوست
در گرمای نوازش طفلی ژولیده موی،میان سوز سرمای یتیمی
در موج ارام لبخندی مهربان،در گردباد طوفان نامهربانی ها
در برداشتن سنگ جفا نشسته بر فرق،از پیش پای کلوخه زنی گمراه
در زدودن سپیدی چهره رنگ باخته از گرسنگی رنجوری،با سکه ای سیاه
در داشتن قلبی وسیع به رنگ دریا،برغم دلی چون دهان کوزه ،تنگ
در التیام زخم دهن باز کرده ای از زخمیان مهر بر دهان زده
و در تقسیم اب و تکه نانی،در جمع ژولیدگانی خرابه زی
عشق را در چه می دانی؟؟؟
فرشته ای از سنگ پرسید : چرا مانند خاک از خدا نمی خواهی که از تو انسان بسازد ؟
سنگ تبسمی کرد و گفت : هنوز آنقدر سخت نشده ام که مستحق چنین خواسته ای باشم!
باید گاهی سکوت کنیم!
شاید خدا هم حرفی برای گفتن داشته باشد ...
زندگی چون گل سرخی است پر از برگ و پر از عطر و پر از خار
يادمان باشد اگر گل چيديم
عطر و خار و گل و برگ
همه همسايه ی ديوار به ديوار همند
سکوت عجیبی دارد این جا
دیگر تنها من مانده ام و خیال بودنت...
لبخندت و نوشته هایی که ...
با خود چه کرده ای!؟ با من چه می کنی !؟
دلم برایت تنگ می شود وقتی می خوانمت!
وقتی بلند بلند می خوانمت!
تنهایی عجیبی است، دیوانه ام می کند گاهی.
وقتی می دانم برق چشمانت را توان دیدن نیست ...
کاش این جا بودی، درست رو به روی من!
سکوت می کردیم و در آن سکوت می خواندیم یکدیگر را...
سر چشمه ی محبت!
ستاره ی من!
چگونه ستایشت کنم در حالی که قلبت از محبت بی نیاز است؟
بگذار نامت را تکرار کنم...
نامت زیباست ... دلنشین است ...
چه داشته ای که این گونه مرا طلسم کرده ای؟!
من اینگونه نبودم
تو هوای دلم را با طراوت کردی
زمانی که با تو هستم، به آسمان ، به بیکران پرواز می کنم
پس بدان دوستت دارم
گرچه پایان راه را نمی دانم...
درختان پرشکوفه ی بادام را دیگر فراموش کن. اهمیتی ندارد! در این روزگار آن چه را که نمی توانی بازیابی به خاطر نیاور. موهایت را در افتاب خشک کن و عطر دیرپای میوه ها را بر آن بزن
عشق من، عشق من فصل پاییز است.
عبور کن...! بهانه ای برای ماندن نمانده، جز سایه هایی که در تاریکی محو شده اند...
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول