در سال 1324 در شهر تهران به دنيا آمد، دوران كودكي، دبستان و دبيرستان را در شهرهاي مختلف ايران سپري نمود و از هشت سالگي به موسيقي روي آورد . تنها استاد او تا قل از ورود به دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران پرويز مسرور بود كه دروس اوليه تئوري و ساز را به وي آموخت. در دوران دبيرستان اكثرا عهده دار گروههاي هنري بود و علاوه بر تحصيل دروس دبيرستاني به تحقيق و آموزش شخصي در زمينه موسيقي ادامه داد، از اين رو پس از ورود به دانشگاه شيراز با تشكيل يك اركستر كوچك دانشگاهي رهبري آن را به عهده گرفت و در مدت چهار سال اركستر بزرگي متشكل از 42 نوازنده و يك گروه كر 60 نفري بوجود آورد. از دوره نوجواني آثار كوتاهي بصورت ليد به همراهي يك يا چند ساز او باقي است كه برخي از آ»ها را براي اركستر دانشگاه نيز تنظيم و با آن اركستر اجرا كرده است اما مهم ترين كار او را از اين دوره شايد بتوان سرناد جواني دانست كه در 17 سالگي و با الهام از سرناتانوتورنا اثر موتسارت، اما در مايه شوشتري ايراني تصنيف كرده است.
در سال 1346 و بعداز فارغ التحصيلي در رشته اقتصاد از دانشگاه شيراز به تهران آمد و بعداز گذراندن خدمت نظام وارد دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران شد و زير نظر استاتيد بزرگواري چون دكتر هرمز فرهت، دكتر محمد تقي مسعوديه، عليرضا مشايخي، پري بركشلي و پروفسور توماس كريستيان داويد به تحصيل در رشته آهنگسازي پرداخت، در طي همين سالها با هدايت دكتر هرمز فرهت تهيه برنامه هاي موسيقي كلاسيك راديو را نيز برعهده گرفت و روزانه چندين ساعت را به اين مهم اختصاص داد.
در سال 1351 موفق به كسب درجه ليسانس با رتبه ممتاز از دانشكده هنرهاي زيبا شد و بعد از چندي براي ادامه تحصيل عازم كشور انگلستان گرديد و در كالج سلطنتي موسيقي اين كشور در شهر لندن تحصيل آهنگسازي را ادامه داد.
با اساتيد برجسته اي چون مايكل كاف ماتيوز، پيتر المنت، سر داويد ويلكاكس و سپس آنتوني ميلنر، فيليپ كانون و اليزابت وندرپار دوره هاي فوق ليسانس و پست گراد آهنگسازي را به انتها رساند و در همان زمان نيز با شركت در كلاسهاي خصوصي سرمايلك تيپت آهنگساز بزرگ انگليسي نكات برجسته اي را از وي آموخت.
مهران روحاني در پاييز سال 1357 و بعد از پايان تحصيلات آهنگسازي به ايران بازگشت و در دانشكده هنرهاي زيبا و هنرستان عالي موسيقي به تدريس پرداخت، فعاليتهاي عمده او علاوه بر آهنگسازي، تدريس اختصاصي دروس نظري موسيقي همچون تئوري، هارموني، كنترپوان، فرم، تاريخ، سبك شناسي، سازشناسي و اركستراسيون است كه در اين راه موسيقيدانان صاحب نامي را به موسيقي ايران و نقاطي از جهان معرفي نموده است. از ميان هنرجويان قديمي او و هنرمندان موفق امروزي مي توان از رضا ناژفر (نوازنده فلوت و استاد دانشگاه اينسبورگ اطريش) و كياوش صاحب نسق (آهنگساز و محقق موسيقي)، همچنين بهاره كمائي (نوازنده پيانو) و صفا كاتب شهيدي(نوازنده پيانو و آهنگساز) نام برد.
آثار عمده مهران روحاني شامل چندين قطعه پيانوئي همچون سوئيت خانوادگي، مونولوگ، ديالوگ، سوئيت آينه ها، وارياسيون روي تم صبا، چند سال پيش، مجموعه استيل ها، انوانسيون هاي دو صدائي به روايتي نو و شوپينيانا از مجموعه آهنگسازان نوگرا است.
همچنين آثار متعدد مجلسي مانند كوارتت هاي زهي، سونات فلزات و گيتار، سونات فلوت و پيانو، تريو براي فلوت ويلن و پيانو، اورينتال براي ولين سل و پيانو و تريوي زهي را از او ميتوان نام برد.
در زمينه موسيقي اركسترال علاوه بر سرناد جواني بايد از سه پوئم سموفنيك او با نامهاي پرواز، شمال و ماهي سياه كوچولو ياد كرد كه همگي قبل از عزيمت به انگلستان نوشته شده اند. همچنين باله روز ششم براي اركستر بزرگ، آداجيو و فوگ با نام ايراني براي اركستر زهي، و كنسرتو براي كلارينت و اركستر از ديگر آثار او در اين زمينه هستند.
برخي از آثار مهران روحاني در نقاط مختلفي از دنيا همچون كانادال، استراليا، آمريكا، اطريش، فرانسه و انگلستان به اجرا درآمده و تعدادي نيز بر روي نوارد كاست و يا لوح فشرده (سي دي)
ضبط شده اند.