خب دوره آموزشي ما هم تموم شد و من از اردكان برگشتم . اولا بگم كه شهر خيلي مزخرف و گرميه اگه مي خواهيد بريد نيرو هوايي سپاه يه جوري تنظيم كنيد كه فصل پائيز يا بهار بريد . تو اين چند روزه اخير ما به اردو رفتيم . يا شايد بايد بگم به گا رفتيم . دو شب و سه روز در اردو بوديم . قضيه اش اينجوريه كه بايد كوله انفرادي رو توش وسايل لازمتون مثل يقلوي ، قاشق ، يه زيرپوش و چند تا آت و آشغال ديگه تون رو بريزيد توش چيزي كه مايه عذاب پتو هاي لامصبه كه دهن آدم رو سرويس ميكنه . ميگن بايد 2 تا پتو توش بذاريد كه من يكي گذاشتم ( اگه ديپلمه به پائين هستيد حتما همون دوتا رو تو كوله بذاريد چون من يه مادر مرده اي رو تو بيابون خدا ديدم كه توي كوله اش هفت تا اجر گذاشته بودن و مي گفتن انتهاي راه ازش تحويل ميگيرن ، ولي چه راهي ... زنهار از اين بيابان وين راه بي نهايت ، ولي به ما ليسانسه ها زياد كار نداشتن هركي نياورد خوش به حالش شد من كه بايد همون يه دونه اش رو هم نمي ياوردم . راستي يه كاري مي تونيد بكنيد توي چفيه تون پر از خار و خاشاك بيابون كنيد و يه جوري تو كوله بذاريد كه انگار پتو توش چپونديد . اين روش رو خودم ابداع كردم . باور كنيد اگه اين كار رو بكنيد براي هر قدمي هزار تا صلوات واسه من مي فرستيد كه چقدر كارتون راحت شده) . خلاصه اين كوله با دوتا پتوي توش رو روي خر بذاريد مي خوابه . من با يه دونه پتو راه افتادم و رفتم . يه راه مزخرف سنگلاخ رو زير افتاب به سمت بيابون خدا به مدت يه ساعت فحش گويان و لعنت كنان رفتم تا به اردوگاه برسم. هر 15 نفر توي يه چادر تقسيم شديم و مستقر شديم . توي اين چادر ها هم اگه پاتو دراز كني شست پات ميره تو دماغ يه نفر ديگه با چه بدبختي بايد اونتو همه كاراتون رو بكنيد . به محض اينكه رسيديم برنامه ها شروع شد . برنامه ها هم صبح و ظهر و شب هست و توي مدتي كه اونجا هستيد رو هم 5 يا 6 ساعت درست و حسابي مي خوابيد همچين كه چشاتون رو هم مياد بوووووم بشكه گازوئيل رو منفجر مي كنن كه كوه مي لرزه . و شليك گلوله گازي و بدو بدو و به صف شدن در عرض سه سوت . خلاصه همش بايد راه بريد . اينقدر كه تا دو هفته بعد از اردو هنوز پاهاتون درد مي كنه . شبا كه بيرون ميايد چراغ كه نيست همه پوتين ها و جوراب هاي همديگه رو مي پوشن و يك بلبشويي ميشه كه نگو . چادر ها هم براي اينكه عقرب توش نره همه گازوئيلي هست و يه زير انداز كثيف روغني هم بهتون ميدن كه پتو هاتون رو توش پهن مي كنيد .
سخت ترين برنامه اردو آفند و پدافنده كه صبح كله سحر كوله هاي مزخرف رو رو كولتون مي گذاريد و اينقدر راه ميريد كه عرق از تمام نقاط بدنتون جاري ميشه و قشنگ حركت يك قطره عرق را از سرتون تا رسيدنش به پاتون احساس مي كنيد . راستي تمام راه رفتنا هم با كلاه آهني هست كه 1 كيلو وزنش هست و يه حال حسابي به گردنتون ميده . آآآآخ گردنم درد گرفت . در ضمن اسلحه تخمي رو هم دستتون ميدن كه نميدونيد كجا فروش كنيد .خلاصه اينقدر ميريد تا به يه كوه ميرسيد . اونجا يه لحظه متوقف ميشيد كه بووووم يه ور كوه تي ان تي منفجر مي كنن . كوه درست زاويه 45 درجه داره و مسيري رو كه در حال عادي در عرض دو ساعت ميتونيد تا وسطش بريد و احتمالا وسطش هم بيخيال ميشويد و برمي گرديد پائين شما در عرض 10 دقيقه با كوله و قمقمه سوراخ و تفنگ و كلاه آهني مثل بز كوهي بالا مي رويد . مخصوصا كه فرت و فورت بغلتون RPG هم بزنن و عجب صدايي داره اين لامصب . خلاصه به بالاي كوه كه ميرسيد فكر مي كنيد خب ديگه از اينجا به بعد ديگه سرپائينيه و راحته در حالي كه سرپاييني دوبرابر سربالايي دهن آدم رو سرويس مي كنه . جهنم از اينجا شروع ميشه . ساعت تقريبا 10 شده كه شما بالاي كوه هستيد و مي خواهيد پائين بياييد . فكر كنم ساعت 1 بعد از ظهر ديگه به اردوگاه برسيد . اين مسير تمومي نداره هرچقدر مي رويد بازم هست . وسط راه در حال له له زدنيد كه از دور يه ماشين مياد كه داره بطري هاي آب بين بچه ها پرت مي كنه اينقدر خوشحال ميشيد كه انگار دنيا رو بهتون دادن . وقتي به شما مي رسه يه بطري ميدن دستتون خوب كه نگاه مي كنيد مي بينيد آب اون جوري يخ زده كه تا فردا هم يخش آب نميشه . اين از بزرگترين ضدحالهايي بود كه من خوردم . خلاصه به اردوگاه مي رسيد و بقيه اش ديگه زياد سخت نيست .
فرداش به سمت پادگان راه ميفتيد و برگه هاي تقسيم رو ميدن دستتون و شرتون كم . البته براي ما پايان دوره مشترك بود مجبور شديم دوروز الاف شيم و رژه هم بريم براشون . خلاصه جنازه تون به خونه ميرسه . اما همين كه ميدونيد ديگه به اون خراب شده برنمي گرديد خودش كلي باعث خوشحاليه .
فردا مراحل ترخيص از خدمت رو هم براتون مي نويسم . هرگونه سوالي داشتيد بپرسيد اگر توانستم پاسخ ميدهم
زنده باد آزادي
پيروز باد يار دبستاني من
پینوشت : آقا این رو یادم رفته بود بنویسم : حتما حداقل 3 تا تن ماهی همراهتون باشه از اینا که دربازکن نمی خواد اونجا خیلی به دردتون می خوره .
.gif ":دی")
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط Sha7ab
.gif ":دی")
چند نفر ور دیدم که دارن با هم حرف میزنند و مثل اینکه اون روز دفاع پایان نامه شون بود و داشتند اماده میشدن برای دفاع و اتمام این دوره ! در حالی من تازه نقطه اغاز رو گذاشته بودم یه اهی از درون کشیدم ! گفتم کاش من الان به جای اونا بودم و درسم تموم شده بود به جای شروع شدن !! و از این حرفا که کی می خواد این همه درس رو پایان نامه رو پاس کنه !!! اما زمان گذشت و گذشت تا اینکه درست بعد دفاع چند نفر اومدن پیشم و گفتند خوش به حالت تموم کردی ولی ما که تازه می خوایم شروع کنیم !!! همون جا بود که دیدم ای دل غافل این چرخه همین جوری ادامه داره! 
