ماییم و آستانه عشق و سر نیاز
تا خواب خوش کرا برد اندر کنار دوست
ماییم و آستانه عشق و سر نیاز
تا خواب خوش کرا برد اندر کنار دوست
تاب بنفشه ميدهد طره مشك ساي تو
پرده غنچه ميدرد خنده دلگشاي تو
Last edited by Ar@m; 28-10-2010 at 21:06.
وصال او زعمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به
هردم از درد بنالم كه فلك هرساعت
كندم قصد دل ريش به آزار دگر
راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
آن جا جز آن که جان بسپارند چاره نیست
تو خود چه لعبتي اي شهسوار شيرين كار
كه توسني چو فلك رام تازيانه توست
تو نیز باده به چنگ آر و راه صحرا گیر
که مرغ نغمه سرا ساز خوش نوا آورد
ديريست كه دلدار پيامي نفرستاد
ننوشت سلامي و كلامي نفرستاد
دانم دلت ببخشد بر عجز شب نشینان
گر حال بنده پرسی از باد صبحگاهی
يار بيگانه مشو تا نبري از خويشم
غم اغيار مخور تا نكني ناشادم
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)