### حالا کریمی بهتر است یا کرار؟ ###
پیش از آغاز دهمین دوره لیگ برتر و در یکی از برنامههای نود، زمانی که عادل فردوسی پور به حبیب کاشانی – مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس – بابت عقب افتادن سرخها از یارگیری در فصل نقل و انتقالات هشدار داد، کاشانی گفت هنوز هیچ بمبی در نقل و انتقالات منفجر نشده.
در ادامه فردوسی پور به پیوستن جاسم کرار به استقلال اشاره کرد و کاشانی در پاسخ به او با لحن طعنه آمیزی گفت: «واقعا فکر میکنید کرار بمب است؟» ۲۴ ساعت بعد فتح الله زاده به هواداران استقلال اطمینان داد که کرار در طول فصل نمایش بهتری را نسبت به علی کریمی ارائه خواهد داد و به این ترتیب رجزخوانیهای هواداران دو تیم بر سر این دو بازیکن آغاز شد.
کرار در هفتههای ابتدایی غایب بود و کریمی به رغم عملکرد ضعیف پرسپولیس همچنان از بهترینهای این تیم محسوب میشد. در روز داربی اما جاسم کرار یکی از خوبهای میدان بود و در قیاس با کریمی مدت زمان بیشتری دوربینهای تلویزیونی را به خود مشغول کرد. اکنون پس از سپری شدن هشت هفته از لیگ برتر میتوان مقایسه منطقی تری را از توانمندیهای این دو بازیکن ارائه داد.
۱ - قدرت رهبری تیم:
بازیکنان پرسپولیس گاهی چنان محو تماشای کریمی میشوند که فراموش میکنند خودشان هم جزئی از تیم هستند. پرسپولیس با به حرکت درآمدن شماره ۸ تیم دیگری میشود و زمانی که کریمی مهار میشود تیم هم از حرکت میایستد. علی کریمی از معدود بازیکنان حال حاضر فوتبال ایران است که توانایی رهبری و هدایت تیمی مثل پرسپولیس در حرکاتش به چشم میآید.
جاسم کرار در تراکتورسازی بازیکن شاخصی بود اما ریتم حرکتی تراکتورسازی وابسته به قدرت رهبری او نبود و بازیکنانی مثل محمد نصرتی یا آندرانیک تیموریان از این حیث از کرار تاثیرگذارتر بودند. کرار به هر حال یک بازیکن خارجی است و تجربه نشان داده خارجیها هرچقدر هم که خوب باشند نمیتوانند رهبری این دو تیم را برعهده بگیرند.
۲ - ارسال پاسهای کلیدی:
علی کریمی درست در لحظهای که مدافع مقابلش به مقابله با دریبلینگ احتمالی فکر میکند، میتواند با ارسال یک پاس غافلگیرکننده بازیکن دیگری را در موقعیت تک به تک با دروازهبان قرار دهد. توانایی ارسال پاس و تقسیم توپ او گاهی حتی به قدرت حمل توپش میچربد و این یکی از دلایلی است که کیروش ترجیح میدهد از علی کریمی در میانه میدان و به عنوان توپ پخش کن اصلی تیم استفاده کند. جاسم کرار: نام بازیکن عراقی در لیگ دهم حرفهای در بین پاسورهای گل برتر لیگ دیده نمیشد اما او با پیراهن استقلال رویه جدیدی را در پیش گرفته بخصوص در روز داربی توپهای خوبی را برای سایر مهاجمان مهیا کرد. کرار در تراکتورسازی به عنوان مهاجم خودخواهی که کمتر پاس میدهد شناخته میشد اما در استقلال شاید به دلیل تعدد ستارهها چارهای غیر از تقسیم کردن توپها با دیگران ندارد.
۳ - دریبلینگ متوالی:
علی کریمی حتی در روزهایی که درخشش همیشگی را ندارد چندین بار در طول بازی سه تا چهار بازیکن حریف را از پیش رو برمی دارد و موقعیت میسازد. او از این لحاظ حتی در قاره آسیا هم بیهمتاست و به همین دلیل در مدت زمان کوتاهی به بازیکنی انگشت نما و پرآوازه تبدیل شد.
جنس دریبلهای کرار اما با علی کریمی متفاوت است. او معمولا با استفاده از سرعت بالا و حرکات غیر قابل پیشبینی بدن به چپ و راست یار مقابل را از پیش رو برمی دارد. کرار از نظر تکنیکی بازیکن توانمندی است و بارها در طول مسابقه از بازیکن مقابل خود عبور میکند اما تعداد دفعاتی که او چند بازیکن حریف را دریبل بزند و جلو برود معمولا زیاد نیست.
۴ - قدرت سرزنی:
هوش علی کریمی در استفاده از ضربات سر بخصوص در محطه جریمه و مقابل دروازه حریف بارها به کمک پرسپولیس و تیم ملی ایران آمده. او برخلاف بسیاری از مهاجمان فوتبال ایران صرفا به لمس توپ با سرش اکتفا نمیکند و قبل از ضربه خوب میداند توپ را باید با کدام نقطه از سرش به کدام قسمت از دروازه هدایت کند. در این قاب میتوان به گلی که در جام ملتهای ۲۰۰۴ چین وارد دروازه کره جنوبی کرد یا ضربه سری که در بازی با استقلال در لیگ هشتم حرفهای زد و بازی را به تساوی کشاند اشاره کرد.
جاسم کرار: اندام ترکهای و قد بلند او مهاجمی که از توانمندی بالایی در نواختن ضربات سر برخوردار است را به تصویر میکشد اما کرار بیشتر به استفاده از پاهایش و حرکت از پشت محوطه جریمه به سمت دروازه حریف علاقهمند است. استفاده از ضربات سر قبل از هر چیز به جاگیری اصولی در محوطه جریمه احتیاج دارد که کمتر در بازی جاسم کرار به چشم میآید.
۵ - سرعت بازی:
سرعت علی کریمی در زمان اجرای عملیات دریبلینگ به شکل چشمگیری افزایش پیدا میکند اما در مجموع او بازیکنی نیست که مربیان روی استارتهای انفجاری و سرعت بالایش حساب کنند. جاسم کرار در طول نود دقیقه بارها از سرعت پابه توپ و فرارهای بدون توپش استفاده میکند. کرار توانایی تغییر مسیر ناگهانی در اوج سرعت را دارد و اغلب روی همین حرکات مثمرثمر واقع میشود.
۶ - میزان دوندگی:
استفاده از علی کریمی در میانه میدان همواره حکم یک شمشیر دولبه را دارد. او از یک سو میتواند در این منطقه از زمین به یک بازیکن توپ نگه دار و پاسور تبدیل شود و از سویی این امکان وجود دارد که دوندگی متوسطش به کمربند میانی تیم لطمه بزند. دوندگی بدون توپ جایی در فهرست علایق علی کریمی ندارد. جاسم کرار در تراکتورسازی حتی زمانی که به عنوان مهاجم هدف بازی میکرد بارها تا میانههای زمین بازیکن پابه توپ حریف را تعقیب میکرد. کرار برخلاف اکثر مهاجمان چنانچه در خط میانی هم به بازی گرفته شود از نظر دوندگی کم نمیآورد، هرچند که از خود گذشتگی و قابلیتهای بازیسازی یک مرد میانی را ندارد.
۷ - شم گلزنی:
به ندرت اتفاق میافتد که علی کریمی موقعیتهای خوب گلزنی را از دست بدهد مگر در مواردی که اصرار به دریبل زنی بیش از حد و باز کردن دروازه خالی دارد. وقتی کریمی حتی در اطراف محوطه جریمه پابه توپ است هم خطر فروریختن دروازه حریف وجود دارد. پا به توپ شدن جاسم کرار در محوطه جریمه برای هر تیمی خطرناک است. کرار زوایای دروازه را خوب میشناسد و ضربات نرمی که در موقعیتهای حساس به توپ میزند نشان از خونسردی و تسلط بالایش در عبور دادن توپ از خط دروازه دارد. گلی که در تهران و روی یک ضربه ایستگاهی به استقلال زد نمونه کاملی برای اثبات این ادعاست.
۸ - توپگیری از حریف:
تبحر ویژه کریمی در این آیتم حیرت انگیز است. او دربسیاری از موارد دست بازیکن حریف را در تعیین مسیر حرکت توپ میخواند و با یک حرکت ساده توپ را از آن خود میکند. شماره ۸ برای گرفتن توپ از حریف به ندرت تکل میرود و ترجیح میدهد این کار را با یک نوک پا انجام دهد. کرار برخلاف علی کریمی کمتر سابقه بازی در خط میانی را داشته و طبیعی است که تبحر چندانی در توپگیری از حریف نداشته باشد. این البته آیتمی است که اکثر مهاجمان در آن نمره بالایی به دست نمیآورند.
![]()