ترکیب پیاله ای که در هم پیوست
بشکستن آن روا نمی دارد مست
چندین سر و پای نازنین از سر و دست
بر مهر که پیوست و بکین که شکست
ترکیب پیاله ای که در هم پیوست
بشکستن آن روا نمی دارد مست
چندین سر و پای نازنین از سر و دست
بر مهر که پیوست و بکین که شکست
تا کی این پرده جان سوز پس پرده زنم
تا کی این ناوک دلدوز نهان اندازم
دردنوشان غمت را چو شود مجلس گرم
خویشتن را به طفیلی به میان اندازم
تا نه هر بیخبری وصف جمالت گوید
سنگ تعظیم تو در راه بیان اندازم
گر به میدان محاکای تو جولان یابم
گوی دل در خم چوگان زبان اندازم
من آن ابرم که می خواهد ببارد
دل تنگم هوای گریه دارد
دل تنگم غریب این در و دشت
نمی داند کجا سر می گذارد
دیگه نای موندم نیست
نفسای خوندم نیست
دوس دارم امشب بمیرم
تا که باز آرووم بگیرم...
محراب ابرويت بنما تا سحر گهي
دست دعا برآرم و در گردن آرمت
حافظ
تو آنی که از یک مگس رنجه ای
که امروز سالار پنجه ای
یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی
ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی
ای درد توام درمان در بستر ناکامی
و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی
فرانک نوبتت شد. "ی" اومد!
ياد روزي كه به عشق تو گرفتار شدم
از سر خويش گذر كرده سوي يار شدم
امام خميني(ره)
فداكاري![]()
سلام دوستان
من خواستار جام می از دست دلبرم
این راز با که گویم و این غم کجا برم
جان باختم به حسرت دیدار روی دوست
پروانه دور شمعم و اسپند آذرم
این خرقه ملوث و سجاده ریا
آیا شود که بر در میخانه بر درم
گر از سبوی عشق دهد یار جرعه ای
مستانه جان زخرقه هستی درآورم
پیرم ولی به گوشه چشمی جوان شوم
لطفی که از سراچه آفاق بگذرم
به این می گن امداد غیبی
منم و شمع دل سوخته ، یارب مددی
که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت
شعرم از ناله ی عشاق غم انگیزتر است
داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت
سایه ! مکشته ی عشقیم ، که این شیرین کار
مصلحت را ، مدد از تیشه ی فرهاد گرفت
چرا بی نوبتی میکنید آخه؟!
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)