مشاعره

[sise]

تو مثل هيچ كس بودي كه مثل تو فراوان است
سري بودي كه روزي از گريبان سردرآوردي
تو مي شد جنگلي انبوه باشي از خودت اما
قناعت كردي و از خاك گلدان سردر آوردي
دراين پس كوچه هاي پرسه ماندي تا مگر شايد
دري بر تخته خورد و از خيابان سردر آوردي
توكل شرط كامل نيست اين را مولوي گفته است
بخوان آن را دوباره شايد از آن سردر آوري
"مسيحاي من اي ترساي پير پيرهن چركين"
چه پيش آمد كه از شعر زمستان سر در آوردي

[magmagf]

یکی از روزهایی که زمین تبدار و سوزان بود
و صحرا در عطش می سوخت تمام غنچه ها تشنه
و من بی تاب و خشکیده تنم در آتشی می سوخت
ز ره آمد یکی خسته به پایش خار بنشسته
و عشق از چهره اش پیدای پیدا بود ز آنچه زیر لب
می گفت :
شنیدم سخت شیدا بود

فریبا شش بلوکی

[sise]

درحســـــرت ديـدار تو آواره ترینم
هرچند كـه تــا خانه تو فاصله ای نيست
‎بگذشته ام از خويش ولي از توگذشتن
مرزی است که مشکل تر از آن مرحله ای نیست
‎سرگشته ترين كشتـي درياي زمانم
‎مي کوچم و در رهگذرم اسكله ای نیست
‎من سلسله جنبان دل عاشق خويشم
بر زندگيم سايه ای از سلسله ای نیست

[magmagf]

تو سر سبزترين بهار مني
مهر بانوي ِمن ، نگار مني

همه اش من "ی" بدم

[Payan]

چرا اون وقت ؟

چون كلي با persian حال و احوال كردم اسمشو پرسيدم اما ...... ضايع شديم ديگه


يارب چه چشمه ايست محبت كه من از ان
يك قطره آب خوردم ودريا گريستم
واقف هندي

[magmagf]

منشين با بدان كه صحبت بد
گر چه پاكي تو را پليد كند
آفتابي به اين بزرگي را
پاره اي ابر ناپديد كند

[sise]

دست كوتاه مرا از دهن موج بگير
همنفس!سينه به دريا ده كمك مي خواهم

عاشقي معترفم جرم بزرگيست ولي
اتفاقيست كه افتاده كمك ميخواهم

[magmagf]

ما ز اقلیمی پاک که بهشتش نامند
به چنین رهگذری آمده ایم
گذری دنیا نام
که ز نامش پیداست
مایه ی پستی هاست
ما ز اقلیم ازل ناشناسانه بدین دیر خراب آمده ایم
چو یکی تشنه به دیدار سراب آمده ایم !



شعری که نوشتید را خیلی دوست دارم

[Payan]

منم آن شاعر ساحر كه بافسون سخن
از ني كلك همه قند و شكر مي بارم


من اينجا اشاره به كيست؟

[sise]

مانده ام در شب اين جاده كمك مي خواهم
كوله از شانه ام افتاده كمك مي خواهم

روزگاريست كه آنسوي دعايم خاليست
محض روي گل سجاده كمك ميخواهم

چشم پروانهءقلبم به گل روي شماست
آي اي مردم آزاده كمك مي خواهم

اینم بقیه اش فرانک

از حافظ هست پایان جون؟