سلام به دوستان.
بازی دیروز یه بازی کاملا متفاوت بود!
قرار دادن 2مهاجم طراز اول وپشت سرشون قرار دادن 2هافبک حرفه ای نوید یه بازی سراسر حجومی رو به من القاء کرد.
اما رفته رفته متوجه اون شدم که استقلال بی برنامه است اون قدر این مسئله توی چشم میزد که به جرات میتونم بگم زمان سکوموروخف هم استقلال این قدر بی برنامه نبود....از بلاتکلیفی خط حمله گرفته تا گم بودن ایمان مبعلی ومجتبی جباری وسردرگمی پرویز خان مظلومی...پاس های اشتباه،راه رفتن در زمین،بی تفاوتی برخی،باری به هرجهت بازی کردن.....
زمان گذشت وهرچه به پایان بازی میرسیدیم جرات وجسارت ملوانیها بیشتر میشد...توهین ها وپرخاشگری های پژمان نوری..بی تربیتی و وحشی گری دروازبان ملوان و....بیشتر وبیشتر میشد وسکوت عجیب غریب نیمکت استقلال به این فضا بیشتر دامن میزد..
تا این که دقیقه 70استقلال دست به تعویض همه چیز زد! اما افسوس که خیلی دیر شده بود..
با تعویض برهانی وآوردن یه مدافع به عنوان مهاجم سرزن وتعویض پیستون های کناری استقلال درپی کسب برد بود! اما غافل از اینکه دیگه کار از کار گذشته بود واستقلال در عین شایستگی از دور رقابت ها حذف شد...
غم ما زمانی بیشتر شد که نظاره گر تقدیم مجوز فینال توست مظفری به پرسپولیس بودیم.
میشد از بازی طوفان شن 100ها کتاب نوشت ومظلومیت خوزستان وفوتبال ایران رو به رخ همگان کشید.
اما افسوس که گوشی بدهکار این حرفها نیست،وفقط میتوان این راگفت:
قهرمانی پرسپولیس رو پیشاپیش به فدراسیون وشخص شخیص!مظفری تبریک میگیم.