Jon Bon Jovi (born John Francis Bongiovi on March 2, 1962) is an American musician, businessman, actor and lead singer of the rock band, Bon Jovi
نام كامل: JOHN FRANCIS BONGIOVI
نام هنري:JON BON JOVI
تاريخ تولد:2 مارس 1962.
محل تولد:نيوجرسي امريكا.
اصليت:ايتاليايي.
شغل:خواننده،نوازنده،بازيگ .
سبك:راك.
قد:177 سانتي متر. |
برادرها :ANTHONY BONGIOVI-MATTEW BONGIOVI
همسر
.gif)
OROTHEA HURLEY----ازدواج:1989.
روابط ديگر
.gif)
IANE LANE- بازيگر----در سن 18 سالگي.
دختر:STEPHANIE ROSE---12 ساله.
پسر:JESSE JAMES---10 ساله.
پسر:JACOBE---3 ساله.
پسر:ROMEO JON---1 ساله.
منبع: بیا 2
Bon jovi
اصلیت:نیوجرسی , امریکا
فعالیت:از 1983
سبک:Hard Rock , Glam Metal
کمپانی:Island Records
اعضاء:Jon Bon Jovi
Richie Sambora
David Bryan
Tico Torres
Hugh McDonald
اعضای قبلی:Alec Jonh Such
Ken Koppleman
وب سایت:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
---------------------------------------------------------------------
Jon Bon Jovi >>>خواننده اصلی _نوازنده گیتار,هارمونیکا و پیانو
Richie Sambora >>>گیتاریست اصلی و همخوان
David Bryan >>>کیبورد و همخوان
Tico Torres >>>درام
Hugh McDonal >>>گیتار باس و همخوان
Bon Jovi
یک گروه راک قدرت مند از ایالت نیوجرسی امریکاست.عضو اصلی گروه,خواننده ان Jon Bon Jovi است.گروه اصلی ترین موفقیت های خود را که در سطح بالایی قرار دارد در دهه 1980 به عنوان یک گروه hair metal بدست اورد.
Bon Jovi ثایت کرده است که از خیلی از گروه های دیگر هم دوره خود که کورکورانه فعالیت می کردند,بهتر است و توانسته جایگاه ارزشمند خود را چه در میان هواداران و چه در زمینه های تجاری و تبلیغاتی تا دهه 2000 نیز, حفظ کند.
Bon Jovi تا امروز بیش از 35 میلیون البوم در امریکا و بیش از 105 میلیون البوم در سراسر جهان فروخته است,همچنین کنسرت های متعدد باشکوهی در اسیا , اروپا , استرالیا , کانادا , افریقای جنوبی , امریکای جنوبی و اکثر شهر های امریکا برگزار کرده است.
خواننده اصلی گروه , Jon Bon Jovi (نام کامل John Francis Bongjovi) از سن 13 سالگی نواختن پیانو و گیتار را اغاز کرد و اهنگ های Elton John را یاد می گرفت.در همان سن,Jon Bon Jovi اولین گروه خود را به نام "Raze" تشکیل داد.
او یک مسیحی معتقد بود و سعی داشت مردم را بر اساس ارزش های مسیحیت عوض کند.
Jon در مدرسه St.Joseph High School ثبت نام کرد ولی قبل از ورود به سال دوم از او خواستند به دلیل نقض قانونی (که معلوم نبود چه بود),مدرسه را ترک کند.
او در دبیرستان "Sayreville War Memorial " حضور پیدا کرد.
"جان" در سن 16 سالگی در همان دبیرستان با David Bryan ( با نام کامل David Bryan Rashbaum) اشنا شد و با هم یک گروه R&B به نام Atlantic City Expresway تشکیل دادند.
انها در کلاب های نیوجرسی برنامه اجرا می کردند ولی هنوز مطرح نشده بودند.
او همچنین در گروه دیگری تحت نام John Bon Jovi And The Wild Ones در کلاب های نیوجرسی برنامه اجرا میکرد و در بعضی از کنسرت های منطقه نیز به عنوان شروع کننده برنامه (opening) حضور پیدا می کرد.
در تابستان 1982,مدرسه را تمام کرد و شروع به کارهای نیمه وقت کرد که یکی از این شغل ها کار در showstore بود.
سرانجام,Jon در Power Station Studios در منهتن که پسر عمویش Tony Bonjovi, از دست اندرکاران ان بود یک کار دائم دست و پا کرد.Jon چندین Demo در این استودبو اجرا کرد و به کمپانی های مختلف فرستاد ولی نتوانست موفقیتی بدست اورد.
سال بعد(1983) شبکه ای رادیویی,یک مسابقه با همکاری دانشگاه St.John`s University ترتیب داد که در ان بهترین گروه خواننده غیرحرفه ای را انتخاب کند.جان با تعدادی نوازنده روی اهنگ "Runaway" (که سال 1980 نوشته شده بود) کار کرد تا ان را اجرا کنند.بعد از برنده شدن در این مسابقه,موفقیت ناگهانی در تابستان 1983 به "جان" روی اورد.گروهی که با Jon در اجرای این اهنگ همکاری کردند تحت نام "The All Star Review" در مسابقه شرکت کردند و تشکیل می شدند از: Tim Pierce >>>گیتاریست
Roy Bittan >>>کیبورد
Frankie LaRocka >>>درام
Hugh McDonald >>>باس.
در این موقعیت, Jon Bon Jovi شدیدا به یک گروه دائمی احتیاج داشت ولی اعضایی که با او همکاری می کردند تا مارس 1983 امکان اینکه دور هم جمع شوند را نداشتند.اینطور شد که "جان" با Dave Bryan تماس گرفت و او نیز با دو دوست دیگر یعنی Alec John Such و Ticco Torres تماس گرفت.
عوض شدن های پی در پی گیتاریست گروه ادامه داشت تا اینکه بالاخره Richie Sambora وارد گروه شد.Alic John Such با جان صحبت کرد و از او خواست تا به Richie فرصتی بدهد و جان نیز از کار او خوشش امد.قبل از ورود به گروه Bon Jovi, او با Joe Cocker در یک تور همکاری کرده بود, همچنین با گروهی به نام Mercy همکاری داشت و از طرف گروه KISS نیز دعوت به همکاری شده بود.او همچنین در البوم Lessons از گروه Message نیز فعالیت کرده بود.
Tico Torres نیز نوازنده قابلی بود.با Miles Davis همکاری کرده بود و در اجراهای زنده ای از The Marvelletes و Chuck Berry حضور داشت.او سابقه فعالیت در ضبط 26 البوم را داشت و اخیرا نیز در رکورد کار Frankie And The Knockouts همکاری کرده بود.
David Bryan در بین دیگر اعضا تازه کار و نوپا بود و بعد از جدایی از Jon در کالج ,دیگر فعالیت موسیقیایی خاصی نداشت.او بعد از جدایی از جان,کالج را نیز ترک کرد و به مدرسه جولیارد (Julliard) که مدرسه معتبر موسیقی در نیویورک است, رفت.
دهه 1980
اکنون گروه Bon Jovi تشکیل شده بود و هنگامیکه یکی از کنسرت های گروه Scandal را open کردند,توجه Derek Shulman را جلب کردند که از طرف PolyGram قراردادی با انها امضا کرد.
کاور البوم" Bon Jovi" سال 1984
با کمک Doc McGhee,مدیر جدید برنامه های گروه,سرانجام اولین البومشان با نام "Bon Jovi" در 21 ژانویه 1984 ریلیز شد.
البوم در امریکا اول شد (با فروشی بیش از 500,000 کپی) و همچنین در انگلستان نیز ریلیز شد.
گروه قبل از انتشار البوم,اغاز کننده برنامه ZZ Top در Madison Square Garden و همچنین کنسرت گروه های Scorpions و KISS بود.
سال 1985,البوم دوم Bon Jovi تحت عنوان 7800 Fahrenheit ریلیز شد ولی استقبال خوبی از ان نشد.Kerrang! مجله متال معتبر بریتانیایی که از البوم اول حمایت کرده بود و نقطه نظر خوبی در مورد ان داشت این البوم را کاری ضعیف دانست (تقلیدی ضعیف).Jon Bon Jovi نیز بعد ها در مورد ان تصریح کرد که این البوم می بایست بهتر می بود(یعنی می توانست بهتر باشد)
البوم سوم انها یعنی "Slippery When Wet", با اهنگ هایی نظیر "You Give Love A Bad Name" و "Livin` On A Prayer" و "Wanted Dead Or Alive", گروه را در سراسر جهان به یک سوپراستار واقعی تبدیل کرد.
"جان بون جووی" گفته است که نام البوم به تقلید از تابلوهای رانندگی در بزرگراه انتخاب شده است ولی "برایان" در مورد نحوه انتخاب نام البوم چیز دیگری می گوید:"در طول مدتی که کار ضبط البوم را انجام می دادیم,دائما به کلاب هاب استریپتیز (striptease) می رفتیم , در انجا دختر هایی افسانه ای! اب و صابون به تن و بدن یکدیگر می مالیدند, به همین خاطر بسیار لیز و لغزنده می شدند و به هیچ وجه حتی با تلاش فراوان نیز نمی شد انها را نگه داشت!یکی از ما با صدای بلند گفت "Slippery when wet" (معنی لغوی میشود :"وقتی خیس باشد,لیز است" ولی پیام ان روی تابلوی راهنمایی رانندگی می شود:"هنگام بارندگی جاده لغزنده است".)و همه فهمیدیم که این نام البوم جدیدمان است.در ابتدا می خواستیم عکس تعدادی سینه (پستان) خیلی بزرگ را روی کاور CD قرار دهیم ولی وقتی PMRC (مخفف parents music center cover) قضیه را فهمید,متوجه شدیم که در مشکل بزرگی می افتیم,به همین خاطر ان را به یک عکس خیلی محجوبانه تغییر دادیم."
این البوم از زمان ریلیزش که اواخر 1986 بود,بیش از 26 میلیون کپی در سراسر جهان فروخت.
در توری که پس از ریلیز البوم برگزار شد,Jon Bon Jovi خواننده گروه با مشکلاتی روبرو شد.اجرای نت های بسیار قوی و برنامه های زمانی پشت سر هم برای کنسرت ها نزدیک بود "جان" را با یک اسیب همیشگی روبرو کند.با کمک یک مربی اواز,او توانست این تور را یه پایان برساند.پس از ان Jon دقت کرد تا با ملایمت بیشتری بخواند.
البوم بعدی Bon Jovi, تحت عنوان New Jersey در سال 1988 ریلیز شد.این البوم در مدت کوتاهی پس از اتمام تور Slippery ضبط شد,زیرا گروه می خواست ثابت کند که کارها و موفقیت های انان گذرا و مقطعی نیست.حاصل تلاش انان در این البوم یک اثر محبوب میان طرفداران بود,یک شاهکار Pop-Rock و البته موفقیت تبلیغاتی عظیمی برای گروه.
اهنگ های Hit در این البوم "Bad Medicine" , "Lay Your hands on Me" و "I`ll Be there for You" بودند که هنوز هم در اجراهای زنده گروه,جزء کارهای همیشگی ای هستند که در لیست اجرا قرار می گیرند.
البوم New Jersey یک موفقیت تبلیغاتی بزرگ بود و اولین البوم Hard Rock بود که 5 سینگل ان در Top 10 قرار می گرفت,"Bad Medicine" و "I`ll Be there for You" هر دو اول شدند,"Born To Be My Baby" سوم , "Lay Your hands on Me" هفتم و "Living In Sin" نهم شد,همچنین اهنگ "Blood On Blood" نیز میان طرفداران از اهنگ های محبوب بود.این البوم با ویدئوهایی که از ان ساخته شد (نظیر ویدئوی Ner Jersey) و توری 18 ماهه,حمایت شد.
سال 1989,گروه به Moscow Music Peace Festival رفت.
با وجود موفقیت عظیمی که گروه به دست اورده بود, البوم "نیوجرسی" تقریبا گروه را به پایان کار خود نزدیک کرد. سفر های جدید پس از پایان تور طولانی مدت قبلی, گروه را دچار مشکل کرد.این "در راه بودن"های همیشگی رابطه قوی ای که بین Jon Bon Jovi و Sambora وجود داشت را تقریبا از بین برد.اعضای گروه گفته اند که پس از پایان تور,هر یک از اعضا, جداگانه و به تنهایی به یک سمت رفت.اگر چه انها توانستند به خود مسلط شوند و قبل از شروع ضبط البوم بعدی, یک استراحت اساسی بکنند و بر مشکلات فائق امدند.تا امروز,البوم New Jersey حدود 17 میلیون کپی در سراسر جهان فروخته است.
دهه 1990
بین سالهای 1990 و 1992,اعضای باند برای مدتی هر کدام به یک سو رفتند تا قبل از نوشتن و ضبط اهنگ های البوم جدید استراحت و تمدد اعصاب کنند.در این مدت که کار تعطیل بود گروه Bon Jovi با توجه به تغییراتی سریعی که در سبک ها در ان دوره بوجود می امد,تصمیماتی در مورد کار و سبک خود گرفت.Jon Bon Jovi یک البوم solo (تکی) ضبط کرد,یک soundtrack برای فیلم "Young Guns II" که خودش نیز نقشی بسیار کوتاه در ان داشت که این اهنگ Blaze Of Glory نام گرفت.این البوم همراهی نام های بزرگی مانند Elton John , Aldo Nova , Little Richard و Jeff Beck را داشت.این البوم از لحاظ تبلیغاتی موفق بود و بازتاب های خوبی داشت."Blaze Of Glory" از "Academy Award" نامزدی بهترین اهنگ را برای Jon داشت ولی نتوانست برنده شود.اگرچه همان سال این اهنگ برنده یک Golden Globe شد.
Sambora نیز به کمک Tico Torres و David Bryan یک البوم تکی با نام Stranger In This Town در سال 1991 ریلیز کرد.این البوم اهنگ های "بلوز" برجسته ای داشت و اهنگ "Mr.Bluesman" نیز در این البوم با همکاری Eric Clapton خوانده شده بود.
David Bryan نیز یک کار تکی را تجربه کرد و Soundtrack یک فیلم ترسناک به نام "The Netherworld" را رکورد کرد.بعد از این اهنگ او به خاطر بیماری انگلی شدیدی از امریکای جنوبی در بیمارستان بستری شد.John Such نیز به خاطر سقوط از موتور سیکلت,دستش که Bass می نواخت مجروح شد و مجبور شد مدت زیادی را صرف امادگی مجدد خود برای نگه داشتن و نواختن ساز کند.
گروه با البوم Keep The Faith در سال 1992 بازگشت.این البوم, اشعار و موزیک کامل تر و غنی تری نسبت به البوم های قبلی داشت.این البوم واقعا طرفداران را سورپرایز کرد و در میان ترقی Grunge یک کار حساب شده و زیبا بود.از زیباترین هنگ های این البوم فراموش نشدنی, Bed Of Roses , Keep The Faith و In These Arms بودند.بعضی از اهنگ های البوم نیز به صورت سینگل در نقاط دیگر جهان ریلیز شدند,Dry Country , I Believe و اهنگ پرطرفدار و جنجالی I`ll Sleep When I`m Dead از جمله این اهنگ ها بودند که از بهترین کارهای گروه هستند.
در سال 1994,گروه Bon Jovi یک البوم Greatest Hits با عنوان "Cross Road" ریلیز کرد که دو اهنگ جدید نیز داشت , "Always" و "Someday I'll Be Saturday Night" و همچنین ورژن جدیدی از "Livin` On A Prayer" با نام جدید "Prayer 94" که فقط در ورژن امریکایی این البوم موجود است.طرز بیان کلمه "Prayer" در ورژن جدیدش در این البوم به خاطر یک اشتباه در Mixing البوم عوض شده بود و rayer` شنیده می شد.
اهنگ Always در اصل برای soundtrack فیلمی به نام "Romeo Is Bleeding" نوشته شده بود , اما بعد از اینکه اعضای گروه فیلم را دیدند , از ان خوششان نیامد و تصمیم گرفتند که اهنگ را در اختیار تهیه کنندگان فیلم قرار ندهند! و بجایش اهنگ را در البوم Cross Road ریلیز کردند.ویدئوی Always با حضور Keri Russell بازیگر مطرح و معروف امریکایی به خاطر نقشش در برنامه تلویزیونی Felicity و همچنین Jack Noseworthy بازیگری که به خاطر حضور در فیلم U-571 در سال 2000 معروف شد,ساخته شد.این اهنگ در چارت امریکا چهارم و در چارت کشور های متعدد اروپایی و اسیایی و همچنین استرالیا اول شد.
با همکاری Hugh McDonald برای نواختن Bass در رکورد جدید,Alec John Such کنار گذاشته شد.اگرچه تا امروز نیز به روشنی معلوم نشده است که ایا او از گروه اخراج شد یا به خواست خود گروه را ترک کرد."جان"ادعا کرده بود که Such به خاطر مست کردن هایش,اشتباهاتی را در نواختن Bass انجام می داد,این اشتباهات در ضبط اهنگ ها در استودیو قابل جبران بودند ولی در اجراهای زنده جبران انها مشکل است.Such مدتی بعد از اخراجش از گروه, در مصاحبه ای ,اکثر این ادعا ها را رد کرد ولی بعدا دوباره به حقیقت این حرف ها اعتراف کرد.Jon اعلام کرده بود که اخیرا بین Such و اعضای گروه قراردادی منعقد شده است,او حتی در برنامه اجرای زنده "homecoming" که در Giants Stadium در سال 2001 برگزار می کردند در نواختن اهنگ Wanted Dead Or Alive حضور پیدا کرد.در حالیکه جایگزینی Such هنوز بطور رسمی انجام نشده بود,MaDonald در ضبط استودیویی البوم و اجراهای زنده بعدی به جای او با گروه همکاری کرد,حتی شایعه شده بود که در البوم قبلی نیز نوازندگی Bass توسط Hugh McDonald انجام شده است.در این هنگام Bon Jovi اعلام کرد:"با احترام فراوان به Such و تصمیم او مبنی ترک گروه,این مسئله برای ما نیز ناراحت کننده است ولی کار ما به همین گونه است و باید با مسائل داخل استودیو,خارج ان,روی استیج و پایین ان کنار بیایم و سعی من پیش بردن فعالیت های موسیقیایی گروه است,Alec خواست برای مدتی از کار دست بکشد و این مسئله نباید خیلی حیرت اور باشد."
در سال 1995 و با ریلیز البوم These Days,بون جووی موسیقی راکی را که از البوم Keep The faith شروع به پرورش ان کرده بود به حد کمال رساند.این البوم کمی غمگینانه تر از کارهای معمول Bon Jovi بود و تعدادی از کارها نیز رگه هایی از R&B داشت.این البوم با وجود تجلیل هایی که در نقد های مختلف از ان شد,تنها یک اهنگ hit در امریکا داشت,This ain`t A Love song" اهنگی بود که در امریکا با اقبال عمومی روبرو شد و بیش از یک میلیون نسخه فروخت.البته اهنگ های دیگر نیز در اروپا موفقیت هایی بدست اوردند.
سال 1996,bon jovi در مصاحبه ای با مجله المانی "Bravo" ادعا کرد که با توجه به شکست تور These days, این البوم بیش از 20 میلیون کپی در سراسر جهان فروش داشته است.
سال 1995 , در تور These Days بود که گروه Bon Jovi در Wembley Stadium در یک کنسرت سه شبه بر روی صحنه حاضر شد.از این کنسرت,به عنوان بهترین کنسرت راک انان یاد می شود,با اجرای اهنگ هایی نظیر Livin` on A Prayer , Keep The Faith , Bad Medicine و اجرایی بسیار احساسی از Always و همچنین اجراهایی از البوم جدید These days.این کنسرت همواره برای گروه فراموش ناشدنی است,چراکه در پایان همان هفته ای که کنسرت برگزار شد,البوم در چارت های انگلستان به مقام اول رسید.این تور به صورت نوار ویدئو و بر روی DVD با عنوان "Live From London" قابل تهیه است.جان بون جووی در ویدئو نقطه نظرهایی را بیان می کند,به نقل قول از طرفداران می گوید:"These Dyas, مایکل جکسون را از صدر چارت ها پایین اورده است."همچنین "جان" می گوید:"کنسرت های لندن در 1995,نه تنها از بهترین روزهای دوره کاری انان بوده است,بلکه از بهترین روزهای زندگیشان نیز بوده است.
تا سال 1996,گروه "بون جووی" خود را به عنوان یک گروه قدرتمند در صنعت موسیقی معرفی کرده بود و پایداری و موفقیت خیلی بیشتری از همتایان خود دردهه 80 نشان داده بود.در پایان تور These Days بود که گروه تصمیم گرفت استراحت دیگری داشته باشد و اعضا برای مدتی از هم جدا شده و به دنبال علایق خود بروند.Tico از این فرصت استفاده کرد تا به علاقه خود یعنی نقاشی بپردازد,David نیز به کار ترانه سرایی و ساخت اهنگ پرداخت.سال 1998 بود که Richie Sambora دومین البوم soloی خود را با نام "Undisvovered Soul" ریلیزکرد.
Jon هم مشغول فعالیت های بازیگری شد.او در فیلم های "Little City" و "The Leading Man" عهده دار نقش اصلی بود,همچنین در "Moonlight and Valentini", "Homegrown , "U-571" و چند فیلم دیگر به عنوان نقش دوم حضور داشت.در وقت های ازادی که مابین فیلم برداری به دست می اورد,اهنگ هایی را نوشت که تبدیل به دومین البوم تکی (solo) او در سال 1997 با عنوان Destination Anywhere شد.این البوم بازتاب خوبی از سوی هواداران و منتقدان داشت و در اروپا موفق بود.شایعه شده بود که از سوی کمپانی ضبط البوم به Jon گفته شده که البوم را تحت عنوان "These Days,Part 2" ریلیز کند,چرا که اهنگ های این البوم حال و هوای موزیک البوم These Days را داشت.اگرچه اکثر هواداران معتقد بودند Destination Anywhere جدا از موزیک راک خاص Bon Jovi بوده است.
اعضای Bon Jovi سال 1999 دوباره به هم پیوستند تا اهنگ "Real Life" برای فیلم "EdTV" ضبط کنند.David Bryn به خاطر مجروحیت دستش در یک حادثه,نتوانست برای ضبط ویدئو حضور پیدا کند و تنها چند قطعه کوتاه مونتاژی از او در ویدئو قرار دادند..
دهه 2000
بعد از وقفه ای حدودا 3 ساله,که اعضای گروه در پروژه های مختلفی از گروه های دیگر همکاری کردند,Bon Jovi سال 1999 دوباره تشکیل شد تا کار بر روی البوم استودیویی بعدی خود را اغاز کند.البوم سال 2000 گروه یعنی Crush طعم موفقیت هم در امریکا و هم در کشور های دیگر را چشید که البته بیشتر به خاطر اهنگ It`s My Life بود که با همکاری تهیه کننده معروف سوئدی,Max Martin,نوشته شده بود.البوم Crush با Hitهای دیگری نظیر Say It Isn`t so و Thank You for Loving Me به سرعت تبدیل به موفق ترین البوم گروه از بعد از البوم keep the faith شد و کمک شایانی به معرفی گروه به نسل جدید و جوان تری از هواداران گروه کرد.تور Crush که تابستان همان سال اغاز شد شامل حدود 60 اجرا بود که بواسطه افزایش محبوبیت و شهرت Bon Jovi تمدید نیز شد و اعضای گروه تا اواسط سال 2001 در تور به سر می بردند.در اثنای همین تور بود که "بون جووی"یک Collection از اجراهای زنده خود در تور ها با title (عنوان)One Wild Night:Live 1985-2001 ریلیز کرد.
مدتی پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 بود که گروه در کنسرتی با نام The Concert For NewYork City که به نفع قربانیان این حادثه و خانواده های انان برگزار شده بود,شرکت کرد و اهنگ های Livin` On A Prayer,Wanted Dead Or Alive و It`s My Life را اجرا کردند.
کاور البوم Bounce, سال 2002
در اواخر 2002 بود که البوم Bounce بعد از Crush توجه ها را جلب کرد.اگرچه این البوم به طور کامل موفقیت های قبلی را کسب نکرد ولی دو اهنگ "Everyday" و "Misunderstood" از این البوم اهنگ های موفقی بودند.گروه برای این البوم یک تور امریکایی را اغاز کرد,در طی همین تور بود که اخرین کنسرت در Veterans Stadium در Philadelphia قبل از تخریب ان توسط طوفان,اجرا شد.گروه یک البوم promotional نیز که شامل 8 اهنگ دمو و اجرای زنده بود را ریلیز کرد.
بعد از تور Bounce که در اگوست 2003 به پایان رسید,Bon Jovi تصمیم گرفت یک اثر منحصر به فرد و متفاوت خلق کند.در اصل تصمیم گرفتند البومی از اجراهای اکوستیک زنده خود شامل اهنگ های متفاوتی تولید کنند.در نهایت گروه کار بازسازی و اجرای مجدد 12 تا از بهترین اهنگ های خود را به شکلی کاملا متفاوت از ورژن اصلیشان به پایان رساند و البوم را تحت عنوان This Left Feels Right در نوامبر 203 ریلیز کرد.
سال بعد,گروه, یک مجموعه تحت عنوان 100,000,000 Bon Jovi Fans Can`t Be Wrong (100,000,000 طرفدار بون جووی اشتباه نمی کنند) به نشانه تجلیل و یاد اوری از البوم مشابهی از Elvis Presleys با نام 50,000,000 Elvis Fans Can`t Be Wrong را ریلیز کرد.این مجموعه شامل 4 CD بود که در انها 38 اهنگ ریلیز نشده و 12 اهنگ کمیاب گروه گنجانده شده بود,همچنین یک DVD نیز در ان بود.فروش این مجموعه,100 میلیون فروش البوم Bon Jovi را کامل کرد.همچنین ریلیز این مجموعه در نوامبر 2004,به نوعی بیستمین سالگرد ریلیز اولین البوم گروه در سال 1984 بود.همان سال Bon Jovi یک جایزه "شایستگی" از Amercan Music Awards در یافت کرد.
Bon Jovi در 2 جولای 2005 در کنسرت Live 8 شرکت کرد.در این کنسرت, اهنگ جدیدی به نام Have A Nice Day و اهنگ های Livin` on A Prayer و It`s My Life را اجرا کرد.
سپتامبر 2005,Bon Jovi به خاطر فروش 100 میلیون البوم,جایزه "Diamond Award" را از World Music Awards دریافت کرد.تا امروز فروش البوم های بون جووی شامل سینگل ها,به 120 میلیون رسیده است.
کاور البوم Have A Nice Day سال 2005
البوم بعدی گروه که مدت زیادی در انتظار بود تا منتشر شود,سرانجام در 20 سپتامبر 2005 با نام "Have A Nice Day"در امریکا ریلیز شد.بلافاصله یک تور جهانی را اغاز کردند که زیاد طولانی نشد و در ماه نوامبر پایان یافت.
البوم به سرعت در صدر چارت های دنیا قرار گرفت و در اولین هفته فروش, در جایگاه دوم پرفروش ها فرار گرفت.هفته اول ریلیز این البوم با فروشی بیش از202,000 البوم, یکی از بهترین دوره های کاری Bon Jovi بود.Have A Nice Day سینگل اول این البوم بود که در 18 جولای 2005 در ایستگاه های رادیویی سراسر جهان پخش شد.سینگل بعدی این البوم Who Says You Can`t Go Home است که یک ورژن دو صدایی از ان نیز با خواننده Country گروه Sugarland یعنی Jennifer Nettles ضبط شده است.
در می 2006, Bon Jovi یک کار تاریخی کرد و اولین گروه Rock & Roll در سراسر جهان لقب گرفت که توانست در چارت بهترین اهنگ Country , اول شود,این اهنگ سومین سینگل البوم یعنی Welcome To Wherever You Are بود.
مدتی بعد از ریلیز Have A Nice Day,گروه خود را برای یک تور جهانی 2005/2006 اماده کرد.این تور کوتاه تر از تورهای جهانی قبلی بود و تنها شامل 75 اجرا بود.با این تور انان به یکی از بزرگان صحنه های کنسرت در جهان تبدیل شدند.برنامه گروه به این شکل بود که تور را با اجرایی در Wembley Stadium اغاز کنند,ولی شرکتی که کار باز سازی این استادیوم را بر عهده داشت, اعلام کرد که کار اماده سازی ان تا سال 2007 به طول می انجامد.بنابراین انها کار خود را طبق زمان بندی های اولیه با اجرایی در Milton Keynes National Bowl اغاز کردند.اجراهای بعدی به ترتیب در ژاپن و اروپا بود.Bon Jovi تابستان 2006 برای چند اجرای استادیومی به امریکا بازگشت که شامل 3 اجرا در محل بومی گروه, نیوجرسی در Giants Stadium و همچنین اجراهایی در فیلادلفیا, بوستون, پیتسبرگ و شیکاگو می شد.
7 فوریه 2006, یک البوم Promotional با نام Live From The Have A Nice Day ریلز کردند که شامل 6 اجرای زنده از کنسرت بوستون بود.
13 می 2006 ,Bon Jovi بخش اروپایی تور Have A Nice Day را با اجرایی در دوسلدورف المان به پایان رساند.در این کنسرت,گروه اهنگ 10 دقیقه ای Dry Country را که از البوم Keep The Faith در سال 1992 بود اجرا کرد,این اولین بار بعد از 10 سال بود که این اهنگ بصورت زنده اجرا می شد و این باعث خوشحالی بیش ار حد طرفداران شد.
29 جولای 2006,گروه اخرین کنسرت تور Have A Nice Day را در Giants Stadium اجرا کرد و بیش از 55000 بلیط برای این کنسرت فروخته شد.Jon Bon Jovi در پایان این کنسرت از هوادارن تشکر ویژه ای کرد,چراکه این هشتمین کنسرت بزرگ گروه در این استادیوم بود.
7 سپتامبر 2006,بون جووی و چندین خواننده مطرح دیگر در Fashion Rocks شرکت کردند.این کنسرت به نفع صندوق حمایت از بیماران مبتلا به ایدز که متعلق به Elton John است,برگزار شد.گروه در این کنسرت با اهنگ Livin` On A Prayer شروع کرد و بعد از ان اخرین سینگل خود, یعنی Who Says You Can`t Go Home را اجرا کرد.
با پایان تور Have A Nice Day بون جووی شروع به برنامه ریزی برای پروژه بعدی خود کرده است.جالب اینجاست که با توجه به موفقیت اهنگ Who Says You Can`t Go Home در ورژنcountry , گروه پیشنهاد هایی مبنی بر همکاری در این سبک موسیقی دارد.
یک البوم Greatest Hits دیگر,یک البوم استودیویی جدید یا بازی در فیلم های جدید,باید منتظر باشیم و پروژه بعدی Jon را ببینیم.
در اواخر سپتامبر 2006,شایعاتی مبنی بر برگزاری توری در استرالیا در اینترنت پخش شد.این شایعات تایید نشده,از برگزاری کنسرت در بریسبان,سیدنی,ملبورن و پرث خبر می دهد. __________________