ماموریت های فضایی و موضوعات مرتبط

[مرتضی nvcd]

کاشي هاي اسيب ديده انديور خطرناک نيستند:
15 اگوست 2007

با بدست اوردن جزئيات دقيق از منطقه اسيب ديده زيرين شاتل انديور ,مهندسين ناسا محل را تحت شديد ترين ازمايش ها و مدل سازي رايانه اي قرار دادند.خبر خوش اينکه انها به اين نتيجه رسيدند که احتمالا اين اسيب در بازگشت انديور خطرافرين نخواهد بود و فضا نوردان به تعمير ان در فضا احتياجي ندارند.
براي انجام اين ازمايش ها انها يک کپي دقيق از قسمت اسيب ديده انديور ساختند و ان را در اتاقکي قرار دادند.اين اتاقک شرايطي که براي کاشي هاي شاتل در بازگشت به زمين اتفاق مي افتد را باز سازي مي کند.دما در اين جا بر روي سطح کاشي ها به 1090 درجه سيلسيوس مي رسد و اين درحالي است که بيشترين مقدار دما در قسمت زيرين شاتل فقط به 170 درجه سيلسيوس خواهد رسيد و اين مقدار پايين تر از دماي مورد ازمايش ناسا است.
هرچقدر که دما بالاتر باشد با اين حال ناسا سعي مي کند از تعميرات طولاني و پر هزينه روي زمين دوري کرده و تعميرات را به عهده فضا نوردان بگذارد.
در مقايسه با مقدار ماده اي جدا شده در شاتل کلمبيا با وزن 750 گرم که باعث منهدم شدن ان شد اين مقدار در انديور تنها 8 گرم است و همچنين منطقه اسيب ديده در کلمبيا در لبه بالهاي ان جايي که دما بيشترين مقدار را دارد قرار داشت ولي در انديور اين منطقه در زيروعقب ان واقع است جايي که دماي بسيار کمتري خواهد داشت.
اگر مشتاق هستيد تا از محل اسيب ديده بيشتر بدانيد به اين ادرس رفته و انيميشن سه بعدي که توسط ناسا تهيه شده را ببينيد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ممکن است به نتايجي که انها به ان رسيده اند شک داشته باشيد ولي حتما خواهيد ديد که انها بسيار به شرايط حادثه واقفند و کاملا محل اسيب را مي شناسند.

[مرتضی nvcd]

انسلادوس احتمالا محل حيات نيست:
15 اگوست 2007

وقتي کاسيني ابفشانهاي يخ اب فوران شده از قمر زحل انسلادوس را کشف کرد ,به راحتي فکر کرديم که مي تواند در جايي که مثل زمين اب مايع وجود دارد حيات هم وجود داشته باشد و به اين نتيجه رسيديم که دانشمندان شواهدي از ميکروارگانيسم هايي از حيات را که در سخت ترين شرايط زنده ماننده اند پيدا خواهند کرد.اما يک مدل جديد که نحوه تشکيل ابفشانها را در انسلادوس نشان مي دهد امکان وجود حيات و زنده ماندن ان را بعيد مي داند.
وقتي براي اولين بار ابفشانها کشف شد دانشمندان ان را "Cold Faithful" ناميدند.در اين مدل بر هم کنش هاي جزر و مدي بين انسلادوس و زحل باعث گرم شدن قمر مي شود و گودال هاي اب کم عمقي را در زير پوسته يخي ان به وجود مي اورد.فشار زير يخ ها باعث شکسته شدن يخ و فوران اب يخ در فضا مي شود.
اما مدل جديد ساخته شده توسط محققين در دانشگاه ايلي نويز به توضيح چگونگي تشکيل ابفشانهاي يخ واب بدون امکان وجود حيات در ان مي پردازد و در عوض ان را "Frigid Faithful" ناميدند که چندان احتياجي به اب مايع ندارد.
انسلادوس از لايه اي يخ خشک که تا عمق دهها کيلومتر ادامه دارد پوشيده شده است و به واسطه منبع گرمايي معتدلي در زير قطب جنوب ان اين لايه ها مي توانند شيارهايي راه راه و ترک هايي را همانطور که مشاهده شد به وجود بياورند.
درنتيجه بجاي وجود استخري از اب يخ نزديک سطح شيارهايي با عمق بيش از 35 کيلومتر و کوههايي يخ زده که دمايي حدود 150 درجه زير صفر دارد وجود خواهد داشت و نمي تواند محل زندگي موجود زنده اي باشد.
پس اين فواره ها از کجا به وجد مي ايد؟ وقتي اين لايه يخ از هم باز مي شود گازهايي تشکيل مي شوندکه به سمت بالا سعود مي کنند.اين گاز ها به فضا تراوش مي شود و همانطور که کاسيني ديد ابفشان هايي را به وجود مي اورند.

[Mohammad Hosseyn]

سلام خانم معلم

بارابارا مورگان در سه برنامه آموزشی با دانشجویان خود از فضا صحبت می کند...

" باربارا مورگان " یکی از هفت خدمه ایندیور است که هم اکنون در ایستگاه فضایی بین المللی به سر می برد. وی 21 سال پیش (1985 میلادی) به ناسا پیوست. در حقیقت جانشین ذخیره معلمی به " کریستا مک آلیف " شده بود که در حادثه انفجار شاتل فضایی چلنجر، جان خود را از دست داده بود. اما او حتي پس از شكست دو ماموريت فضايي امريكا، تغيير عقيده نداد و برنامه ناسا را براي اعزام يك معلم به فضا رها نكرد. او هنگام پرواز در صندلي وسط كابين در بخش زيرين سفينه ، يعني جاي مك آليف نشسته بود. گريس كوريگان، مادر مك آليف كه از تلويزيون خانه‌اش در ماساچوست پرتاب سفينه را نگاه مي‌كرد ، گفت: بسيار خوشحالم كه كار با سلامت انجام شد و در حالي كه صدايش مي‌لرزيد گفت: " همه ما با عشق‌مان او را بدرقه كرديم. " بيش از نيمي از 114 معلمي كه در سال 1985 براي رفتن به فضا داوطلب شده بودند ، همراه با صدها معلم ديگر در محل پرتاب حضور داشتند همچنان كه بيوه ديك اسكوبي، فرمانده چلنجر حضور داشت. او گفت: " براي مورگان و همراهانش دعا مي‌كند و تا دو هفته ديگر كه به سلامت به زمين برگردند ، آرام نخواهد گرفت. " مورگان در سال 1998 به عنوان مربی متخصص فضانوردان، انتخاب شد. این معلم 55 ساله قرار است که طی 3 برنامه آموزشی با دانش آموزان سراسر جهان، گفت و گو کند.

اولین برنامه او روز سه شنبه، بعد از اینکه همراه یکی از خدمه تجهیزات سنگینی را بر روی ایستگاه نصب کردند، به مدت 20 دقیقه اجرا شد. دانشجویان او در آیداهو بودند و او در فضا. وی در پاسخ به یکی از دانشجویان که درباره نقش دوگانه او سوال کرده بود، گفت : " اینجا همه کار یکسانی را انجام می دهند. چه فضانورد یا معلم. یک معلم در مکانی که بچه ها در آن مشغول به کار هستند، چیزهای زیادی را یاد می گیرد همانطور که یک فضانورد در فضا اطلاعات زیادی را به دست می آورد. فضانورد بودن با معلم بودن تفاوت چندانی ندارد. ما اکتشاف می کنیم، پیدا می کنیم و آن را با همه در میان می گذاریم. کارهای حیرت آوری است. " وی دو برنامه دیگر برای دانشجویان خود در ویرجینیا و ماساچوست اجرا خواهد کرد. اینک هفت خدمه ایندیور در تلاش هستند تا علاوه بر کارهای که به آنها محول شده به تعمیر شکاف 8 سانتیمتری ایجاد شده در زیر شاتل، بپردازند. این شکاف، 58 ثانیه پس از پرتاب به علت فوران قطعات یخ جدا شده از مخزن سوخت و برخورد آنها با بدنه ایجاد شده است. پیش تر قرار بود که ماموریت ایندیور 11 روز به طول انجامد اما به علت منفذ ایجاد شده، ناسا این ماموریت را سه روز دیگر تمدید کرد. ناسا تا پايان سال 2007 قصد دارد دو شاتل ديگر براي تكميل ايستگاه فضایی بین المللی به اين ايستگاه بفرستد. شاتل فضايي ديسكاوري در تاریخ 28 مهرماه و شاتل فضايي آتلانتيس در 15 آذرماه به ايستگاه بين‌المللي فضا سفر می كنند.
برگرفته از : پارس اسکای منبع Space.com

[Mohammad Hosseyn]

اولین فضانورد کره جنوبی

دو کاندیدای فضانوردی کره‌ جنوبی در انتظار انتخاب تک گزینه‌ اصلی این کشور هستند.




دو کاندیدای فضانوردی کره‌ جنوبی که روز 16 مردادماه را با یک کنفرانس خبری گذراندند، در انتظار انتخاب تک گزینه‌ اصلی این کشور هستند. آقای " کو سان " 31 ساله که سابقا در موسسه تحقیقات پیشرفته‌ سامسونگ فعالیت می‌کرده به همراه خانم " یی سوی ئون " که دانشجوی دکترای موسسه علوم و فناوری کره است، دو گزینه‌ اصلی کره برای احراز موقعیت اولین فضانورد کره هستند. این دو که از میان 36000 داوطلب و پس از پروسه‌های طولانی برگزیده شده‌اند، منتظر نتایج ماه آینده هستند که در آن فضانوردی که ماه مارس سال آینده از سوی کشور کره‌جنوبی به فضا خواهد رفت، معین خواهد گردید. فضانورد کره‌ای به کمک یک فضاپیمای سایوز و از پایگاه پرتاب بایکونور قزاقستان به ایستگاه فضایی بین‌المللی انتقال داده خواهد شد و در این سفر او را مهندس پرواز و خلبان همراهی خواهند کرد. هم اکنون این دو کاندیدا در فضایی دوستانه در حال انجام آزمایشات جاذبه ناچیز هستند. منبع Isa
Parssky.com

[Mohammad Hosseyn]

ویجر ها در سرزمین عجایب

مسافرت فضا پیما های ویجر به سی و مین سال خود رسید.

دو فضا پیمای ناسا با نام های ویجر 1 و ویجر 2 در آستانه رسیدن به سی ومین سال پرتاب خود هستند.فضا پیمای ویجر 2 در تاریخ 20 آگوست 1977 و فضاپیمای ویجر 1 در تاریخ 5 سپتامبر 1977 از سازمان فضایی ناسا به فضا پرتاب شدند.این دو فضا پیما اکنون در ادامه کار خود اطلاعات را از مکانی دورتر ار سیاره پلوتو و در خارج منظومه شمسی به زمین ارسال می کنند.
پیشرفت و رسیدن این دو فضاپیما به مکان هایی دور و خارج از منظومه شمسی بسیار قابل توجه و دستاوردی بسیاربا اهمیت و بی سابقه درتاریخ می باشد.اکنون این دو فضاپیما در حال رسیدن به ابتدا و مرز فضای بین ستاره ای هستند.

ادامه خبر : [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اطلاعاتی در باره کاوشگرهای ویجر

دو کاوشگر ویجر که در سال 1977 به فضا پرتاب شدند با موفقیت مأموریت کاوش [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ٬ زحل٬ [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] را تا انتهای حوزه
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] انجام دادند. ویجر 1و 2 بسوی مشتری و زحل رفتند و سپس ویجر 2 به تنهایی سفرش را به اورانوس و نپتون ادامه داد. کاوشگرها تصاویر مفصلی از سیارات حلقه‌ها و اقمارشان ارسال نمودند و قمرها و حلقه‌های تازه‌ای در هر سیاره کشف کردند. سفر پیچیده ویجر 2 تنها به این علت امکان پذیر شد که به هنگام پرتاب تمام سیارات گازی بزرگ به شیوه‌ای منظم شدند که کاوشگر بعد از عبور از هر سیاره در مدار سیاره دیگری قرار می‌گرفت. این منظم شدن سیارات خارجی دیگر تا سال 2155 اتفاق نمی‌افتد، به هنگام ملاقات با هر سیاره [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] از جاذبه هر کدام از آن غولهای گازی برای افزایش سرعت و قرار گرفتن در مسیر سیاره بعدی استفاده می‌کرد.

این کاوشگر بخاطر فاصله‌اش
از خورشید بیشتر از پیل هسته‌ای استفاده
کرد تا صفحه خورشیدی.

اطلاعات کلی در مورد کاوشگرها

کاوشگر ویجر 1 در 5 دسامبر سال 1977 میلادی توسط ایالات متحده برای کاوش و بررسی دقیق سیارات گازی مشتری ، زحل و فضای ژرف فراتر از آنها به فضا پرتاب شد. این کاوشگر در تاریخ 5 مارس 1979 به نزدیک ترین فاصله خود نسبت به مشتری رسید و پس از بررسی و ارسال داده‌هایی بسیار ارزشمند و بنیادین از این سیاره به زمین ، بسوی سیاره زحل پیش رفت و پس از گذر از این سیاره در 12 نوامبر 1980 به ورای [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و فضای بیکران بین ستاره‌ای پیش رفت تا سفر بی پایان خود را ادامه دهد. کاوشگر ویجر 2 در تاریخ 25 آگوست1977(این بار برای کاوش و بررسی دقیق تر تمامی سیارات گازی منظومه شمسی ، مشتری ،زحل ، اورانوس و نپتون) به فضا پرتاب شد و پس از گذر از سیاره مشتری و زحل به ترتیب در تاریخ 9 ژوئیه 1979 و 25 آگوست 1981 خود را به سیاره اورانوس در24 ژانویه 1986 رساند و پس از عبور از سیاره نپتون در 25 آگوست سال 1989 همانند ویجر1 سفر خود را بسوی ژرفای فضا در پیش گرفت.

داده‌های بسیار ارزشمندی که این دو کاوشگر در مأموریت موفقشان ، در اختیار دانشمندان قرار دادند، پایه گذار بخش نوینی از دیتاها و [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] بوده است، بطوری که می‌توان این دو کاوشگر را پیشگام این عرصه نوین دانست.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع Spaceref.com
parssky.com

[Mohammad Hosseyn]

ایندیور، به خانه خوش آمدی

گزارشی از فرود ایندیور در ایالت فلوریدا





اسکات کلی(فرمانده) : " هوستون. ایندیور. چرخ ها ایستاد. "
کریس فرگوسن از مرکز کنترل در هوستون : " پیام رو گرفتم. چرخ ها ایستاد. تبریک می گم. به خونه خوش اومدید. "

هنگامی که شاتل بر فراز اقیانوس هند با سرعت 5 مایل بر ثانیه در حال پرواز بود، اسکات کلی (فرمانده شاتل) و چارلی هوبا (خلبان شاتل) راکتهای دوگانه کاهنده سرعت را به مدت 3 دقیقه و 33 ثانیه روشن کردند. سرعت کاهش یافت. نیم ساعت بعد.... اکنون اگر شما در پایگاه فضایی کندی حضور داشتید، می توانستید به راحتی ایندیور را در آسمان ببینید و دقایقی بعد... شاتل فضایی ایندیور در ساعت 12:32 ظهر به وقت محلی در فلوریدا به زمین می نشیند. اسکات کلی فرمانده شاتل در مصاحبه مطبوعاتی گفت : " ما خیلی خوشحالیم که بدون تعمیر محل آسیب دیده شاتل توانستیم ماموریت را صد در صد با موفقیت انجام دهیم. " اینک هر هفت فضانورد ایندیور در فلوریدا به سر می برند و تصمیم دارند که قبل از رفتن به پایگاه فضایی جانسون (در هوستون) شب را در فلوریدا بگذرانند. برای آگاهی بیشتر از جزئیات ماموریت [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] را کلیک کنید.

منبع SpaceFlightNow.Com

parssky.com

[Renjer Babi]

شاتل ایندیور، صد و نوزدهمین مأموریت شاتل ها را به پایان رساند. اين گزارش، خلاصه‌اي است از آن چه در اين ماموريت ۱۰ روزه رخ داد.


روند پرتاب شاتل‌های فضایی که در ۱۲ آوریل ۱۹۸۱ با پرتاب شاتل کلمبیا آغاز شد، تاکنون دو بار با وقفه روبرو شده است. یک بار در سال ۱۹۸۶ با انفجار شاتل چلنجر، تنها لحظاتی بعد از پرتاب، و بار دیگر در سال ۲۰۰۳، با انفجار شاتل کلمبیا، تنها لحظاتی قبل از فرود. پس از شکست مأموریت STS-۵۱-L و انهدام چلنجر، ناسا شاتل ایندیور را به عنوان جانشین به ناوگان خود افزود.
این شاتل در ۱۷مرداد سال جاری، برای بار بیستم عازم فضا شد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شاتل ایندیور که بعد از ۵سال برای پرتاب آماده می‌شد، روز چهارشنبه ۲۷ تیر مسافت ۵/۵ کیلومتری آشیانه تا سکوی پرتاب را پیمود. وظیفه تیم هفت نفره شاتل ایندیور به فرماندهی کاپیتان «اسکات کلی»(Scott Kelly) و عضویت ۵ نفر به همراه «باربارا مورگان»(Barbara Morgan)، عضو ذخیره کریستا مک اولیف(Christa McAuliffe) در آخرین مأموریت چلنجر، تعویض ژیروسکوپ از کار افتاده ایستگاه فضایی بین المللی، نصب قسمت‌های جدید بر آن و همچنین حمل تجهیزات مورد نیاز بود.
ایندیور با یک روز تأخیر در روز ۱۷مرداد پرتاب شد. دو روز بعد، جمعه ۱۹مرداد عملیات اتصال به ISS با موفقیت انجام شد. بررسی‌های انجام شده در یکشنبه ۲۱مرداد با استفاده از بازوهای روبوتیک شاتل، سوراخی کوچک را برروی سپر حرارتی آن نشان دادند. اظهارات اولیه مسئولین ناسا خبر از احتمال اضافه شدن یک راهپیمایی فضایی به برنامه کاری خدمه‌ی ایندیور برای تعمیر سپر حرارتی می‌داد.
در همین روز، اولین راهپیمایی فضایی خدمه STS-۱۱۸ انجام شد. در این راهپیمایی قسمت جدیدی به بدنه ISS افزوده شد.
دومین راهپیمایی این مأموریت در حالی در روز دوشنبه آغاز شد که نگرانی‌ها پیرامون وضعیت بازگشت همچنان پابرجا بود. دراین راهپیمایی، یکی از ژیروسکوپ‌های ایستگاه فضایی بین المللی تعویض شد.
راهپیمایی سوم به دلیل مشکلات به وجود آمده در لباس فضایی «ریک ماستراچیو» زودتر از برنامه به پایان رسید.
بعد از پایان سه راهپیمایی اول٬ خدمه شاتل ایندیور در شرایطی برای راهپیمایی بعدی آماده می‌شدند که مرکز فضایی جانسون در هوستون همچنان امن بودن بازگشت شاتل به زمین را تأیید نکرده بود. این راهپیمایی که قرار بود در روز جمعه انجام شود به شنبه موکول شد تا در صورت نیاز، تعمیر ایندیور نیز به برنامه فضانوردان اضافه شود.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

باربارا مورگان، معلم بازنشسته ای که 22سال قبل، در فاجعه‌ی انفجار چلنجر عضو ذخیره بود. او در این مدت برای اعزام مجدد معلمین به فضا تلاش کرده است. او در این ماموریت از فضا با دانش آموزان ارتباط برقرار کرد و کلاسی فضایی تشکیل داد.

سرانجام این بررسی‌ها نشان داد که شرایط برای بازگشت ایندیور به زمین مهیاست. از سوی دیگر، به گفته مسئولین ناسا تعمیر شاتل می‌توانست مخاطره آمیز باشد. بنابراین چهارمین راهپیمایی طبق برنامه ریزی قبلی دنبال شد.
در همین حال طوفان «دین(Dean)« با سرعت ۲۳۰ کیلومتر بر ساعت به سمت هوستون و مرکز فضایی جانسون (مرکز کنترل مأموریت) در حال حرکت بود. این طوفان سبب شد ناسا سفر ۱۱روزه ایندیور را یک روز کوتاه کند. شاتل ایندیور، در روز یکشنبه ۲۱ مرداد از بدنه ISS جدا شد و خود را برای فرود آماده کرد.
دو روز بعد، در روز سه شنبه ۲۳مرداد ساعت ۱۷:۳۲ به وقت محلی، شاتل ایندیور با موفقیت بر باند مرکز فضایی کندی فرود آمد.
براي ديدن تصاوير بيشتر ار اين ماموريت به گزارش‌هاي تصويري مراجعه کنيد:
گزارش تصویری ۱: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

گزارش تصویری ۲: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گزارش تصویری ۳: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مشخصات شاتل ایندیور:

سال ساخت: ۱۹۸۷
اولین مأموریت: STS-۴۹- می ۱۹۹۲
تعداد مأموریت ها: ۲۰
زمان طی کرده در فضا: ۲۰۶.۶۰ روز
تعداد گردش به دور زمین: ۳۲۹۵
مسافت طی کرده: ۱۳۶۹۱۰۲۳۷ کیلومتر
تعداد اتصال به ايستگاه فضايي بين المللي: ۷


منبع:nojum.ir

[Mohammad Hosseyn]

جمیز وب تعمیر میشود!

مهندسین مجموعه ای از الگوریتم ها و برنامه های نرم افزاری راجهت دقیق تر و عملکرد بهتر تلسکوپ فضایی جیمز وب طراحی کردند.


این برنامه ها طوری طراحی شده اند که 19 آینه ی مجزا ی تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا را قادر می سازد که مانند یک تلسکوپ حساس عمل کند و بتواند به طور دقیق تر و با حساسیت بالاتری به انجام ماموریت خود در آینده بپردازد...

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ادامه خبر

نگاه کلی به تلسکوپ فضایی جیمز وب :

تلسکوپ فضای جیمز وب قرار است در آینده به جای تلسکوپ هابل قرار گیرد.این تلسکوپ در فاصله 5/1 میلیون کیلومتری از سطح زمین قرار می گیرد.طول این تلسکوپ 24 و ارتفاعش 12 متر است .
آینه تلسکوپ فضا یی جیمز وب هم اکنون در حال ساخت است. زمانیکه قطعات این آینه پرداخته و کنار هم سوار شوند، آینه ای را ایجاد می کنند که مساحت آن بیش از هفت برابر آینه تلسکوپ فضایی هابل است.

حساسیت این تلسکوپ یا میزان نشان دادن جزئیات، رابطه ی مستقیمی با اندازه ی آینه تلسکوپ که نور کیهان را جمع می کند، دارد. یک سطح بزرگ می تواند نور بیشتری از عمق آسمان جمع کند، درست مانند سطل بزرگی که در زیر باران آب بیشتری جمع می کند. آینه ی تلسکوپ فضایی جمیز وب (JWST) دارای قدرت تفکیک عالی است. آینه این تلسکوپ از 18 تکه تشکیل شده که زمانیکه در کنار هم قرار گیرند 25 متر مربع را می پوشانند.

هریک از این 18 تکه قدرت حرکت انفرادی را دارند. پس می توانند هریک در مکان خود قرار گیرند و در نهایت یک آینه بزرگ ایجاد کنند. پس دانشمندان و مهندسان تنها می توانند زمانی که تلسکوپ در فضا گسترده شد نقایص آنرا بر طرف کنند. قطعات این آینه بزرگ از یکی از سبک ترین فلزات یعنی بریلیوم ساخته شده اند. این عنصر در تلسکوپ های فضایی دیگر هم بکار رفته و کارایی خوبی را در دمای بسیار پایین فضا از خود نشان داده است.

هریک از قطعات 18 گانه تلسکوپ به شکل شش گوشه و با قطر 1.3 متر و وزن تقریبی 20 کیلوگرم است. آینه ی نهایی قطری 2.5 برابر تلسکوپ هابل که قطرش در حدود 2.4 متر است، داراست.

قدرت تفکیک بالای آن به دانشمندان اجازه می دهد تا به عقب برگردند، به زمانیکه نخستین کهکشان ها بعد از انفجار بزرگ شکل گرفتند. تلسکوپ بزرگ در تمام جنبه های نجوم مفید است و می تواند مطالعات نحوه تشکیل سیستم های سیاره ای و پیشرفت آنها را متحول کند.

18 قطعه تلسکوپ هم اکنون به مکانی در ریچمند در کالیفرنیا حمل شده اند تا در آنجا تراش و پرداخت شوند. بعد از آن قطعات را برای سوار کردن به مرکز فضایی گدارد خواهند برد.

بمحض پرتاب موفقیت آمیز در سال 2013 ، JWST اولین ستاره ها و کهکشان های بعد از انفجار بزرگ را مورد بررسی قرار خواهد داد.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منبع spaceref.com
parssky.com

[Mr.Shaibow]

کاسینی در ملاقات نزدیک با لاپیتوس گردوی منظومه ی شمسی :

فضا پیمای کاسینی که توسط ناسا ساخته شده در حال انجام یکی از مهمترین ماموریت هایش در طول این هفته است . این فضا پیما به سرعت در مسیر ملاقات با لاپیتوس یکی از اقمار زحل در روز 10 ستامبر است (19 شهریور ) این ماوریت را می توان مهمترین مامورین این فضا پیما دانست . به خواطر اینکه این فضا پیما در اولین ملاقاته بسیار نزدیکش با لاپیتوس قرار دارد . این قمر به خاطر عواملی که نام خواهم برد یکی از عجایت منظومه شمسی است و سوالاته زیادی در مورد ساختار این قمر مطرح شده که هنوز پاسخ آنها به طور قطع داده نشده . حال بیاید کمی در مورد لاپیتوس حرف بزنیم ."توضیحات بسیار کاملی در مورد این قمر در ضمیمه های نجوم دینامیکی وجود دارد"
این قمر یک قمر واقعا عجیب است همان طور که در عکس مشاهده می کنید درزی در امتداد استوا قرار دارد . جالب است که بدانید این درز به هیچ وجه شکافی در سطح سیاره نیست بلکه رشته کوهی است که ابعادش را خدمتتان عرض می کنم : پهنای دامنه حدود 20 کیلو متر (12 مایل) و ارتفاعه ان در حدوده 13 کیلو متر (8 مایل ) و درازای این رشته کوه حدودا 1300 کیلو متر (800 مایل) می باشد که در استوا امتداد یافته

.

این امکان وجود داره که این رشته کوه به این علت به وجود آماده که این قمر در گذشته (تقریبا هنگام شکل گیری ) سریع تر از حال می چرخیده یا شاید قسمتی از نوعی ماده ی یخ زده بوده که از داخل قمر به بیرون آمده و حال ظاهرا ثابت شده. این امکان نیز وجود دارد که این برآمدگی بر اثر جاروب کردن یکی از حلقه های زحل به وجود آمده باشد . به هر حال این رشته کوه یکی از عجایبه این منظومه ی خورشیدی است .
دومین چیزه عجیب در این قمر این است که این قمر دارای دو

رنگه متفاوت در دو نیم کره است . یک نیم کره درخشان مثل برف و نیم کره ی دیگر تیره و تاریک. ماده ی تیره احتمال دارد که از قمر دیگری آمده باشد یا شاید از همان ابتدا در سطح سیاره وجود داشته و یا از مرکز این سیاره برخواسته و به سطح آمده. حالا فکر می کنم بتوانید درک کنید که این قمر چرا اینقدر عجیب است .
سوم : این قمر شکل گردویی عجیبی به خود دارد و شما به راحتی می توانید این مسئله رو در عکس ببینید .شاید در ذهن برخی این سوال تداعی شود که احتمالا این شکل عجیب و غریب به خاطر مشکل دوربیین است که واقعا هم این طور نیست. این شکل مانند این است که کسی این قمر رو از وسط بریده و دوباره به هم چسبونده
این را هم بدانید بد نیست که ویجر 2 از فاصله ی 966000 کیلومتری این قمر گذشت و اولینتصاویر را به زمین مخابره کرد البته در تاریخ 22 آگوست 1981"آلان فکر کنم ویجر از منظومه خارخ شده " فضا پیمای کاسینی نیز در 31 دسامبر 2004 تصاویری از این قمر در فاصله ی 123000 کیلومتری گرفت که یکی از آنها را مشاهده می کننین

[Mr.Shaibow]

فضا پیمای کاسینی که توسط ناسا ساخته شده در حال انجام یکی از مهمترین ماموریت هایش در طول این هفته است . این فضا پیما به سرعت در مسیر ملاقات با لاپیتوس یکی از اقمار زحل در روز 10 ستامبر است (19 شهریور ) این ماوریت را می توان مهمترین مامورین این فضا پیما دانست . به خواطر اینکه این فضا پیما در اولین ملاقاته بسیار نزدیکش با لاپیتوس قرار دارد . این قمر به خاطر عواملی که نام خواهم برد یکی از عجایت منظومه شمسی است و سوالاته زیادی در مورد ساختار این قمر مطرح شده که هنوز پاسخ آنها به طور قطع داده نشده . حال بیاید کمی در مورد لاپیتوس حرف بزنیم ."توضیحات بسیار کاملی در مورد این قمر در ضمیمه های نجوم دینامیکی وجود دارد"
این قمر یک قمر واقعا عجیب است همان طور که در عکس مشاهده می کنید درزی در امتداد استوا قرار دارد . جالب است که بدانید این درز به هیچ وجه شکافی در سطح سیاره نیست بلکه رشته کوهی است که ابعادش را خدمتتان عرض می کنم : پهنای دامنه حدود 20 کیلو متر (12 مایل) و ارتفاعه ان در حدوده 13 کیلو متر (8 مایل ) و درازای این رشته کوه حدودا 1300 کیلو متر (800 مایل) می باشد که در استوا امتداد یافته

.

این امکان وجود داره که این رشته کوه به این علت به وجود آماده که این قمر در گذشته (تقریبا هنگام شکل گیری ) سریع تر از حال می چرخیده یا شاید قسمتی از نوعی ماده ی یخ زده بوده که از داخل قمر به بیرون آمده و حال ظاهرا ثابت شده. این امکان نیز وجود دارد که این برآمدگی بر اثر جاروب کردن یکی از حلقه های زحل به وجود آمده باشد . به هر حال این رشته کوه یکی از عجایبه این منظومه ی خورشیدی است .
دومین چیزه عجیب در این قمر این است که این قمر دارای دو

رنگه متفاوت در دو نیم کره است . یک نیم کره درخشان مثل برف و نیم کره ی دیگر تیره و تاریک. ماده ی تیره احتمال دارد که از قمر دیگری آمده باشد یا شاید از همان ابتدا در سطح سیاره وجود داشته و یا از مرکز این سیاره برخواسته و به سطح آمده. حالا فکر می کنم بتوانید درک کنید که این قمر چرا اینقدر عجیب است .
سوم : این قمر شکل گردویی عجیبی به خود دارد و شما به راحتی می توانید این مسئله رو در عکس ببینید .شاید در ذهن برخی این سوال تداعی شود که احتمالا این شکل عجیب و غریب به خاطر مشکل دوربیین است که واقعا هم این طور نیست. این شکل مانند این است که کسی این قمر رو از وسط بریده و دوباره به هم چسبونده

این را هم بدانید بد نیست که ویجر 2 از فاصله ی 966000 کیلومتری این قمر گذشت و اولینتصاویر را به زمین مخابره کرد البته در تاریخ 22 آگوست 1981"آلان فکر کنم ویجر از منظومه خارخ شده " فضا پیمای کاسینی نیز در 31 دسامبر 2004 تصاویری از این قمر در فاصله ی 123000 کیلومتری گرفت که یکی از آنها را مشاهده می کننین
مبع : universetoday.com
متارجم : o,nl