>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

[ghazal_ak]

در هفته آینده ناسا سفینه ی طراحی شده خود را به منظور پرتاب؛ از کالیفرنیا به پایگاه فضایی کندی منتقل می کند تا برای پرتاب آن در 24 آوریل گامی موثر برداشته باشند "ماهواره مشاهده و بررسی دهانه های برخوردی بر روی ماه" که به اختصار آن را LCROSS هم می نامند راه پر پیچ و خمی را برای رسیدن به ماه در پیش دارد همچنین LCROSS شامل دما سنج و دستگاه اندازه گیری میزان تشعشات هسته ای ساطع شده از سطح ماه و و دستگاه های ساده حفاری در سطح ماه است.
تمامی بسته ها ظرف مدت 4 روز به ماه انتقال داده می شوند و در مدت چند ماه در مدار قرار می گیرند و تحقیقات برای پیدا کردن مسیر های به هم فشردگی مواد در ماه به طور رسمی آغاز می شود. در اوایل آگوست LCROSS در دو مرحله به ماه نزدیک می شود در مرحله نخست راکت خود را – که به اندازه ی یک اتومبیل است – از مدارگرد جدا کرده و به سرعت آن را به سمت ماه روانه می کند و البته سرعتی حدود 9000 کیلومتر در ساعت خواهد داشت و در واقع با این عمل قمست قطب شمال ماه نشانه گرفته می شود، قسمتی که اغلب از نظرها پوشیده شده بود.در فشردگی که واقع در قطب شمال است انتظار می رود که 220 تن ماده از سطح ماه آزاد شود والبته این مقدار به اندازه ای خواهد بود که تا 50 کیلومتر از سطح ماه هم پیش می رود بطوریکه با تلسکوپ های زمینی قابل رویت خواهد بود.

سپس LCROSS خود به سمت ماه پرواز می کند و در یک نمایش دیدنی به سطح آن برخورد می کند اما قبل از آنکه بر اثر برخورد از بین برود اطلاعات بسیار خوبی را به زمین مخابره خواهد کرد.البته ماهگرد اکتشافاتی به طور دقیق به این رویداد چشم می دوزد و دیگر سفینه های واقع در ماه هم آن را یاری خواهند کرد

بودجه 79 میلیون دلاری این پروژه بسیار تعجب انگیز است چون اکثر از وسیله های تکنولوژی علمی همراه با آن در بسیاری از ابزار های علمی موجود است این سفینه همچنین یک مدل ساده از ماموریت بسیار بزرگ در آینده است که می تواند با بهره مندی از تکنولوژی روز دنیا بسیار سریع تر و هدفمند تر عمل کند.

داشتن اطلاعات درباره آب بر روی ماه می تواند بسیار سودمند باشد چراکه ماه میتواند مانند یک پایگاه پرتاب موشک به مریخ کمک کند و یا اینکه با جاذبه نسبتا کم ماه (یک ششم زمین) می تواند باعث استفاده از موشک های ضعیفتر برای رسیدن به زمین باشد زیرا دیگر جاذبه کمتری برای رها شدن نیاز است. همچنین هیدروژن موجود در سطح ماه می تواند به عنوان سوخت سفینه ها قابل استفاده باشد و هزینه های پرتاب آن را تا حد بسیار زیادی کم کند.

آسمان شب ایران

[ghazal_ak]

تصاویر اخیر فضاپیمای کاسینی ناسا از تیتان با ثبت تغییراتی در دریاچه ها که ناشی از بارش باران است، وجود دریاچه هایی از هیدروکربن مایع را تایید کردند.
برای سالیان متعدد، دانشمندان کاسینی گمان می کردند که مناطق تیره و تاریک نزدیک قطب های شمال و جنوب تیتان ممکن است دریاچه هایی از مایع باشند. تحلیلی که در 10بهمن ماه در مجله ی «Geophysical Research Letters» از تصاویر جدید مناطق قطب جنوبی تیتان منتشر شد، خصوصیات دریاچه جدیدی را آشکار می سازد که در تصاویر گرفته شده از همان مناطق در سال گذشته دیده نشده بود. وجود سیستم های ابری گسترده که در طی یک سال ناحیه را می پوشانند بیان کننده این است که دریاچه های جدید ممکن است نتیجه ی یک باد و باران شدید باشند و احتمال وجود ، اندازه و توزیع تعدادی از دریاچه ها بر روی سطح تیتان ممکن است به آب و هوای قمر و تغییر فصول بستگی داشته باشد.

دوربین های با وضوح بالای بخش علمی تصویربرداری کاسینی (ISS) امروزه تمام سطح تیتان را با یک مقیاس جهانی نقشه برداری کرده اند. یک نقشه به روز شده از تیتان که هفته گذشته توسط تیم تصویر برداری کاسینی منتشر شد، شامل نخستین تصاویر فروسرخ نزدیک از قسمت هایی از " ناحیه­ ی دریاچه " در شمال نیمکره اصلی تیتان است که در تاریخ 25 مرداد 1387 عکس برداری شده بود (نیمکره ی اصلی یک قمر نیمکره ایست که جهت چرخش آن به دور خود همواره به سوی جهت حرکت قمر به دور سیاره است). تصاویر جدیدی که از ISS بدست آمده، مکمل داده های باوضوح بالای حاصل از طیف نمای نقشه برداری نورمرئی و فروسرخ کاسینی (VIMS) و ابزارهای RADAR هستند.
چنین مشاهداتی ذخایر بیشتری از متان مایع را در نیمکره ی شمالی نسبت به نیمکره ی جنوبی ثبت کرده است. دانشمندان کاسینی پیش بینی می کنند همچنان که نیمکره ی شمالی به سمت تابستان حرکت می کند، سیستم های ابری همرفتی عظیمی در آنجا شکل می گیرند و بارندگی های بیشتر در نیمکره شمالی نسبت به نیمکره جنوبی ، می تواند باعث پر شدن دریاچه های شمالی از هیدروکربن ها شود.
تعدادی از دریاچه های قطب شمالی بزرگ هستند. دریاچه ی کراکن میر (Kraken Mare) اگر پر شود ، مساحتی در حدود 400 هزار کیلومتر مربع دارد و از نظر اندازه تقریبا 5 برابر اندازه ی بزرگترین دریاچه ی شمال آمریکا است. تمام مناطق "دریاچه ای" تاریک قطب شمالی به وسیله ISS با وسعتی بیشتر از 000،510 کیلومتر مربع مشاهده شده اند که به طور تقریبی 40 درصد وسیع تر از بزرگترین دریاچه زمین ،دریای خزر می باشند.
با این وجود، تبخیر از چنین منابع سطوح گسترده ای نمی تواند متان از دست رفته در اتمسفر توسط بارندگی و شکل گیری و رسوب گذاری نهایی در روی ذرات غبار آلود مشتق از متان را جبران کند.

تیتان تنها قمر در منظومه شمسی است که جو غلیظی دارد و فعل و انفعالات تدریجی پیچیده ای در آن رخ می دهد. دانشمندان مشغول بررسی این موضوع هستند که چرا مایعات به جای عرض های جغرافیایی پایین، در قطب ها جمع می شوند.
«تونی دلگنیو»(Tony DelGenio) از موسسه گودارد ناسا و عضوی از گروه تصویر برداری کاسینی، گفت: "مدارهای تیتان ممکن است نسبتا خشک باشند زیرا همچنان که نور خورشید بین دو نیمکره جابجا می شود آنها فقط بخش مختصری بارندگی در بهار و پاییز را تجربه می کنند. دریافتن اینکه آیا ابرها و دریاچه های موقتی طی چند سال آینده در نزدیکی استوا شکل می گیرند یا نه بسیار جالب توجه خواهد بود".

منبع: نجوم

[seymour]

بعد از 4 بار تاخیر، ناسا اعلام کرد که 12 مارس (دو هفته دیگه) روز پرتاب شاتل دیسکاوری خواهد بود ...


امسال 5 تا پرواز برنامه ریزی شده که این اولیشه و هنوز بخاطر مشکل در دریچه سوخت رسانی انجام نشده... با این پرواز آخرین بخش از صفحات خورشیدی ایستگاه فضایی هم میره بالا ...


برنامه ای که زمان دولت بوش ریخته شده اینه که کلاً 9 تا پرواز باقی مونده برای شاتل ها : 8 تا برای تکمیل ایستگاه فضایی و یکی برای سرویس تلسکوپ هابل ... و بعدش ظاهرا قراره که در 2010 شاتل ها بازنشسته بشن ..

باید این پرواز حتما تا قبل از پایان ماه دیگه انجام بشه ، چون بعدش سویوز می خواد بره بالا و دیسکاوری باید کارش رو تا قبل از اون تموم کرده باشه ... یعنی حتی اگه شده باید ماموریت 10 روزه اش رو کوتاه کنه و بیاد پایین ... چون اگه نتونن این ماه بفرستنش بالا ، رفت تا آوریل (اواسط فروردین) و اونوقت برنامه تعمیر بسیار مهم تلسکوپ هابل که واسه خرداد برنامه ریزی شده بهم می خوره ...


-------

پست های مرتبط :


تاخیر در پرتاب شاتل ها :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

پایان عمر شاتل ها نزدیکه:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[franch]

ناسا به ماه باز می‌گردد / اختصاص بودجه جدید به ناسا از سوی اوباما


باراک اوباما با اختصاص بودجه جدیدی به سازمان ناسا در طرح بودجه سال 2010 امکان بازگشت به سیاره ماه و از سر گیری تحقیقات بر روی سطح این سیاره را برای سازمان ناسا فراهم خواهد آورد. به گزارش خبرگزاری مهر، بر اساس درخواست بودجه سال 2010 باراک اوباما رئیس جمهور جدید ایالات متحده، سازمان ناسا برای بازگشت به سیاره ماه تا سال 2020 به فعالیتهای خود ادامه خواهد داد.
سازمان فضایی آمریکا بر اساس طرح بودجه اوباما مبلغ 18.7 بیلیون دلاری را در سال مالی 2010 دریافت خواهد کرد. این سرمایه به منظور انجام برنامه های فضایی در راستای مطالعه تغییرات جوی و برنامه های اکتشافی فضایی که شامل انسانها و روباتها خواهد بود به ناسا اختصاص داده خواهد شد.
بر اساس گزارش اسپیس، در عین حال بودجه ناسا به منظور بازنشستگی شاتل های فضایی تا سال 2010 و جایگزینی آنها توسط شاتلهای جدید نیز مورد استفاده قرار خواهد گرفت. از دیگر فعالیتهای آتی ناسا ادامه فعالیتهای ایستگاه فضایی بین المللی، حمایت از تحقیقات علمی، انجام تحقیقات هوانوردی به منظور تایید امنیت ماموریتها، کنترل ترافیک هوایی، کاهش آلودگی صوتی و تابشی و افزایش کارایی سوخت خواهد بود.

[franch]

دبیر سال جهانی نجوم منصوب شد


جمشید قنبری طی حکمی از سوی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری به عنوان دبیر سال جهانی نجوم منصوب شد. به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر محمد مهدی زاهدی در این حکم آورده است: امیدوارم با سعی و اهتمام جنابعالی و بر اساس اهداف، سیاست ها و آیین نامه مربوط به سال جهانی نجوم در جهت اعتلای علمی و پژوهشی نظام جمهوری اسلامی ایران گام های موثری بردارید.
مقتضی است با هماهنگی و همکاری با کلیه مراکز علی الخصوص مرکز مطالعات و همکاریهای بین المللی علمی که به عنوان دبیرخانه ستاد سال جهانی نجوم تعیین شده است در جهت هر چه با شکوهتر برگزار کردن برنامه های مربوطه اقدام موثری را به عمل آورید.
سال جهانی نجوم در ایران با اهداف معرفی نقش دانشمندان ایرانی و اسلامی در تکوین دانش نجوم و تجلیل و تکریم آنها و سمت دهی امکانات مادی و معنوی بالقوه برای توسعه علم نجوم در کشور و همچنین همسویی با کشورهای عضو اتحادیه بین المللی نجوم برای شناخت بیشتر مشترک از جهان هستی برگزار می شود.
سال 2009 میلادی از سوی مجمع عمومی اتحادیه بین المللی نجوم به عنوان سال جهانی نجوم انتخاب شده است.
آیین نامه برگزاری سال جهانی نجوم تدوین شده است و به زودی اولین جلسه ستاد با حضور اعضا و مسئولین علمی و اجرایی کشور در دفتر معاونت پژوهشی وزارت علوم برگزار می شود.

[franch]

تاخیر پرتاب تلسکوپ جدید ناسا در پی سقوط ماهوارهoco

سازمان ناسا پس از سقوط ماهواره ردیاب دی اکسید کربن oco در روزهای گذشته برنامه پرتاب فضاپیما - تلسکوپ کپلر را به منظور بررسی های بیشتر بر روی راکت دلتا 2 به تاخیر انداخت. به گزارش خبرگزاری مهر، زمان آغاز ماموریت کپلر در پی سقوط ماهواره oco توسط سازمان ناسا به تاخیر انداخته شد. این ماموریت که به منظور مطالعه و شناسایی بیش از 100 هزار ستاره مشابه خورشید برای کشف سیاره هایی مشابه زمین در کهکشان راه شیری درحال آغاز بود به تاخیر افتاده و زمان پرتاب آن به تعویق افتاد.
برنامه کنونی و موقت پرتاب فضاپیما برای روز 6 مارچ 2009 از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال واقع در فلوریدا زمانبندی شده است. فضاپیمای کپلر در این تاریخ با استفاده از راکت دلتا 2 به فضا پرتاب خواهد شد.
اینگونه انتظار می رود که ماموریت کپلر تا سه سال به طول انجامد و طی این مدت به بررسی 100 هزار ستاره شبه خورشیدی در منطقه سایگنوس-لیرا در کهکشان راه شیری بپردازد. ناسا امیدوار است تلسکوپ قدرتمند کپلر بتواند صدها سیاره مشابه زمین که به دور ستاره ای مشابه خورشید در حرکت است را بیابد.
تلسکوپ کپلر به گونه ای طراحی شده است تا بتواند درخشش دوره ای ستارگان را که در اثر عبور سیاره ها از برابر آنها رخ می دهد ردیابی کند زیرا در برخی از سیستم های ستاره ای، نور ستاره ها به واسطه عبور سیاره آنها مسدود شده و از دیدگاه زمینی ستاره چشمک زن به نظر می آید.
بر اساس گزارش تی جی دیلی، تاخیر پرتاب کپلر در پی سقوط ناگوار ماهواره ردیاب دی اکسید کربن ناسا رخ خواهد داد. این ماهواره قبل از رسیدن به مدار زمین دچار اختلال شده و در اقیانوسی در نزدیکی آنتراکتیکا سقوط کرد. مهندسان ناسا به همین دلیل قصد دارند از عملکرد صحیح راکت دلتا اطمینان حاصل کرده تا بتوانند به این شکل از وقوع حادثه ای مشابه جلوگیری کنند.

[franch]

روباتها جایگاه فرود کاوشگر ناسا را در ماه می‌سازند


سازمان ناسا بر اساس تحقیقات جدید اعلام کرد جایگاه فرود کاوشگر سیاره ماه این سازمان می تواند توسط روباتهای کوچک در این سیاره ساخته شود. به گزارش خبرگزاری مهر، این تحقیقات که توسط موسسه روبات نجومی و محققان دانشگاه کارنگی ملون صورت گرفته به بررسی نیازها و ابزار ضروری ماموریت و همچنین طراحی روباتهای جدیدی که به منظور فعالیت بر سطح ماه در مراحل اولیه تولید قرار دارند پرداخته شده است.
به گفته محققان کارنگی سازمان ناسا برای تاسیس پایگاهی در این سیاره که به احتمال قوی ساخت آن از سال 2020 آغاز می شود با چالشهایی مواجه خواهد شد. به منظور انتقال موثر کاوشگر منطقه فرود باید در نزدیکی محل سکونت کارکنان و آزمایشگاه های پایگاه باشد. در عین حال هر بار فرود و پرواز راکتها در سیاره ماه باعث پرتاب خرده های سنگ از محل پرتاب به سوی تاسیسات دیگر شده و به دلیل عدم وجود مانعی برای کاهش سرعت، این ذرات می توانند به راحتی به سازه های اطراف خود آسیب وارد آورند.
محققان به منظور مقابله با این مشکل دو راه حل ارائه کرده اند که شامل ساخت حصاری در اطراف منطقه پرتاب و یا ساخت جایگاه پرتابی سخت از مواد طبیعی و بومی سیاره است.
تخمینها نشان می دهد برای عملی ساختن راه حل اول به دو خودرو روباتی 150 کیلوگرمی و زمانی 6 ماهه نیاز خواهد بود تا با تولید حصاری بلند از برخورد ذرات سنگی با دیگر سازه ها جلوگیری شود. این حصار باید ارتفاعی برابر 2.5 متر و در مساحت نیم دایره ای 48 متر ساخته شود.
در عین حال برای عملی ساختن راه حل دوم محققان نشان دادند که چگونه روباتهای کوچک توانایی جستجو در خاک ماه برای یافتن صخره های بزرگ را داشته و با جمع آوری آنها در کنار یکدیگر می توانند جایگاه فرود و پرتابی سخت و مستحکم را به وجود آورند. در این صورت نیاز به تولید حصاری محافظ با صرف هزینه و زمان زیاد از بین خواهد رفت.
بر اساس گزارش رد اوربیت، دانشمندان معتقدند برای تعیین بهترین راه حل به ماموریتهای روباتیکی نیاز خواهد بود تا به واسطه آن در آینده ای نزدیک بتوان اطلاعات بیشتری از خصوصیات سطح سیاره و خاک آن به دست آورد. خصوصیاتی از قبیل میزان چسبندگی ذرات خاک و تعیین ابعاد صخره های قابل استفاده می تواند در پیشبرد یکی از این شیوه ها موثر واقع شود.

[franch]

تصویر روز نجوم؛ تصویر کهکشانی در صورت فلکی ماهی پرنده


صورت فلکی ولانس یا ماهی پرنده یکی از بیست صورت فلکی است که در سال 1597به ثبت رسیده و کهکشان NGC 2442 را نیز در خود جا داده است. به گزارش خبرگزاری مهر، کهکشان تغییر شکل داده NGC 2442 را می توان در قسمت جنوبی صورت فلکی ولانس یا ماهی پرنده به راحتی یافت.
این کهکشان در فاصله 50 میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته و گسترش دو بازوی مارپیچی آن در قسمت مرکزی ظاهری چنگک مانند به آن داده است.

کهکشان NGC 2442

در تصویر روز 28 فوریه 2009 همچنین می توان خطوط تاریک غبار، خوشه ستاره ای جوان و آبی رنگ و منطقه سرخ رنگ شکل گیری ستارگان که مرکز نوری زرد رنگ ناشی از گروهی از ستارگان قدیمی تر را احاطه کرده است، مشاهده کرد.

اما منطقه شکل گیری ستاره ها در سمت راست بازوی مارپیچی به نظر متمرکز تر می رسد. دلیل تغییر شکل این کهکشان به احتمال زیاد مواجهه با برخوردی نزدیک با کهکشانی کوچکتر که در گوشه چپ این تصویر دیده می شود بوده است. این دو کهکشان در حال حاضر توسط 150 هزار سال نوری از یکدیگر فاصله گرفته اند.

[armita2007]

سلام
اگر بخواهم راجع به نجوم اطلاعات بيشتري بدانم ، چه كتابهايي و يا سايتهايي را پيشنهاد مي كنيد

[mohamad23]

تصویر روز نجوم؛ تصویری زیبا از سحابی هلیکس

سحابی هلیکس که تصویر آن در دسته زیباترین تصاویر نجومی قرار دارد یکی از نزدیک ترین و درخشان ترین سحابی هایی است که در میان صورت فلکی آکواریس واقع شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، سحابی هلیکس با نام علمی NGC 7293 یکی از بزرگترین سحابی های سیاره ای است که در صورت فلکی آکواریوس واقع شده است. این سحابی در سال 1824 توسط اخترشناسی به نام کارل لودویگ هاردینگ برای اولین بار مشاهده و ثبت شد.
سحابی هلیکس یکی از نزدیک ترین و درخشان ترین سحابی های سیاره ای به زمین نیز به شمار می رود که در فاصله 700 سال نوری از سیاره آبی قرار گرفته است.
در تصویر نجوم روز 2 مارچ می توان شباهت این سحابی را با سحابی حلقه به خوبی مشاهده کرد. این تصویر توسط رصد خانه لاسیلا در شیلی به ثبت رسیده است.

سحابی هلیکس

دلیل درخشش های آبی- سبز در مرکز سحابی ناشی از گرم شدن اتم های اکسیژن در اثر تشعشعات قدرتمند ماورا بنفش در هسته 216 هزار درجه ای سحابی عنوان شده است.