خوب چی میشه گفت؟
تیمهای قدر رو تو خونه خودشون میزنیم
با این روند اگه روسیه رو هم بعد کوبا پیش رو داشتیم حتی تو خاک خودشون با میشد با یه برد و یه باخت اومد بیرون بگذریم
همون اول بازی بچه ها یه 5 امتیاز پشت سرهم گرفتن یه زهر چشم نشون دادن خیلی حال داد
خوشبختانه جو سالن بهتر از اون چیزی بود که فکرش رو میکردم
جاهای خالی وجود داشت و هیاهوی کرکننده هم نبود (یا شاید سر صبحی صدای تلویزیون کم بود زیاد نمیشنیدم)
بچه های سفارت هم که زن و بچه رو آورده بودن سالن موجبات خوشحالی بچه های پخش عمو ضرغام رو فراهم آورده بودن
ست اول که اون اشتباه عجیب، توپی که یه وجب تو زمین بود رو داور اوت داد اونم رو امتیاز 21-22
اعصاب خوردی بود و اصلا به خاطر همون باختیم
ست دوم که دیگه هیچی
اون قدر رو بازی کردیم که به هنر ولاسکو شک کرده بودم
هیچ طرح خاصی برای برد نداشتیم
قبل هم شنیده بودیم که کوبا رو دریافت اولش مشکل داره ولی دیگه بچه ها با سرویسهای ساده میخواستن امتیاز بگیرن
موسوی که به تور میزد و تشکری هم تو زمین نبود و بقیه (حتی رحمان) سرویس ها رو ساده میزدن رو دست کوباییها هم و اونها مثل آب خوردن امتیاز میگرفتن
راستش بعد دو ست به برد فکر نمیکردم با اینکه کوبا واقعا چیز خاصی نداشت(به جز سرویس که ایتالیا هم داشت) باخت 3-1 رو راست ترین نتیجه و شاید باخت 3-2
منتها بچه هاعالی بودن دمشون گرم
ما یه چشمه از بازیهای هفته پیش خودمون رو نشون بدیم به راحتی 3 امتیاز بازی فردا رو میگیریم مطمئن باشید
پ ن: هر بازیکن کوبا میومد سرویس بزنه سنش رو میزد 18 سال! عجب![]()