ببینید دوست من ، اولا اینکه 99 % متن شما در مورد ناامیدی مطلق بود . ولی با قست " تلاش " 100 % موافقم .
دوما ، آیا توی محله های تهران یا مشهد یا اصفهان یا هر شهر دیگه ای که قدم بزنید حتما تموم صاحب خونه ها و ماشین ها و ... همشون شانس داشتند که کار پیدا کردند یا پارتی داشتند ؟! حتما اونا همشون شانس داشتن ولی ماها فقط شانس نداریم ؟!!!
سوما اگه منظورتون از کار پیدا نکردن صرفا فقط پول باشه باید بهتون بگم ( برای دومین بار ) که اگه با اعتماد به خدا و اعتماد به نفس بالا برید دنبال کارتون کارتون 100 % حل میشه .
چهارما خدا هیچوقت زحمت بندشو نابود نمیکنه ( هیچوقت ) ؛ لذا این دوستمون که برای درسش این همه زحمت کشیده با جرات بهش میگم که زحمتی که کشیده ، جوابشو یه جایی گرفته یا میگیره . اینم مطمئن باشید .
اما اگه منظورتون از کار کردن ، مسئولیت و وارد اجتماع شدن و ... باشه اینارو به طریق دیگه ای هم میشه بدست آورد .
پنجما ، اگه کسی کار پیدا نکرد مطمئن باشه ( در صورتی که همه ی تلاششو کرده باشه ) یه وقتی بهتر از اون کاری که دوست داشته نصیبش میشه ، برای همین از دیر شدن برای چیزی نگران نباشید ، به قول معروف ، " دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره " چون بازم میگم هرچه با قسمت هرکس باشه همون میشه . امیدوارم معنی قسمت براتون بد تداعی نکنه .
ششما ، بازم میگم اگه کسی از الان بخواد برای آیندش بترسه مطمئن باشه که کلاش پس معرکست .
طبق آیه قرآن : " هرکی با خدا باشه نه از گذشته مایوسه نه از آینده میترسه " ( خلاصه گفتم ) .
هفتما ، تمام زندگی ما توی این دنیا نیست .
از اینکه سرتون رو درد آوردم عذر خواهی میکنم .
به یاد داشته باشید : نابرده رنج ، گنج میسر نمیگردد ؛ " قطعا با هر سختی ای ، آسانی ای نیز هست "
![]()