تقدیم به سرداران بی بدیل استقلال و امیر قلعه نویی
خوان دوازدهم : سرنگونی پیکان
بخوان دوازده چه شد پر فسون که پیکان زجدول شدی باژگون
یلان سفید پوش روستا مدیر بناگاه ز افلاک فتادی بزیر
یلانی بلند اختر و نیک بخت به آبی نمود روزگاران چه سخت
چو ناصر برفتی بدیدارشان نبودی سرانجام خوش کارشان
دگر بار فیروز همان طنزگوی نشاندی به ماتم که روکنز پوی
همه آبیان بیمناک از نبرد بمیدان نهادی بسی پایمرد
کمر سفت کردی به ریسمان وبند که امروز باید کلک را بکند
چنین گفت امیر ستیزنده خوی سیه گربه و بخت بد را بشوی
بکین خواهی 4 سال نبرد قدیم بگسترده در پیش خوان وعدیم
که امروز بینید هنر های نیک دریبل و بسی ضربه و تاکتیک
به آرش همان نیزه دار دلیر بگفتا هنررا نشان ده که بیند امیر
همه تاژیان رو نهاده به رزم به افکند پیکان همه رای جزم
چو داور به سوت رزم آغازکرد کتابی گشود و سرقصه را باز کرد
بگاه دوو بیست چو بازی رسید که داور بناگاه بسوتش دمید
پنالتی چه بی موقع و بی دلیل که خواهد ببندد یلان را به پیل
چه غافل که ره را ببندد وحید به ره شوت طهماسب شیرشید
جهان آفرین تا جهان آفرید پنالتی بگیر این چنین کس ندید
همه آبیان شاد و فرخنده ناک به افسون این مرد نیکو و پاک
هنرهای وی را هزار آفرین بگفتند مردان ایران زمین
چون پیکانیان بخت دادند زکف یکی بخت دیگر نکردی تلف
بکرنر چو پژمان سوتی بداد همانرا سعیدش زکف در نداد
بدروازه تاژیان در سپوخت همان توپ نیکو بتورش بدوخت
سه وسه دقیقه چوگشتی روان که نوبت به آرش رسید این زمان
حریف با خطا کرد مردی نگون بسوت اندر آورد داور پنالتی کنون
یکی شوت فنی که آرش زدی که دروازه بان سوی دیگر شدی
دگر بار آرش چهار گاه بعد به دروازه آتش زدی همچورعد
به سیم گل آین آرش پیش تاز به قیچی زدی شوتکی دل نواز
هنر را درعالم بغایت رساند که دایی بر او آفرین ها بخواند
به دفترنوشتی چه نیکو سخن که یادم بماند بخوانم ورا انجمن
به نیمه رسید وقت بازی بسر که داور نواختی بسوتش شرر
بیآورد فرمان، به رختکن روید قوا را دگر باره تجدید کنید
برختکن شتابان همه رفته شاد ازین فتح شیرین ونیکونهاد
امیر پند و اندرز فراوان داد به هافبک دویدن شتابان داد
بحباری آن مرد نیکو خصال بگفتا که پاس رابده هردوبال
دریغا یدالله پند نا شنید همه آبیان را بکرد نا امید
چه ناشی زدی او حریف نژند خطا گونه آنسان حریف درفکند
چو داور به اخراج او سوت زد همی تیم آبی چو ناک اوت کرد
به پیکانیان جانکی تازه داد به آنان قوایی، بی اندازه داد
همه یکسره شور و حمله کنان بتاختند همه سوی دروازه بان
بناگاه ایمان به یک شوت راست به دروازه آبیان در نواخت
نتیجه کنون شد بنزدیک هم سپردند همه آبیان دل به غم
که این چند دقیقه بسالی گذشت به آبی دلان وه چه سختی نهشت
به رای خداوند و بخت بلند گرفتند این آبیان امتیازی بچند
که پیکان ز جدول بیفتاد سخت بچند پله آبی به بالا برفت
.
.
کنز پوی=جوینده گنچ
محسن سلیمانی- آ ل
جواب بصورت نقل قول
