نوشته شده توسط Master
باتشکر از تو دوست عزیز بله این شعرها از خودم است /دزخصوص آرایه های ادبی بطور مفصل در یک تایپیک جداگانه مطلب می نویسم.از نظر سن هم فکر کنم من پیرمرد انجمن هستم که بین جوانان بُر خورده ام البته دلم جوان است.
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
باتشکر از تو دوست عزیز بله این شعرها از خودم است /دزخصوص آرایه های ادبی بطور مفصل در یک تایپیک جداگانه مطلب می نویسم.از نظر سن هم فکر کنم من پیرمرد انجمن هستم که بین جوانان بُر خورده ام البته دلم جوان است.
تک بیت ها
خانه ی خالی زعشق ومهر را**بهتر آن باشد که زندان گویی اش
***
لحظه ای چند کنارم ننشستی و گذشت**دیده برهر چه بدی بود نبستی و گذشت
***
رفتی، دلم برای تو دلتنگ می شود**بین من و تو فاصله فرسنگ می شود
***
آنگه که غنچه ی لب تو نو شکفته شد**طومار زندگانی زنبور بسته شد
***
شهد لبت زکندوی زنبور خوشتر است**آوای تو زنغمه ی بلبل رساتر است
***
منی که با نگاهی سوختم زار**مروت بود با آتش بسوزم؟
***
گرچه نزدیکان زهم دوری کنند، غم دور نیست**تا بُوَد غم همدمم ،دیگر به این دل شور نیست
***
بوی گل می دهد آغوش تو ای گلشن عشق**لطف فرما و کَرَم کن دُری از معدن عشق
***
صد جام می شفای دلِ زار من نبود**دوری او قرار دلِ زار من ربود
***
گر که سوزم از غمت چون شمع ، خاموشم مکن**یک تمنّا دارمَت هرگز فراموشم مکن
آی آدمـــــــهــــا
***************
آی آدمها که آسوده غنودید
دارد امشب یکنفر در گوشه ای از شهر
می سپارد جان
هیچکس آیا به فکر اوست ؟
او که وامانده ست در مرداب ظلمت
ناله هایش سرد، دل پر از غوغا
سر به روی سنگفرش یک خیابان
زَهر افیون در رگش جاری است
او یکی از صد هزاران خیل قربانی است
چهره اش پائیزی وبی روح
چشمها خیره به ره مانده
همنشینش یک سگ ولگرد
مانده از خود رانده از منزل
لحظه ها در انتظار مرگ
قلب سردش از تپش مانده
نعره آژیر
می شکافد سینه شب را
می برد این خسته مرداب
سوی گورستان
لحظه آرامش او زین سپس باشد
(بر اساس شعر زنده یاد نیما یوشیج سروده ام)
مرا چو زاد مادر
**************************
« گويند مرا چو زاد مادر»**آنگاه كه آمدم به اينور
پستان به دهان گذاشت اما**چون شير نداشت كرد غوغا
رو كرد به شوهر نگون بخت**برخيز و سريع كن به تن رخت
بستان تو كنون ز اين حوالي**يك قوطي شير و شيشه خالي
« لبخند نهاد بر لب من»**دايم بگرفت او تب من
گر سرخ شدم ز تب به ناگاه**پاشويه نمود با دوصد آه
چون پول نداشت بهر دكتر**ميكرد براي شوي غُرغُر
« دستم بگرفت و پا به پا بُرد»**از بهر سواد من چه ها بُرد
درخرج كتاب و دفترم ماند**اين نكته به زير گوش من خواند
از بهرکتاب و کیف و کفشت **شهريه و پول درس و مشقت
بايد كه زبانك وام گيرم**تا وام مرا دهند پيرم
« يك حرف و دو حرف بر زبانم»**بنهاد كه معني اش ندانم
معني چك و وام و حواله**تضمين و وثيقه و قباله
هم آخر برج و قسط ِمسكن**گشته ست زبان من چو الكن
« چون هستي من ز هستي اوست»**تا آخر عمر دارمش دوست
دانم كه زبهر من چه ها كرد**تا عيش و عروسي ام به پا كرد
افسوس زنم، زنی ست بُنجُل** یک لحظه زرنگ و لحظه ای خُل
از صبح به شام با قِر و فِر ** آهسته بسانِ چرخ پنچر
افتاده به گوشه اي زخانه**هر لحظه، مُدام يك بهانه
خود کردم ونیست راه تدبیر**من ساده واو خدای تزویر
دانم كه اگر بزاد فرزند**برزندگي ام زند همي گند
شبها برِگاهواره ي پور**من هستم و زن ز تخت اودور
او نيست چو مادر فداكار**جرثومه نكبت است و ادبار
يارب تو خداي حي« ِجاويد»**اي خالق مهر و ماه و ناهيد
يا شر و بدي بكن زاو دور**يا هديه فِرست بهر او گور
مصرع های داخل«» از زنده یاد ایرج میرزا است.
سفره هفت سین
*****************************
بــاز مـــی آیــــد بــــهـــار دلـنشین// بــاز بــلـبــل مــی شــود با گل قرین
بــاز صـــحــرا پـر شقایق می شود// بــاز روشــن قــلب عـاشق می شود
فــصــل ســـرد از هــیــبت باد بـهار// مــی کــنـــد از پــیـش روی او فـرار
ســفــره هــا بــا هـفت سین آراسته// بــا گـــل مـــهـــر و صــفـــا پیراسته
بــر ســر سفره جـوان و خُرد و پیر// ســبزه و آئــیــنـه و مــاهـی و سـیر
سـیـب و سـنـبـل در کـنـار یــاسـمـن// عطربــیــد مـِشک چــون مُشک خُتَن
سرکه و سنجد، سماق و شمع و گل// عـــیـــد آمــد بـــا دف و ســاز و دُهُل
ســال نــوتـحـویل و سال کهنه رفـت// هــم دل مــا تـازه شد هم شال و رخت
یــا مــُقــلّب،قــلب مـــارا شـــاد کــن// یـــا مـــُدبّـــر خـــانــــه را آبـــاد کـــن
یـــا مـــُحـــول ،اَحســــنُ الــّحالم نما// از بـــدیـــهــــا فـــارغُ الـــبـــالــم نـما
ایـــن دل «جـــاویــد» را پـاک از ریـا//کُــن خــــدا ،ای قـــادر بـــی مــنـتــها
اي واالله
دستتون درد نکنه خيلي قشنگ بود
انشالله سال خوب و پر برکتي داشته باشيد و هميشه شعرهاي قشنگتون online به ما برسه
منهم اين سال جديد را به شما تبريك مي گم ممنونم از لطفتون
شب وصل
یــار بـــــود و ستــــاره بـــــود و خــــدا** شــب وصــل و امــیــد و مــهــر و صـفـا
گوشــه ای دنــج فــارغ از کــم و بــیـش** در کــنــارم نـشـــســتـه، نــیـســت جـــدا
نـــــوش خــنــدی قــشنـــگ بـــر لــب او** دردلـــم بس خــروش و بــس غــــوغــا
اخــتــر بـــخــت مــن در آن شــب خـوش** شــــد درخـــــشان در آســمــــان وفـــــا
جـــامــــه ای از حـــریــر بـر تــن داشـت** تـــــن ســــیـــمــیـــن ز زیـــر او پــیـــدا
گــوشــــۀ مـــوی او دو یـــاس ســپـید** بــــا شــــمـیـمـی کـــه بــــود روح افــزا
آســـمـــان هـــم حســـودیـــش مــی شـــد** از چــنــیـن اخــتـــری کــــه بـــُد آنــجــا
او پـــر از عـــشوه بـــود و مـــن پـر شور** در جــمـــال و خـــصـــال بـــی هـــمــتــا
او بـــه مـــاه هـــم کـــرشــمـــه مـی فرمود** گـــــویــــیـــــا مـــــاه آمــــــده آنــــجــــا
گـــفـــتـــه هـــایـــش وزیـــن و خوش آهنگ** نــغـــمـــه ای دلــنــشـیـن و هــوش رُبـا
گـــرچــــــه روی زمــــیـــن مـــکانــــم بـــود** لـــــیـــــــک در اوج بــــــــودم و بـــــالا
کاش امـــشـــب ســــپــــیــــده بــــر نــــدَمَـــد** چـــون کــــه دانــــم کـــــه او رود فــردا
یا که «جـــاویـــد» مـــی شــد ایــن شب وصل** تـــا نـــگـــــردم دوبــــاره مــــن تــنـهــا
سلام
آقای جاوید میگم که این عیدیه که بیکارید پس یه دوتا شعر از اون شعر قشنگاتون بگید
موفق باشید
ممنون
راز و نیاز
پیرزنی کوربُد و گوژپشت// هستی او یک بز و مرغ و خروس
کلبۀ کوچک زگِل و خشت خام//کهنه حصیری زبرای جلوس
شیربز و بیضۀ مرغش خوراک// حرفۀ او رشتن نخ بود و بس
فصل زمستان که هوا سرد بود// گرمی کاشانه اش از خار و خس
در سحری سرد به درگاه حق// رازو نیازی بنمودی چنین :
شاکر لطف و کرمت ای خدا// نیست مرا جز توپناهی یقین
نسیتمی لایق این لطف تو// من چکنم این همه شرمندگی
نیست زبانی که بگویم ثنا // چون منم و این همه درماندگی
چشم ندادی که کنم بس گناه// مال ندادی که منیّت کنم
قدرت آزار ندادی به من// تا که جفا یا که اذیّت کنم
سیر نخفتم که شوم بی خبر// ازغم بی نانی طفل یتیم
گرم نَبُد کلبۀ محزون من// تا که نشوم با غم آنها ندیم
کس نَبُوَد در برِ من تاکنُم//غیبت ونمّامی این یا که آن
پای ندارم که نِهَم بر خطا // یا که شوم دردسر دیگران
همدم من این بز و مرغ و خروس// بسته زبانند وهمه هستی ام
قوت من از جانب آنان بُوَد// موجب دلگرمی و سرمستی ام
خانۀ من مأمن ابليس نيست// چون كه در آن معرفت كبرياست
او نتواند كه فريبم دهد// چون دلم آكنده زمهر خداست
مهر تو« جاويد» و منم ناسپاس// بنده شرمنده ام و بي پناه
ساتر اعمال سخيفم تويي// عفو نما آن چه كه كردم گناه
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول