فاجعه بیکاری ۱ میلیون تحصیل‌‌کرده دانشگاهی بیکارند !!!

[shangil]

متاسفانه هی داره زیادتر هم میشه

بعد از فارغ التحصیلی و سربازی هر چی دنبال کار رفتیم نمیخواستن . پدرم و داداشم میگفتن به قول معروف عرضه کار کردن نداری
گذشت و مدتی بعد داداشم هم بیکار شد . بعد پدر این دفعه هر دومون رو مورد خطاب قرار میداد
باز یه مدت دیگه گذشت تا پدرم هم بیکار شد

حالا من مورد خطاب قرارشون میدم (اینو بگم که البته هر دوشون بازاری و شغل ازاد بودن)


دانشجو و فارغ التحصیلها که هیچی . اوضاع ماها مشخصه .
ولی همین قشری که کار دارن هم اعم از بازاری و دولتی و ... هم روز به روز داره به امار بیکاریشون اضافه میشه .

در بسیاری از کارخانه های به خصوص دولتی بوده ام. خود مسوولش میگفت در اتاقی که 1 نفر واقعا کافی است کرای انجام بده به زور 5 نفر رو جا دادیم به خدا خسته شدیم از پارتی بازی و رانت!
به خدا 5 نفر نیازی نیست و همون یکیشم اضافی هست. برید کارخونه های فولاد شهر ذوب اهن تراکتورسازی و خیلی خیلی های دیگه به خصوص قسمت اداریش.
اون موقع میفهمید حتی اون امار کسایی که کار دارن رو باید بیکار حساب کرد. در واقع امار خیلی بیشتر از گفته های رسمی دولت مبنی بر 13 میلیون و 40 درصد هست

[Demon King]

سلام.

طبیعتا بیکاری برای هر کشوری وجود داره حتی صنعتی ترین و پیشرفته ترین کشور ها هم تا حدی آمار بیکاری دارند.
ممکنه بیکاری تو کشور چند عامل داشته باشه. باید قبول کرد یه سری عوامل حلش واقعا دست ما که مردم عادی هستیم نیست.

آمار بیکاری بالا برای یه کشور فاجعه هست ولی این به اون معنی نیست که قابل حل نباشه. وقتی چنین آمار بیکاری ارائه میشه سن پایین تر ها نا امید و ناامید تر میشن. مخصوصا محصل ها و دانش آموزان یه کشور.

مورد کم مشاهده نکردم که طرف برای درس خوندنش هدف داشته ولی از بس که از آمار بیکاری و رکود تو گوشش خوندن به هدفی که خواسته نرسیده و بین راه شل شده و تو رسیدن به هدفش استحکامشو از دست داده.

ما فرض میکنم تمام علل بیکاری مربوط میشه به عوامل خارج از دسترس ما. پس یه آدم عاقل تو این شرایط چیکار میکنه؟ زانوشو بغل میکنه و به حال کشورش تاسف میخوره؟ شایدم میگه درس چه فایده داره؟ درس بخونم که آخرش بیکار شم؟

حرف من اینه الان که چنین شرایطی تو کشور حاکمه نباید نا امید شد که هیچ باید از قبل هم بیشتر تو کسب مهارت و علم حریص بود. راه برای موفقیت همیشه همه جا هموار بوده و هست. برای یکی این راه درس تئوریه و برای یکی فن و مهارت های عملی. ( باید هر دو راه مورد توجه قرار بگیره. )

نوجوانی هم که بهترین سنه برای پیشرفت در همه چیز. میشه اطمینان داشت که اگه این سن رو صرف یادگیری مهارت های فنی رایج در جامعه بکنیم و به علاوه اون با تمام تلاش درس رو هم ادامه بدیم، دیگه بیکاری برامون معنایی نداره. اون وقت اگه کاری غیر مرتبط با درست هم گیرت بیاد کسر شانت نمیشه بری چون میدونی غیر از درس برای چیزای دیگه ای هم تلاش کردی و کار امروزت حاصل بخشی از تلاشته و اون چند سال درست تنها روشی بوده برای محکم کاری از اینکه حتما در آینده کار پیدا خواهی کرد.

چون مورد هم کم نبوده که شخص کاری پیدا کرده که علاوه بر رشته ی درسیش ( مهندسی مکانیک برای مثال ) هم به تسلط به زبان احتیاج داشته و هم به مهارت های فنی اضافه بر رشته یا لااقل مکمل کننده اون. حالا آیا درسته طرف بگه مکانیک بیکار پره تو کشور برا چی مکانیک بخونم؟ خوب همه چیز تو کشور پره اما اینجا موردی هست به اسم " اولویت بندی ". استخدام های دولتی و یا حتی موفقیت کاری در گرو همین اولویت بندیه. یعنی در اکثر مراکز استخدامی یکی از این چند مورد در اولویته:

1- تسلط به زبان.
2- روابط عمومی خوب.
3- مدرک تحصیلی معتبر با نمره قبولی بالا.

پس چیزی که واضحه این نیست که بیکار تو کشور زیاده اینه که جمعیت جوان کشور به این اولویت بندی ها توجه نمیکنه. یعنی با خودش نمیگه که اگه شرکت فلان یه مشاور حقوقی خوب بخواد منو انتخاب میکنه یا فردی رو که مدرکش معتبر تره و مسلطه به یک زبان خارجی رایج؟
خوب آقایی که چند سال تلاش کردی فوق لیسانس صنایع بگیری، با خودت فکر کن جای تلاش بیشتری هم بود؟ تلاشی که باعث شه لااقل پول در بیاری و بیکار نباشی؟ پس بیشتر لازمه به خودمون خرده بگیریم که چرا از توانایی هامون به اندازه ظرفیت کاملمون استفاده نکردیم.
که اگه استفاده میکردیم " مطمئنا " یکی از اون زمینه های تلاش شغل خوبی رو برامون فراهم میکرد.

[shangil]

سلام.

طبیعتا بیکاری برای هر کشوری وجود داره حتی صنعتی ترین و پیشرفته ترین کشور ها هم تا حدی آمار بیکاری دارند.
ممکنه بیکاری تو کشور چند عامل داشته باشه. باید قبول کرد یه سری عوامل حلش واقعا دست ما که مردم عادی هستیم نیست.

آمار بیکاری بالا برای یه کشور فاجعه هست ولی این به اون معنی نیست که قابل حل نباشه. وقتی چنین آمار بیکاری ارائه میشه سن پایین تر ها نا امید و ناامید تر میشن. مخصوصا محصل ها و دانش آموزان یه کشور.

مورد کم مشاهده نکردم که طرف برای درس خوندنش هدف داشته ولی از بس که از آمار بیکاری و رکود تو گوشش خوندن به هدفی که خواسته نرسیده و بین راه شل شده و تو رسیدن به هدفش استحکامشو از دست داده.

ما فرض میکنم تمام علل بیکاری مربوط میشه به عوامل خارج از دسترس ما. پس یه آدم عاقل تو این شرایط چیکار میکنه؟ زانوشو بغل میکنه و به حال کشورش تاسف میخوره؟ شایدم میگه درس چه فایده داره؟ درس بخونم که آخرش بیکار شم؟

حرف من اینه الان که چنین شرایطی تو کشور حاکمه نباید نا امید شد که هیچ باید از قبل هم بیشتر تو کسب مهارت و علم حریص بود. راه برای موفقیت همیشه همه جا هموار بوده و هست. برای یکی این راه درس تئوریه و برای یکی فن و مهارت های عملی. ( باید هر دو راه مورد توجه قرار بگیره. )

نوجوانی هم که بهترین سنه برای پیشرفت در همه چیز. میشه اطمینان داشت که اگه این سن رو صرف یادگیری مهارت های فنی رایج در جامعه بکنیم و به علاوه اون با تمام تلاش درس رو هم ادامه بدیم، دیگه بیکاری برامون معنایی نداره. اون وقت اگه کاری غیر مرتبط با درست هم گیرت بیاد کسر شانت نمیشه بری چون میدونی غیر از درس برای چیزای دیگه ای هم تلاش کردی و کار امروزت حاصل بخشی از تلاشته و اون چند سال درست تنها روشی بوده برای محکم کاری از اینکه حتما در آینده کار پیدا خواهی کرد.

چون مورد هم کم نبوده که شخص کاری پیدا کرده که علاوه بر رشته ی درسیش ( مهندسی مکانیک برای مثال ) هم به تسلط به زبان احتیاج داشته و هم به مهارت های فنی اضافه بر رشته یا لااقل مکمل کننده اون. حالا آیا درسته طرف بگه مکانیک بیکار پره تو کشور برا چی مکانیک بخونم؟ خوب همه چیز تو کشور پره اما اینجا موردی هست به اسم " اولویت بندی ". استخدام های دولتی و یا حتی موفقیت کاری در گرو همین اولویت بندیه. یعنی در اکثر مراکز استخدامی یکی از این چند مورد در اولویته:

1- تسلط به زبان.
2- روابط عمومی خوب.
3- مدرک تحصیلی معتبر با نمره قبولی بالا.

پس چیزی که واضحه این نیست که بیکار تو کشور زیاده اینه که جمعیت جوان کشور به این اولویت بندی ها توجه نمیکنه. یعنی با خودش نمیگه که اگه شرکت فلان یه مشاور حقوقی خوب بخواد منو انتخاب میکنه یا فردی رو که مدرکش معتبر تره و مسلطه به یک زبان خارجی رایج؟
خوب آقایی که چند سال تلاش کردی فوق لیسانس صنایع بگیری، با خودت فکر کن جای تلاش بیشتری هم بود؟ تلاشی که باعث شه لااقل پول در بیاری و بیکار نباشی؟ پس بیشتر لازمه به خودمون خرده بگیریم که چرا از توانایی هامون به اندازه ظرفیت کاملمون استفاده نکردیم.
که اگه استفاده میکردیم " مطمئنا " یکی از اون زمینه های تلاش شغل خوبی رو برامون فراهم میکرد.

حرفات متینه ولی متاسفانه برای شما هم باید بگم هنوز در بطن ماجرا نبودید و اینها در تیوری درسته
به هیچ وجه در استخدام این چیزها در نظر گرفته نمیشه شما شک نکن.
برادر من فوق دانشگاه تهران نفر سوم تافل 96 و ادم خوش با روابط عمومی نه عالی ولی خوب در رشته برق 2 سال بیکار موند کار نتونست پیدا کنه greداد الان پنسیلوانیای امریکا درس میخونه. علت این که کار پیدا نکرد فک نکنم بی لیاقتی خودش باشه علتش اینه استخدامها خیلیاش حتی در شرکتهای خصوصی با بند پ انجام میشه.
اگر هم غیر این باشه درصدش خیلی خیلی کمه به خصوص در شهری غیر از تهران
الان همه کارها انحصاریه
مثال سادش این همه ادم میخواد استخدام راه اهن بشه هر ساله ازمون استخدامی میدن چطور ممکنه کسی رو استخدام کنن که اصلا در ازمون شرکت نکرده. مدرک دارم شهر و قسمت مربوطه با کد پرسنلی
نتیجش میشه حادثه قطار تبریر مشهد

[Mohammad Hosseyn]

سلام.

طبیعتا بیکاری برای هر کشوری وجود داره حتی صنعتی ترین و پیشرفته ترین کشور ها هم تا حدی آمار بیکاری دارند.
ممکنه بیکاری تو کشور چند عامل داشته باشه. باید قبول کرد یه سری عوامل حلش واقعا دست ما که مردم عادی هستیم نیست.

آمار بیکاری بالا برای یه کشور فاجعه هست ولی این به اون معنی نیست که قابل حل نباشه. وقتی چنین آمار بیکاری ارائه میشه سن پایین تر ها نا امید و ناامید تر میشن. مخصوصا محصل ها و دانش آموزان یه کشور.

مورد کم مشاهده نکردم که طرف برای درس خوندنش هدف داشته ولی از بس که از آمار بیکاری و رکود تو گوشش خوندن به هدفی که خواسته نرسیده و بین راه شل شده و تو رسیدن به هدفش استحکامشو از دست داده.

ما فرض میکنم تمام علل بیکاری مربوط میشه به عوامل خارج از دسترس ما. پس یه آدم عاقل تو این شرایط چیکار میکنه؟ زانوشو بغل میکنه و به حال کشورش تاسف میخوره؟ شایدم میگه درس چه فایده داره؟ درس بخونم که آخرش بیکار شم؟

حرف من اینه الان که چنین شرایطی تو کشور حاکمه نباید نا امید شد که هیچ باید از قبل هم بیشتر تو کسب مهارت و علم حریص بود. راه برای موفقیت همیشه همه جا هموار بوده و هست. برای یکی این راه درس تئوریه و برای یکی فن و مهارت های عملی. ( باید هر دو راه مورد توجه قرار بگیره. )

نوجوانی هم که بهترین سنه برای پیشرفت در همه چیز. میشه اطمینان داشت که اگه این سن رو صرف یادگیری مهارت های فنی رایج در جامعه بکنیم و به علاوه اون با تمام تلاش درس رو هم ادامه بدیم، دیگه بیکاری برامون معنایی نداره. اون وقت اگه کاری غیر مرتبط با درست هم گیرت بیاد کسر شانت نمیشه بری چون میدونی غیر از درس برای چیزای دیگه ای هم تلاش کردی و کار امروزت حاصل بخشی از تلاشته و اون چند سال درست تنها روشی بوده برای محکم کاری از اینکه حتما در آینده کار پیدا خواهی کرد.

چون مورد هم کم نبوده که شخص کاری پیدا کرده که علاوه بر رشته ی درسیش ( مهندسی مکانیک برای مثال ) هم به تسلط به زبان احتیاج داشته و هم به مهارت های فنی اضافه بر رشته یا لااقل مکمل کننده اون. حالا آیا درسته طرف بگه مکانیک بیکار پره تو کشور برا چی مکانیک بخونم؟ خوب همه چیز تو کشور پره اما اینجا موردی هست به اسم " اولویت بندی ". استخدام های دولتی و یا حتی موفقیت کاری در گرو همین اولویت بندیه. یعنی در اکثر مراکز استخدامی یکی از این چند مورد در اولویته:

1- تسلط به زبان.
2- روابط عمومی خوب.
3- مدرک تحصیلی معتبر با نمره قبولی بالا.

پس چیزی که واضحه این نیست که بیکار تو کشور زیاده اینه که جمعیت جوان کشور به این اولویت بندی ها توجه نمیکنه. یعنی با خودش نمیگه که اگه شرکت فلان یه مشاور حقوقی خوب بخواد منو انتخاب میکنه یا فردی رو که مدرکش معتبر تره و مسلطه به یک زبان خارجی رایج؟
خوب آقایی که چند سال تلاش کردی فوق لیسانس صنایع بگیری، با خودت فکر کن جای تلاش بیشتری هم بود؟ تلاشی که باعث شه لااقل پول در بیاری و بیکار نباشی؟ پس بیشتر لازمه به خودمون خرده بگیریم که چرا از توانایی هامون به اندازه ظرفیت کاملمون استفاده نکردیم.
که اگه استفاده میکردیم " مطمئنا " یکی از اون زمینه های تلاش شغل خوبی رو برامون فراهم میکرد.

خواستم بگم بیخیال الان شما هم از بطن جامعه خارجی میشید، که دیر شد دوستان حکم خروج شما از بطن رو هم دادند... خدا به خیر بگذرونه.
با حرفاتون کاملا موافقم. واقعا فاکتورهایی تو رقابت بازار کار هست که میتونه تعیین کننده باشه ولی خیلی ها بخاطر ناامیدی زیاد بهش فکر نمیکنند و سمتش نمیرند. واقعا ارزش داره آدم تلاششو بکنه فارغ از اینکه شرایط خارجی چیه...

[shangil]

[حذف شد]
بعضی ها دقیقا اینجا دارن فرافکنی میکنن البته همیشه نزدیک انتخابات این ناقوس طوطی ها به صدا درمیاد و دولت بعدی میاد پته دولت قبلی رو زمین میریزه همانطور که دولتی میگفت بیکار 3 درصد دولت بعدی اومد اثبات کرد در دولت قبلی بیکاری 30 درصده نه 3 درصد و امار تورم و .... برید دنبال کار بعد بیا نسخه بپیچ. کار هم نه با فوق دانشگاه اصفهان رانندگی و مرغداری و حمالی
کار مرتبط با رشتت بدون اشنا
برید پیدا کنید بیایید اینجا صحبت کنیم.
سالهاست که ادمهایی چنین رو شناختم و به قولی با بره اشنام.
من دروغ میگم این صدها نظر که من نیستم
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Gregar]

در بسیاری از کارخانه های به خصوص دولتی بوده ام. خود مسوولش میگفت در اتاقی که 1 نفر واقعا کافی است کرای انجام بده به زور 5 نفر رو جا دادیم به خدا خسته شدیم از پارتی بازی و رانت!
به خدا 5 نفر نیازی نیست و همون یکیشم اضافی هست. برید کارخونه های فولاد شهر ذوب اهن تراکتورسازی و خیلی خیلی های دیگه به خصوص قسمت اداریش.
اون موقع میفهمید حتی اون امار کسایی که کار دارن رو باید بیکار حساب کرد. در واقع امار خیلی بیشتر از گفته های رسمی دولت مبنی بر 13 میلیون و 40 درصد هست

از اون طرف باز شرکتهای خصوصی میری میبینی طرف حتی منشیش رو هم اخراج کرده خودش از بیکاری کار منشیش رو هم انجام میده . دیوونه که نیست بیاد پول بده به منشی

[shangil]

از اون طرف باز شرکتهای خصوصی میری میبینی طرف حتی منشیش رو هم اخراج کرده خودش از بیکاری کار منشیش رو هم انجام میده . دیوونه که نیست بیاد پول بده به منشی

دمت گرم افرین کارم رو راحت کردی همینو میخواستم بنویسم. حتی شرکتهای خصوصی خیلیاشون مثل ... از ادم کار میکشن و تازه بحث پول بیاد چپ چپ نگا میکنن
داداش من خواهر من این راه رو برید بعد بیایید نظر بدید
به والله من و حتی برادرم چند سال پیش میگفتن کار نیس میگفتیم اینارو باش نه تخصصی دارن نه نمره ای نه زبانی اومدن میگن کار نیس!! بعد دیدم نه بابا اینطوریم میس. یکی از همون ادما همین الان epfl دکتری میخونه.
بعد نوبت به خود ما رسید.
بهتره شیره نمالیم سر خودمون و حقیقت رو که وضعیت کار در ایران بغرنجه رو قبول کنیم اطرافمون رو ببینیم.
شاید تا حدی برای رشته های پزشکی بشه استثنا قایل شد که اونهم با افزایش 200 هزاری کنکور دهندگان تجربی به ورطه خواهد رفت.الانشم البته دکتر بیکار کم مداریم.
اسم تاپیک خوشبختانه روشه: فاجعه بیکاری در ایران

[Squall Leonhart]

طی سال های زیادی که وقتم رو با درس و دانشگاه تلف کردم (و هنوزم متاسفانه دارم تلف میکنم!) یه نکته ای رو متوجه شدم :
متاسفانه توی دانشگاه چیز قابلی به جوون ها یاد نمیدن که بتونن در آینده رو پای خودشون وایسن و پول در بیارن.
خوندن و حفظ کردن فرمول های فیزیک و شیمی و ریاضی و شعرهای ادبیات واسه کسی نون و آب نمیشه.
به نظر من مسئولین باید به طور بنیادی توی سیستم آموزش تحول ایجاد بکنن.

[Mohammad Hosseyn]

فقط علت اینکه بعضی ها نخود هر اشی شدن و دارن حکم صادر میکنن و علاف ترین ادمها هستن و دارن از اخور بابا مامانی میخورن و دانشگاه درس حفظ میکنن و هنوز دنبال کار نرفتن تا ببینن در چه ورطه ای گیر افتادن رو نگرفتم دقیقا اینجا دارن فرافکنی میکنن البته همیشه نزدیک انتخابات این ناقوس طوطی ها به صدا درمیاد و دولت بعدی میاد پته دولت قبلی رو زمین میریزه همانطور که دولتی میگفت بیکار 3 درصد دولت بعدی اومد اثبات کرد در دولت قبلی بیکاری 30 درصده نه 3 درصد و امار تورم و .... برید دنبال کار بعد بیا نسخه بپیچ. کار هم نه با فوق دانشگاه اصفهان رانندگی و مرغداری و حمالی
کار مرتبط با رشتت بدون اشنا
برید پیدا کنید بیایید اینجا صحبت کنیم.
سالهاست که ادمهایی چنین رو شناختم و به قولی با بره اشنام.
من دروغ میگم این صدها نظر که من نیستم
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

من 1 سال همزمان با تحصیل کارشناسی ارشد، کارشناس پژوهشی یه شرکت مشاور سرمایه گذاری بودم و یکسال هم با روزنامه اقتصادی تعادل همکاری کردم عضو هیئت تحریریه ماهنامه معیشت هم بودم و الان هم به تازگی همکاریمو با فصلنامه اقتصاد شهر شروع کردم[لینک پروفایل لینکدین رو خواستی خصوصی پیام بده]. علاوه بر اون فرصت کار تو یه شرکت مشاور مدیریت بانکی رو بخاطر اینکه قصد ادامه تحصیل و تمرکز رو درسمو داشتم و کار انرژی بری بود رد کردم. از دوران کارشناسی تا الان هم با درآمد کارم هزینه های خودمو دادم و از خانوادم کمک مالی نگرفتم. تو همه کارهامم بر پایه رزومه خودم بدست آوردم نه پارتی.
[حذف شد]

Sent from my GT-N5100 using Tapatalk

[siava5h]

دوستان بیخیال شید...


بحث بیهوده ایست. که چی مثلا به اون ثابت کنیم که چجوریه وضعیت.؟؟! اگر پذیرنده بود میپذیرفت.

به خودمون فکر کنیم. که چطور اینجوری شده.؟ چرا اینطوری شده.؟ ما چه نقشی در این اتفاق داریم؟ چجوری میتونیم جبران کنیم؟ اگر هم نمیتونیم جبران کنیم، چجوری میتونیم تلاشمون رو کنیم؟


جورج بوش رئیس جمهور امریکا حرف قشنگی زد.
گفت حکومت هر کشوری از مردم اون کشوره... چطور مردم ایران ادعا دارند که حکومت از آن ما نیست..؟!

بیایم یه بار به خودمون فکر کنیم.
ما یا احمقیم. یا اینکه خریم.
من فکر میکنم ما خر نیستیم. بلکه ما احمقیم. و سعی کنیم دیگه احمق نباشیم. شاید نتونیم نتیجه رو تغییر بدیم. اما حداقل بین اون دو دسته نیستیم.

"تو مو بینی و ما پیجش مو"

شب و روزگار خوش