احـترام به عـقـایـد دیـگـران :: بحث و تبادل نظر

[Stream]

آیا آزادی بیان با احترام به عقاید منافاتی دارد ؟

بله صد درصد!

نفس آزادی بیان یعنی اینکه من نظر و عقیده خودم رو میگم و کسی حق نداره به خاطر اینکه از نظر من خوشش نمیاد یا نظر من رو توهین به عقیده اش می دونه من رو بازخواست یا محاکمه کنه و دلیل وجود مفهوم آزادی بیان اینه که به عقاید دیگران لازم نیست احترام بگذاریم و قوانین آزادی بیان هم قوانینی هستند که از افرادی که به عقاید دیگران احترام نمی گذارند دفاع و محافظت می کنند. در دید من آزادی بیان = عدم ضرورت احترام به عقاید دیگران ، اصلا این دو نمی تونن همزمان با هم صحیح نباشن.. نمیشه آزادی بیان داشت ولی احترام به عقاید دیگران رو ضروری دونست.

[Saeed Dz]

آیا آزادی بیان با احترام به عقاید منافاتی دارد ؟

به نظرم این سوال حتا به نوعی غلط هستش که مکررن تکرار میشه.
دو نکته ی مهم در این رابطه وجود داره که در ابتدا ما باید این نکات رو با خودمون حل کنیم و تا وقتی نتوانیم که درکشون کنیم مطمئنن نخواهیم توانست که حتا درک درستی در این رابطه داشته باشیم. اول اینکه ما باید در نظر بگیریم که انسانها حق دارند (برای مثال حق آزادی، زندگی و ...) اما عقاید، فرهنگها و مفاهیمی از این دست حق ندارند و اینکه کسی بیاد و یک عقیده رو مورد نقد منطقی قرار بده هیچ حقی ضایع نمیشه چون اساسن حقی وجود نداره!

شاید کسی بگه خب ما برای مطرح کننده عقیده حق قائل هستیم و ... که در این صورت باید در رابطه با نکته دوم دقت بشه. ببینید ما باید این مسئله رو دقت کنیم که عقاید چند وجه دارن، میتونن عقاید فردی باشن و یا اجتماعی و این دو کاملن متفاوت هستند با هم.
در بعد و صاحت فردی هیچکس حق نقد، شماتت و بازجویی در رابطه با عقیده اون شخص رو نداره مگر اینکه خود اون شخص اجازه بده اما در بعد اجتماعی وضع فرق میکنه و برعکس هستش. حالا وقتی کسی عقیده ی خودش رو نشر، تبلیغ و به اشتراک میگذاره اون رو از بعد فرد خارج کرده! و بنابراین حتمن مورد نقد قرار خواهد گرفت. در واقع نشر، تبلیغ و به اشتراک گذاشتن عقاید به نوعی اجازه به نقد گذاشته شدن موضوع هستش.

آیا دراقلیت یا اکثریت بودن دلیل موجهی برای توهین یا احترام به عقیده ای خاص است ؟

این تصوری بود که قبلها وجود داشت و متاسفانه در حال حاظر هم در جامعه ما وجود داره. در جوامع مدرن این مفهوم تغییر کرده و گفته میشه باید منفعت و حقوق تک تک افراد در نظر گرفته بشه و اکثریت توجیهی برای درست یا غلط بودن چیزی نیست. اکثریت حق اضافی برای اون گروه نمیاره!

[A.M.D.D.E.V.I.L]

اگه کسی به نظر دیگری احترام نذاره در واقع اونو اول با نظر خودش مقایسه کرده و دو با خودش گفته نظر من خیلی بهتر از نظر اینه ، پس به خودش اجازه داده قضاوت کنه
یک قضاوت وحشتناک که به هر حال شخصیت اون یارو رو زیر سوال میبره ، اگه شخصیت فرد زیاد قوی نباشه ممکنه حتی به فوبیا ی اجتماعی دچار بشه
بنا براین در صورتی که فردی به نظر دیگری احترام نذاره و تحقیرش کنه در نهایت موجب میشه که جامعه ای که در اون زندگی میکنه فاسد بشه

[Stream]

اگه کسی به نظر دیگری احترام نذاره در واقع اونو اول با نظر خودش مقایسه کرده و دو با خودش گفته نظر من خیلی بهتر از نظر اینه ، پس به خودش اجازه داده قضاوت کنه
یک قضاوت وحشتناک که به هر حال شخصیت اون یارو رو زیر سوال میبره ، اگه شخصیت فرد زیاد قوی نباشه ممکنه حتی به فوبیا ی اجتماعی دچار بشه
بنا براین در صورتی که فردی به نظر دیگری احترام نذاره و تحقیرش کنه در نهایت موجب میشه که جامعه ای که در اون زندگی میکنه فاسد بشه

یعنی شما به عقیده یک برده دار یا نژادپرست احترام می گذارید صرفا چون نباید قضاوت کنیم؟

--

کلا احترام نگذاشتن به عقیده یک شخص مستقیما نتیجه نمی ده به زیر سوال بردن شخصیت اون فرد یا تحقیر کردن اون فرد.. بین این ها فاصله خیلی زیادی است و بطور دقیق تر این یک Non sequitur هست و قطعا "عدم ضرورت" در احترام گذاشتن به عقاید دیگران مستقیما جامعه رو فاسد نمی کنه. بین این فرضیات و نتیجه گیری ها رابطه مستقیمی به نظر من اصلا وجود نداره.

[بردیا]

احترام گذاشتن به عقاید دیگران به نظر منم خیلی خوبه
ولی بعضی وقتا میبینی به نظرت انقدر عقاید یه عده احمقانست که نمیتونی جلوی خودتو بگیری
شاید حست درست باشه شاید نه،ولی آدم نمیتونه بعضی وقتا جلوی خودشو بگیره و طرف مقابل رو نکوبه
مطمئنا برای همه هم پیش اومده این حالت

[leo.unique]

آیا دراقلیت یا اکثریت بودن دلیل موجهی برای توهین یا احترام به عقیده ای خاص است ؟

بی ربط

چرا بی ربط ؟

[A.M.D.D.E.V.I.L]

ببینید ، وقتی یک فرد در عصر کنونی نژادپرست باشه یا برده داری بکنه ، به نظر من آدم خطرناکی هست . بنابر این من با اون یارو وارد یک گفتوگوی مستقیم نمیشم ، فقط اگه چیزی به نظرم غیر عادی برسه به پلیس گزارش میکنم که در نهایت در یک دادگاه قاضی براشون قضاوت کنه .
وگرنه سوال شمارو اینطور هم میشه مطرح کرد
در یک جامعه ی مذهبی که عرف جامعه مذهب هست اگه یه نفر بی دین باشه آیا سزاوار مرگه ؟ چون اگه اکثریت به عقیده ی این اقلیت احترام نذارن کسی هم مشکلی با سنگسارشون تو ملا عام نخواهد داشت
در مورد قسمت دوم پستتون هم من موافقم

[A M ! N]

همونطور که پیش تر گفتم ، یکی از نکته های مهمی که باعث میشه بر سر موضوع احترام گذاشتن بحث بشه، اینه که ما تعریف واحدی از "احترام گذاشتن" نداریم.
لذا هرشخص وقتی نظرشو بیان میکنه به یکی از جنبه های پست [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] نگاه میکنه.

آیا دراقلیت یا اکثریت بودن دلیل موجهی برای توهین یا احترام به عقیده ای خاص است ؟

چرا بی ربط ؟

1- اقلیت یا اکثریت پارامتری بر درستی یا نادرستی یک عقیده نیست.
2- عقیده ها همیشه و در هر حال میتونن مورد چالش قرار بگیرند.

>>

پس واضحه که مورد چالش قرار گرفتن یک عقیده ارتباطی با در اقلیت یا اکثریت بودن نداره.

[Erfan.]

در گفت و گو در مورد عقاید و تفکرات بین افراد، که یک عقیده مطرح و به بحث گذاشته میشه، به نظرم میشه قضیه رو این طور بررسی کرد(البته این طیف به این صورت گسسته نیست اما حالت های کلی رو ذکر میکنم):

مرحله اول: برداشت و تفکر درونی

• با یک عقیده یا موافق هستیم = برای اون عقیده در داخل ذهن احترام قائل هستیم
• با یک عقیده مخالف هستیم = برای اون عقیده در داخل ذهن احترام قائل نیستیم
• در مورد یک عقیده نظری نداریم = وارد مقوله احترام/بی احترامی نشدیم

مرحله دوم: ابراز نظر و عقیده

• ابراز موافقت = احترام به عقیده شخص مقابل
• ابراز مخالفت = بی احترامی به عقیده شخص مقابل
• ابراز بی طرفی = عملا نه احترام گذاشته ایم، نه بی احترامی کرده ایم

اگر به هر دلیلی هر کدام از "ابراز" تفکراتمون الکی باشه

به عقیده خود بی احترامی کردیم، به نوعی تحمل بی احترامی به عقیده خود به دلیل احترام ساختگی به عقیده‌ی طرف مقابل رخ میده.

مرحله سوم: برداشت شخص مقابل


در این مرحله به نظرم برداشت ها میتونه بسیار متنوع باشه، یکی ابراز مخالفت رو توهین به خودش برداشت میکنه، یکی حتی ابراز بی طرفی رو توهین میدونه و حالت های دیگه. این مرحله کاملا شخصی میشه و در کل ارتباطی هم با قضیه احترام گذاشتن یا نذاشتن نداره، برداشت شخصی افراد هست از ابراز نظر افراد دیگر.

ببینید ، وقتی یک فرد در عصر کنونی نژادپرست باشه یا برده داری بکنه ، به نظر من آدم خطرناکی هست . بنابر این من با اون یارو وارد یک گفتوگوی مستقیم نمیشم ، فقط اگه چیزی به نظرم غیر عادی برسه به پلیس گزارش میکنم که در نهایت در یک دادگاه قاضی براشون قضاوت کنه .

در اصل شما با اون عقیده مخالف هستید ( = برای اون عقیده احترام قائل نیستید) و به طور غیر مستقیم دارید مخالفتتون رو با اون عقیده ( = بی احترامی به اون عقیده) رو ابراز میکنید.

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

سلام . سوال : یکی میاد و میگه عقیده اش این هست که دنیا فقط همین چند روز زندگی هست و بعد از مرگ هم چیزی جز پایان و فنا و نابودی در انتظار انسان نیست و میگه باید هر کسی با تمام قدرت و توانائیش سعی کنه لذت ببره از این زندگی بدون هیــــــچ حد و مرزی . و میگه چیزی به نام درست و غلط و قانونی و غیر قانونی و حلال و حرام وجود نداره و هر کسی حق داره از هر راهی که به فکرش میرسه و توانائیش رو داره , از زندگی لذت ببره .1- آیا این عقیده قابل احترامه ؟ 2- آیا ولش کنیم هر طور که دوست داره از زندگی لذت ببره ؟