برنامه‌ی كلاه قرمزی 91

[امین لفتافی]

اه غم باد ردم این فیلم چرا اخه داره تموم میشه مردم ما دلخوشی این بود شب تلویزیون روشن کنیم کلاه قرمزی ببینیم حالا هیچی من نمی دونم اینو چرا مثلا در قالب های عنوانی مثلا اسم قالب مهمانیو تولدو حمام کردن پسر عمه زاو مثلا کلاه قرزی درس خان می شود و کلا حرفم اینه چرا ادامش نمی دن مگه نمی گن هر روز عیده هان اه من که غمباد کردم باید از این مجموعه جدا شیممممممممممممممممممممممم مممممممممم

[aazp]

این عکس نشون میده این طور نیست:

از همون اول چشماش تا به تا بود هنوزم هست دلیل خاصیم نداره

[5ajad]

میگم این عکس بالایی از کدوم فیلمه؟

[MILAD MGH]

میگم این عکس بالایی از کدوم فیلمه؟

فک کنم واسه «کلاه قرمزی و بچه‌ننه» هست.

[CAnZO]

سبک کارشون خیلی شبیه به کارهای مرضیه برومند هست مثلا خونه مادربزرگه.
فرضا کاراکتری به اسم آقای "زون" یا ( حلزون) در خونه مادر بزرگه از همون طنز بعبعی یا خر این سریال بهره میبره.
با این تفاوت که این مردانه تر و آداب شکن تر هست و اون زنانه تر و متمایل به تربیت رسمی.
یه رویارویی هم با مرضیه برومند و زیزیگولو داشتند توی نوروز 88. که صحبت از شربت ترک اعتیاد بود برای گیگیلیD:

[Morteza4SN]

بی شک کلاه قرمزی برنامه ایه که تنها رقیبش قسمت های قبلی اون هست، بنظرم برنامه سال 90 از متن قوی تری برخوردار بود که در عین خنده شما رو بیشتر به فکر مینداخت مثلا از دیالوگ های فامیل دور که در همین تاپیک هم [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] یک نمونه اش یادآوری شد. البته باید بدونیم که ویژه برنامه عید بلافاصله بعد از تصویربرداری فیلم کلاه قرمزی و بچه ننه در اسفند شروع شده بود. با این تفاسیر همونطور که دوستان اشاره کردند برنامه هنوز هم تازگی و طراوت خودش رو حفظ کرده و بعد از بازگشت موفق کلاه قرمزی 88 و ادامه اش در نوروز 90 و 91 حالا دیگه نوروز تلویزیون بدون این برنامه یه چیزی کم خواهد داشت

برنامه ای که صداقت حرفاش از درون گروهی حرفه ای و دوست داشتنی، تیپ هایی منحصربفرد رو خیلی سریع به شخصیت تبدیل میکنه ، شخصیت هایی کاملا زنده که برگرفته از روحیات دست نخورده ی سازندگانشون هستند ، در راس اونها مجری دوست داشتنی برنامه ایرج طهماسب که عکس العمل هاش ما رو هر چه بیشتر به دنیای واقعی مهمان هاش نزدیک میکنه و به همین دلیل میشه همونقدر که از دیدن برنامه لذت برد از دنبال کردن بحث ها در این تاپیک و جمع های دوستانه به هیجان اومد و از شیرینی شخصیت های زنده و باور پذیرشون برای هم تعریف کرد .

+

در کنار همه شیطنت ها و ماجراها نمایش هاشون رو دوست داشتم ، خواستگاری چای از قند با ایده ی بامزه اش ، دزدمینا و کنسرتی که برامون اجرا کردن دیدنی بود . نامگذازی شخصیت ها هم همچنان عالی است . هم ساده پدیده ی امسال برنامه بود و باقی شخصیت های جدید هم سریع با بقیه همراه شدن و خودمونی در حد لِهِ لِه

راستی اون ترانه ای که ببعی توی قسمت ماشین بازی میخوند :
از تو دلگیرم / که نیستی کنارم / من دارم می میرم ...
آهنگ دلگیرم از آلبوم ماه میخنده محمد رضا هدایتی (پسر عمه زا) بود .

بچه ها دقت کردین یکی از چشمهای کلاه قرمزی سبز هست و یکی آبی
اگه اشتباه نکنم پسر عمه زا هم همینطور

ولی نمیفهمم چرا ؟! : دی

کلاه قرمزی از همون ابتدای حضورش در برنامه صندوق پست (سال 1371) چشمای رنگ به رنگ داشت، یک عروسک مهمان که خیلی زود ماندگار شد و البته این بچه هنوز با وجود پخته تر شدن اصالت خودش رو حفظ کرده ، پسر عمه زا هم که بالاخره عمه زاشونه : )

[jeremy28]

سلام

بچه ها کلاه قرمزی هم تموم شد، البته برای من و امثال من تازه شروع شده

یه چند تا تیکه از قسمت آخر و یکی مونده به آخر بگم:



قسمت 12:

جوک ببعی: به یه ببعی میگن بازی مورد علاقه ات چیه؟ میگه: مممممممنچ!

آقای مجری: بچه ها فکر کنین و یه خاطره ی جالب تعریف کنین.

پسرعمه زا کله پا شد که خون به مغزش برسه ... وای چه جورابای باحالی داشت!

خاطره فامیل دور از اون خونه ی "بی دری" هم که جای خودش رو داره.

اما بخش دومش که اون کنسرتو با هیچی و تنها تکیه کلام های خودشون اجرا کردن هم عالی بود... عجب رَپریه این ببعی

اونجایی که بادکنک ها رو باد می کردن:

فامیل دور: آقای مجری فقط باد اون تهشو خالی کن، نزدیک کفشم بود یکم هوای بوجورابی گرفته.

باد کردن پسرعمه زا هم آخرش بود، عین تراکتور باد می کرد. سر اون باد کردن مدل دارش منفجر شدم.
ته نفسش و اون بادکنک کوچیکه هم که دیگه هیچی

خدایا از سوژه ی الکی ببین چیا ساختن

شخصیت پردازی یعنی این، هر کدوم مطابق با ویژگی های خودشون برخوردهای متفاوت و درخور با این موضوع ساده داشتن.

"یکم سینماگران ما بشینن یاد بگیرن"


توی بخش بعدی، آقای مجری به کلاه قرمزی توضیح می داد که تو مثل گل از باغچه دراومدی. اون می گفت قبلش کجا بودم؟؟؟؟!
بعدش که پسرعمه زا اومد و اون خنده های معنی دارررررش از حرفای آقای مجری... هیچی نگم بهتره.
چه موضوعات مهمی رو مطرح می کنن!



قسمت 13:

ادا درآوردن های جیگر و ببعی، سر خوردن اون سبزه منو کشته بود.
وقتی ادای همدیگه رو در می آوردن، اونجا که ببعی اشتباهی ادای آقای مجری رو درآورد، ترکــــــــیدم.

قسمت بعدیش که هر کدوم پیشنهاد یه جا واسه 13 به در رو می داد، اینقدر تیکه های خنده دار که چه عرض کنم "دل و روده در آر" داشت که توان نوشتنش رو ندارم...

فقط یه تیکه هم ساده: آقو از 2 بعد از ظهر تا 8 شب دنبال جا می گشتیم، آخرش هم پیدا نکردیم.
بعد همه ریختن سر مُـ تا حد مرگ زدن ما رو. ها منم صندلی سوم نشسته بودما، گفتم من چی کار کردم آخه؟!
یعنی، این تیکه های بیهوده و بی ربطش منو از درون داغــــــــــــــون می کنه...


آخرش هم که خداحافظی می کردن:

صدا، لهجه و تیپ خواهر پسرعمه زا داشت منو دیونه می کرد- دیگه از خنده گذشته بود-

دخترش هم که (جیــــگر منه، البته این جیگر اون جیگر نیست!) جلوی مامانش به آقای مجری می گفت: کو عیدی ندادی؟


صحنه ی آخرش هم که تمام این شخصیت ها مناسب حال خودشون شادی و با همه ی ماها خداحافظی می کردن:
اما این پایان، اون پایان نیست...

اینا هیچ کدوم عروسک نیستن، اینا همیشه در ذهن من و دیگر دوستداران اونها جاودانه اند و دارن به زندگیشون و ماجراهاشون ادامه میدن.



و اما...

آقای طهماسب و جبلی و گروه غیر قابل پیش بینی و دوست داشتنی شما...

بضاعتی ندارم که ازتون تشکری بکنم که لایقش هستین، تنها کاری که می تونم بکنم اینه که اگر عمری باقی باشه، وقتی فیلم جدیدتون اکران شد، چندین بار برم و اون رو توی سینما تماشا کنم و هر جا که می رسم تبلیغ این فیلم رو بکنم تا شاید فروش زیاد این فیلم بتونه یه تشکر کوچک باشه!

شما واقعاً لیاقت داشتن فیلم ماندگار و پرفروش رو دارین، ای کاش توی این مملکت هر امتیازی بر اساس لیاقت و توان، توزیع می شد...

در ضمن، آقای طهماسب و جبلی و ... من آخرین باری که چشمم به سالن سینما تاریک شد، برمیگرده به اواسط اردیبهشت ماه سال 88 و فیلم مزخرف "وقتی همه خوابیم".

ممنون

[R A H A]

امسال که اون جیگر رو اضافه کردن هم خیلی برنامشون جالب شده بود
خیلی قشنگه این کارتون

[linkinpark20]

دوستان جایی رو سراغ دارین که با کیفیت بالاش رو برای دانلود گذاشته باشن؟

[neda_traveler]

سلام به همه دوستان
بله واقعا برنامه زیبایی بود
و فکر کنم بیشتر ببنندش بزرگترها بودن تا بچه ها