با درود همه ی این صحبتا که ایران کشوری متشکل از اقوام و فرهنگهای متفاوته درست اما این پرسش برام پیش اومده کسانیکه زبان محلی یا بقول خودشون زبان مادری شون عربی یا کردی یا ترکی است و یا تیره و نژاد متفاوتی دارن مثلا بلوند چشم آبی هستن و یجورایی احساس می کنن با جمعیتهای دیگه ی ایران کم و بیش متفاوتن در ژرفای ذهنشون وقتی این تفاوت رو لمس می کنن چقدر و مشخصا چند درصد خودشونو ایرانی میدونن و چند درصد حس می کنن مربوط به کشورای دیگه هستن؟
برای اینکه دقیقتر بفهمیم منظورم چیه میشه همین حس رو توی یه ایرانی که چند نسله فرضا در دانمارک که همه بور هستن زندگی می کنه بهتر میشه درک کرد