دودزا ها
مواد پيروتکنيک به چند دسته تقسيم می شوند که شامل دودزاها ، منورها،رسامها، موادتوليدکننده صوت و... است.
که دراين بين مواد دودزا نيز به دودسته تقسيم می شوند : دسته اول دودزاهايی که طی يک فرايند شيميايی ويک واکنش از خود دود توليد میکنند. ودسته دوم موادی که با رسيدن به دمای تصعيد رنگ مورد نظر که توليد کننده غبار است دود توليد می کنند.دودزاهای سياه و سفيد اکثرا از نوع اولند ولی دودزاهای رنگی بهدليل اينکه توانايی توليد دود آنها طی فرايندهای شيميايی را نداريم ويا توليد آنها مضر است (همچون ترکيب يد وآلمينيوم : بنفش) اجبارا به روش دوم روی می آوريم .
در روش دوم به دليل اينکه اگر دمای انرژی توليدی ما اگر بيشتر از مقدار خاصی باشد ممکن است موجب تجزيه يا ذوب رگ شود که نتيجه آن هدر رفتن مواد است بايد توليد گرما از طريق مواد ديگری کنترل شود برای مثال می دانيم که کلرات پتاسيم گرامای زيادی توليد می کند ولی ما با ترکيب جوش شيرين می توانيم اين فراين را کندتر کنيم در نتيجه انرژی آزاد شده بر حسب زمان کمتر خواهد بود.
بعضی ترکيب درصدهای آزمايش شده:
زرد : 42% اورامين 28% کلرات پتاسيم 19% جوش شيرين 11% گوگرد
سبز : 20% اورامين 40% اينديگو 20% کلرات پتاسيم 10% دوده 10% ذغال
آبی : 40% اينديگو 28% کلرات پتاسيم 15% آرد گندم 17% متيلن بلو
سياه : 4 پودر منيزيم 6 هگزا کلرو اتان 2 نفتالين 4 نيترات سديم
سفيد : 15% گوگرد 44% کلرات پتاسيم 40% پودر روی 1% جوش شيرين
نحوه آزمايش:
برای آزمايش دودزاهای اول شما بايد به نوعی يا از طريق حرارت و احتراق يا با واکنش با اسيد واکنش اصلی را اکتيو کنيد تا دود توليد شود
برای آزمايش دودزاهای نوع دوم قيفی درست کنيد مواد را در آن بريزيد انتهای قيف را ببنديد و تمام قيف را جز يک سا نت مانده به سر نوک تيز قيف چسب پيچ کنيد دليل اين عمل اين است که از اشتعال ماده جلوگيری شود. بعد از اين کار سر قيف را روشن کرده وزمانی که ماده اکسيد شونده شروع به واکنش وگرما دادن شد با دميدن به سر قيف شعله راخاموش می کنيم تا واکنش بدون شعله ادامه پيدا کند و در آن حال از قيف با شدت رنگ تصعيد شده مورد نظر بيرون می زند.