تاملات تنهایی ...

[Ar@m]

خواب دیدم با یه نفر آمریکایی دارم به انگلیسی صحبت میکنم، یجا ازم یه ایراد گرفت و گفت اینو باید اینطور بگی، خیلی عجیبه!! اگه محتوای خواب همه ساخته و پرداخته ذهن خودم هست، پس چرا از همون اول اون جمله رو خودم درست نگفتم! اون آمریکایی که جمله ام رو تصحیح کرد آیا واقعا خودم بودم؟ اگه بله، این کدوم بخش از وجود منه که انگلیسی رو بهتر از خود هوشیارم میدونه؟! آیا امکان داره اون فرد وجودی غیر از خودم بوده باشه؟ اگر بله، چیه و چطور تونسته به آگاهی من دسرسی پیدا کنه ...

منطق هایی که ذهن شما در این رویا ازشون استفاده کرده عجیب نیستن:
- یک آمریکایی از من در زبان انگلیسی تواناتره
- من میتونم اشتباه کنم و دیگران اشتباهات من رو تصحیح کنن ( بخصوص افراد تواناتر از من )
- من احتمالا در گذشته در یک گفتمان چنین اشتباهی رو مرتکب شدم و کسی برام تصحیح کرده یا حتی در حال خواندن یک مطلب یا دیدن یک فیلم خودم چنین اشتباهی رو برای خودم تصحیح کردم یا در ساده ترین حالت: من شکل درست و شکل غلط این کلمه یا جمله رو از قبل میدونستم.

با چنین منطق هایی یک داستان کوتاه بسازید. اگه شما میتونید بسازید ناخوداگاه شما هم قطعا میتونه.

[AMHSIN]

منطق هایی که ذهن شما در این رویا ازشون استفاده کرده عجیب نیستن:
- یک آمریکایی از من در زبان انگلیسی تواناتره
- من میتونم اشتباه کنم و دیگران اشتباهات من رو تصحیح کنن ( بخصوص افراد تواناتر از من )
- من احتمالا در گذشته در یک گفتمان چنین اشتباهی رو مرتکب شدم و کسی برام تصحیح کرده یا حتی در حال خواندن یک مطلب یا دیدن یک فیلم خودم چنین اشتباهی رو برای خودم تصحیح کردم یا در ساده ترین حالت: من شکل درست و شکل غلط این کلمه یا جمله رو از قبل میدونستم.

با چنین منطق هایی یک داستان کوتاه بسازید. اگه شما میتونید بسازید ناخوداگاه شما هم قطعا میتونه.

ممکنه همینطور باشه که شما میگید. مساله اینه که چرا خودم اون جمله رو اشتباه گفتم! اگر شکل صحیحش رو میدونستم چرا باید اشتباه کنم؟

شاید دلیلش این باشه که تو خواب ساختار علم زبانم کمی مختل شده بوده، شاید هم مختل نشده بوده و اون فرد خود ناخودآگاهم بوده که زبان رو بهتر از خود هوشیارم میدونه ...

[Mohammad Hosseyn]

ممکنه همینطور باشه که شما میگید. مساله اینه که چرا خودم اون جمله رو اشتباه گفتم! اگر شکل صحیحش رو میدونستم چرا باید اشتباه کنم؟

شاید دلیلش این باشه که تو خواب ساختار علم زبانم کمی مختل شده بوده، شاید هم مختل نشده بوده و اون فرد خود ناخودآگاهم بوده که زبان رو بهتر از خود هوشیارم میدونه ...

من قبل از اینکه وارد مدرسه بشم الفبا و نوشتن رو یاد گرفته بودم. بخاطر همین وقتی وارد مدرسه شدم یکم برام کسل کننده بود درس ها. گاهی تعجب میکردم چرا بعضی از بچه ها املا رو 20 نمیگیرن!
یادمه بخاطر اینکه درک کنم 20 نگرفتن تو املا یعنی چی و چه حسی داره، از روی عمد کلمات رو اشتباه می‌نوشتم!
الان برای خودم بسیار عجیبه که چرا اینکارو میکردم ولی خب واقعیت اینه که ذهن بسیار پیچیده تر از اینه که با منطق ساده ای بخوایم قضاوتش کنیم. در مورد خواب شما هم سوالاتتون سوالات خوبیه ولی اینکه ذهن می تونه اینکار رو بکنه به نظرم مشخصه.

[AMHSIN]

... واقعیت اینه که ذهن بسیار پیچیده تر از اینه که با منطق ساده ای بخوایم قضاوتش کنیم...

دقیقا همینطوره

بنظر من ذهن ما بسیار فراتر از اون چیزی هست که تصور می کنیم، [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] در مورد یک خواب دیگم توضیح دادم، چیزی که در اونجا برام بسیار عجیبه اینه که ذهن من چطور اونقدر طبیعی تمام اون صحنه ها رو ساخته؟ تمام قوانین و نیروهای فیزیک دقیقا رعایت شده بودن! من الان و در حالت هشیار به هیچ وجه نمی تونم چنین صحنه های طبیعی بسازم، ذهن من در خواب چطور اینکار رو کرد؟ بر همین اساس من میگم شاید ناخودآگاه من زبان انگلیسی رو کامل و دقیق یاد گرفته و میدونه و این ناخودآگاهم بوده که در خواب اشتباه خودآگاهم رو تصحیح کرده

مساله دیگه اینکه پدیده های هستن که این موضوع رو پیچیده ترش میکنن، مثل [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] که طرف بعد از یه تصادف شدید و رفتن به کما وقتی به هوش میاد شروع میکنه به فرانسوی سلیس صحبت کردن! در حالی که تنها چیزی که از فرانسوی خونده درسای دوران مدرسه اش بوده! چنین چیزی چطور ممکنه؟! بنظرم یه احتمال جدی اش اینه که همه ما انسانها ناخودآگاه بنحوی به یک میدان آگاهی متصل هستیم، شاید خواب من هم چنین دلیلی داشته باشه

البته ممکنه هم بقول شما این خوابا صرفا یه تفریح ذهنی باشن ...

[AMHSIN]

همیشه باید به آزادی و خواست دیگران احترام گذاشت؟ درسته بگیم طرف خودش میفهمه و زندگیش بخودش مربوطه و نباید دخالت کرد، حتی اگر مطمین باشیم فردا "پشیمان" خواهد شد؟

دختر/پسری عاشق شده و اصرار داره با عشقش ازدواج کنه، پدر و مادری که به تجربه میدونن این ازدواج عاقبت نداره و این دو بدرد هم نمیخورن باید چیکار کنن؟ به عشق و آزادی فرزندشون احترام بذارن و اجازه بدن ازدواج کنن، یا نه، جلوی این ازدواج رو بزور هم که شده بگیرن؟

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

بهترین وقت برای شناختن خودت وقتی هست که تنها هستی
وقتی تنهائی نقش بازی نمىکنی , ریاکاری نمىکنی , پنهانکاری نمىکنی . حقیقتِ باطنت آشکار مىشه در تنهائی
"توی واقعی" رو مىتونی ببینی در تنهائی
وقتی تنها هستی از جسم خودت بیا بیرون و تصور کن داری یک نفر دیگه رو میبینی .
حتی افکارش هم برات آشکاره
بشین بغل دستش , کنارش راه برو , همه ی افکار و رفتارش رو زیر نظر بگیر و حتی حرف زدنش رو (اگر با خودش حرف میزنه)
این خودتی از چشم خودت . حالا عادلانه قضاوت کن که چی هستی . خوب یا بد ؟ مفید یا مضر ؟

[Stream]

همیشه باید به آزادی و خواست دیگران احترام گذاشت؟ درسته بگیم طرف خودش میفهمه و زندگیش بخودش مربوطه و نباید دخالت کرد، حتی اگر مطمین باشیم فردا "پشیمان" خواهد شد؟

دختر/پسری عاشق شده و اصرار داره با عشقش ازدواج کنه، پدر و مادری که به تجربه میدونن این ازدواج عاقبت نداره و این دو بدرد هم نمیخورن باید چیکار کنن؟ به عشق و آزادی فرزندشون احترام بذارن و اجازه بدن ازدواج کنن، یا نه، جلوی این ازدواج رو بزور هم که شده بگیرن؟

در سال های گذشته خیلی به این مسئله فکر می کردم، قدیم ها راه حلی پیدا نمی کردم ولی نقطه برعکس این قضیه اینه که اگه بگیم اونها باید بتونن به زور جلوی این یک مورد خاص رو بگیرند، بزور جلوی چه موارد دیگه ای رو هم باید بتونن بگیرن؟

فرزند میخواد یک رشته درس بخونه، پدر و مادر فکر می کنند اشتباه است و نمی فهمه، آیا باید بتونن به زور مجبورش کنن بره رشته ای که پدر و مادر صلاح می دونند رو بخونه؟
فرزند میخواد سر فلان کار بره، پدر و مادر فکر می کنند اشتباه است و بهتره بره سر کار دیگری، آیا باید بتونن به زور مجبورش کنن بره سر اون کار؟
فرزند میخواد برای تحصیل بره خارج از کشور، پدر و مادر فکر می کنند بهتره در کشور بمونه، آیا باید بتونن مجبورش کنند که بمونه؟
فرزند میخواد بره سیگار بخره و مصرف کنه، پدر و مادر فکر می کنند بهتره این کار رو نکنه، آیا باید بتونن مجبورش کنند؟
فرزند میخواد بره مدرسه درس بخونه، پدر و مادر فکر می کنن بهتره در 13 سالگی ازدواج کنه و بره خانه شوهر. باید بتونن مجبورش کنند؟
فرزند میخواد در 13 سالگی ازدواج کنه و بره خانه شوهر، پدر و مادر فکر می کنند بهتره بره مدرسه، آیا باید بتونن مجبورش کنند؟

فکر می کنم پیش فرض اشتباه این مسئله از اینه که تصور کنیم اون شخص دیگه (فرضا پدر و مادر در ایده آل ترین حالت)، واقعا قدرت تشخیصش بهتر از خود شخص هست. اینکه من "مطمئن" هستم شخص پشیمان میشه هم اهمیتی نداره چون من اون شخص نیستم و من هم که علم غیب ندارم. چند بار در زندگی شده من از چیزی مطمئن باشم و اشتباه کرده باشم؟ قطعا برای همه ما بیشمار است. فکر می کنم بلوغ ذهنی در این مسئله مهمترین عامل هست. وقتی فرد به سن خاصی می رسه (اکثرا 16, 18 یا 21) گفته میشه شخص دیگه اختیارش با خودش هست ولی قبل از اون اطمینان میشه به همون تصورات پدر و مادر. فکر می کنم تنها بالانسی است که جواب میده و خوب است. هر شکل دیگه ای از این مسئله میتونه به فاجعه ختم بشه.

من شخصا خیلی کارها کردم که بقیه (از جمله پدر و مادر) بهم گفتن اشتباه است و مطمئن بودن پشیمان میشم، در بعضی مواقع درست تصور می کردن، در بعضی موارد اشتباه. اگه من کاری رو که خودم تصمیم گرفتم انجام بدم و پشیمان بشم بهتر از اینه که کاری رو که بقیه بهم زور کردن انجام بدم و بعدا بفهمم اشتباه بوده و اونها احساس پشیمانی کنند و من اونها رو برای خراب کردن زندگیم مقصر بودنم.

[Mohammad Hosseyn]

همیشه باید به آزادی و خواست دیگران احترام گذاشت؟ درسته بگیم طرف خودش میفهمه و زندگیش بخودش مربوطه و نباید دخالت کرد، حتی اگر مطمین باشیم فردا "پشیمان" خواهد شد؟

دختر/پسری عاشق شده و اصرار داره با عشقش ازدواج کنه، پدر و مادری که به تجربه میدونن این ازدواج عاقبت نداره و این دو بدرد هم نمیخورن باید چیکار کنن؟ به عشق و آزادی فرزندشون احترام بذارن و اجازه بدن ازدواج کنن، یا نه، جلوی این ازدواج رو بزور هم که شده بگیرن؟

فکر می‌کنم برای فرزند بهترین قاعده اینه که قبل از رسیدن به سن قانونی، بخصوص قبل از دوران بلوغ باید حتی با اجبار برخی مسائل رو برای فرزند تعیین کرد، هرچند واضحه نباید تمام جنبه‌ی زندگی اون فرزند رو با اجبار شکل داد بلکه این قاعده محدود به مسائلی هست که به سلامت و مصلحت خود اونه و از طرفی عقلانیت والدین رو هم میطلبه که فلسفه این اجبار رو بفهمند و بدونند دارند چکار می‌کنند.

ولی بعد از این سن باید به یک واقعیت توجه کرد که هر اتفاقی در زندگی بچه ها می افته براشون حکم یک تجربه رو داره و به نظر من چیزی گرانبها تر از تجربه برای انسان نیست. حتی بدترین رخدادها و شکست‌های ما تو زندگی یک جنبه‌ی مثبت دارند و اونهم اینه که تجربه شدن و میشه ازشون برای آینده‌ای بهتر درس گرفت. بنابراین حتی اگر فرزند داره وارد ازدواجی میشه که براش مناسب نیست، باید گذاشت اگر مناسب نیست، تجربش کنه...

این واقعیت هم دردناکه هم پر ریسک. ما همگی یکبار زندگی می‌کنیم و با یک ازدواج ناموفق ممکنه دهه‌ی 20 یا 30 زندگیمون رو از دست بدیم که دوران اوج جوانیمونه و حسرتش همیشه تو زندگیمون بمونه. بله این درسته، ولی دردناک بودن این واقعیت مانعی برای این نیست که انسان راهی بهتر از این پیش روی خودش نداره. ما همگی یکبار زندگی می‌کنیم و اون یکبار هم همونطوری پیش میره که ما پیش بردیم ... خوب یا بد ...

[AMHSIN]

هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد ............... لاجرم عیب تو پیش دگران خواهد برد!

سعدی

[AMHSIN]

.... با خودم فکر می‌کردم که کدام یک از این
مردم ایمانشان واقعی‌ست
و کدام‌یک از ترس این گونه عمل می‌کند؟
و بالاخره فهمیدم ....
شاید دیگر تفاوتی بین باور حقیقی و ترس حقیقی نباشد ...

Inside Undercover in North Korea