خب حالا که کمی تب و تاب ها خوابیده من هم نظرم رو بگم
شانس و اشتباهات داوری بخشی از فوتبال هست. همیشه یا حداقل خیلی از مواقع اتفاق می افته و در زمان های مختلف، به تیم های مختلف کمک می رسونه. هر کس می تونه بصورت گزینشی مثال هایی پیدا کنه که فرضیه ابتدایی خودش رو تایید کنه. معمولا همون فرد هم همیشه از مثال هایی که فرضیه ابتدایی خودش رو نقض می کنه کاملا چشم پوشی می کنه.
مثلا در فصل گذشته، بارسا مسیری رو طی کرد که جای هیچ شک و شبهه ای نداشت، قهرمان سال قبل انگلیس، فرانسه، آلمان و ایتالیا رو مقتدرانه شکست داد و قهرمان شد. همین بارسا در فصل 09-2008 همون بازی جنجالی با چلسی رو داشت که قطعا اشتباهات داوری بهش کمک کردند. و بارسا در همون فصل در بازی رفت مقابل همون چلسی اشتباهاتی وجود داشت که قطعا می تونست تکلیف بازیها رو به شکل دیگه ای رقم بزنه. معمولا فردی که بازی برگشت مقابل چلسی رو یادآوری می کنه در ضد بارسا، از اشتباهات داوری در بازی رفت چشم پوشی می کنه تا فرضیه مد نظرش صحیح به نظر بیاد. بعضی ها هم اشتباهات بازی رفت رو گوشزد می کنند تا اشتباهات بازی برگشت رو کم اهمیت جلوه بدن. ماشین حساب انداختن و جمع و تفریق کردن این اتفاقات هم کاری کاملا بی معنی است.
آیا رئال امسال مسیر ساده ای داشت؟ بله. آیا اشتباهات داوری بهش کمک کردند؟ بله. مسیرش یکی از ساده ترین مسیرهای سال های اخیر بود، در فینال هم با گل آفساید رسید به ضربات پنالتی و در نهایت هم قهرمان شد و قهرمانی، قهرمانی است. سال 2014 هم رئال قهرمان شد با اینکه مسیر اونقدرها ساده ای نداشت. لیورپول در سال 2005 قهرمان شد با گلی که احتمالا هیچ وقت به چلسی نزد ولی در فینال حماسه استانبول رو رقم زد. میلان در سال 2007 قهرمان شد در حالی که صعودش مقابل سلتیک سوال بر انگیز بود. سال 2003 قهرمان شد در حالی که گل پیروزیش مقابل آژاکس رو بعد از تمام شدن وقت عادی و اضافه زده بود و داور باید زودتر صوت پایان بازی رو می زد. همون میلان در 2003 احتمالا یک گل سالم در فینال زد که داور آفساید گرفت. قهرمانی که مورینیو با پورتو در لیگ قهرمانان آورد در بازیش مقابل دپورتیوو لحظات سوال برانگیزی داشت. هر کدوم از این مثال ها رو میشه در نقاط دیگه ای در همون فصل لیگ قهرمانان مثال های متفاوتی پیدا کرد که عکسش رو نشون بده.
برای جام های جهانی هم میشه این بازی ها رو انجام داداینها همش در نهایت بازی هستند. تیم ها شانس میارند و شانس بخشی از فوتباله. نه لازمه وجود شانس رو نفی کنیم (که خیلی ها می کنند)، نه لازمه ارزش قهرمانی تیم ها رو به خاطر خوش شانس بودنش کم کنیم (که باز هم خیلی ها می کنند). در فصلی که اکثر مدعیان ضعیف عمل کردند اونی که خوش شانس تر بود و در مقاطع حساس کمتر از بقیه ضعیف بود قهرمان شد. برای قهرمانی لازم نیست یک تیم، بهترین تیم در همه لحظات باشه بلکه فقط لازمه در لحظات حساس، از تیمی که روبروش قرار گرفته فقط بهتر نتیجه بگیره، که رئال گرفت. چیزی مشابه قهرمانی اسپانیا در یورو 2012. اسپانیا عالی نبود، به جز فینال زیبا بازی نکرد ولی تیمش کافی بود در شرایطی که بقیه تیم های رقیب هم آماده نبودند در لحظات حساس نتیجه لازم رو گرفت و وقتی هم به کمی شانس نیاز داشت شانسش رو آورد و در نهایت قهرمان شد. ولی قهرمانیش در یورو 2008 کاملا متفاوت بود.
در نهایت: Relax ! بعضی سال ها قهرمانی ها طوفانی است (مثل قهرمانی پارسال بارسا) و بعضی سال ها قهرمانی ها به قولی Barely enough with luck (مثل قهرمانی امسال رئال). اگه به عقب برگردیم میتونیم مثال هایی پیدا کنیم و برعکس این مسئله رو برای این دو تیم شاهد باشیم. در نهایت قهرمانی، قهرمانی است.
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط Stream
رئال تیمی بود که در 10 سال یک بار فینال دیده بود و اتلتیکو در 40 سال یک فینال
با همون روبن و ریبری !
