بنظر شما فلسفه خیالپردازی هست و تا وقتی علمی نشه ارزش حقیقی ندارد و خودفریبی است، خب ببینیم چند تا از عقاید شما از جنس همین خیال پردازی ها هست تا بقول شما کلی گویی هم نکرده باشم:
1. شما به وجود خودتون و جهان خارج اعتقاد دارید، درسته؟ خب این اعتقادتون رو با روش علمی و به صورت آزمایش پذیر برای من اثبات کنید؟
2. اساس علم روابط علت و معلول هست، درسته؟ شما برای من با روش علمی اثبات کنید که هر معلولی علت داره؟
3. اساس علم سنخیت علت و معلول هست، یعنی همیشه معلول های مشابه علل مشابه دارند، درسته؟ این رو با روش علمی اثبات کنید ؟
...
و مسایل دیگه ای که برای پرهیز از اطاله کلام ذکر نمیکنم. همونطور که میدونید این چند مساله که گفتم پایه و اساس علم رو تشکیل میدن ولی هیچ کدوم رو با روش علمی و آزمایش و تجربه نمیشه ثابت کرد ... البته اگر شما میتونید ثابت کنید ... اما اگر نتونید پس چرا به علم اعتماد میکنید و به اون افتخار میکنید؟؟ در حالی که هیچ کدوم از پایه هاش علمی و آزمایش پذیر نیستن؟؟
پایه های علم فلسفی هستن، همون چیزی که از نظر شما خیالبافی هست، بنابراین شما بدون اینکه بدونید پایه و اساس تمام اعتقادات علمی تون همین بقول خودتون خیالبافی ها هستن ...
در مرود عرفان و اینکه چه چیزی هست قسمتی از
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
رو میارم، خودتون بیشتر تحقیق کنید خواهید دید مساله بیماری و ... اساسا در عرفان مطرح نیس:
"عرفان نوعی روش برای حصول به حقیقت است که بر این فرض بنا شده است که عقل و حواس پنجگانه به دلیل خطاهای ادراکی قابل اتکا نیستند و به تنهایی قادر به درک حقیقت نمیباشند و از این رو به نوعی تلاش برای ادراک بی واسطه حقایق نیاز است که بدان عرفان میگویند."