هر چقدر هم که وانمود کنم به فراموش کردنت
حرف از مخاطب خاص که می شود یاد تو یورش می آورد به حجم دلتنگی ام
من می مانم و عکست که نه لبخند دارد و نه احساس
مخاطب خاص من احساس ندارد....
هر چقدر هم که وانمود کنم به فراموش کردنت
حرف از مخاطب خاص که می شود یاد تو یورش می آورد به حجم دلتنگی ام
من می مانم و عکست که نه لبخند دارد و نه احساس
مخاطب خاص من احساس ندارد....
آنقدر لبریزم از تو که کلمات هم فراری شده اند....
پ.ن : اومدم برای نوشتن یه عالمه احساس قشنگ ولی نتونستم
پ.ن 2 : عدو شود سبب خیر گر خدا خواهد
پ.ن 3: حالا می فهمم چرا نمیشه دوسِت نداشت
پ.ن 4: در کنار کسی بودن دلیل دوست داشتن نیست، همانطور که ندیدن دلیل دوست نداشتن
پ.ن 5: حرفای گفتنی زیاده
Last edited by Puneh.A; 19-09-2013 at 11:15. دليل: پ.ن 2 تا 5
سیر نمی شوم از دیدن هزار باره عکس جدیدت در میان این همه دلتنگی نداشتنت......
زندگی بازی خطرناکیه
اگه کسی که قراره نقش مقابلت رو بازی کنه رو اشتباه پیدا کنی همه چی خراب میشه
اونقد این روند ادامه داره تا کارگردان از صحنه ای که بازی کردین لذت ببره
همون دیالوگها، همون صحنه ها، همون خاطره ها،.....
تو این بازی مراقب دلت باش که به بازیگر مقابلت نبازی
پ.ن 1: بازیگر بعدی بلافاصله پیدا شد
پ.ن 2 : منم و یه دنیا بی اعتمادی
رها کردن چه آسان بود و من یک عمر جنگیدم.......
از تو، مرا دمی یاد بس است................
چه چیزهای ساده ای تو را به یادم می اورد
آهنگی
عکسی
و در بدترین حالت
شبدری با 4 پر
چه چیزهای ساده ای را دارم
سالها بعد از آن روزها....
وقتی توهم عشق می تونه این همه دلنوشته رو بسازه که حتی قلب سنگی این روزها بلرزه از اون همه حس
یه عشق واقعی می تونه کل زندگی رو شیرین کنه
من چقدر ساده دلانه پر از حس بودم....
از بعضی روزا و آدما هیچ حسی نمی مونه جزخاطره
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)