/ هـیـجــانـــے / ستــــ ...
ایـنـکـــه
میـان دسـتـانَـتـــــ
لـحـظـه اے چـشـــم هــــایــــم را بـبـنــــدم....
و دنـیــــا بـــه سکـوتـــــِ صـــداے
نَـفَـس هــایَـتـــــ فــــرو رَوَد
نمیــــدانــــــے ...
هـیـجـــانــــے ستـــــ ....کمتر
/ هـیـجــانـــے / ستــــ ...
ایـنـکـــه
میـان دسـتـانَـتـــــ
لـحـظـه اے چـشـــم هــــایــــم را بـبـنــــدم....
و دنـیــــا بـــه سکـوتـــــِ صـــداے
نَـفَـس هــایَـتـــــ فــــرو رَوَد
نمیــــدانــــــے ...
هـیـجـــانــــے ستـــــ ....کمتر
بیا کمــــی زنـــدگی را بدَویــم
شــاید
از اینهــمه غــم و دلتنــگی جــلو بزنیــم..!
نیستی و بهار هم بی تو
سوء تعبیـر یک زمستان است.
طوری نیست،
ما هم یکروز خوب میشویم!
یکروز،
از بلندای فواره ی احساس به هنگام دیدن رنگین کمان
به خوردن غصههای بی شمارمان
می خندیم...!!
طوری نیست،
فقط حوصله نداریم
اعصاب هم کمی...
آن هم تقصیر کسی است که ما را تنها،
با همین چند واژه
یتیم گذاشت و رفت!
طوری نیست،
دنیا به آخر نرسیده است
که اینگونه،
بر اندام بهار،
دلتنگی میبافیم!
دختر باران نیز همین را میگوید؛
یک روز خوب میشویم!
تلــــــنگــــر کـــوچـــــکیست بــــــاران
وقتــــــی فــــرامــــوش میکنیــــم
آسمــــــان کجـــاست ...!
آخ که چه سنگین می زنه این نفسای آخرم...
آخ که چه سنگین می زنه این نفسای آخرم...
آخ که چه سنگین می زنه این نفسای آخرم...
یه وقتایی یه جاهایی یه حرفایی...
چنان آتیشت می زنه که...
دوست داری فریاد بزنی ! ولی نمیتونی ...
دوست داری اشک بریزی و نمیتونی حتی دیگه نفس کشیدنم برات سخت میشه !
تمام وجودت میشه بغضی که نمیترکه به این میگن درد بی درمون...!!!
روزها میگذرد به بطــــالـــــت به سکــــــــــــــــــــــو ت
نـــــــــه صدای نفســـــــــــــی نـــــــــه شکـــست قفسی
وای ایـــــــــــــــــــــن است حیـــــــــــــــــــــــ ـات..........
دلم یک نفر غریبه می خواهد
بیاید بنشیند فقط سکوت کند
من هی حرف بزنم
بزنم و بزنم
تا کمی کم شود از این همه بار...
بعد بلند شود و برود
نه نصیحتی نه ...
انگار نه انگار...
یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد ؟
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد ؟
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)