« عـادت » و « اعتــياد » دو اصطلاح و عنواني هستندکه در افکار عمومي به  غلط مشابه و معادل هم در نظر گرفته ميشوند در صورتيـکه اختلاف کلي و اساسي  با هم دارند .
در استعمال دارو بمدت دراز ( و هر نوع ترکيبات شيـميائي مختلف در حد تحمل  بدن ) نوعي تطابق بيـولوژيکي بوجود ميآيد که در صورت قطع استعمال آن دارو  يا ماده شيميائي معين و بخصوص ( مانند استعمال 
طولاني داروهاي مسـکن يا  خواب آور ) ممکنست اختلالات فيزيکي و شيميائي و بدنبال آن اختلالات  فيـزيولوژيکي و بيولوژيـکي محسوس و گاهي غيرقابل تحمل در شخص بوجود آيد  زيرا بدن در اثر عادت به آن دارو و 
تطابق با شرايـط مربوط بمصرف آن به يک  اعتدال مجازي موقتي رسيـده که با حذف آن ، اعتدال بدن بر هم ميخورد و شخص  موقتاًتحت فشار خاصي قرار ميگيرد زيرا بدن مستقيماً به آن دارو عادت کرده و  خو گرفته 
است که ايـن امر در مورد مواد مخدر بسيـار سخت و از تمام انواع  عادات بيـولوژيکي ياحياتي ( تطابق بيـولوژيکي ) دردناکتر و غيرقابل تحملتر  است .
« اعتيـاد » عبارتست از تطابق بدن با هر دارو يا ماده شيميائي خارجي  غيرلازمي بمدت طولاني که يکي از انواع عادات حياتي يا عادات بيولوژيـکي  محسوب ميگردد . استعمال مداوم و طولاني مواد مخدر منجر به 
ايـجاد سختتريـن  انواع عادات حيـاتي در بدن ميشود که همان « اعتيـاد به مواد مخدر »  ميـباشد .
در سالهاي اخير از طرف محافل علمي و پزشکي تعاريف ديگري انتخاب گرديده که  بيش از همه تعاريـف سازمان بهداشت جهاني کاملتر و جامعتر و مطمئنتر و  نيز قابل استفاده در تمام جهات استعمال مداوم داروها ( اعم از مخدر و غيره )  بوده و آن انتخاب عنوان « وابستگي به دارو » است.