ال.اس.دي شناخته شدهترين و قويترين ماده توهم زاست كه از يك قارچ انگلي بهدست ميآيد و مصرف آن مخصوصا درميان هنرمندان بسيار رايج است.
مدتي پس از اينكه گروه پينك فلويد توسط سيد بارت، واترز، رايت و ميسيون تشكيل شد، سيد بارت به علت مصرف ال.اس.دي نتوانست فشار كاري گروه را تحمل كند و مجبور شد پينك فلويد را ترك كند. ديويد گيلمور نوازنده گيتار جاي او را گرفت و گروه پينك فلويد تبديل به يكي از بزرگترين و معروفترين گروههاي موسيقي جهان شد اما نام سيد بارت فراموش شد. ال.اس.دي قبل از آنكه يك ماده مخدر باشد به عنوان يك ماده توهمزاي فوقالعاده خطرناك، تمام افرادي را كه به دامش ميافتند به سرنوشتي مرگبار دچار ميكند. ليسرژيك اسيد دي اتيل آميد يا ال.اس.دي )lsd(، شناخته شدهترين و قوي ترين ماده توهم زاست.اين ماده در ابتدا از <ارگوت> به دست آمد. ارگوت، قارچي انگلي است كه بر روي چاودار و ساير غلات مي رويد و البته به طور مصنوعي نيز قابل توليد است. ال.اس.دي اولين بار در سال 1938 توسط شيميدان سوئيسي بنام دكتر آلبرت هافمن در يك شركت دارويي ساخته شد اما خواص آن در سال 1943 زماني كه بهصورت اتفاقي دكتر هافمن آن را مصرف كرد، مشخص شد. اين ماده در دهه 1960 شهرت خاصي پيدا كرد يعني زماني كه توانايي دارو در انبساط ذهني به وسيله دانشمندي از هاروارد به نام تيموتي لوي و رمان نويس معروف <كن كيي> مورد تاكيد قرار گرفت. مصرف ال.اس.دي در سال هاي 1960 و 1970 به اوج خود رسيد و اين امر رابطه تنگاتنگي با رواج هيپيگري در آن دوره داشت. هرچند به مرور زمان از استعمال آن توسط مردم كاسته شد اما در دهه 1990 مجدداً در ميان دبيرستانيها و دانشجويان شهرت پيدا كرد و به عنوان ابزار جنبش <ضد فرهنگ در غرب> مورد استفاده قرار گرفت.
تمبرهاي ال.اس.دي ال.اس.دي خالص، يك پودر بلوري سفيد است كه در آب حل ميشود و بدون بو و اندكي تلخ مزه است. مقدار موثر داروي خالص، كمتر از حدي است كه قابل رويت باشد 20( تا 80 ميكروگرم) ال.اس.دي در اشكال مختلف مثل قرصهاي بسيار كوچك (نقرهاي- خاكستري)، كپسول، پودر و مايع بدون رنگ و بو وجود دارد. يكي ديگر از اشكال رايج ال.اس.دي كاغذهاي مربع شكل آغشته به ال.اس.دي محلول در الكل است (به شكل تمبر)، كه در ابعاد كوچك 6-7( ميليمتر) و با تصاوير جالب شخصيتهاي كارتوني، كبوتر وغيره ارائه ميشود. نامهاي خياباني اين ماده <اسيد> ، <تريپ> ، <تابس> و <بلوتر> است.
قندهاي خطرناك قرص يا پودر را روي حبهاي قند ميگذارند و پس از اضافه كردن چند قطره آبآن راحل كرده و ميخورند. كاغذهاي آغشته به ال.اس.دي (در فرم تمبر) را هم در دهان يا نقاطي از بدن كه با چاقوبرش ميدهند، قرار ميدهند.
داروهاي تاريخ گذشته در ابتدا و در دهه 1950 اين دارو با نام <دلگسيد> توسط برخي روانپزشكان براي درمان احساسات سركوب شده مورد استفاده قرار گرفت. بررسيهاي اوليه براي جست و جوي كاربردهاي بالقوه دارو، بر افزايش آگاهي نسبت به انواع خاصي از بيماريهاي ذهني متمركز بود. ال.اس.دي موضوع پژوهشهاي متعددي در سال هاي 1950 و اوايل 1960 بوده است. در اين پژوهشها نقش درماني اثر توهم زايي دارو در درمان الكليسم مزمن و بيماري ذهني و كمك به بيماران رو به مرگ در پذيرش آنچه پيش رو دارند، مورد بررسي قرار گرفت. سازمان سيا نيز بهصورت مخفيانه آزمايشهاي خود را بر روي انسان جهت بازپرسي از متهمان انجام داد. در سال 1966 استفاده از اين ماده در آمريكا بدليل پيامدهاي بهداشتي و درماني آن ممنوع اعلام شد. در حال حاضر اين ماده هيچگونه استفاده پزشكي ندارد.
سفرهاي خوب و بد اثرات ال.اس.دي بعد از 40 تا 45 دقيقه به تدريج شدت مييابد و تا حدود 4 تا 5 ساعت بعد به حداكثر ميرسد و بعد مجددا كم ميشود ولي حدوداً 12 ساعت باقي ميماند. آثار ال.اس.دي بسته به شرايط خلقي مصرف كننده و شرايطي كه در آن ماده مصرف ميشود، متفاوت خواهد بود. افزايش ضربان قلب و فشار خون و درجه حرارت بدن، گشادشدن مردمكها و لرزش دستها آثار جسماني مصرف اين ماده هستند. تغييرات رفتاري به صورت اضطراب، هول، ترس از ديوانگي، افسردگي، سوءظن، اختلال در قضاوت، رفتارهاي خودآزارانه حتي خودكشي، اختلال ادراك (عمدتا در زمينه بينايي)، درهم آميزي حسها (ديدن صداها و شنيدن رنگها ) و اختلال تعادل از جمله آثار رواني ال.اس.دي محسوب ميشوند. تجربه مصرف ال.اس.دي كه از آن به <سفر> ياد مي شود، بسيار متنوع و غيرقابل پيش بيني است. از حالت <سرخوشي> يا <سفر خوب> تا اضطراب و حملات ترس يا <سفر بد> متفاوت است. به دنبال مصرف طولاني مدت، امكان تجربه علايم ادراكي ناشي از مصرف حتي بدون مصرف ال.اس.دي وجود دارد كه به آن فلشبك ميگويند. همچنين خطر بروز جنون و كاهش تمركز نيز وجود دارد.
توهم رنگي مصرف ال.اس.دي سبب مي شود فرد تصاوير زنده و روشني را مشاهده كند. رنگها شديدتر شده و هاله و رنگينكمان در اطراف اشيا ظاهر ميشود و اشكال به حالت سيال درآيند. ممكن است اشكال هندسي با رنگهاي درخشان ديده شوند كه دائم در حال تغييرند و اين امر در زمان باز يا بسته بودن چشم ها اتفاق ميافتد. از اين تصاوير غيرطبيعي و عجيب و غريب به <توهمات كاذب> ياد مي شود چرا كه فرد از غيرواقعي بودن آنها آگاه است و ميداند كه اين امر ناشي از مصرف داروست. <توهم حقيقي> با ال.اس.دي شايع نيست، يعني توهمي كه سبب ميشود فرد اشكال عجيبي را كه ميبيند، واقعي بپندارد. ال.اس.دي بر حواس، خلق، افكار و چگونگي ادراك از خود و جهان اطراف تاثير ميگذارد. دارو ميتواند طيف گستردهاي از حالات ذهني، از احساس لذت، سرگرداني و افزايش حساسيت گرفته تا حملات اضطرابي، گيجي و اضطراب را در فرد ايجاد كند. افكار ممكن است عميق و واضح باشند و يا بدون منطق بوده و از يكديگر پيشي بگيرند. حس زمان، مسافت و تصور فرد از بدن خويش ميتواند به شكلي غيرطبيعي درآيد. ممكن است مرزهاي ميان خود و دنياي خارج از ميان بروند. برخي افراد ادغام حواس مانند ديدن موسيقي يا شنيدن رنگها را گزارش ميكنند.
احساسات خيانتكار برخي از افرادي كه ال.اس.دي مصرف ميكنند، احساس ميكنند كنترل اوضاع را از دست دادهاند. آنها ممكن است احساس كنند هويت خود را از دست مي دهند يا در حال متلاشي شدن و رسيدن به هيچ هستند. اين واكنش ميتواند حالتي از حملات اضطرابي را به دنبال داشته باشد. در اين صورت ممكن است فرد سعي كند از موقعيت بگريزد و يا بدگمان و هراسان شده و به اطرافيانش حمله كند. ال.اس.دي قدرت قضاوت فرد را مختل مي كند كه اين امر مي تواند به رفتار غيرمنطقي و گاه خطرناك بينجامد. ال.اس.دي در فرد اين احساس را ايجاد مي كند كه قادر به پرواز كردن و يا قدم زدن در وسط خيابان و گذشتن از ميان اتومبيلهاست و اين امر به بروز تصادفات و مرگ منجر شده است. در برخي افراد، ال.اس.دي ميتواند روان پريشي زمينه اي را بيدار كند و يا اضطراب و افسردگي را درآنها شدت بخشد. از آنجايي كه ال.اس.دي به صورت غيرقانوني توليد ميشود، درجه خلوص و قدرت آن متفاوت است. ممكن است در زمان ساخت اين دارو، داروي ديگري چون Pcp به جاي آن به كار رود و يا افزودنيهايي مثل <استريكنين> به آن اضافه شوند. از آنجايي كه ال.اس.دي، ادراك فرد را عميقاً مختل مي كند، رانندگي در زماني كه فرد تحت تاثير داروست، بسيار خطرناك است.
اعتياد يا تحمل افرادي كه به طور منظم ال.اس.دي مصرف ميكنند، با قطع دارو، علايم فيزيكي ترك را تجربه نميكنند. اما مصرف منظم ال.اس.دي نسبت به اثرات دارو تحمل ايجاد مي كند. اين بدان معناست كه اگر دارو به طور مرتب به مدت چندين روز مصرف شود، ديگر همان اثر قبلي را نخواهد داشت و بايد ميزان مصرف را بيشتر كرد. چند روز پس از قطع دارو، اثرات آن با مصرف مجدد، باز ميگردد. گرچه ال.اس.دي، اعتياد جسماني ايجاد نمي كند، اما مي تواند به لحاظ رواني اعتيادآور باشد. افرادي كه ال.اس.دي را به طور مرتب مصرف ميكنند، احساس ميكنند ناگزير از دريافت آن هستند، اين دارو اهميت بيش از اندازهاي در زندگيشان مييابد و سبك زندگي و عواطف آنها را با مشكلات جدي روبه رو ميكند.
فرار از ال.اس.دي مواد توهم زا وابستگي جسمي ايجاد نميكنند و بايد بلافاصله قطع شوند. بسياري از مصرف كنندگان عوارض رواني را تجربه خواهند كرد كه نياز به مراقبتهاي روانپزشكي خواهند داشت. در خصوص فلاشبك بايد به مصرف كننده اطمينان داد كه به دنبال قطع مصرف، اين عارضه از بين خواهد رفت. در زماني كه علايم بد رواني بروز ميكند و مصرف كننده بسيار ترسيده است، بايد در محيطي با حداقل تحريكات صوتي و بينايي قرار بگيرد و براي چندين ساعت تحت حمايت و مراقبت دائم باشد. در صورت بروز جنون، مراقبتهاي جدي روانپزشكي ضروري است. درمانهاي رفتاري به كاهش مصرف كمك خواهند كرد.
هشت نكته درباره ال.اس.دي ال.اس.دي تا 24 ساعت پس از مصرف در ادرار قابل تشخيص است. مصرف حشيش، كوكائين و داروهاي سرماخوردگي آثار و عوارض رواني مصرف ال.اس.دي را تشديد ميكند. در محيط تاريك علايم مصرف ال.اس.دي تشديد ميشود. علايم ناشي از مصرف ال.اس.دي بهصورت فلاش بك معمولا تا 5 سال رفع ميشود. اما گاه به طور دائم باقي ميماند. عوارض ناشي از مصرف بر روي نوار مغزي قابل پيگيري است. برخي افراد پس از پايان سفر احساس وارفتگي و خستگي مي كنند كه اين وضع براي 12 تا 24 ساعت پس از پايان يافتن سفر طول مي كشد. پس از مصرف ال.اس.دي ممكن است فرد دچار روان پريشي شود. افسردگي، جنـون، تشـنـج، خودكشي و مرگ از عواقب وخيم مصرف ال.اس.دي است.