آموزش تئــوری عکاسـی

[Facon_Archi]

قسمت دوم:

3ــ درخشش در تصاوير گرفته شده در فضاي آزاد

يكي ديگر از قابليتهاي باارزش دوربين ديجيتال كه مورد توجه قرار نگرفته است، قابليت انتخاب فلاش دوربين است. يعني شما به عنوان عكاس حتي در هواي آفتابي و در نور زياد مي توانيد با فلاش عكس بگيريد. اين ويژگي در دوربين هاي ديجيتال معمولاً با flash on يا fill flash فعال مي شود. و شما اين قدرت را خواهيد داشت كه عكسهاي زيبايي در فضاي آزاد بگيريد.

در مورد flash on دوربين ابتدا از پشت زمينه تصويري تهيه مي كند و فلاش دوم نور كافي براي موضوع عكاسي شما فراهم مي كند. و نتيجه يك عكس حرفه اي است كه در ساختار عكس شما هر چيزي به اندازه كافي خوب به نظر مي رسد.


از قرار دادن موضوع در سايه يك درخت و قرار دادن دوربين در وضعيت fill flash پسر ها و پشت زمينه جلوه لازم را دارند.

حال سعي كنيد در فضاي آزاد با و بدون فلاش عكس بگيريد بخصوص زمانيكه آفتاب از پشت يا از بغل به موهاي مشخصي كه عكس مي گيريد بتابد حال به درخشش لبه ها توجه كنيد.

يك تكنيك جالب ديگر اين است كه شخصي را كه از او عكس مي گيريد در زير سايه مثلاً يك درخت قرار دهيد و با فلاش عكس بگيريد تا مدل شما مجبور به اخم كردن و جمع كردن چشمها در برابر نور آفتاب نباشد.

اين را بخاطر داشته باشيد كه اكثر دوربين هايي كه فلاش از ابتدا در آنها تعبيه شده است داراي دامنه 3 متري (يا حتي كمتر) هستند. بنابراين مطمئن شويد كه زمانيكه از فلاش استفاده مي كنيد خيلي دور نمي ايستيد.

4ــ macro mode يا close up

زماني را به خاطر آوريد كه كودكي كوچك بوديد و بر روي چمنها بازي مي كرديد؟! وقتي كه بقدر كافي به زمين نزديك شويد تعداد زيادي از مخلوقات را مي بينيد كه قبل از آن حتي فكر نمي كرديد آنها وجود خارجي داشته اند. امروز شايد نخواهيد در حياط منزلتان بروي شكم دراز بكشيد و لباسهايتان را كثيف كنيد. اما اگر close up دوربين خود را فعال كنيد و سعي در كشف دنياي خود با جزئيات بيشتر (ابعاد كوچكتر) داشته باشيد، عكسهاي تر و تازه اي جايزه شما خواهد شد كه قبلاً هيچگاه آنها را تجربه نكرده بوديد.


فقط در دوربين خود به دنبال آيكون close up يا macro mode بگرديد كه معمولاً اين آيكون با سمبل يك گل نشان داده مي شود، آن را فعال كنيد و به اندازه اي كه دوربين شما اجازه مي دهد به سوژه خود نزديك شويد. بعد از اينكه سوژه را پيدا كرديد، دكمه شاتر را تا نصفه پايين نگه داريد تا اين فرصت را به دوربين بدهيد كه روي تصوير زوم كند سپس دكمه را تا انتها فشار دهيد تا عكس گرفته شود.

زمانيكه از مود close up استفاده مي كنيد دامنه تصوير شما بسيار كم عمق خواهد بود، بنابراين روي قسمتي از تصوير زوم كنيد كه براي شما مهمتر است و اجازه دهيد بقيه قسمتهاي تصوير تار بيفتد.

5ــ‌ كارت حافظه حجيم

زمانيكه در حال جمع آوري پول براي خريد يك دوربين ديجيتال هستيد حتماً براي كارت حافظه اضافي پول كنار بگذاريد چرا؟! چون حافظه اي كه دوربين هاي ديجيتال دارند معمولاً خيلي پايين است و مانند اين است كه شما براي يك مسافرت طولاني به جاي غذا كمي تنقلات به عنوان آذوقه برداريد.

اگر يك دوربين 3 مگا پيكسلي داريد حداقل 256 مگا بايت حافظه نياز داريد، 512 مگا بايت براي 4 مگا پيكسل و 1 گيگا بايت براي دوربين هاي با روزلوشن 6 مگا پيكسل و بالاتر مناسب است.

6_ رزولوشن بالا

يكي از دلايل مهمي كه بايد يك كارت حافظه با ظرفيت بالا بخريد اين است كه بتوانيد از حداكثر رزولوشن دوربين خود استفاده كنيد. در غير اينصورت پول خود را هدر داده ايد. چون دوربيني خريده ايد كه از قابليتهاي آن استفاده نكرده ايد.

چرا نبايد عكسهاي با كيفيت پايين بگيريد؟ چون نمي دانيد كه عكس بعدي كه مي گيريد ممكن است بهترين عكس قرن 21 باشد. و اگر يك عكس زيبا با كيفيت 640x480 بگيريد به اين معناست كه از اين عكس مي توانيد يك پرينت با اندازه يك كارت اعتباري بگيريد.

به عبارت ديگر اگر عكس به رزولوشن 4 مگاپيكسل يا 2272x1704 يا بزرگتر بگيريد مي توانيد آن را با ابعاد 20x25 سانتي متر چاپ كنيد و با اين كيفيت عكس شما حتي براي چاپ در يك مجله كافي است. در ضمن سعي كنيد تا جاييكه امكان دارد به سوژه نزديك شويد. اين كار به شما اين آزادي را مي دهد تا در صورت نياز قسمتي از عكس را با استفاده از نرم افزار هاي گرافيكي جدا كنيد. و هنوز عكس شما كيفيت قابل توجهي داشته باشد، تا بتوانيد از آن يك پريتت خوب بگيريد.

نكته اينجاست كه شما بايد مقدار كافي حافظه در اختيار داشته باشيد.

[Facon_Archi]

سه پايه مناسب


اگر فردي كه براي عكاسي از سه پايه استفاده مي كند، در حاليكه مي تواند اين عكس را بدون سه پايه بگيرد، بدانيد كه او يك عكاس حرفه اي است. براي موضوع هاي عكاسي ثابت و مشخص سه پايه بسيار مفيد است.

مشكلي كه در استفاده از سه پايه وجود دارد، بزرگ و حجيم بودن آن است و حمل آن باعث دردسر مي شود.

براي عكاسان ديجيتال يك خبر خوب وجود دارد و آن اينست كه سه پايه هاي جديدي كه به بازار آمده است، كوچك و كم حجم و سبك است و مي توانيد آن را در جيب خود بگذاريد.

سرگرمي با عكسهاي تأخيري

با داشتن سه پايه مي توانيد از يك خاصيت ديگر دوربين خود استفاده كنيد و آن گرفتن عكس بعد يك تأخير زماني است كه آنرا در دوربين هاي ديجيتال با «Self timer» نشان مي دهند. اين تأخير زماني 10 ثانيه فرصت مي دهد تا يك مشكل قديمي حل شود و آن حضور عكاس در كادر است.

يك خاصيت ديگر اين روش عدم لرزش دوربين در زمان عكس گرفتن است، چون زمانيكه شما دكمه دوربين را فشار مي هيد دوربين تكان مي خورد.

عكاسي از حركت آب

اين عكسها با يك تركيب مناسب از حركت آب و تنظيم دوربين به طوريكه شاتر آن براي يك يا دو ثانيه باز بماند، خلق مي شود و يك جريان نرم از حركت آب بوجود مي آيد كه همانند يك تابلوي نقاشي به نظر مي رسد. در حاليكه ساير اجزاي موجود در عكس عادي و با جزئيات كامل ديده مي شوند.





شما به يك سه پايه احتياج خواهيد داشت تا دوربين را در طول مدتي كه شاتر باز مي ماند ثابت نگه داشته و عكس مات نشود و به همين دليل بهتر است از خاصيت Self timer استفاده كنيد.

راه ديگر، استفاده از يك عينك آفتابي در برابر لنز دوربين است كه به دوربين اين فرصت را مي دهد تا شاتر، مدت بيشتري باز بماند.

نتيجه نهايي

بيشتر دوربين هاي ديجيتال حتي دوربين هايي كه براي استفاده افراد مبتدي و به قيمت ارزان در بازار يافت مي شوند تعداد زيادي توابع قابل استفاده دارند. با خرج كمي ابتكار مي توانيد عكسهايي بگيريد كه براي بيننده ها اين سؤال را مطرح مي كند كه:« اين عكس با چه دوربيني گرفته شده است؟ »

مي توان هر پاسخي به اين سؤال داد ولي اكنون شما مي دانيد كه دوربين مسئول عكسهايي كه گرفته شده، نيست.

[Facon_Archi]

همانطور که میبینید Backgraund و Forground این عکس به صورتی شبه مانند - کش آمده است. به این نوع از تکنیک عکاسی Pan گفته می شود.


فاصله کانونی : 175 میلیمتر
دیافراگم : 36
سرعت شاتر : 80/1 ثانیه
ISO : 100
-
نکته: در عکاسی از برف چون نورسنج دوربین سفیدی برف را به شکل خاکستری شماره 5 میشناسد؛ در عکس، سفیدی برف به رنگ خاکستری شماره 5 تبدیل می شود. برای حل این مشکل باید عدد دیافراگمی را که نورسنج دوربین به ما معرفی می کند یک استاپ دیافراگم را باز کنید تا سفیدی برف به شکل خاکستری بازسازی نشود.

[Facon_Archi]

چند نکته مهم در عکاسی دیجیتال


تعادل نور سفید
چشم انسان به طور اتوماتیک به انواع نورهای موجود خود را تطبیق می دهد . یک صفحه کاغذ سفید را چشم ما چه در زیر نور آفتاب وچه در زیر نور لامپ های خانه سفید می بیند .

برای دوربینهای ویدئو و یا دوربینهای عکاسی دیجیتال ، باید معادل نور سفید را روی آنها تنظیم کرد . این بدین معنی است که روش دوربین برای ثبت رنگهای مختلف باید طوری تنظیم شود که رنگ سفید یا خاکستری سوژه هم به طور خنثی درروی عکس به رنگ سفید یا خاکستری ظاهر شوند .

حالت رنگ
بعضی از دوربینها دارای قابلیت عکاسی در حالت رنگ های مختلف مثل سیاه وسفید ، غلظت رنگ بالا ویا پایین ویا تون قهوه ای رنگ معروف به سپیا ((Sepia هستند .

حساسیت به نور
در دوربینهای معمولی که با فیلم کار می کنند و دراین کتاب دوربینهای آنالوگ نامیده می شوند ، می توان حساسیت فیلم را مناسب نوع فیلمی که به کار می برید ، انتخاب وتنظیم کرد . هرچه حساسیت فیلم پایین تر باشد ، دانه هایی که روی فیلم هستند ریزتر و جزئیات زیادتری از سوژه در عکس ثبت می شوند . واحد حساسیت فیلم به ISO بیان می شود که ترکیبی از سیستم آمریکایی ASA وسیستم آلمانی DIN است . مثلا" 400/27? ISO واحدی برای نمایش فیلم با حساسیت 400 ایزو است .

دریک دوربین عکاسی دیجیتال باید دید که کارخانه سازنده آن چه حساسیتی را برا ی آن مدل درنظر گرفته است. هر اندازه ای که دوربین برای آن تنظیم و ساخته شده باشد، همه عکسها بر مبنای آن حساسیت گرفته خواهند شد. حساسیت برای یک سنسور نوری CCD به صورت ISO بیان می شود. حساسیت سنسور نوری در دوربین های دیجتال کمپکت معمولا" 100 ایزو است. بعضی از دوربینها دارای قابلیت تغییر ایزو یا حساسیت فیلم از طریق تقویت سیگنالهای الکترونیکی هستند. این کارکرد باعث می شود که حتی در زیر نور ضعیف هم بتوان عکاسی کرد ولی عکسی که شما دریافت خواهید کرد، دارای برفک و پارازیت خواهد بود.

کار روی عکسها درون دوربین

دوربین دیجیتال در حقیقت کامپیوتر کوچکی است که با آن نه تنها می توان عکس گرفت ، بلکه می توان در سازماندهی و نشان دادن عکسها هم از آن استفاده کرد. امکانات موجود در دوربینهای مختلف فرق می کنند در زیر چند نمونه مرسوم آنها آورده می شوند

[Facon_Archi]

برایان پیترسون (Bryan Peterson) در کتاب "آشنایی با نوردهی"، اصول اولیه نوردهی را به یک مثلث تشبیه می کند که سه عنصر حساسیت ایزو (ISO)، دهانه دیافراگم (Aperture) و سرعت شاتر (Shutter speed)از عناصر اصلی و راس های این مثلث نوردهی به شمار می روند.

با یک تشبیه، رابطه این سه عنصر در دوربین بهتر مشخص خواهد شد. تصور کنید دوربین شما مانند پنجره ای باشد که از دو در جداگانه تشکیل شده است و می توان آن را باز و بسته کرد.

دهانه دیافراگم، در واقع اندازه پنجره است. هرچه اندازه آن بزرگتر باشد در نتیجه نور بیشتری وارد و اتاق روشن تر می شود.

سرعت شاتر، مدت زمانی است که درهای پنجره باز مانده باشند. هرچه این درها مدت بیشتری باز بمانند در نتیجه نور بیشتری وارد اتاق می شود.

اکنون تصور کنید که شما داخل اتاق نشسته اید و عینک آفتابی به چشم زده اید. با زدن عینک، چشم هایتان دیگر به مقدار نوری که وارد اتاق می شود حساسیتی نشان نخواهد داد. در این شرایط چشمان شما مانند ایزو پایین عمل می کند.

روش های زیادی برای افزایش ورود میزان نور به داخل اتاق وجود دارند. برای مثال، می توان درهای پنجره را به مدت زیادتری باز نگه داشت که این عمل در دوربین با بالا بردن سرعت شاتر اتفاق می افتد، یا اینکه می توان اندازه پنجره را بزرگ تر کرد که این اقدام مانند افزایش دهانه دیافراگم است. آخر اینکه می توان عینک آفتابی را به طور کامل از روی چشم برداشت، به این معنی که میزان حساسیت ایزو را بالا برد.

با تغییر هر یک از عناصر گفته شده نه تنها میزان نوردهی تغییر پیدا می کند بلکه هر یک از عناصر بر دیگری نیز تاثیر می گذارد و موجب تغییرات آن نیز خواهد شد. یکی از خصوصیات خوب دوربین های دیجیتالی این است که بدون پرداخت هزینه فیلم و چاپ عکس ها می توان از آن ها برای یادگیری میزان نوردهی استفاده کرد. در حال حاضر در دوربین های دیجیتالی مودهای نیمه اتوماتیکی مانند اولویت شاتر یا اولویت دیافراگم وجود دارند که می توان دوربین را روی یکی از آن ها تنظیم کرد. در این شماره و شماره آینده مختصری در خصوص سه عنصر ایزو، سرعت شاتر و دیافراگم و نقش آن ها در مثلث نوردهی توضیحاتی ارایه خواهد شد.

● ایزو

ایزو چیست؟ در دوربین های قدیمی (دوربین هایی که به فیلم عکاسی نیاز داشتند) به میزان حساسیت فیلم نسبت به نور، ایزو یا ISO گفته می شد. میزان این حساسیت با اعداد (۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰، ۸۰۰ و غیره) روی فیلم نشان داده می شد. پایین تر بودن شماره به معنای پایین تر بودن حساسیت فیلم و در نتیجه کم بودن نویز یا دانه های برفک مانند عکس (grain)است.

در دوربین های عکاسی دیجیتال، به میزان حساسیت سنسور یا حسگر تصویر، ایزو گفته می شود. همانطور که در خصوص فیلم عکاسی گفته شد هرچه میزان شماره ها پایین تر باشد حساسیت سنسور نیز کاهش پیدا می کند و نویز عکس ها نیز کمتر خواهد شد. به طور معمول در شرایط تاریک از ایزوهای بالاتر برای داشتن سرعت شاتر بالاتر استفاده می شود. به عنوان مثال، برای یک مسابقه ورزشی داخل سالن از ایزو بالا استفاده می شود. هرچند با بالابردن سرعت شاتر احتمال وجود نویز در عکس ها نیز بیشتر خواهد شد. عدد ۱۰۰، ایزو نرمال به شمار می رود که این مقدار باعث می شود عکس ها فاقد نویز یا دانه های برفک مانند باشند. بسیاری از افراد تمایل دارند دوربین خود را روی" مود اتو(Auto)" قرار دهند تا این سه عنصر به طور اتوماتیک با یکدیگر هماهنگ شوند و کیفیت عکس ها پایین نیاید. در این حالت دوربین معمولا کمترین میزان ایزو را انتخاب خواهد کرد. با افزایش ایزو از ۱۰۰ به ۴۰۰ سرعت شاتر بالاتر می رود و اندازه دیافراگم کوچک تر خواهد شد.

زمانی که قرار است میزان ایزو تغییر کند، باید به ۴ ویژگی سوژه و شرایط عکاسی دقت شود.

۱) نور: آیا نور محیط به اندازه کافی سوژه را روشن کرده است؟

۲) نویز: آیا وجود نویز در عکس نهایی اشکالی ایجاد نمی کند؟

۳) سه پایه: آیا از سه پایه استفاده می شود؟

۴) متحرک بودن سوژه: وضعیت تحرک سوژه به چه صورت است، ساکن یا متحرک؟ در شرایطی که نور محیط مناسب باشد و وجود کمی نویز در عکس اهمیت چندانی نداشته باشد یا اینکه قرار باشد از سه پایه استفاده شود، بهتر است ایزو پایین دوربین را به کار برد. نبود نور کافی در محیط، عدم استفاده از سه پایه و متحرک بودن سوژه همگی از شرایطی هستند که ایجاب می کنند از ایزو بالاتر استفاده شود، هرچند بالا بردن ایزو مساوی داشتن نویزهای بیشتر در تصاویر خواهد بود. در موقعیت هایی مانند: مسابقات ورزشی داخل سالن (در مکان هایی که سوژه در حال حرکت سریع است و محیط نیز نور کمی دارد)، کنسرت، گالری، کلیسا و مکان هایی از این دست (مکان هایی که از نور کمی برخوردارند یا اینکه اجازه استفاده از فلش داده نمی شود) و تولدها (فوت کردن شمع ها در یک اتاق تاریک صحنه زیبا و رمانتیکی خواهد بود که ممکن است با فلش دوربین این صحنه به هم بخورد) توصیه می شود که از ایزو بالاتر استفاده شود.

● سرعت شاتر

سرعت شاتر چیست؟ به مدت زمانی که شاتر دوربین باز می ماند و در معرض نور قرار می گیرد، سرعت شاتر گفته می شود. در دوربین های قدیمی، باز ماندن شاتر روی فیلم و در دوربین های دیجیتالی روی سنسور تاثیر می گذارد.

سرعت شاتر در ثانیه یا کمتر از یک ثانیه محاسبه می شود. هر چه مخرج کسر بزرگتر باشد سرعت بالاتر خواهد بود. برای مثال، ۱۰۰۰/ ۱ ثانیه سریع تر از ۳۰/۱ ثانیه است.

در بیشتر مواقع معمولا از سرعت شاتر ۶۰/۱ ثانیه یا سریع تر از آن استفاده می شود. به این دلیل که از سوژه هایی با کمتر از این سرعت به سختی می توان عکس گرفت و به دلیل لرزش های ایجاد شده در دوربین عکس تار خواهد شد.

در صورتی که سرعت سوژه کمتر از۶۰/۱ ثانیه باشد، بهتر است از سه پایه یا از ویژگی لرزشگیر دوربین استفاده شود.

سرعت های شاتر موجود در دوربین به طور معمول عبارتند از: ۵۰۰/۱، ۲۵۰/۱، ۱۲۵/۱، ۶۰/۱، ۳۰/۱، ۱۵/۱، ۸/۱ ثانیه. هریک از این اعداد نسبت به عدد قبلی دو برابر اختلاف دارند به این معنی که با یک تغییر کوچک سرعت شاتر دو برابر کمتر یا بیشتر خواهد شد.

در بعضی از دوربین ها سرعت های شاتر خیلی پایین، مانند ۱، ۱۰، ۳۰ ثانیه وغیره نیز وجود دارند. از این نوع سرعت شاتر برای مواقعی که نور محیط کم یا سوژه مدام در حال حرکت کردن باشد استفاده می شود. در بعضی از دوربین ها مود مخصوصی به نام مود B (Bulb) وجود دارد که با تنظیم دوربین روی این مود، تا زمانی که عکاس دکمه شاتر را فشار ندهد شاتر همچنان باز خواهد ماند.

در زمان تنظیم سرعت شاتر به متحرک یا ساکن جلوه دادن سوژه نیز باید دقت شود. اگر قرار است حرکت فریز شود و ساکن به نظر برسد باید سرعت شاتر پایین تری به کار برد در غیر این صورت برای متحرک جلوه دادن آن باید از شاتر با سرعت بالاتری استفاده شود. میزان سرعت شاتر در هر دو مورد به مقدار سرعت سوژه نیز بستگی دارد.

یکی دیگر از مواردی که در هنگام تنظیم سرعت شاتر باید در نظر گرفت اندازه فاصله کانونی لنز است. هرچه فاصله کانونی بیشتر باشد احتمال وجود لرزش در دوربین بالاتر می رود در نتیجه از سرعت شاتر سریع تری باید استفاده کرد، مگر اینکه دوربین یا لنز مورد استفاده، مجهز به لرزشگیر تصویر باشد. در دوربین هایی که فاقد لرزشگیر هستند از "حساب تخمینی" می توان استفاده کرد. برای مثال، اگر فاصله کانونی لنز مورد استفاده ۵۰ میلی متر است از سرعت شاتر ۶۰/۱ ثانیه یا اگر ۲۰۰ میلی متر است از سرعت شاتر ۲۵۰/۱ ثانیه می توان استفاده کرد.

[Facon_Archi]

دوربین های عکاسی فعلی با دارا بودن ظاهر زیبا و فریبند ه، بسیاری از افراد را به عکس گرفتن و کارکردن با آن ها ترغیب می کنند. بیشتر دوربین های عکاسی مجهز و پیشرفته هستند و کار کردن با آن ها به گونه ای سهل و آسان شده است. با این حال باید این موضوع را به خاطر سپرد که این عکاس است که عکس می گیرد نه دوربین! برای گرفتن عکس های زیبا و جذاب فراگرفتن برخی نکات الزامی به نظر می رسد. در این شماره به شرح و بیان نکاتی مختصر می پردازیم تا با کمک آن ها بتوان عکس هایی زیبا، باکیفیت و ماندگار گرفت و لحظه های زیبا را جذاب تر به ثبت رساند.

● نکات کلی عکاسی

▪ عکس بگیرید: اولین قدم برای گرفتن عکسی زیبا و قشنگ این است که دوربین را بردارید و شروع به عکس گرفتن کنید. عکاسی نیز مانند سایر مهارت ها نیاز به تمرین و ممارست دارد. باید تا اندازه ای عکس بگیرید که نقاط قوت و ضعف خود را دریابید.

▪ عکس خود را نقد کنید: عکس هایی را که تا به حال گرفته اید با دید موشکافانه بررسی کنید و توجه داشته باشی که اگر این عکس ها کنار یکدیگر قرار بگیرند چه چیزی را به شما نشان خواهند داد. سعی کنید از یک موضوع چندین عکس در جهت های متفاوت بگیرید.

به عکس های گرفته شده دیگر عکاسان نگاهی بیاندازید: به منظور الهام گرفتن می توانید به عکس های گرفته شده توسط دیگر عکاسان نگاهی بیاندازید. به نمایشگاه های عکاسی بروید یا کتاب های مرتبط با این موضوع را ورق بخوانید.

▪ عکس بگیرید: پس از انجام مراحل ۱، ۲ و رفتن به نمایشگاه های عکاسی و مشاهده عکس های عکاسان حرفه ای، دوباره بیرون بروید و عکس بگیرید.

در خصوص دیدگاه سایر عکاسان در خصوص کمپوزیسیون (کادربندی در عکاسی) اطلاعاتی جمع آوری کنید.

ادوارد وستون (Edward Weston) –عکاس آمریکایی معتقد است کادربندی، قوی ترین روش دیدن است و هنری کارتیر برسون (Henri Cartier Bresson) از پیشتازان هنر عکاسی در جهان می گوید: "چشم ما باید پیوسته در حال اندازه گیری و ارزیابی باشد. با اندکی خم کردن زانوها می توان پرسپکتیو را تغییر داد و با اندک تغییری که به زاویه سر می دهیم زاویه کادر و نوع کادربندی تغییر خواهد کرد و معنای متفاوتی را القا خواهد کرد. تقریبا به طور همزمان با دور و نزدیک کردن دوربین به سوژه می توان دکمه شاتر را فشرد. می توانیم جزئیات را به گونه ای تغییر دهیم که مشخص شود سوژه، خود را به ما تحمیل کرده است یا ما توانسته ایم سوژه را شکار کنیم."

▪ باز هم عکس بگیرید: برای گرفتن عکس بهتر، به طور جدی به دید قوی داشتن توجه داشته باشید. زانوهای خود را خم و کمی سر خود را متمایل کنید، از تمام زاویه ها و جهت ها به سوژه نگاه بیاندازید و با توجه به نکته های آموزش داده شده عکس بگیرید تا بتوانید بهترین و قوی ترین دید را داشته باشید.

● عکاسی با دوربین دیجیتال

▪ شناخت دوربین: به طور معمول افراد، زمانی که دوربین خود را خریداری می کنند نگاهی به دفترچه راهنمای آن می اندازند و با کسب اطلاعات مختصری در خصوص کارایی، دیگر هیچ گاه به سراغ آن نمی روند. داشتن اطلاعات جزئی از دوربین نمی تواند تضمین کننده استفاده خوب و مناسب از آن باشد. سعی کنید تمام جزئیات دفترچه راهنمای دوربین را به خوبی مطالعه کنید. یاد بگیرید که چگونه می توانید میزان نوردهی را کنترل و چگونه از مودهای مختلف و فلاش دوربین استفاده کنید.

▪ کار کردن با فلاش: یکی از مهم ترین نکته هایی که در خصوص کار با دوربین دیجیتال باید فرا گرفت توانایی کار کردن با فلاش آن است. اگرچه بیشتر دوربین های دیجیتال مود خودکار دارند و با تنظیم دوربین روی این مود نیازی به تنظیم دستی فلاش نیست اما اگر فلاش به طور دستی تنظیم شود تاثیر آن روی عکس بیشتر احساس خواهد شد. برای مثال، روشن یا خاموش بودن فلاش به شرایط نوری محیط و داخل یا خارج بودن آن بستگی دارد.

▪ کار کردن با مود ماکرو: این روزها تمامی دوربین های دیجیتال به مود ماکرو مجهز شده اند. این مود برای گرفتن عکس از نمای نزدیک از سوژه هایی مانند گل ها و حشرات مناسب است. برای گرفتن عکس ماکرو بهترین اقدام این است که سوژه مورد نظر را مشخص کنید و دوربین را در حالت مود ماکرو قرار دهید. پس از آن باید تا حدی که امکان نزدیک شدن یا به اصطلاح کلوزآپ وجود دارد به سوژه نزدیک شوید و عکس بگیرید. برای بهتر شدن کار باید از فوکوس دقیق دوربین روی سوژه اطمینان کسب کرده باشید.

▪ در نظر گرفتن نوع دوربین: اولین قانون عکاسی این است که به نوع دوربین توجه داشته باشید. از آنجا که بیشتر دوربین های دیجیتال به صفحه نمایش LCD مجهز هستند بنابراین می توان از آن ها برای کادربندی و مشخص کردن محدوده کادر و سوژه استفاده کرد. بهترین کار برای گرفتن عکس هایی با کادربندی مناسب این است که به خطوط افقی که از طریق صفحه نمایش می توان آن ها را دید – توجه کرد.

▪ استفاده از سه پایه: به منظور داشتن عکس های باکیفیت، استفاده از سه پایه در عکاسی از اهمیت بالایی برخوردار است. ممکن است این سوال مطرح شود که در چه مواقعی باید از سه پایه استفاده کرد؟ کاربرد سه پایه در شرایطی توصیه می شود که نور محیط خیلی کم باشد یا اینکه قرار باشد از سوژه های در حال حرکت عکس گرفته شود. برای مثال، اگر قرار است از خیابان های شهر در شب، عکس گرفته شود باید از سه پایه استفاده شود. بنابراین همیشه به دنبال سه پایه ای باشید که بتوانید آن را به راحتی حمل کنید.

▪ کار با ایزو: وجود ایزو در دوربین از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ایزو میزان حساسیت دوربین به نور را مشخص می کند. اگر قرار است از سوژه های ثابت مانند گل عکس گرفته شود بهتر است از ایزو پایین استفاده کنید. ایزو پایین به دوربین می دهد که از سرعت شاتر طولانی تری استفاده کند و عکس واضح و باکیفیتی ارایه دهد. اگر در نظر دارید از سوژ ه ای متحرک عکس بگیرید، مانند کودکی که در حال بازی با وسایلتان است باید از ایزو بالاتر (مثلا ۴۰۰) استفاده کنید. این مسئله را در نظر داشته باشید که ایزو بالاتر یعنی داشتن سرعت شاتر سریع تر و نور کمتر که ممکن است موجب نویز هایی در عکس شود.

▪ برخورداری از حافظه مناسب: درست مانند دوربین های قدیمی که باید تعداد فرصت های باقی مانده از فیلم موجود در آن را، برای عکاسی در نظر می گرفتیم در دوربین های دیجیتال امروزی نیز باید میزان حافظه را در نظر داشته باشیم. در اینجا به مواردی از میزان تقریبی ظرفیت حافظه دوربین اشاره شده است.

ـ دوربین های ۲ مگاپیکسل، حداقل به یک کارت حافظه ۶۴ مگابایتی نیاز دارند.

ـ دوربین های ۳ مگاپیکسل، حداقل به یک کارت حافظه ۱۲۸ مگابایتی نیاز دارند.

ـ دوربین های ۴ مگاپیکسل، حداقل به یک کارت حافظه ۲۵۶ مگابایتی نیاز دارند.

ـ دوربین های ۵ مگاپیکسل و بالاتر، حداقل به یک کارت حافظه ۵۱۲ مگابایتی یا یک گیگابایتی نیاز دارند.

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که هر اندازه دوربین دیجیتال از امکانات و تکنولوژی های مدرن و امروزی برخوردار باشد باز این شما هستید که برای گرفتن عکس های زیبا و باکیفیت باید برخی نکات عکاسی را فرا بگیرید. با در نظر گرفتن نکات ذکر شده و به کاربردن آن ها در عکاسی می توان به مرور سطح کیفی عکس ها را ارتقا بخشید.

[sastwhc]

باز هم جهت دسته بندی مطالب این بخش،فکر کردم چنین تاپیکی میتواند مفید فایده باشد

[sastwhc]

لیست مطالب

[Fox]

سلام؛
این سایت منبع خیلی خوبی برای آموزش عکاسیه، واسه من خیلی مفید بود، ان شاالله شما هم ازش بهره ببرین...

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

موفق باشین دوستان...

[behrang_shadow]

ای کاش یه بخش مجزا برای عکاسی توی قسمت گرافیک ایجاد میشد، اینجا بین بحث های دوربین دیجیتال به عکس ها ظلم میشه،