فوتبال باشگاهی در اسپانیا | فصل 2010-2011

[nw_nk]

گفت و گو با جرارد پیکه: مدعی پیروزی هستیم، چون در خانه بازی می کنیم

ستاره جوان باشگاه بارسلونا در دیدار ال کلاسیکو برای دفاع از پیراهن تیمش به میدان خواهد رفت.

غزال زیاری

سایت گل - جرارد پیکه یکی از ستاره هایی است که دوشنبه شب با امید و انگیزه های زیادی مقابل رئال قرار خواهد گرفت. او تاکنون 4 بار مقابل رئال به میدان رفته و در هر 4 دیدار به پیروزی رسیده.

یکی از این دیدارها، بازی فصل 9-2008 بود که با نتیجه 6-2 به پایان رسید و پیکه هم یکی از گلهای تیمش در آن بازس را به ثمر رساند.

ستاره جوان باشگاه بارسلونا در گفت و گویی باروزنامه اسپورت کاتالونیا شرکت کرده که متن این گفت و گو را با هم می خوانیم:

* چطور خودتان را برای دیدار ال کلاسیکو آماده می کنید؟

- از نظر روانی باید سعی کرد که ارتباط با هرچیز دیگری را قطع کرد. در مورد فضای موجود باید بگویم که همه می گویند که ما باید به پیروزی برسیم. ولی باید این بازی را مثل یک بازی دیگر دانست و باید بدانیم که مقابلمان حریف پیچیده و خطرناکی مثل رئال مادرید است که نهایت تلاشش را برای کسب سه امتیاز بازی به کار خواهد گرفت.

* آیا مدعی خاصی برای پیروزی در این دیدار وجود دارد؟

- چنین بازیهایی معمولا خیلی برابر است ولی تیمی که در خانه بازی می کند،همیشه شانس بیشتری برای پیروزی دارد. این بار ما میزبان هستیم.

* به عنوان یک تماشاچی، چه تصویری از ال کلاسیکو در ذهنت باقی مانده؟

- بازی 0-5 ورزشگاه نوکمپ را به یاد دارم؛ شادی هواداران، هت تریک روماریو ... آن روز او برای هواداران بی شمار بارسا گلزنی کرد. یک تصویر دیگری که در ذهنم مانده هم مربوط به زمانی بود که فیگو برای اولین بار به نوکمپ باز می گشت و ما در آن بازی 0-2 به پیروزی رسیدیم. هیجان هواداران و خشمی که به خاطر انتقال ستاره تیمشان به تیم حریف در چهره آنها موج می زد را به یاد دارم.

* و به عنوان یک ورزشکار، چه خاطره ای داری؟

- پیروزی 6-2 در ورزشگاه برنابئو. گلزنی در ال کلاسیکو ... بیشتر به این خاطر که من به عنوان یک مدافع، فرصت زیادی برای گلزنی ندارم و گلی که به رئال زدم برایم خیلی دلچسب بود. یادم می آید که تنها 5 دقیقه تا پایان زمان بازی زمان باقی بود و من توانستم با آرامش از فرصتی که در اختیارم قرار گرفت بهره ببرم.

* چطور باید کریس رونالدو را در زمین مسابقه مهار کنید؟

- باید کاملا هوشیار باشیم و به او اجازه فکر کردن ندهیم. نباید به او زمان یا فضا داد و پس از آن باید سعی کنیم که او روز خوبی را سپری نکند. تمام اینهایی که گفتم خیلی آسان به نظر می رسد ولی واقعا کار سختی خواهد بود.

*مسی یا کریس رونالدو؟

- اینها دو بازیکنی هستد که با وجودی که جزو سه یا 5 بازیکن برتر دنیا هستند، ولی بازیکنان کاملا متفاوتی هستند. شیوه بازی آنها کاملا متفاوت است. مسی ،کاملا مستقیم بازی می کند و بازی اش تعریف شده است
ولی دیگری (رونالدو) بازی تماشایی ای را به نمایش می گذارد و خیلی با کیفیت است و هردوی آنها خیلی خوب هستند.

* فکر می کنی این بازی تاثیری در تعیین برنده توپ طلا داشته باشد؟

- در این مسابقه بازیکنان زیادی هستند که شایستگی کسب این جایزه را دارند؛ چابی، اینیستا و ... ولی اگر بخواهیم بهترین بازیکن دنیا را انتخاب کنیم، نیازی نیست که مسی در این دیدار خوش بدرخشد تا توانایی هایش را ثابت کند. ولی توپ طلا را می توان به بازیکنان دیگری از جمله آندرس یا چابی هم داد.

* فاکتور «مورینیو» را در موفقیت رئال در این بازی چقدر می دانی؟

- نباید بیش از این به فاکتور مورینیو اهمیت داد، چرا که تا همین جا هم خیلی به این فاکتور پرداخته شده است.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

2010/11/27

ايكر كاسياس: ال كلاسيكو سرنوشت قهرماني را مشخص مي كند

بارسلونا فصل گذشته هر دو ديدار رفت و برگشت ال كلاسيكو را به سود خود خاتمه داد و همين مسئله قهرماني آنها را رقم زد. رئال ها اميدوارند اين فصل نتيجه به نفع آنها رقم بخورد.

سايت گل - ايكر كاسياس، دروازه بان رئال مادريد، با تاكيد بر اهميت ديدار دوشنبه شب تيمش مقابل بارسلونا، گفت كه تساوي در اين ديدار برايش قابل قبول نيست.

بارسلونا و رئال مادريد رقابت هاي اين فصل لاليگا را با اقتدار آغاز كردند و به اندازه اي از تيم هاي ديگر فاصله گرفته اند كه كاملا مشخص است كه رقابت قهرماني اين فصل بين اين دو تيم خواهد بود.

كاسياس در مصاحبه با ماركا گفت: "امسال ما مصمم هستيم كه در ال كلاسيكو به پيروزي برسيم. اگرچه يك امتياز از بارسا پيش هستيم اما به دنبال تساوي نيستيم.
بارسا و رئال در يك سطح قرار دارند و اين ال كلاسيكو است كه سرنوشت قهرماني را مشخص مي كند."

در آستانه ال كلاسيكو بسيار همچنان در مورد مورينيو صحبت مي كنند؛ سرمربي پرتغالي كه در تابستان هدايت سفيدها را به عهده گرفت، هنوز طعم شكست را با اين تيم تجربه نكرد. "با او ما به شكست نخوردن عادت كرديم."

بارسلونا فصل گذشته هر دو ديدار رفت و برگشت ال كلاسيكو را به سود خود خاتمه داد و همين مسئله قهرماني آنها را رقم زد. رئالی ها اميدوارند اين فصل نتيجه به نفع آنها رقم بخورد.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

2010/11/27

[Ezel]

ايكر كاسياس: ال كلاسيكو سرنوشت قهرماني را مشخص مي كند

دقیقا ،

حتی دوفصل پیش هم بعد از بازی رفت الکلاسیکو که رئال 2-0 شکست خورد اگر اشتباه نکنم تمام بازیهاش رو تا الکلاسیکوی برگشت با پیروزی پشت سر گذاشت و فکر میکنم تا قبل از الکلاسیکوی برگشت به فاصله ی 1 یا دو امتیازی بارسا رسید اما ....

[گرافيكار]

از راه رسید؟! مگه 2 شنبه نیست بازی؟

دوست عزيز منم ميدونم دوشنبه اس
اما ال كلاسيكو فقط روز بازي نيست
در واقع اين بازي يكي دو هفته اس كه از راه رسيده

[A.N.A.P]

چه الکلاسیکویی بشه 2شنبه !!!

[LiverBarca]

خوب دیگه،فردا همین موقع حالتون رو میپرسم رئالیها....

[vahid_civil]

خوب دیگه،فردا همین موقع حالتون رو میپرسم رئالیها....

پس فردا البته !

[Ezel]

مورینیو: آقای ونگر بگوید چطور پنج سال است هیچ جامی نبرده؟

سایت گل – ژوزه مورینیو به انتقاد آرسن ونگر از اخراج مشکوک دو بازیکن رئال در بازی مقابل آژاکس پاسخ داده و رکورد اخیر مربی فرانسوی را زیر سوال برده است.

سرخیو راموس و ژابی آلونسو در جریان پیروزی چهار بر صفر مقابل آژاکس کارت زرد دوم را گرفتند و اخراج شدند. این اخراج باعث شد کارت‌های زرد آنها برای مرحله حذفی لیگ قهرمانان پاک شود.

یوفا گفته این ماجرا را بررسی می‌کند و ونگر گفته این اخراج‌ها وحشتناک بود، هرچند که این حربه پیش از این به ذهن خود او هم رسیده بود.

مورینیو در پاسخ ونگر گفته است: «او باید به هواداران آرسنال پاسخ بدهد چطور شده که از سال 2005 تاکنون حتی یک جام هم نبرده است.
آقای ونگر به جای صحبت درباره رئال مادرید باید درباره آرسنال صحبت کند و توضیح دهد چطور مقابل تیمی که برای اولین بار در لیگ قهرمانان حضور می‌یافت (براگا) دو بر صفر باخت.

تاریخ تیم جوان دیگر قدیمی شده است.

سانیا، کلیشی، ولکات، فابرگاس، سونگ، نصری، فان‌پرسی، آرشاوین ... این‌ها دیگر بچه نیستند. همه آنها بازیکنان بزرگی هستند.»

البته این اولین باری نیست که این دو نفر با هم درمی‌افتند. در سال 2005 مورینیو که مربی چلسی بود جمله معروفی به زبان آورد و ونگر را فرد چشم‌چرانی خواند که با تلسکوپ به خانه همسایه می‌نگرد! ونگر درباره تساوی چلسی با اورتون و شکست آنها در جام اتحادیه مقابل چارلتون صحبت کرده بود.

  محتوای مخفی: منبع 

بخش فارسی سایت گل

گزارش ویدیویی: 10 گل برتر تاریخ ال‌کلاسیکو

سایت گل – دوشنبه شب، دنیای فوتبال متوقف خواهد شد. طرفداران از هر گوشه دنیا به تماشای ستارگان محبوبشان می‌نشینند، خریدهای کریسمس را متوقف می‌کنند و برای دو ساعت کار، خانواده و دیگر مسائل را رها می‌کنند، چرا که بارسلونا میزبان رئال مادرید در اولین ال‌کلاسیکو فصل 11-2010 است.

نبرد دو رقیب قدرتمند اسپانیایی به دلایل کاملا مشخصی تا این حد هیجان‌انگیز است؛ پپ گواردیولا علیه ژوزه مورینیو. لیونل مسی علیه کریستیانو رونالدو. مادریدیستا علیه کاتالان‌ها. تیکی‌تاکا علیه پروژه کهکشانی. و به همین ترتیب.

همه، حتی بی‌طرف‌ها می‌خواهند دیداری فراموش‌نشدنی با گل‌هایی فراموش‌نشدنی ببینند. به همین دلیل است که سایت گل با مطالعه کتاب‌های تاریخی، 10 گل برتر تاریخ ال‌کلاسیکو را انتخاب کرده و معرفی می‌کند.

برای بی‌طرفی، پنج گل از بارسلونا و پنج گل از رئال مادرید برگزیده‌ایم. این گل‌ها به ترتیب تاریخ به ثمر رسیدن هستند و شماره آنها معنای دیگری ندارد.

احتمالا خیلی‌ها با این گل‌ها مخالفت می‌کنند، پس دوست داریم نظر شما را درباره این گل‌ها بدانیم.

1. یوهان کرویف (رئال مادرید – بارسلونا، فوریه 1974) – در اوایل دهه 70، تنها چند بازیکن بودند که می‌توانستند به گرد پای استعداد یوهان کرویف برسند. کرویف زمانی که گفت کاتالان‌ها را به رئال مادرید ترجیح داده، چون نمی‌تواند برای باشگاهی بازی کند که منتسب به فرانسیسکو فرانکو، دیکتاتور اسپانیا است، قلب هواداران بارسلونا را ربود. او البته جایگاه خود به عنوان اسطوره بارسا را با رساندن این باشگاه به اولین قهرمانی پس از سال 1960، در فصل 74-1973 تثبیت کرد. او در آن فصل گل مشهوری زد؛ سه مدافع رئال را پشت سر گذاشت و گل زد. بارسا در آن بازی در سانتیاگو برنابئو، رئال را با نتیجه پنج بر صفر خرد کرد.


2. دیه‌گو مارادونا (رئال مادرید – بارسلونا، فوریه 1984) – دیه‌گو مارادونا البته در بهترین دوران بازی خود نبود، اما سه سال را در نوکمپ گذراند. او را که احتمالا می‌توان بهترین فوتبالیست تاریخ دانست، در ال‌کلاسیکو 1984 لحظه‌ای طلایی را رقم زد و سرعت، توازن، لمس توپ و گستاخی مشهور خود را نشان داد. مارادونا طرفداران برنابئو را با پیمودن 40 متر، جا گذاشتن دروازه‌بان، ایستادن روی خط دروازه برای کنار زدن مدافعی دیگر، و سپس انداختن توپ به درون دروازه خاموش کرد.

3. سانتیاگو آراگون (رئال مادرید – بارسلونا، 1990) – هنگامی که به بازیکنان بزرگی که در ال‌کلاسیکو حضور داشته‌اند می‌اندیشید، کمتر کسی به یاد سانتو آراگون می‌افتد. این هافبک تنها چند بازی در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 90 برای رئال به میدان رفت. اما سوپرجام 1990 اسپانیا آراگون را به اسطوره رئال تبدیل کرد. رئال بارسلونا را در برنابئو چهار بر یک شکست داد، اما آراگون بود که ستاره آن شب شد. او سومین گل بازی از فاصله 40 متری به آندونی سوبی‌سارتا زد. این تنها گل او برای رئال مادرید بود.

4. روماریو (بارسلونا – رئال مادرید، ژانویه 1994) – هیچ چیز مانند هت‌تریک در ال‌کلاسیکو باعث نمی‌شود شما تا ابد محبوب هواداران بمانید. روماریو، اسطوره گل‌زنی برزیل نامش را در کتاب‌های رکورد با زدن سه گل در جریان پیروزی پنج بر صفر تاریخی در نوکمپ ثبت کرد. گل اول او به ویژه به‌یادماندنی بود، چرا که با چرخشی برق‌آسا در محوطه جریمه، مدافع مستقیم خود را جا گذاشت و توپ را بلافاصله به گوشه دورتر دروازه کوبید.

5. روبرتو کارلوس (رئال مادرید – بارسلونا، فوریه 2000) – برخی ممکن است فکر کنند روبرتو کارلوس یکی از بهترین کاشته‌زن‌های تاریخ بود. حقیقت آن است که این توپ جنگی، در اغلب دوران بازی خود تلاش کرد آن ضربه معروف خود را تکرار کند ولی موفق نمی‌شد. البته این اسطوره رئال در سال 2000 توانست به موقع ترفند خود را نشان دهد و با شوتی مهارنشدنی از فاصله 30 متری طرفداران رئال را به آسمان فرستاد.


6. زین‌الدین زیدان (بارسلونا – رئال مادرید، مارس 2002) – سلطه رئال مادرید و بارسلونا در سال‌های گذشته به حدی بوده که ال‌کلاسیکو تنها به لیگ داخلی محدود نمی‌شده. در سال 2002، دو دشمن در مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان به مصاف هم رفتند و این نابغه فرانسوی نوکمپ را با ضربه‌ای خاموش کرد. ضربه او مانند ضربات گلف‌بازها بود و توپ به صورت چیپ پشت سر بونانو فرود آمد. تلاش فیلیپ کوکو هم بی‌فایده بود.

7. رائول گونزالس(رئال مادرید – بارسلونا، می 2002) – در بازی برگشت نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان، رائول هم به زیدان پیوست. در اواخر نیمه اول بود که چابی ارناندس جوان توپ را در نیمه خودی از دست داد. رائول توپ را گرفت و پس از تسلط بر آن، با شوتی شگفت‌انگیز توپ را به گوشه بالای دروازه بارسا زد.


8. چابی ارناندس (رئال مادرید – بارسلونا، آوریل 2004) – این یکی از دلایل محبوبیت فوق‌العاده چابی در کاتالونیا است. جادوگر خط میانی گلی نبوغ‌آمیز در سال 2004 زد. او توپ را 30 متر به جلو برد و آن را به رونالدینیو داد. خودش به حرکت در محوطه جریمه ادامه داد و پاس هوایی و باورنکردنی رونالدینیو را با ضربه‌ای نیمه‌آکروباتیک در هوا وارد دروازه ایکر کاسیاس جوان کرد.

9. رونالدینیو (رئال مادرید – بارسلونا، نوامبر 2005) – کمتر چیزی در فوتبال به اندازه تماشای این که بازیکنانی نظر رونالدینیو، یک‌تنه حریف را نابود می‌کنند لذت دارد. این دقیقا همان چیزی است که تماشاگران در برنابئو در نمایش ترسناکی در سال 2005 به نظاره نشستند. این اعجوبه دندان‌خرگوشی به آسانی از سه دفاع مادرید گذشت و توپ را با ضربه‌ای زمینی به سمت تیر نزدیک‌تر دروازه کاسیاس زد.


10.ژولیو باپتیستا (رئال مادرید – بارسلونا، دسامبر 2007) – ژولیو باپتیستا که لقب هیولا را دارد شاید بازیکنی نباشد که طرفداران رئال چندین سال بعد او را به یاد بیاورند، اما هنگامی که به 58 دیداری که در سال‌های 2005 تا 2008 برای رئال به میدان رفت بیندیشد این لحظه را به خاطر خواهد آورد. این مهاجم تنومند با یک – دو نامتعارف و به شدت موثری با رود فان‌نیستلروی توپ را گرفت و حرکتش را با شوت سرضرب با بیرون پا به سمت گوشه بالای دروازه ویکتور والدس زد و او را مقهور کرد.


در این لیست گل‌هایی از رونالدو، لوییس انریکه، رونالد کومان، لیونل مسی و رائول هم می‌توانستند قرار بگیرند.


برای مشاهده ی ویدئوی گلها به آدرس اینترنتی زیر مراجعه نمایید :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Ezel]

یادداشت ویژه بررسی مورینیو،در دو شاخه تاکتیکی و روانی : فوتبالِ «آقای خاص»

سایت گل



1- مورینیو و گواردیولا یک تفاوت اساسی با هم دارند که تحلیل کارشان را از همان اول کار وارد دو مسیر مجزا میکند؛جزئیات و حتی کلیات کار گورادیولا را جدا از بارسا نمیتوان بررسی کرد چه او بیشتر «مجری» فلسفه و سبک بازی بارسلونا است و به رغم ستایش رسانه ای پررنگی که در اروپا از سرمربی بارسا میشود،هنوز «به هیچ وجه» نمیتوان در مورد آینده کاری او و میزان توفیقش در تیم های دیگر نظری روشن داد.

فرانک رایکارد هم در مدت حضور روی نیمکت بارسا،لیگ قهرمانان و لالیگا را فتح کرد اما امروز در لیگ ترکیه یک شکست خورده به حساب می‌آ‌ید که بعید است در آینده تیم بزرگی از لیگ های کلاس اول اروپا را تحویلش دهند.چه او نیز مجری فلسفه موفق اما بدون انعطاف بارسا بود و زیر آن پرچم و هویت پررنگ،بیشتر نقش یک «صافی» را داشت،تا مردی صاحب رای و صاحب فلسفه و صاحب ایده های شخصی و البته صاحب قدرت اجرای سلایق شخصی‌اش.به همین ترتیب گواردیولا را هم نمیتوان فرا و جدا از بارسلونا «به روشنی» تحلیل کرد اما کار مربیانی مثل هیدینک و بنیتس و آنچلوتی و در راس همه شان،«خوزه مورینیو» جدا از هر تیم و باشگاهی قابل تحلیل و درون کاوی است.


مورینیو به هر تیمی برود،فلسفه فوتبالش و سبک کاری اش را در چمدان،همراه دارد و فاکتور «انعطاف» را هم در چمدانی جداگانه،با خود این سو،آن سو میبرد.پورتو و چلسی و اینتر با فاکتورهایی مشترک،متاثر از فلسفه شخصی مورینیو، موفقیت نسبی داشتند و البته این موفقیت ها با انعطاف پذیری فرهنگی،زبانی سرمربی‌شان حاصل شد.منظور از انعطاف زبانی، نه فقط تسلط مورینیو به تکلم زبان انگلیسی و ایتالیائی،که درک سریع فرهنگ و زبان فوتبال این کشورها و وفق‌پذیری با آنهاست.چنان که خود او پس از امضای قرارداد با رئال اعلام کرد «در این تیم فوتبالی تهاجمی تر ارائه خواهد کرد چراکه برای موفقیت در هر تیم و هر لیگی باید با فرهنگ آن موقعیت تطبیق پیدا کرد.

مورینیو در همان گفت و گو حرف مهم دیگری در تکمیل ایده‌اش به زبان آورد:«بارسا خودش را با فرهنگ لالیگا هماهنگ کرده و به موفقیت رسیده اما همین بارسا نمیتواند در لیگ برتر قهرمان شود،همانطور که منچستر و چلسی نمیتوانند لالیگا را ببرند و اینتر هم نمیتواند قهرمان آلمان شود.» آوردن این مقدمه پیش از تحلیل کار مورینیو لازم بود چه مقایسه او با گواردیولا چندان شدنی نیست.آن هم به دلیل یک ترکیب وصفی ساده اما عمیق که در مورد مورینیو صادق است و درباره گواردیولا،«هنوز» نه:«فردیت قوام یافته.

2- مربیان فوتبال را در چهار شاخه تاکتیکی،تکنیکی،بدنی و روانی، بسته به گرایش‌ کلی‌شان دسته بندی میکنند. طبیعی است مربی ای که در بیش از یک یا دو شاخصه اصلی متخصص باشد؛احتمال «توفیق پایدار» بیشتری دارد چنانکه کارگردان متسلط به ژانرهای مختلف،طراوت چند جانبه بیشتری به اثرش تزریق میکند و میتواند در ژانرهای مختلف هم دست به خلق و تولید اثر بزند. مورینیو از همین دسته است؛مربی ای که در طراحی و اجرای تمرین و بازیخوانی در جریان مسابقه(شاخصه تاکتیکی) از بهترین های فوتبال امروز است،تیم هایش از جنبه جسمانی و ارائه فوتبال خشن و دیرفرسا(شاخصه بدنی) نمونه هستند،در مسائل روانی هم نیازی به گفتن نیست که تیم های مورینیو چه انرژی شگرفی دارند(شاخصه روانی) و تکنیک تیم های او نیز در استاندارد بالائی قرار می‌گیرد.اینگونه یک مربی در کلیات از همکارانی که محدودیت توانمندی در ژانرها را دارند؛فاصله می‌گیرد.تحلیل کار مربی در هر سرشاخه،ترکیب‌شان با دیگر سرشاخه ها را می‌طلبد اما در این مطلب روی دو شاخصه تاکتیکی و روانی تمرکز می‌کنیم

.

جنبه تاکتیکی


یک غلط مصطلح شکل گرفته:«فوتبال مورینیو تدافعی است.» این از آن مواردی است که یک کلمه جای کلمه‌ای دیگر را به غلط گرفته اما خطای رسانه ها و گزارشگران و منتقدان،غلط را تثبیت و مصطلح می‌کند.ترکیب «فوتبال تدافعی» خیلی مواقع در جائی استفاده میشود که با «فوتبال سازماندهی شده» روبرو هستیم. پوشش‌های منطقه‌ای مناسب،حمایت زوج های طولی و عرضی از یکدیگر،دفاع فردی و تیمی مناسب و تمرکز پایدار در طول بازی،پی‌آمدش پائین بودن ضریب نفوذپذیری خط دفاع و موفقیت سازمان دفاعی تیم است اما آنچه به چشم برخی تماشاگران می‌آید،«فوتبال تدافعی» است.شاید تیمی برنامه اش در بازی با حریفی قدرتمند،دفاع با ده نفر در زمین خودی باشد اما به واسطه اجرای نامناسب فاکتورهای یادشده ، با چند گل شکست بخورد.آن وقت هیچ تماشاگر و حتی منتقدی هم تیم شکست خورده و سرمربی‌اش را متهم به اجرای بازی تدافعی نمیکند.

.

سازماندهی واژه‌ای کلیدی در مباحث تاکتیکی فوتبال است و مربیانی مثل مورینیو و لیپی و کارلوس کرش نمونه های برجسته در ایجاد سازماندهی دفاعی مطلوب هستند.از سازماندهی به فرم می‌رسیم:مورینیو اغلب به یکی از دو سیستم 1-3-2-4 و 2-4-4 گرایش نشان می دهد.در رئال هم بیشتر از اولی استفاده میکند.

وفق پذیری با فرهنگ فوتبال ایتالیا اما ایجاب میکرد در اینتر گاهی 2-4-4 دیاموند را نیز اجرا کند؛جائی که گرایش دفاعی مربیان،باعث میشود گاهی تا چهار هافبک میانی را در ترکیب تیم‌ها و فضای مانور محدود را در زمین ببینیم.

مورینیو همیشه خط میانی‌اش را حول یک شماره 10 شکل میدهد.دکو در پورتو،لمپارد در چلسی،اشنایدر در اینتر و اکنون اوزیل در رئال.یکی از عوامل رویکرد دوباره فوتبال اروپا به مردان شماره 10،توفیق مورینیو در همین موضوع است.

فرهنگ فوتبال تهاجمی در اسپانیا،سرمربی رئال را به این نتیجه رساند که اوزیل می‌تواند شماره 10 مناسبی برایش باشد؛بازیکنی که در فاز دفاع توان لمپارد و اشنایدر را ندارد.

مهره‌چینی و کوچینگ جریان بازی مبحث دیگری است که مورینیو در آن نخبه است؛توانائی‌ای که خاصه در لیگ قهرمانان به عنوان کیفی‌ترین تورنمنت حذفی(از مرحله گروهی به بعد) در مورد مربیان مختلف سنجیده می‌شود.فصل گذشته بازیهای برگشت اینتر مقابل چلسی و بارسا نقطه اوج کار مورینیو در طراحی نقشه بازی (game plan) و برنامه های جریان مسابقه بود.در دیگر مطلب این صفحه درباره جزئیات برنامه مورینیو در بازی رفت اینتر-بارسا توضیحات فنی داده شده است.

جنبه روانی

این مبحث مورد علاقه در مورد مورینیو در میان اقشار مختلف فوتبالی است؛چه تماشاگران،چه منتقدان و چه مربیان.

جنجال‌های مورینیو،مصاحبه‌ها علیه همکارانش و پرخاشگری‌هایی که در خیلی موارد اخلاقی هم نبوده،حجم قابل توجهی از مطالب رسانه‌های ورزشی اروپا را تشکیل داده است.پشت یک‌سری از این رفتارها اما خودآگاهی فاعل آنها وجود دارد.در مربیگری یک اصل هست به نام «تبدیل فشار»،از این قرار:«همیشه باید سطح انرژی درون‌تیمی بیش از سطح فشارهای بیرونی باشد.»

این تئوری نیاز به توضیح دارد:«هر تیمی در طول فصل با فشارهائی از بیرون مواجه است که مهمترین آنها انتقادات رسانه‌ها هنگام افت تیم،شایعات مختلف و نارضایی هواداران محسوب میشود.کادرفنی باید آنقدر توانمندی روانی در تیم ایجاد کند که در مقاطع مختلف،توان واکنشی مجموعه پائین‌تر از قدرت این فشارها قرار نگیرد وگرنه ناکامی قطعی است.میزان فشار نیز با نام و اعتبار تیم نسبت مستقیم دارد.»

بهترین تیم‌های اروپا از جمله تیم‌های مورینیو گاهی از این زاویه دچار مشکل می‌شوند.در این زمینه اغلب مربیان از جمله نخبگان موفقی مانند فرگوسن و ونگر و آنچلوتی سعی میکنند به فشارهای بیرونی دامن نزنند و نسبت به نقدهای تند و شایعات، کم‌توجه و کم‌حرف بمانند تا سطح این فشارها بالا نرود که سطح واکنش درون‌تیمی بیشتری را هم بطلبد.

مورینیو از یک مسیر پرریسک پیش میرود : با دامن زدن به نقدها و حتی ایجاد جدل رسانه ای،سطح فشارها را افزایش می‌دهد اما از سوی دیگر ظرفیت و دقت سیستم عصبی تیمش را هم بالا می‌برد تا به فشارها،واکنش بهتری نشان بدهد.این پروسه چطور پیش می‌رود؟

مورینیو عکس رفتار رسانه ای تهاجمی‌اش،متخصص ایجاد فضای امن روانی در داخل تیمش است.او برای هر آنکه خارج باشگاه ، «نیزه» است و برای افراد مجموعه اش «سپر.

از زاویه‌ای دیگر مورینیو نقش پُرزگیر یا عفونت‌گیر را برای تیمش بازی میکند ؛ پرزگیری که چیزهای نامناسب را به خود میگیرد تا مجموعه تحت رهبری اش بتواند آزادانه کارش را انجام دهد.شوخ طبعی یا رفتار تهاجمی،دو رویکردی هستند که یک مربی میتواند با کمک آنها توجه رسانه ها و فشار انها را معطوف خود کند و آنها را از نقد فنی تیمش دور نگه دارد.

مثال وطنی ؛ از فیروز کریمی به ندرت درباره مسائل فنی تیمش سوال می شد و در مقیاسی متفاوت،منتقدان فوتبال اروپا نیز کمتر از دایره جنجال‌های مورینیو خارج می‌شوند،همان چه دلخواه این مربی است.وقتی مورینیو وارد مجادلات رسانه‌ای می‌شود؛عملا به همه اعلام میکند در صورت ناکامی،من را هدف قرار دهید.

متاثر از همین استراتژی است که حتی در جریان هر بازی،مورینیو بیش از تیمش مورد توجه دوربین‌ها قرار می‌گیرد و گاهی هیجان پائین بازی تیمش را نیز پوشش می‌دهد و البته ستاره‌های تیمش نیز کمتر از ستاره‌های دیگر تیم‌های بزرگ،فشار فردی را احساس می‌کنند.

مورینیو فشارهای خارجی را جذب خودش میکند و تیمش که می بیند برای رها کردن سرمربی «فداکار»، نیاز به نشان دادن واکنش قاطع دارد،با تمام وجود و در سطح واکنشی بالائی بازی میکند که البته نحوه آماده‌سازی یک تیم در این وضعیت ویژه و ظرافتی که این کار می‌طلبد،نیاز به بحث‌ مفصل دیگری دارد.

تنها یک باخت خانگی در کارنامه مربیگری مورینیو در 8 سال اخیر،نشان‌گر توفیق او در اجرای همین نکات است.در تیم‌ مورینیو «فلسفه خانه» خیلی زود اهمیتی ریشه‌ای پیدا می‌کند.مجموعه این نکات،سازنده یک فرمول کلی نیست که هر مربی‌ در هر شرایطی بتواند اجرایش کند.مهمتر از ایجاد فضای امن روانی،ایجاد رفاقت میان اعضای مجموعه و جا انداختن فلسفه خانه،جذب فشار و برداشتن آن از روی بازیکنان و برانگیختگی فداکاری آنها،القای «اطمینان فنی» از سوی سرمربی به بازیکنان است.


اگر شما فشارهای بیرونی را تا حد هشدار بالا ببرید و از این سو،بازیکن شما،به قدرت فنی‌تان اعتماد نداشته باشد،نه میل به فداکاری‌اش برانگیخته می‌شود و نه قادر به حفظ تمرکزشان خواهند بود.جلب اطمینان فنی چه زمانی میسر می‌شود؟ تنها زمانی که با گذر از پروسه‌ای طولانی،مربی صاحب کارنامه ای موفق شده باشد؛کارنامه‌ای که روح بازیکن را تسخیر کند.مورینیو در پورتو این فرمول را چندان مورد استفاده قرار نمی‌داد اما پس از رفتن به چلسی خودش را «آقای خاص» لقب داد و از آن پس بسته به موقعیت،با غلظت‌های مختلف، «دستگاه تبدیل فشار» خود را با روشی پرریسک راه می‌اندازد.

تبعات این الگوی رفتاری چیست؟ مهمتر از همه چیز،شاید کوتاه مدت بودن. در فضای متعادل،صبرعمومی شامل صبر مدیران و رسانه‌ها و هواداران،بالاتر از زمانی است که فضای مجادله رسانه‌ای و ارائه نظرات افراطی برقرار می‌شود.فرصت افتادن و دوباره بلند شدن،به ندرت به مجری رفتار افراطی داده می‌شود.یادمان باشد مورینیو دو فصل پیاپی قهرمان چلسی شد اما پس از قهرمانی یونایتد،خیلی زود کارش را از دست داد.آلکس فرگوسن تاکید میکند بهترین تیم‌ها حداکثر می‌توانند در یک سیکل چهارفصله در اوج بمانند و بعد برای چند سال افت می‌کنند.

رفتار متعادل، گذر از دوره افت را تسهیل می‌کند و رفتار افراطی،گذار از این مرحله را بسیار دشوار می‌سازد.شاید اگر فرگوسن و ونگر هم رفتاری تهاجمی حتی با خودآگاهی و هوشمندی و جذابیت رسانه‌ای داشتند،عمر حضورشان در یونایتد و آرسنال سالها قبل سرمی‌رسید و در یکی از بازه‌های افت تیم‌شان،به پایان خط رسیده بودند.

مورینیو اعلام کرده در رئال نیز مدت زیادی را نخواهد گذراند.شاید وقتی تصمیم بگیرد به انگلیس و لیگ مورد علاقه‌اش بازگردد و مدت طولانی در یک تیم بماند،روی متعادلش را هم ببینیم؛مردی که با سویه افراطی خود،جام و شهرت و پول از فوتبال کسب کرده و در عوض چیزهای ارزشمندی هم به فوتبال داده است.

  محتوای مخفی: منبع 

بخش فارسی سایت گل

[Ezel]

جنبه تاکتیکی

سازماندهی واژه‌ای کلیدی در مباحث تاکتیکی فوتبال است و مربیانی مثل مورینیو و لیپی و کارلوس کرش نمونه های برجسته در ایجاد سازماندهی دفاعی مطلوب هستند.از سازماندهی به فرم می‌رسیم:مورینیو اغلب به یکی از دو سیستم 1-3-2-4 و 2-4-4 گرایش نشان می دهد.در رئال هم بیشتر از اولی استفاده میکند.

البته در اینتر برخی مواقع به 4-3-3 روی میاورد که پاندف و اتوئو در جناحین و میلیتو سنتر فوروارد بودند ، و مهم ترین نمونه ی اش هم دو بازی برابر بارسا ( که البته بعلت تراکم بالا در کانالهای عرضی زمین خودی از اون به 4-3-2-1 هم تعبیر شد )

یک غلط مصطلح شکل گرفته:«فوتبال مورینیو تدافعی است.»

در این مورد برخی حتی ضد فوتبال اطلاق کردند به این شیوه ی بازی .

[nw_nk]

نتایج لالیگا: برد ویارئال، باخت سویا و اتلتیکو

قهرمان لیگ اروپای فصل پیش در این هفته باخت.

سایت گل - بازی‌های این هفته لالیگا دیشب با سه دیدار آغاز شد و در آنها نتایج زیر به دست آمد:

ساراگوسا صفر - ویارئال 3
گل‌ها: سنا (9)، کاسورلا (18)، نیلمار (65)
اخراج: کونتینی (64) از ساراگوسا

سویا یک - ختافه 3
گل‌ها: کانوته (31) برای سویا، مورال (57، پنالتی)، میکو (60) و ریوس (78) برای ختافه

اتلتیکو مادرید 2 - اسپانیول 3
گل‌ها: تیاگو (45)، آگرو (66) برای اتلتیکو، گارسیا (22، پنالتی)، وردو (54) و اسوالدو (78) برای اسپانیول

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

2010/11/28

كارلس پويول در آستانه‌ي ال كلاسيكو: با رئال بازي داريم نه با مورينيو

کاپيتان تيم فوتبال بارسلونا معتقد است ديدار ال کلاسيکو دوشنبه شب نبرد مقابل مورينيو نخواهد بود.



کارلس پويول در آستانه‌ي ديدار حساس تيم‌هاي بارسلونا و رئال مادريد به ارزيابي و تحليل شرايط اين ديدار و حريف سنتي پرداخت.

پويول درباره‌ي رويارويي با رئال مادريد گفت: پيروزي شکوهمندي مقابل رئال مادريد در دو فصل پيش داشتيم، اما فکر مي کنم برد اين تيم امسال شور و هيجان بيشتري در بين هواداران ايجاد کند. به نظر من بازي سخت و دشواري پيش رو خواهيم داشت. بايد آرامش خود را حفظ کنيم، چرا که هيجان و اضطراب هيچگاه به سود ما نبوده است.
کاپيتان بارسلونا که نماد تعصب در تيم محبوب کاتالان به شمار مي رود، ادامه داد: ما دوشنبه مقابل رئال مادريد بازي مي کنيم، نه مورينيو. شرايط خوبي داريم و بازيکن محروم و مصدومي نداريم. علاوه بر اين در خانه مقابل رئال بازي مي کنيم و با توجه به پيروزي‌هاي پياپي که داشتيم، با اعتماد به نفس و آرامش کار را آغاز خواهيم کرد.

پويول با اشاره به ويژگي‌هاي خاص رئال مادريد عنوان کرد: کار آساني را پيش رو نداريم. رئال تيمي است که در خط دفاع خوب کار مي کند و در ضدحمله بسيار خطرناک است، به همين دليل شانس پيروزي را براي هر يک از دو تيم 50 درصد مي دانم.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

يکشنبه 07/09/1389

رونالدو: ال كلاسيكو فراتر از نبرد من و مسي ‌است

'کريستيانو رونالدو، هر گونه تلاش براي پايين آ‌وردن سطح ديدار دوشنبه شب رئال مادريد و بارسلونا به ' دوئل' ميان خود و ليونل مسي را ' احمقانه' خواند.



فوروارد پرتقالي تيم رئال مادريد با اختلاف يک گل در جدول گلزنان ليگ اسپانيا از ليونل مسي پيش است. رونالدو تاکنون 14 گل و مسي 13 گل به ثمر رسانده اند.

رونالدو روز يکشنبه در محل تمرين رئال مادريد گفت: صحبت کردن درباره دوئل ميان من و مسي احمقانه است. اين دوئلي ميان دو تيم از بهترين تيم هاي اسپانيا است. مسي هم مانند من براي پيروزي تيمش هر تلاشي خواهد کرد.

اين فوروارد پرتقالي افزود: من فقط يک بازيکن در ترکيب تيم هستم. همه چيز چه براي من و چه براي تيم مي تواند خوب پيش برود. هر اتفاقي بيفتد همه ما مسئول آن خواهيم بود.

رونالدو در پنج ديدار اخير مقابل بارسلونا هيچ گلي به ثمر نرسانده حال آنکه مسي در هشت ديدار اخير مقابل رئال مادريد هفت گل وارد دروازه مادريدي ها کرده است.

رونالدو در اين باره گفت: من دل شوره گل زدن مقابل بارسا را ندارم. من مي خواهم مقابل هر تيمي گل بزنم نه فقط بارسا و همه تلاش خود را خواهم کرد. مطمئنا اين ديدار ، ويژه خواهد بود ولي انگيزه من براي گلزني مشابه همه بازي ها است.

اين ديدار، نخستين ال کلاسيکو از زمان تصدي مربيگري مورينيو در رئال مادريد است.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

يکشنبه 07/09/1389