ستاره ها گوی های یزرگی از گاز بسیار گرمند که خود منبع نورند.دمای اونها در سطح، هزاران درجه و در داخل بسیار بیشتر است.
در این دماها ماده نمی تونه به صورتهای جامد یا مایع وجود داشه باشه.
همچنین گازهای سازنده ی ستاره ها بسیار غلیظ تر از گازهای موجود در سطح زمینه.
ستاره ها در فضا حرکت می کنند. اما این حرکت به سادگی مشهود نیست. حتی در هزار سال هم حرکت قابل ملاحضه ای در آنها دیده نمی شه . چندین هزار سال طول می کشه تا تغییر قابل ملاحضه ای در اونها به وجود بیاد
در واقع این ثبات، مشخص کننده ی فاصله ی عظیمیست که بین ما و اونها وجود داره و این ثبات ضاهری مکان ستاره ها باعث شده که به اونها " ثوابت" گفته بشه.