داستانهای مینیمالیستی

[amir 69]

براى اينكه حرف پشت سرش نباشد ازدواج كرد.
براى اينكه حرف پشت سرش نباشد بچه دار شد.
براى اينكه حرف پشت سرش نباشد مُرد.

[Ghorbat22]

زن در باغ ایستاده بود که دید مرد به طرفش می دود .

"تینا گل من ...عشق بزرگ زندگی من "

" اوه ..تام "

"تینا, گل من "

"اوه تام ...من هم تو را دوست دارم "

تام به زن رسید . به زانو افتاد و به سرعت او را کنار زد .

"تینا ؟ تو روی گل سرخ برنده ی جایزه ی من ایستاده ای !"

[قاهر - Gahir]

دیروز آمدم ولی نبود ...
فرداش که رفتم بازم نبود ...
سه روز گذشت ...
هی در میزنم ولی نیست ! ...
بعد از پایان جنگ برگشتم و دیدم هست ...
ولی سنگش !

[barani700]

مامان!یه سوال بپرسم؟زن كتابچه ی سفید را بست. آن را روي ميز گذاشت: بپرس عزيزم.
زن سر جلو برد: مامان خدا زرده؟
- چطور؟
- آخه امروز نسرين سر كلاس مي گفت خدا زرده.
- خوب تو بهش چي گفتي؟
- خوب،من بهش گفتم خدا زرد نيست. سفيده.
مكثي كرد: مامان،خدا سفيده؟ مگه نه؟
زن،چشم بست و سعي كرد آنچه دخترش پرسيده بود در ذهن مجسم كند. اما،هجوم رنگ هاي مختلف به او اجازه نداد.
چشم باز كرد : نمي دونم دخترم. تو چطور فهميدي سفيده؟
دخترک چشم روی هم گذاشت.دستانش را در هم قلاب کرد و
لبخند زنان گفت: آخه هر وقت تو سياهي به خدا فكر مي كنم،يه نقطه ی سفيد پيدا ميشه.
زن به چشمان بی فروغ دخترک نگاه کرد
و
دوباره چشم بر هم نهاد.

[barani700]

مرد گوشی را برداشت و شماره گرفت.
چند لحظه بعد زن از پشت خط گفت:الو..بفرمایید؟...چرا حرف نمی زنی؟
مکثی کرد و با لحن ملایم تری ادامه داد:بهنام،عزیزم،تو یی؟..من که بابت دیشب عذر خواهی کردم.
خواهش می کنم با من حرف بزن.بهنام جان...
مرد با صدای لرزانی گفت:عزیزم منم ،نادر.
زن گفت:صدات نمی آد.بلندتر حرف بزن.نمی شنوم چی می گی.
مرد به دهنی ی گوشی نگاه کرد.نیش خندی زد و آن را سر جایش گذاشت.
از باجه که بیرون آمد ،دوستش پرسید:به کی تلفن زدی؟
مرد گفت:به همسر سابقم

[قاهر - Gahir]

صبح و نهار و عصرانه و شام و ناشتا با ما بود ... صبح که شد رفت و دیگر پیدایش نشد ... گرسنگی ... ! چون ما دیگر مرده بودیم ! ....

[barani700]

پسرك هويج را روي ميز آشپزخانه گذاشت.
بو كشيد:بازمسوپ؟!
مادر به هويج نگاه كرد:از كجا آوردي؟
پسرك پشت ميز نشست:از تو صورت آدمبرفي.
تكه ايي نان كند:امروز سوپ مون هويج ام داره.
و آن را در دهانگذاشت.
زن هويج را برداشت.آن را شست.
همان طور كه آن را در ظرف سوپ رنده ميكرد،
گفت:چه آدم برفي ي سخاوتمندي!!!

[قاهر - Gahir]

barani700

تکراری بود !

هوا بارانیست ...
چشمانم خیس است ...
بدنم از شدت کار عرق کرده است ...
تنها زبانم است که خشک است ...

[P30 Love]

باد

لباس‏هایم را روی بند انداختم. تراس من کوچک است.
برای همین دو رشته طناب بسته‏ام، یکی بالا و یکی پایین‏تر.
پیراهنم را روی بند بالا انداختم و شلوارم روی بند پایین بود.
باد که توش افتاد تکانی می‏خورد، انگار که خودم هستم.
رفتم کفش‏هایم را آوردم. زیر پاچه‏های شلوارم گذاشتم که آویزان بود.
حالا هر وقت باد می‏آید همین کار را می‏کنم و می‏نشینم و خودم را نگاه می‏کنم.

[قاهر - Gahir]

آسمان آبی است ...
هوا بارانیست ...
شب تار است ...
خواب بی رنگ است ...
راستی یادم باشد که لنز آبی چشمانم ، بغض و کینه و ناراحتی ، عینک دودی در شب هنگام ، تاریکی خواب را کنار بگذارم !