اصطلاحات تخصصی عکاسی دیجیتال

[Your Friend]

چند بار توسط دوستان مطرح شده که افزایش مگا پیکسل دوربین ربطی به کیفیت عکس نداره و بر عکس باعث نویز می شه. این سوال برام پیش اومده که با این شرایط سازنده های دوربین های دیجیتال مرض دارن هی اونو افزایش می دن و کلی هم تبلیغ انجام می دن؟
آیا واقعا کیفیت یه عکس 2 مگا پیکسلی با یه عکس 10 مگا پیکسلی که از یک دوربین گرفته بشه یکیه ؟!
بزرگ کردن عکس و حفظ کیفیت آن ربطی به کیفیت کلی عکس نداره؟
لطفا نظرتونو بگین.
با تشکر

[prowler88]

چند بار توسط دوستان مطرح شده که افزایش مگا پیکسل دوربین ربطی به کیفیت عکس نداره و بر عکس باعث نویز می شه. این سوال برام پیش اومده که با این شرایط سازنده های دوربین های دیجیتال مرض دارن هی اونو افزایش می دن و کلی هم تبلیغ انجام می دن؟
آیا واقعا کیفیت یه عکس 2 مگا پیکسلی با یه عکس 10 مگا پیکسلی که از یک دوربین گرفته بشه یکیه ؟!
بزرگ کردن عکس و حفظ کیفیت آن ربطی به کیفیت کلی عکس نداره؟
لطفا نظرتونو بگین.
با تشکر

سوال خوبیه.
ببین. اگه یادت باشه همین چند سال پیش (یا شاید بیشتر!) رزولوشن دوربین ها روی 2 مگاپیکسل و 3 مگاپیکسل میچرخید. به مرور زمان همین طور رزولوشن افزایش پیدا کرد تا این که الان رزولوشن اکثر کامپکت ها 10 یا 12 و حتی 14 هست و دوربین های SLR هم با رزولوشن 24 مگاپیکسل تولید شدند. حالا سوالی که مطرح میشه اینه که واقعا بالا رفتن رزولوشن چه تاثیری روی عکس داره؟ (منظور تاثیر مثبته) یا به عبارتی هدف از افزایش رزولوشن چی بوده؟
خیلی ساده ش رو بخوایم بگیم رزولوشن همون اندازه ی عکس هست. یعنی اندازه ی عکس 2 مگاپیکسلی از عکس 1 مگاپیکسلی بزرگتره. ابعاد یک عکس 1.3 مگاپیکسلی بر واحد پیکسل 1280x960 مگاپیکسل هست. (مثال: یه فرش به مساحت 2 متر در 3 متر) با ضرب کردن این دو عدد (طول و عرض) در هم رزولوشن کلی عکس به دست میاد. یعنی یک عکس 10 مگاپیکسلی رزولوشنش 3872x2592 هست که با ضرب کردن این دو به عدد 10036224 میرسیم و اگه این عدد رو تقسیم بر یک میلیون کنیم همون 10 مگاپیکسل به دست میاد.
حالا اگه ما بخوایم این عکسا رو روی کامپیوتر ببینیم مانیتور ما هم یه رزولوشن مشخص داره. مثلا فرض کنید رزولوشن مانیتور روی 1600x1200 باشه. در این صورت اگه ما یه عکسو روی این مانیتور بخوایم ببینیم که رزولوشنش کمتر از 2 باشه فول اسکرین نشون داده نمیشه و ابعادش خیلی کوچک به نظر میاد. حالا فرض کنید که ما دو تا عکس داریم یکی 2 مگاپیکسل و اون یکی 10 مگاپیکسل. هر دو رو میتونیم روی این مانیتور به صورت فول اسکرین نمایش بدیم. البته اون عکسی که 10 مگاپیکسل هست ممکنه یه مقدار کیفیتش به نظر بهتر بیاد ولی تقریبا تفاوتی در این حالت وجود نداره. تفاوت وقتی معلوم میشه که ما بخوایم روی عکسا زوم کنیم. با چند برابر زوم کردن عکس اول پیکسل پیکسل میشه و جزئیات زیادی توش معلوم نیست. ولی اون عکسی که 10 مگاپیکسل هست چون بزرگتره جزئیات بیشتری هم داره و تا چند برابر زوم رو جواب میده.
مثال همون فرش رو بخوایم ادامه بدیم تفاوت یه فرش 2X2 با یه فرش 8X8 هست که دومی خیلی بزرگتره و تعداد نقش و نگار هاش هم بیشتره.
یک تفاوت آشکار دیگه موقع پرینت کردن معلوم میشه. عکسی که رزولوشن بیشتری داره رو میشه با اندازه های بزرگتر پرینت کرد در حالیکه پرینت عکس با رزولوشن پایین فقط در ابعاد کوچک کیفیت قابل قبولی داره.
مثالی که دوستمون سناتور تو اون یکی تاپیک زد جالب بود. شما فکر کن که میخوای تو خونه یه مهمونی بگیری. هر چقدر تعداد مهمونا بیشتر باشه بیشتر خوش میگذره. ولی اگه تو یه خونه ی کوچک 200 نفر قرار باشه جمع بشن چه اتفاقی می افته؟
سایز سنسور دوربین های کامپکت معمولا خیلی بزرگ نیست. یه اندازه ی مشخص هست. سالهای پیش که شرکت های مختلف همین طور در حال افزایش رزولوشن بودند با هر افزایش رزولوشن نتیجه ی مثبت و محسوسی رو شاهد بودیم. مثلا تفاوت عکس 1 مگاپیکسل و 3 مگاپیکسل خیلی بود. ولی الان تقریبا به جایی رسیده که اولا تفاوت ها دیگه زیاد محسوس نیست. دوما ظرفیت سنسورها تا یه حدیه. به قول دوستمون سناتور شما نمیتونی تو یه اتاق 5 متری 100 تا آدم رو جا بدی. شدنش میشه ولی دیگه هیچ کس اونجا احساس راحتی نمیکنه.
یه دوربین کامپکت (مثلا SX10) که ابعاد سنسورش 6.1 میلیمتر در 4.6 میلیمتره و 10 مگاپیکسل رو روی خودش جا داده در هر سانتیمتر مربعش 35 مگاپیکسل وجود داره (تراکم پیکسل). حالا اگه ما رزولوشن رو بکنیم 12 مگاپیکسل (SX20) اون وقت تراکم پیکسلش میشه 43 مگاپیکسل در سانتیمتر مربع. قاعدتا هرچقدر اندازه ی سنسور کوچکتر و یا رزولوشن سنسور بیشتر بشه اندازه ی پیکسل ها کوچکتر میشه و برعکس. هر چقدر سنسور بزرگتر بشه اندازه ی پیکسل ها هم بیشتر میشه. البته وارد بحث های خیلی تخصصی نمیشیم (که مثلا چون اندازه شون بزرگتر میشه پس فوتون های بیشتری رو در خودشون جا میدن). علاوه بر این اندازه ی سنسور و رزولوشن روی dynamic range که همون محدوده ی تاریکی و روشنی و تنالیته ها هست هم تاثیر میذاره. در این مورد (SX20) هم قاعدتا باید شاهد نویز بیشتری باشیم.
البته باز تاکید میکنم که این تفاوت با افزایش حساسیت محسوس تر میشه و ممکنه روی حساسیت های پایه اصلا تفاوتی مشاهده نشه.
حالا اون بحثی که گفتی (مرض دارن؟) به نظر من قبلا که مرض نداشتن ولی جدیدا احساس میکنم یه مقدار داره زیاده روی میشه در افزایش رزولوشن. مخصوصا در مورد دوربین های کامپکت آماتور ارزون قیمت که همین طوری هم کیفیت عکسشون چندان بالا نیست و همیشه با نویز زیاد دست و پنجه نرم میکنن این افزایش رزولوشن (که حتی جدیدا دیدم بعضیا اومدن روی همین کامپکت های معمولی با اون سنسور کوچک رزولوشن 14 و 15 مگاپیکسل رو قرار دادن که خدا داند وضعیت کیفیت و نویزشون با این وضعیت چطوری میشه. البته خودشونم این چیزا رو میدونن. میدونن بالا بردن رزولوشن روی کیفیت تاثیر میذاره ولی باز هم این کارو میکنن. دلیلش هم اینه که وقتی یه کاربر آماتور میخواد دوربین انتخاب کنه نمیره تحقیق کنه ببینه کدوم دوربین کیفیت عکساش بالاتره. یه راست میره سراغ اونی که مگاپیکسل بالاتری داره. یه جورایی مجبورن خودشونو با بازار وفق بدن.
پس نتیجه گیری کلی این که افزایش رزولوشن میتونه باعث افزایش جزئیات بشه (یعنی وقتی زوم میکنی روی عکس جزئیات بیشتر و واضح تری روی ببینی) ولی همیشه باید حواسمون به نویز هم باشه. دوربین های چند میلیون تومنی SLR چون سنسور فول فریم و بزرگ دارن میتونن بالای 20 مگاپیکسل هم برن و در عین حال نویز کمی هم داشته باشن ولی روی سنسورهای کوچک ریسکه.

[Your Friend]

ضمن تشکر پس با توجه به قسمت آخر مطلبتون افزایش رزولوشن همیشه تاثیر منفی نداره و بستگی به نوع دوربین داره... نظرتون راجع به این خبر چیه؟ دوربین 56 مگا پیکسلی!

شركت Mamiya معرفي كرده است
دوربين‌هاي عكاسي حرفه‌اي با وضوح تصوير بالا
بازار ديجيتال- اين روزها ديگر وضوح تصوير بالا در دوربين‌هاي عكاسي ديجيتال مانند گذشته موضوعي جالب توجه و عجيب نيست.
با پيشرفت و توسعه تكنولوژي آن هم در بخش محصولات ديجيتال شخصي ديگر اين روزها دوربين‌هاي عكاسي ديجيتال نه‌چندان پيشرفته و حرفه‌اي هم امكان عكاسي با وضوح تصوير بالا و مناسب را به كاربران خود مي‌دهند.
درست به همين دليل هم هست كه مي‌توان منتظر ورود دوربين‌هاي عكاسي حرفه‌اي با وضوح تصوير بالاتر بود.
شركتي به نام Mamiya به تازگي اعلام كرده است كه دو دوربين عكاسي ديجيتال حرفه‌اي جديد را با وضوح تصوير بسيار بالا به بازار عرضه خواهد كرد. اين دوربين‌ها از نوع دوربين‌هاي DSLR بوده و براي استفاده كاربران حرفه‌اي و نيمه‌حرفه‌اي مناسب خواهند بود.
دوربين‌هاي عكاسي جديد Mamiya با مدل‌هاي DM56 و DM33 معرفي شده‌اند. دوربين مدل DM56 امكان عكاسي با وضوح تصوير 56مگاپيكسل را داشته و دوربين مدل DM33 امكان عكاسي با وضوح تصوير 33مگاپيكسل را به كاربران مي‌دهد.
اين دوربين‌هاي عكاسي جديد و متفاوت مجهز به لنزهاي شركت Schneider Kreuznach بوده و از شاترهاي ديجيتال سه پره‌اي جديد بهره مي‌برند. سرعت شاتر اين دوربين‌هاي جديد در حالت حداكثر به 1 به 6000ثانيه مي‌رسد.
با تمام اين‌ها، اما همچنان شركت Mamiya اطلاعاتي درباره زمان و قيمت عرضه دقيق اين دو دوربين جديد خودش را اعلام و منتشر نكرده است.

[prowler88]

ضمن تشکر پس با توجه به قسمت آخر مطلبتون افزایش رزولوشن همیشه تاثیر منفی نداره و بستگی به نوع دوربین داره... نظرتون راجع به این خبر چیه؟ دوربین 56 مگا پیکسلی!

یه سری به این تاپیک بزنین:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

دوربین هایی مثل Hasselblad و Mamiya دوربین های مدیوم فرمت هستند. اصولا ما سه نوع دوربین داریم. یک سری دوربین های کامپکت و SLR که بعضا این دو گروه هم از هم جدا میکنند. اندازه ی سنسورشون قطع 35 میلیمتری هست ( حداکثر 36x24 میلیمتر یا اصطلاحا Full Frame). یک سری دوربین های Medium Format که اندازه ی سنسورشون بیشتر از این مقدار (36x24) هست و یک دسته هم دوربین های Large Format که سنسورهای 4x5 اینچ یا بزرگتر دارند. البته دوربین های Medium Format قبلا آنالوگ بودند و میشد با اضافه کردن یک قطعه به دوربین اونا رو تبدیل به دیجیتال کرد. ولی الان اکثرا کاملا دیجیتال هستند. مسلما به خاطر سنسور بزرگترشون کیفیت عکس بسیار بالاتری از دوربین های SLR دارند, تعداد شرکت هایی که این دوربین ها رو تولید میکنند انگشت شماره و البته تفاوت قیمتشون هم کاملا مشهوده.
دوربین های Large Format هم که اصلا برای استفاده های خاص ساخته شده اند و مثلا وزن یه دوربین Large Format ساخت Polaroid به 106 کیلوگرم میرسه. چیزی به اسم autofocus هم روشون وجود نداره و کاربرد هنری, علمی یا تبلیغاتی میتونه داشته باشه یا برای گرفتن عکسایی که جزئیات بسیار زیاد داشته باشه. برای مثال شما از کل یه پالایشگاه عکس میگیرین و بعدا زوم میکنین تمام تاسیسات رو با جزئیات میبینین.
چند نمونه دوربین Large Format هم تو این لینک ها میتونین ببینین. قیافه شون حتما براتون آشناست (البته به جز اولی!):

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Your Friend]

خیلی ممنون از اطلاعات مفیدتون. به نظرتون این نوع دوربین ها ( مدیوم فرمت ) با کاهش قیمت فراگیر می شن یا نه؟ اصلا به درد استفاده های شخصی می خورن؟

[prowler88]

خیلی ممنون از اطلاعات مفیدتون. به نظرتون این نوع دوربین ها ( مدیوم فرمت ) با کاهش قیمت فراگیر می شن یا نه؟ اصلا به درد استفاده های شخصی می خورن؟

فکر نمیکنم قرار باشه قیمتشون پایین بیاد. هر وقت قیمت لامبورگینی اومد پایین اینام ارزون میشه. مدیوم فرمت بیشتر به درد عکاس های حرفه ای میخوره (یعنی حتی حرفه ای تر از اونایی که SLR های گرون قیمت استفاده میکنن). برای کاربر عادی چندان جالب نیست. چه از نظر کارآیی و چه از نظر قیمت.

[amirghs640]

سوال خوبیه.
ببین. اگه یادت باشه همین چند سال پیش (یا شاید بیشتر!) رزولوشن دوربین ها روی 2 مگاپیکسل و 3 مگاپیکسل میچرخید. به مرور زمان همین طور رزولوشن افزایش پیدا کرد تا این که الان رزولوشن اکثر کامپکت ها 10 یا 12 و حتی 14 هست و دوربین های SLR هم با رزولوشن 24 مگاپیکسل تولید شدند. حالا سوالی که مطرح میشه اینه که واقعا بالا رفتن رزولوشن چه تاثیری روی عکس داره؟ (منظور تاثیر مثبته) یا به عبارتی هدف از افزایش رزولوشن چی بوده؟
خیلی ساده ش رو بخوایم بگیم رزولوشن همون اندازه ی عکس هست. یعنی اندازه ی عکس 2 مگاپیکسلی از عکس 1 مگاپیکسلی بزرگتره. ابعاد یک عکس 1.3 مگاپیکسلی بر واحد پیکسل 1280x960 مگاپیکسل هست. (مثال: یه فرش به مساحت 2 متر در 3 متر) با ضرب کردن این دو عدد (طول و عرض) در هم رزولوشن کلی عکس به دست میاد. یعنی یک عکس 10 مگاپیکسلی رزولوشنش 3872x2592 هست که با ضرب کردن این دو به عدد 10036224 میرسیم و اگه این عدد رو تقسیم بر یک میلیون کنیم همون 10 مگاپیکسل به دست میاد.
حالا اگه ما بخوایم این عکسا رو روی کامپیوتر ببینیم مانیتور ما هم یه رزولوشن مشخص داره. مثلا فرض کنید رزولوشن مانیتور روی 1600x1200 باشه. در این صورت اگه ما یه عکسو روی این مانیتور بخوایم ببینیم که رزولوشنش کمتر از 2 باشه فول اسکرین نشون داده نمیشه و ابعادش خیلی کوچک به نظر میاد. حالا فرض کنید که ما دو تا عکس داریم یکی 2 مگاپیکسل و اون یکی 10 مگاپیکسل. هر دو رو میتونیم روی این مانیتور به صورت فول اسکرین نمایش بدیم. البته اون عکسی که 10 مگاپیکسل هست ممکنه یه مقدار کیفیتش به نظر بهتر بیاد ولی تقریبا تفاوتی در این حالت وجود نداره. تفاوت وقتی معلوم میشه که ما بخوایم روی عکسا زوم کنیم. با چند برابر زوم کردن عکس اول پیکسل پیکسل میشه و جزئیات زیادی توش معلوم نیست. ولی اون عکسی که 10 مگاپیکسل هست چون بزرگتره جزئیات بیشتری هم داره و تا چند برابر زوم رو جواب میده.
مثال همون فرش رو بخوایم ادامه بدیم تفاوت یه فرش 2X2 با یه فرش 8X8 هست که دومی خیلی بزرگتره و تعداد نقش و نگار هاش هم بیشتره.
یک تفاوت آشکار دیگه موقع پرینت کردن معلوم میشه. عکسی که رزولوشن بیشتری داره رو میشه با اندازه های بزرگتر پرینت کرد در حالیکه پرینت عکس با رزولوشن پایین فقط در ابعاد کوچک کیفیت قابل قبولی داره.
مثالی که دوستمون سناتور تو اون یکی تاپیک زد جالب بود. شما فکر کن که میخوای تو خونه یه مهمونی بگیری. هر چقدر تعداد مهمونا بیشتر باشه بیشتر خوش میگذره. ولی اگه تو یه خونه ی کوچک 200 نفر قرار باشه جمع بشن چه اتفاقی می افته؟
سایز سنسور دوربین های کامپکت معمولا خیلی بزرگ نیست. یه اندازه ی مشخص هست. سالهای پیش که شرکت های مختلف همین طور در حال افزایش رزولوشن بودند با هر افزایش رزولوشن نتیجه ی مثبت و محسوسی رو شاهد بودیم. مثلا تفاوت عکس 1 مگاپیکسل و 3 مگاپیکسل خیلی بود. ولی الان تقریبا به جایی رسیده که اولا تفاوت ها دیگه زیاد محسوس نیست. دوما ظرفیت سنسورها تا یه حدیه. به قول دوستمون سناتور شما نمیتونی تو یه اتاق 5 متری 100 تا آدم رو جا بدی. شدنش میشه ولی دیگه هیچ کس اونجا احساس راحتی نمیکنه.
یه دوربین کامپکت (مثلا SX10) که ابعاد سنسورش 6.1 میلیمتر در 4.6 میلیمتره و 10 مگاپیکسل رو روی خودش جا داده در هر سانتیمتر مربعش 35 مگاپیکسل وجود داره (تراکم پیکسل). حالا اگه ما رزولوشن رو بکنیم 12 مگاپیکسل (SX20) اون وقت تراکم پیکسلش میشه 43 مگاپیکسل در سانتیمتر مربع. قاعدتا هرچقدر اندازه ی سنسور کوچکتر و یا رزولوشن سنسور بیشتر بشه اندازه ی پیکسل ها کوچکتر میشه و برعکس. هر چقدر سنسور بزرگتر بشه اندازه ی پیکسل ها هم بیشتر میشه. البته وارد بحث های خیلی تخصصی نمیشیم (که مثلا چون اندازه شون بزرگتر میشه پس فوتون های بیشتری رو در خودشون جا میدن). علاوه بر این اندازه ی سنسور و رزولوشن روی dynamic range که همون محدوده ی تاریکی و روشنی و تنالیته ها هست هم تاثیر میذاره. در این مورد (SX20) هم قاعدتا باید شاهد نویز بیشتری باشیم.
البته باز تاکید میکنم که این تفاوت با افزایش حساسیت محسوس تر میشه و ممکنه روی حساسیت های پایه اصلا تفاوتی مشاهده نشه.
حالا اون بحثی که گفتی (مرض دارن؟) به نظر من قبلا که مرض نداشتن ولی جدیدا احساس میکنم یه مقدار داره زیاده روی میشه در افزایش رزولوشن. مخصوصا در مورد دوربین های کامپکت آماتور ارزون قیمت که همین طوری هم کیفیت عکسشون چندان بالا نیست و همیشه با نویز زیاد دست و پنجه نرم میکنن این افزایش رزولوشن (که حتی جدیدا دیدم بعضیا اومدن روی همین کامپکت های معمولی با اون سنسور کوچک رزولوشن 14 و 15 مگاپیکسل رو قرار دادن که خدا داند وضعیت کیفیت و نویزشون با این وضعیت چطوری میشه. البته خودشونم این چیزا رو میدونن. میدونن بالا بردن رزولوشن روی کیفیت تاثیر میذاره ولی باز هم این کارو میکنن. دلیلش هم اینه که وقتی یه کاربر آماتور میخواد دوربین انتخاب کنه نمیره تحقیق کنه ببینه کدوم دوربین کیفیت عکساش بالاتره. یه راست میره سراغ اونی که مگاپیکسل بالاتری داره. یه جورایی مجبورن خودشونو با بازار وفق بدن.
پس نتیجه گیری کلی این که افزایش رزولوشن میتونه باعث افزایش جزئیات بشه (یعنی وقتی زوم میکنی روی عکس جزئیات بیشتر و واضح تری روی ببینی) ولی همیشه باید حواسمون به نویز هم باشه. دوربین های چند میلیون تومنی SLR چون سنسور فول فریم و بزرگ دارن میتونن بالای 20 مگاپیکسل هم برن و در عین حال نویز کمی هم داشته باشن ولی روی سنسورهای کوچک ریسکه.

دوربین هایی مثل Hasselblad و Mamiya دوربین های مدیوم فرمت هستند. اصولا ما سه نوع دوربین داریم. یک سری دوربین های کامپکت و SLR که بعضا این دو گروه هم از هم جدا میکنند. اندازه ی سنسورشون قطع 35 میلیمتری هست ( حداکثر 36x24 میلیمتر یا اصطلاحا Full Frame). یک سری دوربین های Medium Format که اندازه ی سنسورشون بیشتر از این مقدار (36x24) هست و یک دسته هم دوربین های Large Format که سنسورهای 4x5 اینچ یا بزرگتر دارند. البته دوربین های Medium Format قبلا آنالوگ بودند و میشد با اضافه کردن یک قطعه به دوربین اونا رو تبدیل به دیجیتال کرد. ولی الان اکثرا کاملا دیجیتال هستند. مسلما به خاطر سنسور بزرگترشون کیفیت عکس بسیار بالاتری از دوربین های SLR دارند, تعداد شرکت هایی که این دوربین ها رو تولید میکنند انگشت شماره و البته تفاوت قیمتشون هم کاملا مشهوده.
دوربین های Large Format هم که اصلا برای استفاده های خاص ساخته شده اند و مثلا وزن یه دوربین Large Format ساخت Polaroid به 106 کیلوگرم میرسه. چیزی به اسم autofocus هم روشون وجود نداره و کاربرد هنری, علمی یا تبلیغاتی میتونه داشته باشه یا برای گرفتن عکسایی که جزئیات بسیار زیاد داشته باشه. برای مثال شما از کل یه پالایشگاه عکس میگیرین و بعدا زوم میکنین تمام تاسیسات رو با جزئیات میبینین.
چند نمونه دوربین Large Format هم تو این لینک ها میتونین ببینین. قیافه شون حتما براتون آشناست (البته به جز اولی!):

ممنون از این همه اطلاعات مفید Prowler 88جان عزیز

واقعا اطلاعات مفیدی دادین .

راستی !
این دوربینهای Large Format رو چرا اینا برای عکسهای خونوادگی معمولی استفاده میکنند؟( منظور لینک عکسهایی هست که قرار داده شده .)

مگه با این هنه هزینه !! برای این کارهای معمولی مقرون به صرفه هست ؟؟؟

یا شاید عکسها جنبه نمایشی و تبلیغاتی داره؟؟

[prowler88]

ممنون از این همه اطلاعات مفید Prowler 88جان عزیز

واقعا اطلاعات مفیدی دادین .

راستی !
این دوربینهای Large Format رو چرا اینا برای عکسهای خونوادگی معمولی استفاده میکنند؟( منظور لینک عکسهایی هست که قرار داده شده .)

مگه با این هنه هزینه !! برای این کارهای معمولی مقرون به صرفه هست ؟؟؟

یا شاید عکسها جنبه نمایشی و تبلیغاتی داره؟؟

راستش اون اولا (مثلا قبل از دهه ی 1930) اصلا دوربین 35 میلیمتری و مدیوم فرمت نبوده. فقط large format بوده. بعدا که این دو نوع وارد شدند مورد توجه عکاس ها و خبرنگارها قرار گرفتند.
البته من توی اون عکس هایی که گذاشتم خانواده ندیدم ولی شاید به خاطر قابلیت چاپ مستقیم. یعنی عکس روی نگاتیو نقش نمیبنده و میتونه مستقیما پرینت شه. تصوری هم که از این دوربینا داریم فکر میکنم برمیگرده به زمانهای قدیم که فقط از large format استفاده میشده. البته هنوز هم استفاده میشن. و بعضی عکاس هایی که زیادی کارشون درسته از این دوربین ها استفاده میکنند و همون طور که گفتم استفاده های هنری, تبلیغاتی, و علمی دارند معمولا.

[amirghs640]

راستش اون اولا (مثلا قبل از دهه ی 1930) اصلا دوربین 35 میلیمتری و مدیوم فرمت نبوده. فقط large format بوده. بعدا که این دو نوع وارد شدند مورد توجه عکاس ها و خبرنگارها قرار گرفتند.
البته من توی اون عکس هایی که گذاشتم خانواده ندیدم ولی شاید به خاطر قابلیت چاپ مستقیم. یعنی عکس روی نگاتیو نقش نمیبنده و میتونه مستقیما پرینت شه. تصوری هم که از این دوربینا داریم فکر میکنم برمیگرده به زمانهای قدیم که فقط از large format استفاده میشده. البته هنوز هم استفاده میشن. و بعضی عکاس هایی که زیادی کارشون درسته از این دوربین ها استفاده میکنند و همون طور که گفتم استفاده های هنری, تبلیغاتی, و علمی دارند معمولا.

منظور این بود که به خاطر اینکه اون عکسی که مرد در یه محوطه با دوربین وایساده بود ، جهت عکاسی از افراد و خونواده ها در محیط باز استفاده میکنه .

[seymour]

به نظرم مرتبط اومد :

توی تاپیک دیگه درباره پدیده Blooming یا Bleeding (اصطلاحاً خونریزی پیکسل!) بحثی داشتم که مرتبط با این مبحثه ... گفتم بی ضرره اینجا هم [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] بدم بهش ...

البته بحث در حد دوربین های نجومی یه ماهواره اس؛ اما بهرحال شاید واسه تون جالب باشه ..