بر مزار حميد عاملي در نخستين سالگرد درگذشت اهالي راديو «باباي قصهگو» را فراموش كردهاند؟
نخستين سالگرد درگذشت حميد عاملي 12 ديماه بر سر مزارش در بهشتزهرا (س) برگزار شد.
به گزارش خبرنگار سرويس تلويزيون و راديو خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) ساعت از 10 گذشته است و باران همچنان ميبارد. جمعي از اهالي خانواده و دوستان مرحوم عاملي زيرچادري جمع شدهاند كه مقابل مزار پير قصهگوي ايران در قطعهي هنرمندان برپا شده است. در بين آنان از اهالي راديو و تلويزيون كسي ديده نميشود، اما حميدرضا خزايي -قائممقام معاون صدا -براي دقايقي در جمع سوگواران زندهياد عاملي حضور مييابد.
سفيدي سنگ مزار شادروان عاملي در بين ساير قبور خودنمايي ميكند كه درگوشهاي از آن نوشته شده است:«يكي بود يكي نبود». نامش هم با خطي خوش و بسيار بزرگ برسنگ حكاكي شده است. شاخههاي سفيد و قرمز ميخك و غنچههاي رز سرخ هم روي مزارش به چشم ميآيد. او كه باباي قصهها بود از 18 سالگي به اعضاي خانوادهي راديو پيوست و از سال 1352 قصهگوي برنامههاي راديويي شد و بهتدريج «بابا عاملي» لقب گرفت و قصهها و صداي گرمش در ذهنها ماندگار شد.
وقتي به مزارهايي كه اطراف آرامگاه ابدي شادروان عاملي قرار دارند، نگاه ميكني، نامهاي برجسته و آشنايي ميبيني: شادروان غلامعلي عريانيپور، حميد قنبري و احمد اللهياري. چند قدم آن طرفتر با نامهاي زندهياد منوچهر نوذري، پوپك گلدره و رسول احدي مواجه ميشوي كه روي سنگها حكاكي شده است. چند متر آن طرفتر هم مزاري توجه را جلب ميكند كه گلبرگهاي رز سرخ روي آن را پوشاندهاند با اين حال نام صاحب آن مشخص است«خسرو شكيبايي». با خواندن نام او خاطرات زيادي از مقابل چشمهايت عبور ميكند.
مراسم در گذشت شادروان عاملي آغاز ميشود و روضهخواني كه دركنار مزارش ايستاده است، از او ميگويد و همسر و ديگر اعضاي خانوادهاش به آرامي ميگريند. درحالي كه تصوير شادروان عاملي كه روي صندلي مقابل مزارش قرار گرفته است،به آنان لبخند ميزند. اين هنرمند فقيد چند روز پيش از فوتش در( 16ديماه )گفته بود:
اي كه بر تربت من يك دو دمي ايستادي
قصهگو حرف دلش در دم آخر اين بود
غير آه و غم و اندوه ندامت به خدا
بين آن آمد و اين رفت دگر هيچ نبود
ارزشش بود فقط لحظهي عشق ورزيها
غرقهي عشق بدم گر كه ميبردم سود
بشنو حرف دلم را،ز من خفته به خاك
حرف من در دم آخر به شما اين بود
روحش شاد.
خبرگزاري ايسنا