اين روزها يادآور درگذشت «همايون ايرانپوي» كارگردان، بازيگر و پيشكسوت نمايش هاي راديو و دوبله است. او 23 آذر ماه 85 در حالي كه تا آخرين ساعتها در ادارهي نمايش راديو مشغول بود، بر اثر عارضه قلبي به ديار باقي شتافت.
به گزارش خبرنگار سرويس راديو خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، همايون ايرانپوي متولد 1325 در تهران و فارغ التحصيل رشته كارگرداني تئاتر از دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران بود. وي از سال 48 به دعوت مشاوران صادق بهرامي به راديو وارد شد و در كنار هنرمنداني چون زنده ياد اكبر مشكين به ايفاي نقش پرداخت.
ايران پوي، به موازات همكاري در راديو در واحد دوبلاژ تلويزيون و به عنوان بازيگر در سينماي ايران فعاليت داشت و فعاليت هنري او تا ساعتي قبل از بستري شدن در بيمارستان قلب شهيد رجايي به عنوان بازيگر و كارگردان در اداره كل نمايش صدا ادامه داشت.
همكاران راديويي زندهياد «همايون ايرانپوي» بر مهرباني او و جاري بودن خوي و منش جوانمردي در زندگيش تاكيد داشتند و به معناي واقعي او را «يك انسان» ميدانستند كسي كه در كارش بسيار جدي بود و استادانه كار ميكرد، همسر او نيز به روحيه خدمت، عشق به راديو و وطن «ايرانپوي» تاكيد ميكند.
***توران مهرزاد، ايرانپوي را انساني واقعي، دوست داشتني و دلسوز براي همه خوانده و ميافزايد: او در كارش بسيار جدي بود و استادانه كار ميكرد و بسيار حيف شد كه از ميان ما رفت.
رضا بابك، بازيگر راديو، تئاتر، سينما و تلويزيون كه از هم دانشكدهايهاي ايرانپوي نيز بوده است نيز دربارهي اين هنرمند فقيد ميگويد: با ايرانپوي تئاتر كار كردم و از رفتن او بسيار متاسف هستم، او هم بازيگر خوب و هم انسان بزرگ و دلسوزي بود، به نحوي كه هميشه دربارهي شرف و معرفت ايشان زبانزد خاص و عام بود.
نازنين مهيمني از اهالي نمايش راديو نيز پس از درگذشت ايران پوي، هنرمند راديو و تلويزيون با بيان اين كه ايرانپوي هميشه هواي اشخاص كم كارتر را داشت ميگويد: افرادي كه نقش به آنان تعلق داشت خود به جاي آن بازي ميكردند، ولي دربارهي ساير نقشها، ايرانپوي اشخاص كم كارتر را دعوت ميكرد. او در انتخاب بازيگران نقشها وسواس زيادي به خرج ميداد و بر رعايت نظم هنگام كار دقت زيادي ميكرد.
مهيمني تاكيد ميكند: ايرانپوي به معناي واقعي يك انسان بود. چرا كه در كار خود دقيق و دلسوز بود و فردي مهربان و واجد اخلاق حرفهيي بالا بود، به ويژه دقت او زبانزد همهي همكارانش بود.
همچنين به گفته نسرين صداقتزاده همسر مرحوم ايرانپوي او از مصاحبه، مطبوعات و حرف زدن گريزان بود و روحيه افتادگي و درويشي داشت و اين بيت شعر كه «كاشكي صاحب هنر را مردم مرده پسند در زمان زنده بودن مرده ميپنداشتند» بسيار مورد علاقه او بود.
او همزمان در دوران دانشجويي در دوبله و راديوي نيروي هوايي آن زمان مشغول به كار شد و پس از اتمام درسش به عنوان كارشناس تئاتر در اداره فرهنگ و هنر لرستان استخدام شد و مسعود رايگان ،غلامحسين لطفي و حسين شيدايي از جمله شاگردان ايشان بودند.
صداقت زاده با اشاره به قبول شدن ايران پوي در آزمون تلويزيون ميگويد: همايون مدتي به عنوان تهيه كننده در آزمون تلويزيون دوره ديد و پس از آن به ساري منتقل شد. سپس در واحد نمايش راديو نزد افرادي چون مصدق و مشكين مشغول به كار بود، ابتدا به عنوان هنرپيشه واحدنمايش راديو و پس از آن به عنوان كارگردان براي شبكه هاي مختلف كار ميكرد و در چندين جشنواره راديو به خاطر به كاربردن شيوه هاي خاصي در نمايش راديو برنده شد.
«در تنگناي ماندن» از جمله نمايش هايي بود كه مرحوم ايران پوي با نابينايان كار كرده بود كه همسرش پس از درگذشت او دراين باره توضيح داده بود: ايران پوي با علاقه با اين افراد كار ميكرد و دائما ميگفت چه استعدادهايي در وجود اين افراد است و اگر خداوند حس بينايي را از آنها گرفته حس شنوايي و گيرايي آنها قوي است، او از بين تعداد زيادي افراد نابينا ، افرادي كه صدا و بازي بهتر ، حس قوي تر داشتند انتخاب كرده بود و چند ماهي با آنها كار ميكرد كه سرانجام نمايش را در خانه هنرمندان اجرا كردند.