شعر گمنام

[wordist]

زمانی طولانی را دوستت داشته ام و

زمانی طولانی را عاشقت ...

حالا موهایم سپید شده اند و تو

دیگر حتی پاهایم را به یاد نمی آوری ...

اما

باور کن

هنوز هم می توانم

طلوع را به تاخیر بیاندازم.

با شعرهایی که تمام شب در گوش ماه زمزمه می کنم .


به نقل از يك وبلاگ

[Ar@m]

مرا در اعماق اقيانوس دفن كنيد
تا روح سرگردانم به جاي آسمان
مثل تمام كشتي هاي شكسته
به گل بنشيند!
صعود من
به اندازه ي نجات يك كشتي دكل شكسته و بي بادبان
احمقانه است!

[دل تنگم]

رفيق راهي و از نيمه راه مي گويي
وداع با من ِ بي تكيه گاه مي گويي

ميانِ اين همه آدم، ميانِ اين همه اسم
هميشه نام ِ مرا اشتباه مي گويي

به اعتبار ِ چه آيينه اي، عزيز ِ دلم
به هر كه مي رسي از اشك و آه مي گويي

دلم به نيم نگاهي خوش است، امّا تو
به اين ملامتِ سنگين، نگاه مي گويي؟

هنوز حوصله ی عشق در رگم جاري است
نمُرده ام كه غمت را به چاه مي گويي...

[mehrdad21]

هيچکس نمی داند

من دختری دارم

با موهايی بافته در ادامه ی روايتم

و همسری که مثل ماه

گاهی از آسمان پايين می آيد

باری از دوش زمين بر می دارد

روی گور من می گذارد

[mehrdad21]

از هر چه بگذريم
از چشمان تو كه نمي‌شود گذشت
چقدر قشنگ حرف مي‌زنند
وقتي من سكوت كرده‌ام
چشمان تو مادرزادند!
تو اما ديگر به خواب من نيا
نيا كه ببينمت تو او نيستي
كاش لبخندت را در نامه‌اي برايم پست كني
كاش...
ديگر به جنگ من نيا
من به ديگري باخته‌ام هر آنچه تو مي‌خواستي!

[mehrdad21]

پنجره ها را

كه پاك مي كردم ،

از نقاشي كاوه

تنها ديواري ماند و

ردّ انگشتان من !

فردا

در تمام روزنامه هاي جهان

مردي منتشر مي شود

كه پشت ديوار نقاشي پسرش

گم شده است !

[mehrdad21]

از آينه‌ام بپرس
از شانه‌ام
از بالش‌ام
و از آن چراغ خواب غمگين بپرس
که شب و روز چند بار
مهربانی‌ات انار دل‌ام را می‌فشارد
و شيرآبه‌ی عشق سرخ‌ات
گناه‌ام را رنگ‌آميزی می‌کند؟
و چند بار
جمله‌ی "جان‌ام دوست‌ات دارم"
بی‌صدا لب‌هايم را تکان می‌دهد!؟

[mehrdad21]

سرکاری



چشم دیدن مرا نداشت

اگر هم داشت

پشت عینکش پنهان کرده بود

دستش را گرفته بودم

تا بی خطر از خیابان عبور کند

خطر افتادن در سیاهی

دیر رسیدن نرسیدن

بن بست وایست!

پایان تمام محدودیت ها

به پشت سر نگاه کردم

نیامده بود حتی یک قدم با من

عینکش را برداشت و گفت :

به جا نمی آورم

من این دست ها را به جا نمی آورم





دست مرا انداخته بود

توی جیبش

مرا دست انداخته بودش

[دل تنگم]

دارم به انتهای تو نزدیک می شوم
در طول و عرض های تو باریک می شوم

بگذار شعر آخرمن باشد این غزل
حالا که با تمام تو تحریک می شوم

حیف از تو که دوباره سپیدم نمی کنی
حیف از منی که این همه تاریک می شوم

وقتی برای قافیه راهی نمانده است
من هم دچار طرح ترافیک می شوم

باشد، ترانه های مرا ریز ریز کن
من هم به دردهای تو تفکیک می شوم

[دل تنگم]

خواهش مي کنم باپاي برهنه
روي جنازه ي من
شکل نگيريد
اين جنازه
نه دست دارد
نه پا
فقط ساعتش را با تمام ترکش هاي جنگ
به راست راست
به چپ چپ زن
از دنده اش تف کرده است
کوک کرده است
مردمک چشم هايش خواب رفته است
خواب زني راديده است
که روزي آب شد توي زمين نرفت
پاي پسرش ليزخورد
مادر دريا
پدر دريا
زن دريا
دريا اجساد جنگي شد
من جسدم را آورده ام در
توي دهانم گذاشته ام
آرد کرده ام
هرپرنده ي پر زد
نوک بزند
جسد آردشده ي من را
حالا
شما که روي جنازه من شکل مي گيريد
لطفا چاقوبرداريد
و از وسط نصف کنيد
اين سيب گنديده را.............!!!