آبزیان ( روش های نگهداری و پرورش و....)!!

[boy iran]

جک دمسپی

این ماهی از لحاظ سیستماتیک در راسته سوف ماهیان
و خانواده سیکلدها و جنس سیکلا سوما قرار میگیرد

یک ماهی رنگا نگ زیباست . هرچند که
استرس میتواند رنگ این ماهی را تحت تاثیر قرار

دهد و به خاکستری سیاه دگرگون کند. این ماهی در
اصل بومی آمریکا مرکزیه . دمای 22 تا 30


درجه سانتیگراد رو تحمل میکند اما دمای
25 تا 28 درجه
سانتیگراد مناسب تر است

این ماهی تا 20 سانتیمتر رشد میکنند این ماهی از کرم
خونی منجمد شده

کرم خاکی زنده از غذا های فیریز شده تغذیه میکند

سن بلوغ جنسی این ماهی در شرایط نرمال در حدود
یک سالگی و به طور کلی

در 15 ماهگی است . این ماهی در سال چند بار تخم
ریزی میکند ودر هر بار 500
تا 800 تخم میریزد

[boy iran]

مارمالاد سیچلاید marmalade cichlid

مارمالاد سیچلاید یکی از زیباترین سیچلایدهای موجود در بازار ماهیان زینتی و ایران میباشد

این ماهی بومی دریاچه زیبای مالاوی در آفریقاست و دارای نام علمی Labeotropheus fuelleborni میباشد

از لحاظ رنگ دارای تنوع گوناگونی میباشد مانند آبی-سیاه .آبی-قرمز.نارنجی .زرد-سیاه و .....

در ایران به نامهای سیچلاید آفوما - سیچلاید کالیکو -سیچلاید افرا و.. مشهور میباشد و بطور کلی به نامهای مارمالاد سیچلاید و فیولی بورنی معروفست

pH 7.5-8.5 و GH 10-18 سختی کل و درجه حرارت 26-28 را برای خود مناسب میداند

دارای خلق و خوی و رفتار کمی وحشی مانند دیگر سیچلیدهای مالاویایی میباشد اما در مقایسه با آنها بسیار اجتماعی تر و صلح طلب تر بوده و را میتوان با ماهیان مالاویایی مانند اوراتوس و بارش ها بخوبی نگاهداری کرد و توانایی سازگاری با ماهیانی از جمله بارب ها و کتفیش ها و دلقک ها سخت پوستان و ماهیان دریاچهای تانکانیکان و ویکتری زیبا را دارا میباشند
تزیین آکواریوم آنها مانند تمامی آمبوناها یا سیچلیدهای ساکن دریاچه های آفریقا بصورت سنگی با حفرهای زیاد میباشد که میتوانید از سنگهای آهکی ماههد دولومیتها و توفها و سنگهای آندزیتی و ولکانیک با توجه به ترکیب سنگ شناسایی آنه استفاده کنید

همه چیز خوار میباشند ولی باید در وعده های غذایی آنها غذای گیاهی مانند اسفناج و کاهو و جلبکها و ... قرار گیرد

در صورت رشد خوب به 15 cm رسیده تشخیص نر وماده کمی سخت میباشد زیرا که هم نرها دارای دایره های تخم مرغی شکل بر روی باله مخرجی میباشند و هم ماده ها و ماده ها میتوانند این دایره را نداشته باشند پس میتوان از روی رنگ روشنتر نرها معمولا آبی بنفش با بالهای زیرین قرمز و ماده ها نقرهای سفید یا زرد کمرنگ با دهانی بزرگتر پي به هویت آنها برد

برای هر نر 4 ماده در نظر گرفته میشود ومادها تخمها و بچه ماهیان خود را در دهان خود مانند اوراتوسها به مدت 14_21 روز نگهداری و مراقبت میکنند

رشد خوبی دارند و به آب کریستالی نیاز دارند

در کوچکی کمی زشت بنظر میآیند((جوجه اردک زشت)) ولی اگر تحمل کنید و بزرگشون کنید میبینید که به سیچلیدهای دوست داشتنیتون تبدیل میشه

برای غذا از قلب خرد شده به همراه غذاهایی همچون اسفناج استفاده کنید و سعی کنید برای رنگ بهتر از غذاهای مخصوص سیچلیده استفاده کنید
تزیین آکواریوم را با گیاهان طبیعی نمیپسندنند و معمولا گیاهان را به طبع طبیعی خود میخورنند

عاشق جلبکهای روییده بر روی سنگها میباشند

[boy iran]

ماهی Gold trimacco
این ماهی از خانواده سیچیلاد ها بوده و از رسته فلاور هورن می باشد.
زیبایی و رنگ آمیزی منحصر به فرد این نوع از ماهی و برآمدگی روی سر آن باعث جذابیت و قیمت بالای آن شده است.
در اروپا و آمریکا از این ماهی با عنوان مدنس نیز یاد می شود.
نمونه بسیار زیبای این ماهی در آکواریوم ناکتا موجود می باشد.

[boy iran]

ماهی پاروت فیش را با نامهای طوطی ماهی سرخ یا خونین رنگ نیز می شناسند .
ترجمه نام عمومی انگلیسی این ماهی ، طوطی ماهی می شود . اما متاسفانه بی سوادی و بی مبالاتی ادبی در ابتدای ورود این گونه به بازار و این واقعیت تلخ که متاسفانه بیشتر صاحبان تجارت در کشورهایی که روابط بر اصول و قوانین پیشی می گیرد ، افراد کم سواد و صرفا پول دار هستند ؛ باعث شده که امروزه بیشتر افراد علاقمند نام آن را به اشتباه تلفظ کنند . درست همان رخداد ناگواری که گریبان نام ماهی دم شمشیری را گرفته است .
نام عمومی ماهی مورد نظر ما در زبان انگلیسی Parrot Fish است که از دو بخش تشکیل شده : Parrot = طوطی و Fish = ماهی .به همین سادگی !
بخش نخست این واژه یعنی کلمه Parrot به صورت پاروت تلفظ می شود .
راستش را بخواهید این ماهی قبل از دهه 1980 روی کره زمین وجود نداشته است و اصولا جز مخلوقات خداوند محسوب نمی شود که هر کدام نامی دو قسمتی دارند . چون این ماهی ساخته دست انسان و حاصل از دورگه گیری بین دو گونه متفاوت است ، اسم علمی هم ندارد . اگر هم روزی صاحب نظران علم سیستماتیک بخواهند برایش نامی پیشنهاد کنند حتما از واژگانی استفاده می کنند که نشان دهنده مصنوعی بودن این ماهی باشد .
گمان کنم که حالا بهتر منظور پیشگفتار این نوشته را درک خواهید نمود . همچنین به همین دلایل ، سخن گفتن از خاستگاه یا پراکنش این گونه کاری بیهوده است زیرا در طبیعت به طور طبیعی وجود نداشته و تنها در آکوآریوم ها دیده می شود .

ماهی پاروت فیش یا طوطی ماهی نخستین بار در اواخر دهه 80 در تایوان ایجاد ( نه کشف ! ) گردید .
بر اساس برخی گزارشها زمان دقیق ظهور پاروت فیش سال 1986 است .
به درستی مشخص نیست که نخستین پاروت فیش از جفت شدن کدام دو ماهی حاصل شده است . امروزه نیز کسانی که به شغل پر منفعت تکثیر ماهیان آبزی دانی مشغولند حاضر نمی شوند که اسرار تجاری خود را به همگان بگویند اما به نظر می آید که پاروت فیش را از هیبرید ماهی سیکلید میداس نر با نام علمی Amphilophus citrinellus و سیکلید سر قرمز ماده با نام علمی Vieja synspila تولید می شود .
یک روایت رایج دیگر این است که از هیبرید سیکلید رد دویل ( شیطان سرخ ) با اسم علمی Amphilophus labiatus و یکی از گونه های ماهی سورم مانند سورم سبز یا سیکلید راه راه با نام علمی Heros severus و یا سورم طلایی با نام علمی Archocentrus spilurus حکایت می کند .
البته ماهیان گفته شده در بالا پیش از این نامهای علمی دیگری داشته اند پس اگر در سایت دیگری نامهای دیگری دیدید به حساب کم سوادی من نگذارید .
از آنجا که پاروت فیش ماهی نسبتا خجالتی است و بین ماهیان گفته شده فقط سورم ها چنین رفتاری را از خود بروز می دهند ، می توان تصور نمود که یکی از والدین پاروت فیش ها باید از گونه های سورم باشد .
همین جا باید یاد آوری کنم که ماهیان متنوعی هستند که به عنوان والدین پاروت فیش به حساب می آیند و اگر در سایت دیگری مطلب متفاوتی در این مورد خواندید من را به تشویش اذهان عمومی متهم نکنید

معمولا پیشنهاد می شود که دست کم یک آبزی دان 40 تا 45 گالنی برای هر 2 تا 3 جفت پاروت فیش تدارک دیده شود .
( نکته : برای بیشتر ماهیان گوشتخوار زینتی دنیا معمولا عدد 10 گالن به ازاء هر عدد ماهی پیشنهاد می شود که البته این عدد تجربی است . )
معمولا آبزی دانی با پی اچ 5/6 تا 8 و با سختی 2 تا 25 dGH و دمای 28 تا 21 درجه سانتی گراد را برای پاروت فیش ها مناسب می دانند .
گفتنی است که دما های پایین تر باعث می شود که ماهی رنگ پریده و گوشه گیر به نظر بیاید .
از آنجا که پاروت فیشها دوست دارند بستر آبزی دان را زیر و رو کنند و افراد بزرگ آنها ماهیان پر خوری هستند استفاده از ----- های قوی و گوناگون در آکوآریوم آنها لازم است .
از نقطه نظر نور پردازی ( چیزی که در ایران اهمیتی به آن داده نمی شود ) ، میزان نور زیاد باعث می شود که ماهی ها رنگ پریده شوند . مخصوصا چون در آبزی دان پاروت فیش ها از گیاهان زنده استفاده نمی شود ، نور زیادی نیاز ندارند .
معمولا لامپی با 5/0 تا یک وات برای هر گالن آب مناسب است ( به طور غیر دقیق مثلا می شود یک لامپ 20 یا 10 واتی برای مخزن 60 لیتری تقریبا البته ) .
همچنین بهتر است لامپهایی با طیف قرمز استفاده شوند تا لامپهای با طیف آبی زیرا در بهتر ظاهر شدن رنگ ماهی تاثیر دارند .
از لحاظ آرایه گری ، پاروت فیش ها یک آبزی دان حاوی تکه سنگ و غار برای پنهان شدن را می پسندند و همچنین ماسه هایی که گهگاه با جابجا کردن آنها حس کنجکاوی خود را به رخ دیگر ماهیان بکشند . استفاده از تکه چوبهای غوطه ور در آب نیز بر زیبایی مخزن شما خواهد افزود .

پاروت فیش ها ماهیان همه چیز خواری محسوب می شوند اما اگر والدین آنها را مد نظر قرار دهیم می فهمیم که بهتر است به آنها غذاهای سرشار از پروتئین داده شود . همچنین غذاهای حاوی بتا – کاروتن باعث می شود که طوطی ماهی ما رنگ پر جلا تری پیدا کند یا دست کم رنگش را از دست ندهد .
به عنوان یک رژیم غذایی می توانید از پولکی و یا پلت های با کیفیت به عنوان وعده های ثابت روزانه در تغذیه پاروت فیش ها استفاده کنید و از گوشواره آبی ( آرتمیا ) تازه یا فریز شده و کرم خونی به عنوان غذای مکمل سود ببرید .
همچنین با خوراندن نوزاد گوپی و گلد فیش باعث می شوید که ماهیتان تپل شود و زود رشد کند .

رفتار و ویژگی های پاروت فیش

وقتی که یک پاروت فیش تازه خریداری می کنید و آن را به مخزن خود معرفی می کنید ( البته مطمئنا قبل از معرفی هر ماهی به مخزن اصلی خود مدتی آن را در تانک قرنطینه گذاشته اید ) ، ماهی شما خجالت زده و ترسو به نظر می رسد . بسته به رفتار شما و محیط اطراف مخزن و سایر هم مخزنی های ماهی ، ترسو بودن پاروت فیش ممکن است یک هفته تا 50 روز به طول بینجامد .
اما پس از اینکه ترس ماهی ریخت و به اصطلاح به خانه تازه اش خو گرفت ، ماهی بسیار خوش رفتار و باهوشی می شود که صاحب خود را می شناسد و هر بار که متوجه عبور شما از جلو آبزی دان بشود خود را به شیشه نزدیک کرده و شروع به بالا و پایین رفتن می کند و با زبان بی زبانی می گوید که : " بده بخورم ! بده بخورم ! "

از لحاظ سازگاری این ماهی با ماهیان دیگر به طور کلی می توان اینگونه گفت که ماهی پاروت فیش درنده خویی والدین خود را ندارد و مثلا آنگونه که سیکلید زندانی ( که به فارسی به آن سیکلید گورخری می گویند ) به ماهیان دیگر جفا می کند ، پاروت فیش چنین رفتاری ندارد .
اما از طرف دیگر با استناد به این شعر شاعر که گفته :

عاقبت سیکلید زاده سیکلید شود / گرجه با آدمی بزرگ شود

نباید پاروت فیش را با ماهیان کوچک یا بسیار صلحجو همسایه کرد . نباید این واقعیت را فراموش نمود که والدین اولیه این ماهی از سیکلید های آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی بوده اند .
بهتر است در نگهداری این ماهی با ماهیان دیگر ، همسان بودن اندازه ماهیان مخزن رعایت گردد . همچنین در مورد نگهداری چند پاروت فیش در یک آبزی دان نمی توان با قاطعیت نظری داد . معمولا این ماهیان اگر هم اندازه باشند زیاد به هم کاری ندارند ولی گاهی دیده شده که پاروت فیشها از صبح تا شب با هم می جنگند .
معمولا از ماهی هایی مانند سیلور دالر ، تترای بلاک ویدو ( بیوه سیاه ) ، تترای کنگو ، کوریدوراسها و انواع کت فیش ها ( لجن خوار ها ) ، آنجل های بزرگ ، سورم ها و با کمی احتیاط بیشتر ، سیکلید گورخری ( زندانی ) به عنوان گونه های سازگار با پاروت فیش نام می برند . حتی آن ها را با دیسکس های بزرگ هم نگه داری می کنند .
یادتان باشد که چون دهان پاروت فیش ها نسبت به پیکر آنها کوچک است ، ممکن است در زمان غذا خوردن از سایر ماهیانی که غارتگر هستند عقب بیفتند .
همین جا اضافه کنم که پاروت فیش ها در زمان تولید مثل رفتار جدی تری از خود بروز می دهند .
و در آخر شاید یکی از بارز ترین ویژگیهای رفتاری پاروت فیش ها علاقه آنها به حفر گودال است .پاروت فیش ها عاشق کندن هستند . در نتیجه پول خود را برای خرید گیاهان طبیعی آبزی دانی در آکوآریوم محتوی طوطی ماهی ها حرام نکنید .

شاید هیچ ماهی دیگری مثل پاروت فیش نباشد . ماهی زیبا و با وقاری که با بدن بادکنک مانندش و پوزه اش که شبیه منقار طوطی است در آبزی دان شنا می کند و ماسه های بستر را از این طرف مخزن به آن طرف منتقل می کند .
پاروت فیش دارای ویژگی مشخصی است که شناسایی آن را آسان ساخته و در واقع علت نامگذاریش به شمار می آید .
بینی و دهان این ماهی حالت منقار مانندی به خود گرفته و در واقع مانند کسی است که لبهایش را غنچه کرده است . اگر به خوبی به پاروت فیش بنگرید متوجه می شوید که این ماهی نمی تواند دهانش را کاملا ببندد . به بیان دیگر دهان این ماهی همیشه کمی باز است .
شاید بپرسید چگونه حیوانی که نمی تواند دهانش را ببندد می تواند غذا را بجود ؟
پاسخش این است که ماهی پاروت فیش با استفاده از عضلات ناحیه حلق خود غذا را می جود . همچنین شایعاتی در مورد اشکال در ساختار کیسه شنای این ماهی وجود دارد که به اثبات نرسیده اند .
پاروت فیش ها همچنین دارای چشمان نسبتا درشت به رنگ زرد مایل به سبز روشن هستند .
اندازه رایج این ماهیان 15 سانتی متری است اما گاهی نمونه های بزرگتر از 22 سانتی متر هم دیده می شود . در مورد طول عمر پاروت فیش عدد دقیقی وجود ندارد ولی دست کم نمونه هایی گزارش شده اند که تا 10 سال عمر کرده اند .
امروزه اشکال و رنگ های مختلفی از ماهی پاروت فیش وجود دارد که به اصطلاح به آنها واریته (Variety ) های گوناگون پاروت فیش می گویند .
من به جای واریته از واژه نژاد استفاده می کنم و یاد آوری می کنم که قصدم از بکار بردن واژه نژاد ، مفهوم علمی آن که در سیستماتیک تعریف روشن و دقیقی دارد نیست .
نژادهای معروف پاروت فیش عبارتند از :
Red and White
Black and Red
Red and Black Streaked
Black
White
Silver Spots
Black and Red No Tail
Red and Black Streaks no Tail

همچنین با تیمار هورمونی توانسته اند طوطی ماهیانی با رنگهای مختلف زرد و سبز و آبی و بنفش و قرمز پر رنگ و . . . تولید نمایند .
به گروهی از این ماهیان رنگ شده (Dyed) اصطلاحا ژلی بین ( Jellybean ) که نوعی آبنبات با رنگهای متنوع با مغز ژله ای است ، می گویند .
اما نکته مهم این است که با گذشت زمان رنگ این ماهیان کم جلوه و رنگ پریده می شود و از این گذشته گزارشهای پراکنده ای در مورد اثر منفی استفاده از این هورمونها بر باروری ماهیان وجود دارد .

همچنین نژادی از این ماهی به وجود آمده که دم ندارد و شبیه قلب است و در مراسم سن والنتاین عشاق سینه چاک این ماهی را به نشانه عشق به یکدیگر پیشکش می کنند . به این نمونه قلب عشق یا Love heart parrotfish می گویند .

با اینکه این ماهی دم ندارد ولی به خوبی هم گونه های دم دارش شنا می کند . گویا به تازگی نژادی از ماهی دیسکس هم به بازار معرفی شده که فاقد دم است

افسانه های زیادی در مورد تکثیر طوطی ماهی در ایران وجود دارد .
برخی می گویند ، نا مناسب بودن شرایط آب و وجود قارچ باعث نابودی تخمها می شود .
عده ای می گویند این ماهیان به صورت نابارور شده ( عقیم ) به کشور ما فروخته می شوند و موقع ورود از جلو اشعه رادیو اکتیو یا X یا امواج فرا صوت یا دعای کور کننده اجاق یا قفل کننده اولاد سید جعفر برزخ فروش عبور داده می شوند .
عده ای می گویند که همه آنها ماده هستند ، عده ای می گویند که همه آنها نر هستند ، شاید هم همگی خواجه باشند .
عده ای می گویند که پاروت فیش هیچ مشکلی ندارد و به قول شاعر ، هر عیب که هست از مسلمانی ماست !
برخی هم می گویند که به راحتی این ماهی را تکثیر می کنند ولی زمانی که از آنها می خواهیم روش کار را بگویند یا نوزادانشان را نشان دهند هزار و یک دلیل مبنی بر حرام بودن این عمل می آورند و حاضر نمی شوند یکی از میلیونها لارو تولیدیشان را در بازار بفروشد زیرا معتقد اند که این نوزادان مثل فرزندان خودشان هستند و . . . .
و از این قبیل گمانه زنی ها و بلوف های نادرست .
واقعیت این است که از هیبرید یا دورگه گیری گونه های مختلف جانوری معمولا افراد سترون ( عقیم ) به وجود می آیند . مثل سگ و گرگ و اسب و الاغ و از این قبیل .
در مورد پاروت فیش هم این دورگه گیری باعث شده که افراد نر این گونه دارای اسپرمهای نا کار آمدی برای بارور نمودن تخمک باشند . البته استثنا هم وجود دارد .
به بیان ساده ماهی ماده تخمک تولید می کند و ماهی نر هم اسپرم تولید و هردو ماهی رها سازی سلولهای جنسی را انجام می دهند ولی چون اسپرمها ناتوان از ترکیب با تخمک می باشند ، هیچ سلول تخمی تولید نمی شود .
پس چاره چیست ؟
خیلی ساده است .
باید سیکلیدی را که از لحاظ تکاملی با این ماهی نزدیک است ( مانند گونه هایی که ذکرشان گذشت ) را پیدا کنیم و با این ماهی جفت کنیم .
نکته با اهمیت این است که باید فرد ماده پاروت فیش را با فرد نر سیکلید گونه دیگر جفت نمود و اگر عمل بر عکس انجام دهیم نتیجه ای نخواهد داشت چون ماهی نر عقیم است. گزارشهایی دریافت کرده ام که این ماهی با موفقیت با ماهی دیگری که در ایران پوزه میمونی نام دارد ( و اسم علمی اش را نمی دانم ) جفت شده است .
البته با تزریق یا خوراندن برخی هورمونهای جنسی در برخی نقاط جهان گزارش کرده اند که پاروت فیش نر را بارور ساخته اند اما این اخبار تا چه حد درست است نمی دانم .
استثنا زمانی رخ می دهد که مثلا یک جهش ژنتیکی تصادفی باعث رفع نقص از اسپرم نر گردد یا اینکه نری که داریم پاروت فیش خالص نیست یعنی مادر آن را که پاروت فیش بوده است را با ماهی دیگری جفت کرده اند و آنچه اکنون می بینیم فرزند نر حاصل از همان ازدواج است . پس هیچ بعید نیست که کسی ادعا کند پاروت فیش را تکثیر کرده است چون ماهیش احتمالا خالص نبوده است و امیدوارم گیج نشده باشید .

برای شناسایی نر و ماده شیوه روشنی وجود ندارد زیرا صفت ثانویه جنسی بارزی در این ماهی دیده نمی شود فقط می توان گفت که اگر آنها را به صورت گروهی نگهدارید پس از مدتی جفت های خود خواسته از گروه جدا می شوند و در ضمن در زمان تخم ریزی که لوله تخم بر ماهی ها بر آمده می شود و به اصطلاح بیرون میزند ، سر لوله ماهیان ماده گرد بوده در حالی که این لوله در ماهیان نر نوک تیز است ( چرا ؟ ) درست مانند همان چیزی که در مورد ماهی آنجل و ماهی دیسکس معروف است .
حتی گفته می شود که معمولا نر ها بزرگتر از ماده ها هستند و در زمان جفت گیری زیر گلو و سرپوش آبششی آنها تغییر رنگ داده و صورتی رنگ می شود .
تشخیص جنسیت در این ماده از روی باله های پشتی و مخرجی نیز آسان نیست زیرا درست است که باله نوک گرد نشانه ماده هاست ولی نمونه های نر هم می توانند باله نوک تیز داشته باشند و هم نوک گرد و این کار را دشوار می سازد .
تخم ریزی پاروت فیش ها هم با همان الگوهای آئینی تمیز کردن تکه سنگ مناسب و رقص عشق و رهاسازی سلولهای جنسی همراه است .
مثل تخم ریزی سیکلید گور خری یا تکزاسی یا اسکار یا . . . .

[Luti]

اگر ماهي را از آب بگيريد ، خيلي زود به علت كمبود اكسيژن مي ميرد هيچ از خود پرسيده ايد كه چرا اين وضعيت بوقوع مي پيوندد ؟
در حاليكه مقدار اكسيژن موجود در حجم معيني از آب تنها يك سيزدهم مقدار اكسيژن موجود درهمان حجم ار هوا است پس چرا وقتي در محيط جديد مقدار اكسيژن سيزده برابر مي شود ، ماهي به علت كمبود اكسيژن مي ميرد بدون شك اين رويداد پي آمد عدم توانايي ماهي در وفق يابي با محيط تازه است
لذا بايستي به بررسي مكانيزمي در بدن ماهي بپردازيم كه قادر نيست از اكسيژن غني هوا استفاده نمايد اما مي تواند مسئله بزرگ استخراج اكسيژن را كه به مقدار ناچيز در آب وجود دارد براي خود حل نموده و اكسيژن مورد نياز خود را به اين روش تأمين نمايد.
يك ماهي صد گرمي رودخانه اي در حال استراحت حدود 5 سانتي متر مكعب اكسيژن در ساعت احتياج دارد ، و وقتي فعاليت عادي خود را شروع نمايد سه تا چهار برابر اين مقدار اكسيژن نياز دارد . اگر راندمان مكانيزم تنفسي آن در انتقال اكسيژن صد در صد باشد اين ماهي بايستي در هر دقيقه 15 تا 30 سانتي متر مكعب آب را از سطح تنفسيش عبور دهد تا اكسيژن مورد نیاز خود را تأمين نمايد.
جابجا كردن چنين مقدار اكسيژني در هوا مشكل نيست ، اما در آب كار و فعاليت زيادي را مي طلبد زيرا چگالي آب تقريبا هزار برابر هوا ، و غلظت و چسبندگيش هم حدود صد برابر است .
در انسان فقط يك الي دو درصد از اكسيژن دريافتي در ماهيچه ها براي كار شش ها مصرف مي شود اما در ماهيان اين مقدار بسيار بيشتر مي باشد از طرفي سرعت انتشار اكسيژن در آب 300 هزار برابر آهسته تر از هوا مي باشد .
پس چگونه يك ماهي بر اين مسائل غامض فائق مي آيد ؟ مسائلي كه بسيار عظيم تر از مسائل تنفسي مهره داران زميني مي باشد . و چرا ماهي در شرايطي بسيار آسان تر براي تنفس در روي زمين مي ميرد؟
قسمتي از جواب به اين سوالات در ساختار مكانيزم تنفسي ماهي و طبيعت جريان روي آنها نهفته است آبشش هاي ماهي از يك سري از صفحات بدقت تقسيم شده تشكيل شده اند كه در نتيجه سطح زيادي را براي تماس با آب ايجاد مي نمايند و آب در يك جهت از روي آنها عبور مي نمايد كه اين با جريان كشندي در شش پستانداران تفاوت دارد . زماني كه ماهي از آب بيرون آورده مي شود و در معرض هوا قرار مي گيرد از دست رفتن پشتيباني آب همراه با كشش سطحي سبب كوچك شدن شديد سطح آبشش ها مي گردد كه نتيجه اين عمل در اكثر موارد كاهش شديد دريافت اكسيژن و مرگ خواهد بود .
كل سطح تنفسي در تماس با جريان آب بين ماهيان مختلف متفاوت است و اين منطبق با حجم فعاليت هر گونه اي از ماهيان مي باشد . براي مثال در ماهيان بسيار فعال مانند ماهي خال مخالي اين سطح بيش از 1000 ميلي متر مربع براي هر گرم وزن بدن ماهي است كه از ده برابر سطح خارجي بدن ماهي بزرگتر است .
براي اندازه گيري راندمان مكانيزم استخراج اكسيژن از آب ، توانايي ماهي را در استخراج 80 درصد اكسيژن محلول در آبي كه از سطوح برانش ماهي عبور مي نمايد مورد نظر قرار مي دهند درصورتيكه بيشترين راندمان براي يك انسان كه بتواند با ورزش و تنفس شكمي يعني تنفس از ته ششها كه اين عمل در ورزش هايي مثل تاي چي چوان و يوگا آموزش داده مي شود فقط استفاده از 25 درصد اكسيژن موجود در هوا امكان پذير است .
چنين راندمان بالايي در ماهيان بوسيله ويژگي ضد جريان تأمين می شود . كه رابطه ای است بين جريان خون در بدن ماهي و جريان آب و مكانيزم قدرتمند پمپاژي كه بطور مستمر آب را از سطوح آبشش در تمام مدت چرخه تنفسي عبور مي دهد.

جريان ضد جريان بين جريان خون و جريان آب:
اصول جريان ضد جريان در بسيار از موارد مختلف در بدن جانوران اتفاق مي افتذ كه بدين وسيله مبادله مؤثر مواد محلول يا گرما بين دو مايع در جريان بوقوع مي پيوندد اين چنين سيستمي از گذشته هاي دور بوسيله مهندسين در مكانيزم مبادله گرما كاربرد داشته است كسي كه براي اولين با اهميت اين پديده را در فيزیولوژی حيوانات كشف كرد« ون دام » بود كه در سال 1938 چگونگي عمل اين پديده را در آبشش ماهيان شرح داد .
اين پديده بدين گونه است كه وقتي خون در جريان خروجي در آبشش ماهيان كه كاملا از اكسيژن تهي شده است با جريان آب پر از اكسيژن برخورد مي نمايد بر اثر كشش زيادي كه در اكسيژن آب وجود دارد ( بسيار بيشتر از خون همجوارش مي باشد ) اكسيژن از آب به خون انتقال مي يابد .
اين راندمان بالا به همين ضد جريان بستگي دارد زيرا اگر ما بصورت تجربي جريان آب عبور كننده از آبشش ماهيان را برعكس نماييم استخراج اكسيژن از51 درصد به 9 درصد كاهش مي يابد.
براي راندمان حداكثر ، لازم است دو محلول آب و خون با همديگر تماس نزديكي را حاصل نمايند و سرعت جريان هر يك نسبت به ديگري تنظيم شود . فاصله اي كه در آن اكسيژن آب به گلبول هاي خون ماهي انتقال مي يابد بسيار كوچك است زيرا گلبول هاي خون ماهي تقريبا به نازكي پهناي صفحات برانش ماهيان كه در آنها گردش خون و آب صورت مي گيرد مي باشند .
خارج از اين صفحات آب از هر دو طرف عبور مي نمايد و همچنين رابطه اي بين ضربان قلب ماهي و فركانس تنفسي ماهي وجود دارد كه بصورت يك مكانيزم واكنش دار حجم خون عبور كننده از برانش ها را تنظيم مي نمايد ضربان قلب معمولا از فركانس تنفسي آهسته تر مي باشد و در بعضي موارد قلب با فازهاي ويژه اي از سيكل تنفسي همزمان مي شوند.
اما اين همواره در كليه گونه ها روي نمي دهد براي مثال در ماهي قزل آلا فركانس تنفسي با ضربان قلب تقريبا مساوي است و به تدريج اين دو فركانس خارج از اين نظم مي گردند هرچند كه قلب تمايل دارد كه وقتي دهان ماهي بسته است ضربه زند . و در ساير موارد اغلب ضربان قلب از فركانس تنفسي آهسته تر مي باشد .
اين چنين مكانيزمي اين اطمينان را ايجاد مي نمايد كه همواره مقدار كافي آب براي تأمين اكسيژن خون ماهي در دسترس باشد و اين بسيار مهم است زيرا حجم معيني از خون ماهي مي تواند حدود 10 تا 15 برابر مقدار اكسيژني را كه همان حجم آب حمل مي نمايد دريافت كند.

جريان مستمر از داخل آبشش ها:
هنگامي كه يك ماهي نفس مي كشد دهانش را باز مي كند و آب را وارد دهانش مي نمايد و بعد از عبور آب از ميان آبشش ها از حفره هاي آبششي به داخل شكافهايي كه وقتي سرپوش آبشش انبساط حاصل كرده و از بدن ماهي فاصله مي گيرند ظاهرمي گردند وارد مي شوند.
اين جريان منقطع كه بداخل و خارج سيستم تنفسي ماهي برقرار است اين ايده غلط را مي دهد كه آب در روي آبشش ها در جريان است شواهد توصيفي حقيقي تر از كار دستگاه تنفسي با ثبت تغييرات فشار در دو طرف آبشش با نشان دهنده هاي حساس كندانسور مانومتر حاصل گرديده است تجربياتي كه با سه نوع ماهي آب شيرين انجام گرديده نشان داده اند كه بجز يك دوره بسيار كوتاه، همواره فشار داخل حفره دهان از فشار حفره هاي برانش بيشتر است و لذا اين نتيجه حاصل مي شود كه آب بدون انقطاع از روي برانش ها عبور مي كند و به همين سبب استخراج اكسيژن از آب افزايش مي يابد .
اين مكانيزم بوسيله دو پمپ كه كمي از فازكارشان با هم متفاوت است ايجاد مي گردد در ماهي فعاليت پمپاژ به علت تغييرات درحجم حفره ها كه بوسيله عمل عضلا ت توليدمي شود انجام مي گردد . البته مكانيزمي كه در برانش ها قرار دارند بسيار پيچيده تر از اين شكل ساده است .
در طي فاز دم حفره دهان انبساط حاصل نموده و آب وارد دهان مي شود و همزمان حفره هاي برانش انبساط حاصل مي نمايند اما آب نمي تواند وارد دريچه هاي خارجي آن شود . زيرا پوسته دور لبه خارجي به صورت بك والو عمل مي كند.
در طول انبساط حفره برانش ، فشار هيدروستاتيك از فشار داخل حفره دهان كمتر مي شود و سبب مي گردد كه آب در طول برانش ها رانده شود در اين حالت حفره برانش بصورت پمپ مكش عمل مي نمايد در خلال فاز كم شدن حجم حفره دهان فشار داخل از فشار بيروني همزمان كه دهان شروع به بسته شدن مي نمايد بيشتر مي شود و عملا بسته شدن مجرا انجام مي گردد حتي در ماهياني كه قادر به بستن دهان خود بطور كامل نمي باشند به علت وجود لوله غشائي نازك كه در لبهاي بالايي و پائيني ماهي قرار دارند مجرا عملا بسته مي شود در خلا ل اين فاز افزايش فشار در حفره دهان بيشتر از حفره هاي برانشي مي باشد و آب به عبور از برانش ها ادامه مي دهد در اين حالت حفره دهان بصورت يك پمپ فشار عمل مي نمايد .
در خلال تقريبا تمام سيكل تنفسي ، همواره فشار اضافي كه تمايل دارد آب را وادار به عبور از برانش و از حفره دهان به حفره هاي برانش نمايد وجود دارد .
البته يك دوره بسيار كوتاه نيز وجود دارد كه اختلاف فشار بر عكس می شود و تمايلي براي ايجاد جريان در جهت عكس بوجود مي آيد. اما از آنجا كه اين زمان بسيار كوتاه و اختلاف فشار بسيار كم است تحرك كند آب اجازه ايجاد جريان برعكس را نمي دهد . لذا در اين صورت جريان آب مستمري در روي برانش ها تشكيل مي شود كه جهت اين جريان برعكس جهت جريان خون است لذا درصد بالايي از اكسيژن آب به گلبول هاي خون انتقال مي يابد.
اما شكل جالب توجه مختلفي در اين سيستم وجود دارند براي مثال در ماهياني كه بصورت غالب شناگر مي باشند، پمپ دهان بهتر توسعه يافته است . هر چند كه در بعضي موارد هيچ يك از دو پمپ كار نمي كند .
اين زماني است كه ماهي با شنا تحركات خود را ايجاد نموده است مثال خوبي در اين مورد ماهي خال مخالي است كه اجبار دارد بطور مستمر شنا نمايد تا جريان دائمي آب روي برانش هايش بر قرار باشد مثال ديگر كوسه پلنگي مي باشد كه در خلال شنا پمپ هايش كار نمي كنند اما به محض اينكه بصورت ساكن درآيد پمپ ها شروع بكار مي نمايند .
ماهياني كه اغلب يا تمام اوقات خود را در كف دريا سپري مي نمايند داراي حفره برانشي بزرگتر كه با شعاعهاي استخواني اضافي تقويت مي شوند مي باشند و پمپ مكش آنها نيز بهتر تكامل يافته است .
ماهياني مثل گربه ماهي آمريكائي (bullhead ) ، گورنارد ( gurnard ) ، دراگونت ( dragonet ) ،‌په ليس ( plaice ) و ساير ماهيان پهن از اين نوع هستند . براي مثال در ماهي دراگونت (dragonet ) انبسلط حفره هاي برانشي تدريجي مي باشد. لذا يك اختلاف فشار كم ثابت روي برانش ها تشكيل مي شود .
در فاز انقباض ،آب از هر دو حفره حركت كرده و از دريچه هاي باريك حفره برانشي خارج مي شود . در ماهيان پهن كه مدام روي يك طرف بدن خود قرار مي گيرند وقتي در حال استراحت هستند و در كف اقيانوس بصورت مدفون شده در مي آيند مسائل ديگر تنفسي ايجاد مي گردد براي مثال برانش ها در هر دو طرف ماهيان په ليس ( plaice ) و كفشك ( sole ) توسعه يافته اند و بدون شك آب از هر دو حفره برانشي پمپ مي شود .
در اين حالت خطر ورود ماسه كف دريا و آسيب رساندن به برانش ها وجود دارد . لذا در اين ماهي در فشار مشتق جريان برعكس نمي شود اين بعلت كنترل عامل روي لوله هاي برانش مي باشد كه از ورود كمترين جريان نيز جلوگيري مي نمايد.
لذا منطبق با عادات ماهيان ، ساختار برانش ها متفاوت مي باشند . ماهيان كف زي عموما داراي سطوح برانش كوچكتر و مجاري خشن تري مي باشند و مجاري از هزاران سوراخ ريز تشكيل شده اند كه در بين تارهاي برانش قرار گرفته اند .
دو رديف صفحه اي نازك كه در اطراف چهار قوس استخواني در تمام مسير در دو طرف ماهي انباشته شده اند تشكيل يك شبكه مشبك را مي دهد كه در تمام ديواره هاي حلق ماهي جاي دارد .
از آنجائيكه لبه هاي تارهاي برانشي به علت ويژگي انعطافي اسكلت نگهدارنده اش به صورت اريب مي باشد همواره لبه ها در تماس يكديگرند و در نتيجه آب از شكافهايي كه بوسيله صفحات تارهاي همجوار ايجاد شده اند عبور مي نمايد همين سطوح بالا و پائين تارها در حقيقت سطوح تنفسي را تشكيل مي دهند سقوط همين چين هاي ثانويه موجب كم شدن سطح مبادله گاز ها و در نتيجه اختناق ماهي كه از آب خارج شده است مي گردد هر چه اين چين ها به يكديگر نزديك باشند آنها بهتر يكديگر را پوشش مي دهند براي مثال در ماهي خال مخالي 39 تار در ميليمتر ، و در شاه ماهي 33 تار در ميليمتر مي باشد .
در ماهياني كه حوالي سواحل زندگي مي نمايند و تحت تأثير جريانات كشندي قرار مي گيرند ، مانند گاو ماهيان ،‌ چين هاي ثانويه خيلي فاصله دار هستند و 15 رشته در ميليمتر است . انواع گونه هاي مختلف با توجه به تحت تأثير قرار گرفتن در آبهاي ساحلي داراي ساختار متفاوت مي باشند .
شبكه هايي كه بوسيله برانش ها ايجاد گرديده اند بسيار باريك مي باشند با يك نگاه به نظر مي رسد كه ابعاد بسيار كوچك اين شبكه ها اجازه عبور آب كافي با اختلاف فشار تنها يك سه هزارم اتمسفر را ( كه در بسياري از گونه ها وجود دارد ) ندهند . اما تعداد سوراخ ها آنقدر زياد است كه آب كافي را عبور مي دهند
براي مثال در يك ماهي آب شيرين 130 گرمي تعداد اين سوراخ ها به 250 هزار مي رسد در سرعت هاي بالاي جريان آب مقداري آب از بين لبه تارها قرار مي نمايد اما در حالت استراحت ماهي كل جريان برابر جرياني است كه از سوراخ ها عبور مي نمايد .
مقاومت سوراخهاي برانش در تمام وضعيت هاي فعاليت ماهي يكسان نيست . بلكه متناسب با فعاليت ، انعطاف پذير مي گردد. فيلمبرداري از مارماهيان جوان نشان داده است كه فاز مشخصي در چرخه تنفسي وجود دارد و آن زماني است كه لبه هاي رشته ها از هم باز مي شوند و اجازه افزايش مدار كوتاه جريان را مي دهند در خلال فعاليت پمپاژ ، فرآيند تحت الشعاع برانش در مقابل بار افزايش اختلاف فشار مي باشد .
تماس بين لبه هاي تارها بوسيله انعطاف پذيري شعاع هاي برانش برقرار مي گردد و هيچ قدرت ماهيچه اي براي مجزا كردن آنها وجود ندارد . انقباض عضلات وقتي فعال مي شوند كه ماهي تحركات سرفه اي انجام مي دهد در اين وضعيت شيب فشار برعكس شده و برعكس شدن جريان آب موجب تميز شدن برانش ها مي گردد.

تنفس پوستی در آب :
در بعضی از ماهیان ، مقداری از تبادل گاز در محیط آبی ، از طریق پوست صورت می گیرد . انتشار از طریق پوست نقش مهمی در تنفس ماهیان در مرحله نوزادی دارد . برای مثال در نوزاد ماهیان سین برانچی فورم(مونوپتروس آلبوس) جنوب شرقی آسیا ، قبل از تکامل آبشش ها تنفس از طریق شبکه مویرگی تنفسی وسیع که درست در زیر سطوح بافت پوششی باله میانی ، باله سینه ای و کیسه زرده قرار دارد ، صورت می گیرد .
ذکر این نکته جالب توجه است که این ماهی ، آب بشتری را به سمت سطح عقب بدن به گردش در می آورد . این در حالی است که جهت جریان خون ، از سمت عقب به جلو بدن است . بدین ترتیب جریان متقابل حاصل از آن برای بهینه کردن جذب اکسیژن در هنگام کاهش اکسیژن آب ، موءثر واقع می شود .
وجود تنفس پوستی به میزان قابل ملاحظه ، در تعدادی از ماهیان بالغ ثبت و اندازه گیری شده است . اندازه گیری میزان تنفس پوستی در شش گونه ماهی استخوانی آب شیرین نشان داد که عمدتا" ، تنها نیاز پوست به اکسیژن ازاین طریق تأمین شده است . بنابراین ،در ماهی کاراس ، سوف زرد ، قزل آلای جویباری و قزل آلای قهوه ای پوست ، عامل تبادل اکسیژن مورد نیاز برای سایر بافتها نیست . فقط در ماهی بول هد سیاه فاقد فلس (ایکتاروس ملاس )، پوست به عنوان یک اندام کوچک تنفسی عمل می کند و در حدود 5% نیاز به اکسیژن را فراهم می سازد. همچنین در ماهی پهن دریایی(پلورونکتس پلاتسا)، انتشار اکسیژن از طریق پوست ، با مصرف اکسیژن توسط این اندام مطابقت دارد.

نتيجه گيری:
آن چه گفته شد مختصر و ناچيزي از مكانيزم تنفسي ماهي مي باشد . هنوز مسائل متعددي در مورد چگونگي ارتباط جريان آب و خون در طول برانش ها و چگونگي استخراج اكسيژن از آب وجود دارند كه بايستي بررسي شوند ،‌بويژه در روي گونه هاي مختلف ماهيان و بايستي تحت شرايط متفاوت گونه هاي مختلفي را مورد بررسي قرار داد همچون مسائل متعددي كه بوسيله جانورشناسان تحت بررسي است .
و ناشناخته هاي فيزيكي و فيزيولوژيك هر روز روشنتر مي گردد. دانش تاريخ و ساختار طبيعي حيوانات هر روز گسترده تر مي شود . به اميد روزي كه بشر بتواند از اين شاهكارهاي خلقت خداوند كپي صنعتي تهيه نموده و براي مثال با تهيه دستگاهي براي غواصان كه همچون برانش ماهيان بتواند اكسيژن را از آب استخراج نمايد محيط ناسازگار زير دريا را با طبيعت انسان سازگاري دهد و انسان بتواند بهتر از آن بهره برداري نمايد .

[boy iran]

دانِيوِي گورخر ِيا زِيبرادانِيو
اندازه اِين ماهِي که بومي بنگال و هندوستان است تا 4 سانتِيمتر ِيا کمي بِيشتر مي رسد .نخستِين بار در سال 1905 به اروپا برده شد .بِين ماهي هاي تخمگذار آکوآريومي ، بدون شک اِين ماهِي از معروفترِين آنها به شمار مي آيد .ماهِي بسِيار فعالي است و بصورت دسته اِي حرکت مي کند .برروِي بدن آن خطوط افقِي زِيبايي وجود دارد که شکل رنگ بندِي گورخر به آن مي دهد .اِين ماهِي معمولا مزاحم ساِير ماهي ها نمي شود .

تشخِيص نر و ماده در فصل تخم رِيزِي آسان است، زِيرا ماده ها داراِي شکمي بزرگتر مي باشند .ماهِي ماده روِي بدن و بخصوص باله دمي ، رنگ آميزِي زرد بِيشترِي از ماهِي نر دارد.

.

تخمگذارِي آن بسِيار جالب است و ماهِي علاقه خاصِي به خوردن تخمهاِي خود دارد و معمولا قبل از اِينکه تخمها به کف آکوآريوم برسند آنها را مي خورند .براِي اِين منظور بايد اقدامات لازم براِي جلوگِيرِي از خورده شدن تخمها به عمل آِيد .معمولا بايد عمق آب آکوآريوم کم شود تا ماهِي فرصت خوردن تخمها را قبل از رسِيدن به کف آکوآريوم نداشته باشد. در کف آکوآريوم بايد مقدارِي سنگرِيزه و ِيا گوِيچه شِيشه اِي به عمق 5/2 تا 3 سانتِيمتر رِيخته شود تا تخمها که فاقد قدرت چسبندگِي هستند در داخل آنها جاِيگزِين شوند. به کار بردن سنگرِيزه و گوِيچه شِيشه اِي بزرگ خطرناک است زِيرا در مواقعِيکه ماهِي مي ترسد ممکن است به داخل اِين سنگرِيزه ها رفته و نتواند خارج شود .بنابراِين قطر آنها بايد از 6 تا 8 مي لِيمتر تجاوز ننماِيد .

ِيکِي از بهترِين راههاِي جلوگِيرِي از تلفات تخمها و خورده شدن آنها به وسِيله ماهي ها ، قرار دادن ِيک لاِيه حصِير شِيشه اِي در کف آکوآريوم است .حصِير شِيشه اِي از لوله هاِي شِيشه اِي به قطر 5 تا 8 مي لِيمتر بافته مي شود فاصله بِين هر دو شِيشه نباِيد از 2 تا 4 مي لِيمتر بِيشتر باشد .دو لوله شِيشه اِي را در کف آکوآريوم بايد طورِي قرار داد که زِير سر و ته بافته شِيشه اِي قرار گِيرند .معمولا کف بايد لخت باشد ولِي اگر ماسه ِيا سنگرِيزه هاِي کوچک در کف آن وجود دارد بايد ابتدا آن را به خوبِي مسطح کرده و سپس بافته شِيشه اِي را روِي آن قرار داد .اگر قطر دو لوله شِيشه اِي زِير آن 10 ميلِيمتر باشد ، فاصله بافته از کف آکوآريوم بهمين ميزان خواهد بود .آب بالاِي اِين بافته نباِيد از 10 سانتِيمتر بِيشتر باشد.

هنگام نزدِيک شدن تخم رِيزِي بايد هر ماده بارور را جدا گانه در ِيک اکواریوم قرار داده و مدت ِيک هفته با غذاِي زنده بخوبِي تغذِيه نمود .پس از آماده شدن آکوآريوم مخصوص تخم رِيزِي و قرار دادن آن در محل نورگِيرِي ، ابتدا ِيک ماده خوب در آکوآريوم قرار مي گِيرد .روز بعد 2 تا 3 نر فعال به آکوآريوم اضافه مي شود .اگر تخم رِيزِي در مدت 3 ِيا 4 روز انجام نشود بايد مجددا ماهِي ماده به آکوآريوم مخصوص تغذِيه برگشت داده شود و پس از ِيک هفته مجددا با همان ترتِيب دفعه قبل به آکوآريوم مخصوص تخم رِيزِي منتقل گردد .

وقتِي که ماهي هاي نر شروع به تعقِيب ماهِي ماده مي کنند ، موقع تخم رِيزِي فرا رسِيده است. طبِيعتا پس از تخم رِيزِي قطر شکم ماهِي ماده کوچک خواهد شد .چون تخمها پس از تخم رِيزِي از بِين لوله هاِي شِيشه اِي به کف آکوآريوم مي رِيزند.دِيگر احتِياجِي به مراقبت از تخمها و جلوگِيرِي از خورده شدن آنها بوسِيله والدِين نِيست .اگر کف آکوآريوم شِيشه اِي باشد از زِير مي توان تخمها را مشاهده نمود .تعداد تخمها در هر تخم رِيزِي حدود 200 عدد مي باشد .

پس از تخم رِيزِي بايد والدِين را از آکوآريوم خارج کرد و مي توان با دقت هرچه بِيشتر حصِير شِيشه اِي را نِيز از آکوآريوم بِيرون آورد .در حرارت مناسب تخم رِيزِي که 25 تا 27 درجه سانتِيگراد است لاروها معمولا پس از دو روز از پوسته تخم خارج مي شوند .با توجه به تعداد زِياد آنها بايد دو سه روز اول به آنها آب محتوِي انفوزوئر داد ( کشت انفوزوئرها در قسمت قسمت غذادهی به ماهیان بحث شده است ) .در دو روز اول زندگِي حرکات آنها نسبتا ناجور است ولِي بزودِي رفتار و حرکات آنها عادِي و اشتهاِي آنها خوب مي شود.

تغذِيه خوب و کافِي در اِين ماهي ها اثر بسِيار مطلوب دارد .پس از اِينکه بچه ماهي ها به حدِي رسِيدند که بتوانند با غذاِي مصنوعِي تغذِيه شوند بايد از نظر قد و سلامت بدن، آنها را رقم بندِي نمود .اِين ماهي ها در يک سالگِي بالغ مي شوند و ماهي ها دو ساله پِير به حساب مي آيند .
سن آنها معمولا از دو سال تجاوز نمي کند .اين ماهِي همه چِيز خواراست که تغِيِيرات درجه حرارت 18 تا 29 درجه سانتِيگراد را به خوبِي تحمل مي نماِيد .

[boy iran]

این ماهی بوسیله آقای Hamilton-Buchanan در سال 1822 به ثبت رسیده است
نام علمیanio rerio
مبدا:شرق هند
خانواده:Cyprinidae
دوره زندگی:5 سال
رژیم غذایی:همه چیز خوار
شرایط نگهداری :یسیار آسان
PH آب :6.5 - 7.0
سختی آب:5-12 dGH
درجه حرارت مورد نیاز آب تانک:18-24 درجه C

ماهی بسیار جان سختی میباشد و در عین حال آرام و بیشتر از 6 cm نمیشود و گونه متداول دارای خطهای راه راه افقی میباشد 2 نوع دیگر زبرا دانیو باله بلند-لیپارد دانیو و زبرا دانیو آلبیانو میباشد
در این اواخر زبرا دانیو هایی تکثیر و بوجود آمده اند که توانایی انتشار پروتئین نورانی در بدن در نتیجه تولید نورفلورسنت سبز و قرمز را میدهند
این ماهی در طیف بسیار مورد علاقه بیولوژیست ها و ماهی شناسان میباشد چرا که طیف وصیعی از مطالعات و آزمایشات خود را بروی این ماهی که معمولا به گیاهخواران طبقه بندی میکنند انجام دادهان برای مثال مهندسن و محققین علم ژنتیک از ژنهای این ماهی در بوجود آوردن گلد فیش هایی با طیف رنگی گوناگون بهره برده و میبرند همچنین به دلیل مهم بودن و تا حدودی سهولت و تطبیق ژنهای پيگمانهی رنگی این ماهی در علم پزشکی امروزی نیز طیف تحقیقات وصیعی را بخود اختصاص داده اند

گاهی از این این ماهی برای بهبود سیکل آب بدلیل بسیار مقاوم بودنش استفاده میکنند((سیکل آب با ماهی))
تانک مورد نیاز این ماهی باید فضای مناسب برای شنای این ماهی و نور کافی و تانک گیاه کاری شده باشد
در مورد غذا سختگیر نیستند و همه چیز را قبول میکنند
زبرا دانیو ماده معمولا در مقایسه با نر بزرگتر و دارای شکم گردتری هست و دیگه اینکه زبرا دانیوی نر کمی متمایل به زرد هست
شرایط تخمریزی بسیار آسانی دارند که با بالا بردن مقدار کمی از دمای آکواریوم و فراهم کردن سطح بستر آکواریوم با تور یا برگ یا شن و رساندن عمق آب تانک به 15 cm و ماهی نر ماده که همدیگر را انتخاب کردهاند و گاهی تا مدت ها فقط با یکدیگر جفت گیری میکنند شروع به تخمریزی کرده و تخمه در بستر قرار گرفته و بعد از 2 روز هچ میشوند در این دوره توصیه شده برای خورده نشدن بچه ماهیان زبرا دانیو که بسیار ریز میباشند ماهیان مولد را از آنه دور نمایید

[boy iran]

بارش(سیشلید گورخری )
بارش(سیشلید گورخری Cichlasoma Nigrofasciatum)
این ماهی متعلق به خانواده ی بزرگ سیشلیدها است . بارش بومی گواتمالا تا پانامای غربی می باشد طولش به 8 تا 10 سانتیمتر می رسد این ماهی به رنگ خاکستری با 8الی 9 راه راه تقریبا مشکی می باشد که البته جلای بدنش نسبت به سرحال بودنش متغییر است در ضمن نوع دیگری نیزوجود دارد که کاملا سفید است و هیچ خطی در بدن ندارد و همراه با نوع نقش دارش به فروش می رسد بارش ذاتآ ماهی بسیارخشنی است وبااینکه دهان کوچکی دارد آرواره های بسیار قوی ودندان های کوچکش هنگام گازگیری عاقبت ناخوشایندی را برای ماهی مقابل رقم می زند می توان گفت گونه سفید و بی نقش کمی آرام تر می باشد .


نر یا ماده بودن این ماهی به آسانی قابل تشخیص است ماهی ماده کمی کوچکتر و شکمش کمی متورم و در صورتی که آماده ی تخم ریزی باشد نسبت به آماده بودنش رنگ شکم از زرد تا برنزی می باشد،ماهی نر دارای باله های پر جلاتر و باله های پشت ومخرجش کاملا کشیده تر و تا انتهای دم و حتی بیشتر ادامه دارند هنگام جفت خوردن خشونت این ماهی زیاد می شود و در زمان تخم ریزی خشونت آنها بیشتر وزمانی که بچه ها سر از تخم در آورند این ماهی بسیار تهاجمی تر می شود به طوری که هیچ نوع ماهی دیگری را نمی توان همراه با آنها نگهداری کرد و همچنین به هر جسم خارجی عکس العمل نشان می دهند و به آن حمله ور می شوند و تا پای جان از فرزندان خود محافظت می کنند واگر احساس ترس و نا امنی کنند جای بچه های خود را پنهانی عوض می کنند ودر نهایت اگر بیش از حد بترسند فرزندان خود را می خورند تا دست کس دیگری به بچه ها یشان نرسد . بچه گیری از این ماهی بسیار آسان است و تنها وسیله ی مورد نیاز یک کوزه ی سفالی می باشد تا در آنجا تخمریزی کنند آکواریوم مورد نیاز هر چند کوچک باشد چندان مهم نیست شما در آکواریمی حتی که به طول 30 سانتیمتر می توانید از یک جفت بارش متوسط بچه گیری کنید ؛ بچه ها را مدت زیادی(( تا وقتی که در آکواریم فضا برای زندگی بچه ها باشد )) می توان در کنارپدرو مادرشان آنها را نگه داری کرد. بعد از تخم ریزی بچه ها در حدود24الی 36 ساعت از تخم سر در می آورند و بعد از 5 روز شنای آزاد و دسته جمعی می کنند بچه بارش ها هر نوع غذای ریزی را می خورند،پدرو مادر می توانند غذای فرزندان خود را تا مین کنند البته بهتر است در ابتدا ازتخم میگو وبعدآ کاهوی کاملآ ریز شده وغذاهای پودری استفاده کرد.
خصوصیت دیگر بارش نر اسپرم آن است به طوری که با اکثر سیشیلد ها قابلیت جفت شدن را داراست. بارش های دو رگه بسیار زیاد هستند حتی اسپرم بارش نر می تواند تکثیر بعضی از ماهی ها که تقریبا در آکواریم نا ممکن می باشد را ممکن می سازد((مانند پرت فیش)) .
برای تغذیه ی بارش بهتر است از لوفاگ متناسب با دهانش وغذاهای گوشتی از جمله دل گاو و... استفاده کنید .بارش کاهو را دوست دارد وبه سرحال بودنش کمک می کند البته این ماهی شکارچی نیز است وماهی های کوچک را براحتی شکار می کند . می توان گفت محیط زندگی دررفتار این ماهی بسیار موثر است مثلآ اگر بارش را از بچگی با ماهی های آرام وگیاه خوار بزرگ کنید این ماهی مهاجم به ماهی بسیار آرامی تبدیل خواهد شد.(( البته به غیر از زمان جفت گیری)) .
برای خرید بارش آن را در اندازه های کوچکتر نسبت به ماهیان خود بخرید تا نتواند به آنها آسیب برساند .

[aquaquest]

چارت تشخیص بیماری ماهیان آب گرم

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

توضیحات بیماری ها

نام و توضیح کوتاه شماره سفیدک بیماری شماره 1 دم خوره بیماری شماره 2 برجسته و تیره شدن چشم هابیماری شماره 3 قارچ دهان بیماری شماره 4 قارچ بیماری شماره 5 خشک شدن یک قسمت از پوست ( خاکستری شدن )
بیماری شماره 6 لکه های سفید ریز بیماری شماره 7 ایجاد خارهایی روی بدنبیماری شماره 8 چسبیدن یک کرم به بدن ( بسیار محکم سر جای خود بایستد .
بیماری شماره 9 شپش ماهی بیماری شماره 10 ( هگزامیتا ( چاله در سر بیماری شماره 11 ورم کردن و تکه تکه شدن بدن بیماری شماره 12

منبع : سایت تخصصی ماهیان آکواریومی

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[capitan black]

اگر ماهی را از آب بگیرید خیلی زود به علت کمبود اکسیژن می میرد; هیچ از خود پرسیده اید که چرا این وضعیت بوقوع می پیوندد؟ در حالیکه مقدار اکسیژن موجود در حجم معینی از آب تنها یک سیزدهم مقدار اکسیژن موجود درهمان حجم از هوا است!
پس چرا وقتی در محیط جدید مقدار اکسیژن سیزده برابر می شود، ماهی به علت کمبود اکسیژن می میرد؟!
بدون شک این رویداد پی آمد عدم توانایی ماهی در وفق یابی با محیط تازه است، لذا بایستی به بررسی مکانیزمی در بدن ماهی بپردازیم که قادر نیست از اکسیژن غنی هوا استفاده نماید اما می تواند مسئله بزرگ استخراج اکسیژن را که به مقدار ناچیز در آب وجود دارد برای خود حل نموده و اکسیژن مورد نیاز خود را به این روش تامین نماید.
یک ماهی صدگرمی رودخانه ای در حال استراحت حدود ۵سانتیمترمکعب اکسیژن در ساعت احتیاج دارد و وقتی فعالیت عادی خود را شروع نماید سه تا چهار برابر این مقدار اکسیژن نیاز دارد. اگر راندمان مکانیزم تنفسی آن در انتقال اکسیژن صددرصد باشد این ماهی بایستی در هر دقیقه ۱۵تا۳۰ سانتیمترمکعب آب را از سطح تنفسی اش عبور دهد تا اکسیژن مورد نیاز خود را تامین نماید.
جابجا کردن چنین مقدار اکسیژنی در هوا مشکل نیست، اما در آب کار و فعالیت زیادی را می طلبد زیرا چگالی آب تقریبا هزار برابر هوا، و غلظت و چسبندگی اش هم حدود صد برابر است. در انسان فقط یک الی دو درصد از اکسیژن دریافتی در ماهیچه ها برای کار شش ها مصرف می شود اما در ماهیان این مقدار بسیار بیشتر می باشد از طرفی سرعت انتشار اکسیژن در آب ۳۰۰هزار برابر آهسته تر از هوا می باشد.
پس چگونه یک ماهی بر این مسائل غامض فائق می آید؟ مسائلی که بسیار عظیم تر از مسائل تنفسی مهره داران زمینی می باشد و چرا ماهی در شرایطی بسیار آسان تر برای تنفس در روی زمین می میرد؟ قسمتی از جواب به این سوالات در ساختار مکانیزم تنفسی ماهی و طبیعت جریان روی آنها نهفته است. آبشش های ماهی از یک سری از صفحات بدقت تقسیم شده تشکیل شده اند که در نتیجه سطح زیادی را برای تماس با آب ایجاد می نمایند و آب در یک جهت از روی آنها عبور می نماید که این با جریان کشندی در شش پستانداران تفاوت دارد.
زمانی که ماهی از آب بیرون آورده می شود و در معرض هوا قرار می گیرد از دست رفتن پشتیبانی آب همراه با کشش سطحی سبب کوچک شدن شدید سطح آبشش ها می گردد که نتیجه این عمل در اکثر موارد کاهش شدید دریافت اکسیژن و مرگ خواهد بود.
کل سطح تنفسی در تماس با جریان آب بین ماهیان مختلف متفاوت است و این منطبق با حجم فعالیت هر گونه ای از ماهیان می باشد. برای مثال در ماهیان بسیار فعال مانند ماهی خال مخالی این سطح بیش از ۱۰۰۰میلیمترمربع برای هر گرم وزن بدن ماهی است که از ده برابر سطح خارجی بدن ماهی بزرگتر است.
برای اندازه گیری راندمان مکانیزم استخراج اکسیژن از آب، توانایی ماهی را در استخراج ۸۰درصد اکسیژن محلول در آبی که از سطوح برانش ماهی عبور می نماید مورد نظر قرار می دهند درصورتیکه بیشترین راندمان برای یک انسان که بتواند با ورزش و تنفس شکمی یعنی تنفس از ته شش ها که این عمل در ورزش هایی مثل «تای چی چوان» و «یوگا» آموزش داده می شود فقط استفاده از ۲۵درصد اکسیژن موجود در هوا امکانپذیر است. چنین راندمان بالایی در ماهیان بوسیله ویژگی ضدجریان تامین می شود، که رابطه ای است بین جریان خون در بدن ماهی و جریان آب و مکانیزم قدرتمند پمپاژی که بطور مستمر آب را از سطوح آبشش در تمام مدت چرخه تنفسی عبور می دهد.
جریان ضدجریان بین جریان خون و جریان آب
اصول جریان ضدجریان در بسیار از موارد مختلف در بدن جانوران اتفاق می افتد که بدین وسیله مبادله موثر مواد محلول یا گرما بین دو مایع در جریان بوقوع می پیوندد این چنین سیستمی از گذشته های دور بوسیله مهندسین در مکانیزم مبادله گرما کاربرد داشته است کسی که برای اولین با اهمیت این پدیده را در فیزیولوژی حیوانات کشف کرد «ون دام» بود که در سال ۱۹۳۸چگونگی عمل این پدیده را در آبشش ماهیان شرح داد.
این پدیده بدین گونه است که وقتی خون در جریان خروجی در آبشش ماهیان که کاملا از اکسیژن تهی شده است با جریان آب پر از اکسیژن برخورد می نماید بر اثر کشش زیادی که در اکسیژن آب وجود دارد(بسیار بیشتر از خون همجوارش می باشد) اکسیژن از آب به خون انتقال می یابد.
این راندمان بالا به همین ضدجریان بستگی دارد زیرا اگر ما بصورت تجربی جریان آب عبورکننده از آبشش ماهیان را برعکس نماییم استخراج اکسیژن از۵۱درصد به ۹درصد کاهش می یابد. برای راندمان حداکثر، لازم است دو محلول آب و خون با همدیگر تماس نزدیکی را حاصل نمایند و سرعت جریان هر یک نسبت به دیگری تنظیم شود.
فاصله ای که در آن اکسیژن آب به گلبول های خون ماهی انتقال می یابد بسیار کوچک است زیرا گلبول های خون ماهی تقریبا به نازکی پهنای صفحات برانش ماهیان که در آنها گردش خون و آب صورت می گیرد، می باشند. خارج از این صفحات آب از هر دو طرف عبور می نماید و همچنین رابطه ای بین ضربان قلب ماهی و فرکانس تنفسی ماهی وجود دارد که بصورت یک مکانیزم واکنش دار حجم خون عبورکننده از برانش ها را تنظیم می نماید ضربان قلب معمولا از فرکانس تنفسی آهسته تر می باشد و در بعضی موارد قلب با فازهای ویژه ای از سیکل تنفسی همزمان می شوند. اما این همواره در کلیه گونه ها روی نمی دهد، برای مثال در ماهی قزل آلا فرکانس تنفسی با ضربان قلب تقریبا مساوی است و به تدریج این دو فرکانس خارج از این نظم می گردند هرچند که قلب تمایل دارد که وقتی دهان ماهی بسته است ضربه زند و در سایر موارد اغلب ضربان قلب از فرکانس تنفسی آهسته تر می باشد.
این چنین مکانیزمی این اطمینان را ایجاد می نماید که همواره مقدار کافی آب برای تامین اکسیژن خون ماهی در دسترس باشد و این بسیار مهم است زیرا حجم معینی از خون ماهی می تواند حدود ۱۰تا۱۵ برابر مقدار اکسیژنی را که همان حجم آب حمل می نماید دریافت کند.
جریان مستمر از داخل آبشش ها
هنگامی که یک ماهی نفس می کشد دهانش را باز می کند و آب را وارد دهانش می نماید و بعد از عبور آب از میان آبشش ها از حفره های آبششی به داخل شکاف هایی که وقتی سرپوش آبشش انبساط حاصل کرده و از بدن ماهی فاصله می گیرند ظاهرمی گردند وارد می شوند.
این جریان منقطع که بداخل و خارج سیستم تنفسی ماهی برقرار است این ایده غلط را می دهد که آب در روی آبشش ها در جریان است شواهد توصیفی حقیقی تر از کار دستگاه تنفسی با ثبت تغییرات فشار در دو طرف آبشش با نشان دهنده های حساس کندانسور مانومتر حاصل گردیده است تجربیاتی که با سه نوع ماهی آب شیرین انجام گردیده نشان داده اند که بجز یک دوره بسیار کوتاه، همواره فشار داخل حفره دهان از فشار حفره های برانش بیشتر است و لذا این نتیجه حاصل می شود که آب بدون انقطاع از روی برانش ها عبور می کند و به همین سبب استخراج اکسیژن از آب افزایش می یابد.
این مکانیزم بوسیله دو پمپ که کمی از فازکارشان با هم متفاوت است ایجاد می گردد در ماهی فعالیت پمپاژ به علت تغییرات درحجم حفره ها که بوسیله عمل عضلات تولید می شود انجام می گردد. البته مکانیزمی که در برانش ها قرار دارند بسیار پیچیده تر از این شکل ساده است.
در طی فاز دم حفره دهان انبساط حاصل نموده و آب وارد دهان می شود و همزمان حفره های برانش انبساط حاصل می نمایند اما آب نمی تواند وارد دریچه های خارجی آن شود، زیرا پوسته دور لبه خارجی به صورت بک والو عمل می کند.
در طول انبساط حفره برانش، فشار هیدروستاتیک از فشار داخل حفره دهان کمتر می شود و سبب می گردد که آب در طول برانش ها رانده شود در این حالت حفره برانش بصورت پمپ مکش عمل می نماید در خلال فاز کم شدن حجم حفره دهان فشار داخل از فشار بیرونی همزمان که دهان شروع به بسته شدن می نماید بیشتر می شود و عملا بسته شدن مجرا انجام می گردد حتی در ماهیانی که قادر به بستن دهان خود بطور کامل نمی باشند به علت وجود لوله غشائی نازک که در لب های بالایی و پائینی ماهی قرار دارند مجرا عملا بسته می شود در خلا ل این فاز افزایش فشار در حفره دهان بیشتر از حفره های برانشی می باشد و آب به عبور از برانش ها ادامه می دهد در این حالت حفره دهان بصورت یک پمپ فشار عمل می نماید.
در خلال تقریبا تمام سیکل تنفسی، همواره فشار اضافی که تمایل دارد آب را وادار به عبور از برانش و از حفره دهان به حفره های برانش نماید وجود دارد. البته یک دوره بسیار کوتاه نیز وجود دارد که اختلاف فشار برعکس می شود و تمایلی برای ایجاد جریان در جهت عکس بوجود می آید. اما از آنجا که این زمان بسیار کوتاه و اختلاف فشار بسیار کم است تحرک کند آب اجازه ایجاد جریان برعکس را نمی دهد. لذا در این صورت جریان آب مستمری در روی برانش ها تشکیل می شود که جهت این جریان برعکس جهت جریان خون است لذا درصد بالایی از اکسیژن آب به گلبول های خون انتقال می یابد.
اما شکل جالب توجه مختلفی در این سیستم وجود دارند برای مثال در ماهیانی که بصورت غالب شناگر می باشند، پمپ دهان بهتر توسعه یافته است، هرچند که در بعضی موارد هیچ یک از دو پمپ کار نمی کند. این زمانی است که ماهی با شنا تحرکات خود را ایجاد نموده است مثال خوبی در این مورد ماهی خال مخالی است که اجبار دارد بطور مستمر شنا نماید تا جریان دائمی آب روی برانش هایش بر قرار باشد مثال دیگر کوسه پلنگی می باشد که در خلال شنا پمپ هایش کار نمی کنند اما به محض اینکه بصورت ساکن درآید پمپ ها شروع بکار می نمایند.
ماهیانی که اغلب یا تمام اوقات خود را در کف دریا سپری می نمایند دارای حفره برانشی بزرگتر که با شعاع های استخوانی اضافی تقویت می شوند، می باشند و پمپ مکش آنها نیز بهتر تکامل یافته است. ماهیانی مثل «گربه ماهی آمریکائی»، «گورنارد»، «دراگونت»، « په لیس» و سایر ماهیان پهن از این نوع هستند. برای مثال در ماهی دراگونت، انبسلط حفره های برانشی تدریجی می باشد، لذا یک اختلاف فشار کم ثابت روی برانش ها تشکیل می شود.
در فاز انقباض، آب از هر دو حفره حرکت کرده و از دریچه های باریک حفره برانشی خارج می شود. در ماهیان پهن که مدام روی یک طرف بدن خود قرار می گیرند وقتی در حال استراحت هستند و در کف اقیانوس بصورت مدفون شده در می آیند مسائل دیگر تنفسی ایجاد می گردد برای مثال برانش ها در هر دو طرف ماهیان «په لیس» و «کفشک» توسعه یافته اند و بدون شک آب از هر دو حفره برانشی پمپ می شود. در این حالت خطر ورود ماسه کف دریا و آسیب رساندن به برانش ها وجود دارد، لذا در این ماهی در فشار مشتق جریان برعکس نمی شود این بعلت کنترل عامل روی لوله های برانش می باشد که از ورود کمترین جریان نیز جلوگیری می نماید.
لذا منطبق با عادات ماهیان، ساختار برانش ها متفاوت می باشند. ماهیان کف زی عموما دارای سطوح برانش کوچک تر و مجاری خشن تری می باشند و مجاری از هزاران سوراخ ریز تشکیل شده اند که در بین تارهای برانش قرار گرفته اند.
دو ردیف صفحه ای نازک که در اطراف چهار قوس استخوانی در تمام مسیر در دو طرف ماهی انباشته شده اند تشکیل یک شبکه مشبک را می دهد که در تمام دیواره های حلق ماهی جای دارد. از آنجائیکه لبه های تارهای برانشی به علت ویژگی انعطافی اسکلت نگهدارنده اش به صورت اریب می باشد همواره لبه ها در تماس یکدیگرند و در نتیجه آب از شکاف هایی که بوسیله صفحات تارهای همجوار ایجاد شده اند عبور می نماید همین سطوح بالا و پائین تارها در حقیقت سطوح تنفسی را تشکیل می دهند سقوط همین چین های ثانویه موجب کم شدن سطح مبادله گاز ها و در نتیجه اختناق ماهی که از آب خارج شده است می گردد هرچه این چین ها به یکدیگر نزدیک باشند آنها بهتر یکدیگر را پوشش می دهند برای مثال در ماهی خال مخالی ۳۹تار در میلیمتر، و در شاه ماهی ۳۳ تار در میلیمتر می باشد.
در ماهیانی که حوالی سواحل زندگی می نمایند و تحت تاثیر جریانات کشندی قرار می گیرند، مانند گاو ماهیان، چین های ثانویه خیلی فاصله دار هستند و ۱۵رشته در میلیمتر است. انواع گونه های مختلف با توجه به تحت تاثیر قرار گرفتن در آب های ساحلی دارای ساختار متفاوت می باشند.
شبکه هایی که بوسیله برانش ها ایجاد گردیده اند بسیار باریک می باشند با یک نگاه به نظر می رسد که ابعاد بسیار کوچک این شبکه ها اجازه عبور آب کافی با اختلاف فشار تنها یک سه هزارم اتمسفر را(که در بسیاری از گونه ها وجود دارد) ندهند، اما تعداد سوراخ ها آنقدر زیاد است که آب کافی را عبور می دهند.
برای مثال در یک ماهی آب شیرین ۱۳۰گرمی تعداد این سوراخ ها به ۲۵۰هزار می رسد در سرعت های بالای جریان آب مقداری آب از بین لبه تارها قرار می نماید اما در حالت استراحت ماهی کل جریان برابر جریانی است که از سوراخ ها عبور می نماید. مقاومت سوراخ های برانش در تمام وضعیت های فعالیت ماهی یکسان نیست، بلکه متناسب با فعالیت، انعطاف پذیر می گردد.
فیلمبرداری از مارماهیان جوان نشان داده است که فاز مشخصی در چرخه تنفسی وجود دارد و آن زمانی است که لبه های رشته ها از هم باز می شوند و اجازه افزایش مدار کوتاه جریان را می دهند در خلال فعالیت پمپاژ، فرآیند تحت الشعاع برانش در مقابل بار افزایش اختلاف فشار می باشد.
تماس بین لبه های تارها بوسیله انعطاف پذیری شعاع های برانش برقرار می گردد و هیچ قدرت ماهیچه ای برای مجزا کردن آنها وجود ندارد. انقباض عضلات وقتی فعال می شوند که ماهی تحرکات سرفه ای انجام می دهد در این وضعیت شیب فشار برعکس شده و برعکس شدن جریان آب موجب تمیز شدن برانش ها می گردد.
تنفس پوستی در آب
در بعضی از ماهیان مقداری از تبادل گاز در محیط آبی از طریق پوست صورت می گیرد. انتشار از طریق پوست نقش مهمی در تنفس ماهیان در مرحله نوزادی دارد. برای مثال در نوزاد ماهیان «سین برانچی فورم» جنوب شرقی آسیا، قبل از تکامل آبشش ها تنفس از طریق شبکه مویرگی تنفسی وسیع که درست در زیر سطوح بافت پوششی باله میانی، باله سینه ای و کیسه زرده قرار دارد، صورت می گیرد. ذکر این نکته جالب توجه است که این ماهی، آب بیشتری را به سمت سطح عقب بدن به گردش در می آورد و این در حالیست که جهت جریان خون، از سمت عقب به جلو بدن است.
بدین ترتیب جریان متقابل حاصل از آن برای بهینه کردن جذب اکسیژن در هنگام کاهش اکسیژن آب، موثر واقع می شود. وجود تنفس پوستی به میزان قابل ملاحظه در تعدادی از ماهیان بالغ ثبت و اندازه گیری شده است. اندازه گیری میزان تنفس پوستی در شش گونه ماهی استخوانی آب شیرین نشان داد که عمدتا تنها نیاز پوست به اکسیژن ازاین طریق تامین شده است.
بنابراین در ماهی «کاراس»، «سوف زرد»، «قزل آلای جویباری» و «قزل آلای قهوه ای پوست» عامل تبادل اکسیژن مورد نیاز برای سایر بافت ها نیست. فقط در ماهی بول هدسیاه فاقد فلس، پوست به عنوان یک اندام کوچک تنفسی عمل می کند و در حدود ۵درصد نیاز به اکسیژن را فراهم می سازد.
همچنین در ماهی پهن دریایی، انتشار اکسیژن از طریق پوست با مصرف اکسیژن توسط این اندام مطابقت دارد.