ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
شب كه بيايد
اين نامه هم تمام مي شود
و من به عكس كودكي ام كه روي تاقچه پيرتر شده
نگاه خواهم كرد
و به ياد خواهم آورد
كه هيچ كس با ما نگفت
پنجره
جا پاي رهگذران را از ياد مي برد
وآسمان كفاف اين همه تنهايي رانمي دهد
كاش به ما كسي گفته بود كه ماه
پشت درهاي بسته مي ميرد
مرگ مي آيد
و فردا دنباله ي خواب ديشب است
يك شعر نه چندان خوب از خودم
زير بارون نشستم دوباره
يادتو زنده كردم دوباره
اما اين دفعه ديگه خوشحال نبودم
آخه عشق من كنارت نبودم
خنده هات روحم رو تازه ميكرد
چشماي قشنگت منو خيره ميكرد
اون روزها زندگيم فقط تو بودي
همه دار و ندارم تو بودي
چرارفتي و منو تنها گذاشتي
ميدونم دلت رو اينجا جاگذاشتي
من هنوز منتظرم ميدونم كه برميگردي
به دلم افتاده روزي دوباره تو برميگردي
ببخشيد ديگه كمي آبكيه. آخه شاعرش خودمم
هیس...
چیزی نگو !
بگذار
چند لحظه ی آخر
در سکوت بگذرد...
من صدای شکوفه ام وقتی که می زایم
ــ هِی تو...؟!
من... من دخترک زندانی ِ قصرعاجم
که آسمان پشت پنجره ام را
باد برده است...
و هنوز نمی دانم کدام فرشته ء بال شکسته
گیسوی شبم را با گریه بافته است...
من خدای سایه های تکرار کاهی رنگم...
من نقش برهنه ء ماه ام بر سطح برکه،
آنجا که نور با زمین هم آغوش می شود...
من صدای شکوفه ام وقتی که می زاید ...
******
ــ و بعد...؟!
روزی سایه ام که به خواب رفت
خودم را می دزدم
و پشت پلکهای مرطوب پسرک همسایه،
پنهان می کنم
تا شب که چشم هایش می بارد
بروم و با اشک هایش
چشمان خدا را بشویم...
هدا رستمی
رؤياي روزانه
آن‌چنان خسته‌ام
كه
وقتي تشنه‌ام
با چشمهاي بسته
فنجان را كج مي‌كنم
و آب مي‌نوشم
آخر اگر كه چشم بگشايم
فنجاني آنجا نيست
خسته‌تر از آن‌ام
كه راه بيفتم
تا براي‌ِ خود چاي آماده سازم (كنم)
آن‌چنان بيدارم
كه مي‌بوسمت
و نوازشت مي‌كنم
و سخنانت را مي‌شنوم
و پس‌ِ هر جرعه
با تو سخن مي‌گويم
و بيدارتر از آن‍َم
كه چشم بگشايم
و بخواهم تو را ببينم
و ببينم
كه تو نيستي
در كنارم.
و اعتراف قشنگ ست اگر چه با تاخير
پرنده بودم اما پرنده‌ای دلگير
پرنده بودم اما هوای باغ زمين
از آسمان بلندم کشيده بود به زير
پرنده بودم اما پرنده‌ای بی‌پر
پرنده بودم آری ولی عليل و اسير
*
چقدر منتظرت بودم ای چراغ مراد
که خط گمشده‌ام را بياوری به مسير
و آمدی و مرا زين خرابه پر دادی
به سمت باز افق‌های روشن تقدير
***
ميان اين من حال و تو ای من پيشين
تفاوتی است اساسي، قبول کن بپذير
گذشت آنچه ميان من و تو بود گذشت
ترا نديده گرفتم، مرا نديده بگير
به راز عشق بزرگی وقوف يافته‌ام
مرا مجاب نمی‌کرد عشق‌های حقير
پرنده‌ام اينک يک پرنده آزاد
پرنده‌ام آری يک پرنده ...
بهروز ياسمي
تو اين دل شكسته ياد تو تنها مونده
اندوه رفتن تو خاطرمو سوزونده
تو آسمون قلبم تويي تو تك ستاره
تويي كه با تو ميشميه فرصت دوباره
تمام آرزوهام بي تو فقط سرابه
از وقتي كه تو رفتي خونه دل خرابه
خوب ميدونم كه ديگه آخر خط رسيدم
از با تو بودن فقط يه دنيا غصه ديدم
دلم شكسته اما فرقي برات نداره
شبهاي غربت من خالي شد از ستاره
كلاغي پريد
و گم شد سياهي او در غروب
و برق نگاهش چو رعد
دل نازك ابرها را دريد
كلاغ
دلش هر غروب از خودش ميگرفت
از اين كه چرا اسم او
پاكي بهاري نداشت
صدايي شبيه قناري نداشت
پريد و پريد
و همبازي ابرها شد
هوا بي مترسك
هوا پاك بود
هوا خالي از كينه خاك بود.....
شاعري
وام گرفت
شعرش آرام گرفت !!
----------------------------
سيدحسن حسيني
يك روز سرد روي زمين را نگاه كرد
با يك (نگاه گرم) ولي اشتباه كرد
هي مرد، زن دوباره زن ومرد آفريد
تا خلون مقدس خود را تباه كرد
كم كم براي خستگي اش شب كشيدو بعد
از روز نصف كامل آنرا سياه كرد
خورشيد را به عقد شب شوم خود كشيد
با يك غروب خون به دل روي ماه كرد
تا روزها گذشت و گذشت و به من رسيد
سهم مرا به رسم خودش درد و آه كرد
حالا كه روز ها به عقب ميرود، ببين
قطعا خدا از اول عالم گناه كرد
هرگز كسي شبيه خودش را نيآفريد
هي مرد،زن،دوباره خدا اشتباه كرد
نجمه بنائيان
هم اکنون 2 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 2 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
