به مناسبت سفر اولین قمر مصنوعی به فضا
سفر به فضا:
ارزوهای بشر در مورد پرواز به دورانی بس دور بر می گردد.زمانی که انسان با ساخت اولین هواپیما قدمی بسیار محکم بر داشت ذهن پویا و اینده نگر او بفکر موفقیتی باز هم بزرگتر بود.سفر به فضا.اولین قدم بعد از شکست های زیاد دقیقا در نیم قرن پیش در چنین روزی اتفاق افتاد.اولین قمر مصنوعی ساخت دست بشر به فضا رسید.
اولین صدای بیب بیب ماهواره ای مصنوعی از انطرف اتمسفر زمین بگوش رسید و این را به همه ثابت کرد که انسان می تواند.شاید روزی سفر به ان طرف منظومه شمسی که در حال حاضر نا ممکن می نماید نیز روزگاری بعنوان دست اوردی بزرگ بشر را باز به قله های بلند ارزوهایش برساند.
سالگرد نیم قرن از اولین پرواز ساخته دست بشر به فضا و مقاله ای کوتاه از اولین ماهواره مصنوعی جهان یعنی اسپوتنیک1 :
تصویر (1) نمای از اسپوتنیک
اسپوتنیک 1 (روسی: "Спутник-1"به معنای "همنشین 1" یا در معنای نجومی "ماهواره1" , ملقب به "IIС-1 ") اولین قمر مصنوعی در مدار زمین توسط اتحاد جماهیر شوروی در تاریخ 4 اکتبر 1957 ساعت 19 و 28 دقیقه 34 ثانیه بوقت گرینویچ به فضا پرتاب شد.اسپوتنیک 1(با کد 1957-001B در کاتالوگ NSSDC ناسا) اولین ماهواره از برنامه بزرگ اسپوتنیک بود.
خبر موفقیت اسپوتنیک بحران اسپوتنیک(Sputnik crisis ) را در امریکا براه انداخت و در واقع شروعی بر مسابقه فضایی در دوران جنگ سرد شد.اسپوتنیک 1 در سال جهانی ژئوفیزیک از Tyuratam در قزاقستان ( بایکانور امروزی) به فضا پرتاب شد. این ماهواره با سرعت 29000 کیلومتر بر ساعت در مدار به مسیر خود ادمه می داد و سیگنالهای رادیویی در طول موج 20.005 و 40.002 مگا هرتز ارسال می کرد که توسط رادیوهای اماتور خانگی در تمام جهان شنیده می شد.سیگنالهای ارسالی تا خالی شدن باتری های فرستنده به مدت 22 روز ادمه داشت و سر انجام در تاریخ 26 اکتبر 1957 از کار افتاد.اسپوتنیک 1 بعد از 92 روز و به عبارتی 1400 دور بدور زمین و 70 میلیون کیلومتر سفر در فضا درحال سقوط به زمین در لایه های جو سوخت .
مشخصات:
ماهواره اسپوتنیک 1 کره ای به قطر 585 میلیمتر (23 اینچ) از الیاژ الومینیوم AMG6T به ضخامت 2 میلیمتر به وزن 83.6 کیلوگرم بود که چهار انتن به طول 2.9 و 2.4 متر را حمل می کرد و توسط راکت R-7 به فضا پرتاب شد.انتن ها به سبیل های شبیه بودند که به یک نقطه اشاره دارند.قمر مصنوعی دو فرستنده رادیویی(20.005 و 40.002 MHZ) بهمراه داشت داشت و در ارتفاع 250 کیلومتری زمین قرار می گرفت.
تصویر(2) اسپوتنیک و اجزای داخلی ان
با بررسی سیگنالهای دریافتی اطلاعاتی از الکترون های لایه یونسفر بدست امد.دما و فشار بوسیله کد گذاری از طریق همان سیگنال رادیویی بیب بیب نشان می داد که هیچ گونه برخورد با شهابی اتفاق نیافتاد. سر انجام در تاریخ 4 ژانویه 1958 اسپوتنیک 1 درحال سقوط به زمین سوخت.
اطلاعات مداری اسپوتنیک:
حضیض مداری : 215 کیلومتر
اوج مداری : 939 کیلومتر
دوره تناوب مداری: 96.2 دقیقه
میل مدار: 65.1 درجه
خروج از مرکز مدار: 0.05201
طراحان ,مهندسین و تکنسین ها یی که قمر مصنوعی و راکت ان را ساختند خود به تماشای پرتاب اولین ماهواره مصنوعی نشستند. راکت اسپوتنیک زمانی که در مدار قرار گرفت در شب تاریک از زمین با قدر 1 دیده می شد.خود قمر کوچکتر بود ولی سطح براق ان باعث درخشش ان در قدر 6 می شد و برای رصد اپتیکی بسیار سخت بود..
تصویر (3)
پیش بینی ها نشان می داد که چیز زیادی از خود قمر بعد از برگشت باقی نمی ماند ولی احتمال فرود تکه های راکت در نواحی شمال الاسکا و امریکا وجود داشت.بعد از مخابره این خبر رادیو های محلی در امریکا برای هر نوع اثاری از اسپوتنیک جایزه ای 50000 دلاریدر نظر گرفتند.
تصویر (5) اخرین تکه باقی مانده از اسپوتنیک که قفلی فلزی برای جدا نگه داشتن فرستنده از باتری استفاده می شد و در حال حاضر در موزه هوا فضای واشنگتن قرار دارد.
صبح یک روز وقتی شهروندی در امریکا در حال رفتن به محل کار خود بود تکه های پلاستیکی بر روی درخت پشت خانه اش توجه او را جلب کرد .او توانست تکه های از اسپوتنیک را پیدا کند ولی قبل از اعلام به رادیو بقایای اسپوتنیک را نیروی هوایی از او گرفت و تلاش او برای رسیدن به جایزه حتی با نوشتن نامه ای به دولت هم میسر نشد.در حال حاضر چندین کپی از اسپوتنیک 1 در موزه های روسیه و دیگر جاها مثل موزه ملی هوا فضا در واشنگتن و موزه علم لندن وجود دارد .
ترجمه: مرتضیnvcd
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط Mr.Shaibow
